jennifer's ears were "talking" to h

jennifer's ears were "talking" to her. They were making little sounds, like little bubbles bursting. A "bubble" was bursting almost every second. It was not painful, but annoying. She knew the cause.

While she was cleaning the whiteboard after her class ended last night, the fire alarm went off. Instead of leaving the building immediately, she walked around to see what the problem was. The blaring alarm sounded like the busy signal on a phone, but 1,000 times louder. The school seemed to be empty. Then she walked by one room, and saw about seven students inside.

Just then the night supervisor came by. She told everyone to leave immediately. The students were packing their hair-care equipment into their bags. The night supervisor waited impatiently. Finally, after almost five minutes, all the students and their teacher left the building. They apologized for being so slow.

The firemen never arrived. Instead, a school police officer showed up. He walked around the area with the supervisor. It was a false alarm. The officer used his key to finally turn off the alarm.

But it was too late for Jennifer. She had listened to the loud alarm for too long. She should have known better. Even as she drove home, her ears felt strange.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หูของเจนนิเฟอร์ได้ "พูด" เธอ พวกเขาได้ทำให้เสียงเล็กน้อย เช่นฟองอากาศเล็ก ๆ ที่ชีวิตชีวา "ฟอง" เป็นชีวิตชีวาแทบทุกวินาที ไม่เจ็บปวด แต่น่ารำคาญ เธอรู้สาเหตุในขณะที่เธอถูกซักไวท์บอร์ดหลังจากชั้นเรียนของเธอสิ้นสุดคืนสุดท้าย สัญญาณเตือนไฟไหม้ออกไป แทนที่จะออกจากอาคารทันที เธอเดินรอบ ๆ เพื่อดูสิ่งที่เป็นปัญหา ปลุก blaring แต่เพียงแห่งเช่นสัญญาณว่างไม่ว่างบนโทรศัพท์ แต่ดังเวลา 1000 โรงเรียนดูเหมือนจะ ว่างเปล่า เธอเดินตามห้อง แล้วเห็นเกี่ยวกับนักเรียนเจ็ดภายในแล้วเพียง ผู้คืนมาด้วย เธอบอกทุกคนไปทันที นักเรียนได้จัดอุปกรณ์การดูแลเส้นผมในกระเป๋าของพวกเขา ผู้ควบคุมงานคืนรอ impatiently สุดท้าย หลังเกือบห้านาที นักเรียนทุกคนและครูจากอาคาร เขาอุ้มสำหรับการช้าดังนั้นพนังที่ไม่เคยมาถึง แทน โรงเรียนตำรวจพบค่า เขาเดินรอบพื้นที่กับผู้ควบคุมงาน มันเป็นการเตือน เจ้าหน้าที่ที่ใช้คีย์ของเขาสุดท้าย ปิดปลุกแต่มันก็สายเกินไปสำหรับเจนนิเฟอร์ เธอได้ฟังเพื่อปลุกเสียงดังนานเกินไป เธอควรได้รู้จักดีกว่า แม้ในขณะที่เธอขับรถกลับบ้าน หูเธอรู้สึกแปลก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หูของเจนนิเฟอร์ได้รับการ "พูด" กับเธอ พวกเขากำลังทำเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นฟองอากาศเล็ก ๆ น้อย ๆ ระเบิด "ฟอง" ถูกระเบิดเกือบทุกวินาที มันไม่ได้เจ็บปวด แต่ที่น่ารำคาญ เธอรู้ว่าสาเหตุ. ขณะที่เธอกำลังทำความสะอาดไวท์บอร์ดหลังจากที่ชั้นเรียนของเธอสิ้นสุดลงเมื่อคืนสัญญาณเตือนไฟไหม้ออกไป แทนที่จะออกจากอาคารทันทีที่เธอเดินไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าปัญหาที่เกิดขึ้น ปลุกส่งเสียงดังฟังเหมือนสัญญาณไม่ว่างบนโทรศัพท์ แต่ 1,000 ครั้งดัง โรงเรียนดูเหมือนจะเป็นที่ว่างเปล่า จากนั้นเธอก็เดินผ่านห้องหนึ่งและเห็นประมาณเจ็ดนักเรียนภายใน. ทันใดนั้นผู้บังคับบัญชาคืนมา เธอบอกทุกคนที่จะออกไปในทันที นักเรียนที่ได้รับการบรรจุอุปกรณ์การดูแลผมของพวกเขาลงไปในกระเป๋าของพวกเขา หัวหน้าคืนรออดทน ในที่สุดหลังจากผ่านไปเกือบห้านาทีนักเรียนทุกคนและครูของพวกเขาออกจากตึก พวกเขาขอโทษสำหรับการช้าดังนั้น. เจ้าหน้าที่ดับเพลิงไม่ถึง แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจโรงเรียนปรากฏตัวขึ้น เขาเดินไปรอบ ๆ พื้นที่ที่มีผู้บังคับบัญชา มันเป็นสัญญาณเตือนภัยที่ผิดพลาด เจ้าหน้าที่ใช้กุญแจสำคัญของเขาไปจนปิดการเตือนภัย. แต่มันก็สายเกินไปสำหรับเจนนิเฟอร์ เธอได้ฟังปลุกดังนานเกินไป เธอน่าจะรู้ดี แม้ในขณะที่เธอขับรถกลับบ้านหูเธอรู้สึกแปลก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หูของเจนนิเฟอร์ " คุย " กับเธอ พวกเขาทำเสียงเล็ก เหมือนฟองระเบิด " ฟองสบู่ " แตกเกือบทุกวินาที มันไม่ได้เจ็บปวด แต่น่ารำคาญ เธอรู้สาเหตุ

ขณะที่เธอกำลังทำความสะอาดกระดานไวท์บอร์ด หลังเลิกเรียนเธอจบเมื่อคืน สัญญาณเตือนไฟไหม้ดังขึ้น แทนการออกจากอาคารทันที เธอเดินไปรอบๆเพื่อดูสิ่งที่เป็นปัญหาคือที่ส่งเสียงดังเตือนเหมือนเสียงสัญญาณไม่ว่างในโทรศัพท์ แต่ 1 , 000 ครั้ง ดัง ๆ โรงเรียนที่ดูเหมือนจะว่างเปล่า แล้วเธอเดินมาห้องหนึ่ง และได้เห็นเกี่ยวกับเจ็ดนักเรียนข้างใน

แล้วก็คืนหัวหน้ามา เธอบอกทุกคนไปทันที นักเรียนมีการบรรจุอุปกรณ์ดูแลผมของพวกเขาลงในถุงของพวกเขา คืนที่รอคอยอย่างหงุดหงิด . . ในที่สุดหลังจากผ่านไปเกือบห้านาที ทั้งนักเรียนและครูของพวกเขาออกจากอาคาร เค้าขอโทษที่ช้า

พนักงานดับเพลิงที่ไม่เคยมาถึง แทน ที่โรงเรียนตำรวจโผล่มา เขาเดินไปรอบ ๆพื้นที่กับผู้บังคับบัญชา มันเป็นสัญญาณหลอก เจ้าหน้าที่ใช้กุญแจของเขาไปจนปิดนาฬิกาปลุก .

แต่มันก็สายเกินไปสำหรับเจนนิเฟอร์ เธอได้ฟังเตือนภัยดังมานานเธอน่าจะรู้ดีกว่านี้ แม้ขณะที่เธอขับรถกลับบ้าน หูของเธอดูแปลกๆ