Seed hardness together with maximal

Seed hardness together with maximal bite force determines
which part of the available food resources a bird is able to use.
Species with a maximal bite force that is higher than the seed
hardness range are able to eat all seeds. When maximal bite
force falls within the range of seed hardness a bird will also
pick up seeds that are too hard to crack. Time spent handling
seeds that have to be rejected because they are too hard leads
to a decrease in food intake rate. High percentages of rejection
of seeds occur in the field (Grant, 1981; Greig-Smith and
Wilson, 1985). Laboratory experiments with Java sparrows showed that birds do use size cues as an indicator for seed
hardness to avoid picking up seeds that are too hard to crack,
even when the correlation between seed size and hardness is
very low (Van der Meij and Bout, 2000). Selective uptake of
seeds has been reported for other species as well (Hespenheide,
1966; Willson, 1972).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแข็งเมล็ดพร้อมกับแรงกัดสูงสุดกำหนด
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรมีอาหารให้นกสามารถที่จะใช้. ชนิด
มีแรงกัดสูงสุดที่สูงกว่าเมล็ดช่วงความแข็ง
สามารถที่จะกินเมล็ดทั้งหมด เมื่อกัดสูงสุดแรง
ตกอยู่ในช่วงของความแข็งเมล็ดพันธุ์นกจะยัง
รับเมล็ดพันธุ์ที่มีเกินไปยากที่จะแตก เวลาที่ใช้ในการจัดการ
เมล็ดพันธุ์ที่จะต้องปฏิเสธเพราะพวกเขาจะยากเกินไปนำไปสู่​​
การลดลงของอัตราการบริโภคอาหาร เปอร์เซ็นต์สูงของ
ปฏิเสธของเมล็ดพันธุ์ที่เกิดขึ้นในสนาม (ทุน, 1981; Greig-
สมิ ธ และวิลสัน, 1985) ทดลองในห้องแล็บกับนกกระจอก java แสดงให้เห็นว่านกจะใช้ตัวชี้นำขนาดเป็นตัวบ่งชี้สำหรับเมล็ด
แข็งเพื่อหลีกเลี่ยงการเก็บค่าเมล็ดพันธุ์ที่มีความยากเกินไปที่จะแตก
แม้ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างขนาดของเมล็ดและความแข็งเป็น
ต่ำมาก (แวนเดอร์ meij และการแข่งขัน 2000) การดูดซึมเลือกของเมล็ด
ได้รับรายงานว่าเป็นสายพันธุ์อื่นเช่นกัน (hespenheide
1966; วิลสัน, 1972)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมล็ดแข็งกับแรงกัดสูงสุดกำหนด
ส่วนทรัพยากรอาหารว่างที่นกจะสามารถใช้
ด้วยแรงกัดสูงสุดสูงกว่าเมล็ดพันธุ์
ช่วงความแข็งจะกินเมล็ดพืชทั้งหมด เมื่อกัดสูงสุด
แรงอยู่ภายในช่วงของความแข็งของเมล็ดที่นกจะ
รับเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ยากเกินไปที่จะถอด เวลาที่ใช้จัดการ
เมล็ดพันธุ์ที่ต้องถูกปฏิเสธเพราะเป็นเป้าหมายที่ยากเกินไป
ลดลงในอัตราการบริโภคอาหาร เปอร์เซ็นต์สูงปฏิเสธ
ของเมล็ดเกิดขึ้นในฟิลด์ (เงินช่วยเหลือ 1981 Greig-Smith และ
วิลสัน 1985) ห้องปฏิบัติการทดลองกับนกกระจอกชวาพบว่า นกใช้สัญลักษณ์ของขนาดเป็นตัวบ่งชี้สำหรับเมล็ด
ความแข็งเพื่อหลีกเลี่ยงการรับเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ยากเกินไปที่จะถอด,
แม้แต่เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างขนาดของเมล็ดและความแข็งเป็น
ต่ำมาก (Van der Meij และแข่งขัน 2000) ดูดซับงานของ
เมล็ดมีการรายงานชนิดอื่น ๆ เช่น (Hespenheide,
1966 Willson, 1972)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถตรวจสอบความกระด้างเมล็ดพันธุ์ด้วยกันด้วยการใช้กำลังกัดสูงสุดจะเป็นตัวกำหนดว่าจะ
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรที่จัดให้บริการอาหารนกที่จะสามารถใช้บริการได้มีผลใช้บังคับ
สายพันธุ์พร้อมด้วยอาหารสูงสุดที่มีสูงกว่าช่วงเมล็ดพันธุ์
ซึ่งจะช่วยให้มีความกระด้างสามารถกินเมล็ดพันธุ์ทั้งหมด เมื่อสูงสุดกัด
ซึ่งจะช่วยให้อยู่ ภายใน ช่วงที่ของความกระด้างเมล็ดพันธุ์นกที่จะไปรับท่านได้เมล็ดพันธุ์ที่ได้รับยากเกินไปในการร้าวยัง
เวลาที่ใช้การจัดการกับ
ตามมาตรฐานเมล็ดพันธุ์ที่จะต้องปฏิเสธเพราะเขาได้ยากเกินไป
ซึ่งจะช่วยนำไปสู่การลดลงในอัตราการ บริโภค อาหาร เปอร์เซ็นต์ของการปฏิเสธ
ของเมล็ดพันธุ์เกิดขึ้นในฟิลด์(ให้ 1981 greig-smith และ
วิลสัน; Spark , 1985 ) การทดลองพร้อมด้วยนกกระจอกชวาแสดงให้เห็นว่านกอย่าใช้วิธีการประมวลผลขนาดเป็นสัญลักษณ์แสดงสำหรับเมล็ดพันธุ์ความกระด้าง
ซึ่งจะช่วยในการหลีกเลี่ยงการได้เมล็ดพันธุ์ที่ยากเกินไปในการร้าว
แม้เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างความกระด้างและขนาดเมล็ด
ต่ำมาก(เดอร์ meij และการแข่งขัน 2000 ) มีความเข้าใจการเลือกสรร
เมล็ดพันธุ์มีการรายงานว่าสำหรับสายพันธุ์อื่นๆรวมถึง( hespenheide
1966 willson 1972 )