The introduction of fiber additions

The introduction of fiber additions to concrete in the early 1900s was aimed primarily at enhancing
the tensile strength of concrete. As is well known, the tensile strength is 8 to 14% of the compressive
strength of normal concretes with resulting cracking at low stress levels. Such a weakness is partially
overcome by the addition of reinforcing bars, which can be either steel or fiberglass, as main continuous
reinforcement in beams and one-way and two-way structural slabs or slabs on grade

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเพิ่มไฟเบอร์คอนกรีตในช่วงภาพกลายมุ่งเป็นหลักเพิ่มความต้านแรงดึงของคอนกรีต เป็นที่รู้จัก ต้านทานแรงดึงเป็น 8-14% ของการ compressiveความแข็งแรงของ concretes ปกติด้วย cracking เกิดที่ระดับความเครียดต่ำ จุดอ่อนดังกล่าวเป็นบางส่วนเอาชนะด้านนอกบาร์เสริม ซึ่งอาจเป็นเหล็กหรือไฟเบอร์กลาส เป็นหลักอย่างต่อเนื่องเหล็กเสริมในคาน และแบบทางเดียว และสองทางโครงสร้างแผ่นพื้นคอนกรีต หรือแผ่นคอนกรีตในชั้นประถมศึกษาปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำของการเพิ่มเส้นใยคอนกรีตในช่วงต้นทศวรรษ 1900 มีวัตถุประสงค์หลักในการเสริมสร้าง
ความต้านทานแรงดึงของคอนกรีต ในฐานะที่เป็นที่รู้จักกันดีความต้านทานแรงดึงคือ 8-14% ของอัด
ความแข็งแรงของคอนกรีตปกติที่มีผลแตกในระดับความเครียดต่ำ ดังกล่าวบางส่วนจุดอ่อนคือ
เอาชนะโดยนอกเหนือจากการเสริมบาร์ซึ่งสามารถเป็นได้ทั้งเหล็กหรือไฟเบอร์กลาสเป็นหลักอย่างต่อเนื่อง
ในการเสริมคานและทางเดียวและสองทางโครงสร้างหรือแผ่นแผ่นกับเกรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแนะนำของเส้นใยส่วนคอนกรีตในต้นตอ มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อส่งเสริม
ความต้านทานแรงดึงของคอนกรีต เป็นที่รู้จักกันดี ในความแข็งแรง คือ 8 ถึง 14 % ของกำลังรับแรงอัดของคอนกรีตที่เกิดการแตก
ปกติในระดับความเครียดต่ำ เช่นความอ่อนแอบางส่วน
เอาชนะโดยการเพิ่มของเหล็กเสริม ซึ่งสามารถเป็นทั้งเหล็ก หรือ ไฟเบอร์กลาส ,เป็นการเสริมแรงอย่างต่อเนื่อง
หลักในคานและพื้นทางเดียวและสองทาง หรือ โครงสร้างแผ่นพื้นบนเกรด