why are there so few serial entrepr

why are there so few serial entrepreneurs-businesspeople who start successful companies one after the other? Of course, there's Steve Jobs and Richard Branson, but they represent a tiny minority. Serial entrepreneurs account for less
than one per cent of everyone who starts a company. Do they all retire to their
private yachts after the first success just like Microsoft co-founder Paul Allen did?
Surely not. True business people possess too much get-up-and-go to lie on a
beach chair for hours on end. Is it because they can’t let go and want to cosset
their firms until they turn 65? No. Most founders sell their shares within ten years.
Actually, you would assume that such self-starters who are blessed with talent, a
good personal network and a solid reputation would be well equipped to found
numerous other start-ups. So why do they stop? They didn't stop. They just fail
at succeeding. Only one answer makes sense: luck plays a bigger role than skill
does. No business person likes to hear this. When I first heard about the illusion of
skill, my reaction was: ‘What, my success was a fluke?’ At first, it sounds a little
offensive, especially if you worked hard to get there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุใดจึงมีน้อยดังนั้นอนุกรมผู้ประกอบการนักธุรกิจที่เริ่มประสบความสำเร็จบริษัทหนึ่งหลังอีกหรือไม่ แน่นอน มีงาน Steve และริชาร์ดแบรนสัน แต่พวกเขาเป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ บัญชีผู้ประกอบการประจำน้อยกว่า หนึ่งร้อยคนที่เริ่มต้นบริษัท พวกเขาทั้งหมดออกไปของพวกเขาเรือยอชท์ส่วนตัวหลังจาก Paul อัลเลนผู้ร่วมก่อตั้งของความสำเร็จแรกเหมือน Microsoft ได้หรือไม่ย่อมไม่ แท้จริงคนมีมากเกินไป get-up-and-go นอนบนตัวเก้าอี้ชายหาดสำหรับชั่วโมง เป็น เพราะพวกเขาไม่ให้ไป และต้องการ cossetของบริษัทจนกว่าจะเปิด 65 555 ผู้ก่อตั้งส่วนใหญ่ขายหุ้นภายในสิบปีจริง คุณจะสมมติว่าเช่น self-starters ที่มีความสุข มีความสามารถพิเศษ การเครือข่ายส่วนบุคคลที่ดีและเสียงจะดีเข้าพบตอัพอื่น ๆ มากมาย ดังนั้น ทำไมไม่หยุดหรือไม่ พวกเขาไม่หยุด พวกเขาไม่ที่ประสบความสำเร็จ คำตอบเดียวเท่านั้นที่เหมาะสม: โชคมีบทบาทใหญ่มากกว่าไม่ ผู้ประกอบการไม่ชอบได้ยินแบบนี้ เมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับภาพลวงตาของทักษะ ปฏิกิริยาของฉันถูก: ' อะไร ความสำเร็จของฉันถูก fluke เป็น?' ครั้งแรก มันเสียงเล็กน้อยรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณทำงานหนักจะมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมมีไม่กี่อนุกรมเพื่อให้ผู้ประกอบการธุรกิจที่เริ่มต้น บริษัท ประสบความสำเร็จอย่างใดอย่างหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ? แน่นอนมีสตีฟจ็อบส์และริชาร์ดแบรนสัน แต่พวกเขาเป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ผู้ประกอบการอนุกรมบัญชีสำหรับน้อย
กว่าร้อยละหนึ่งของทุกคนที่จะเริ่มต้น บริษัท พวกเขาทั้งหมดของพวกเขาออกไป
เรือยอชท์ส่วนตัวหลังจากที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกับไมโครซอฟท์ผู้ร่วมก่อตั้งพอลอัลเลนไม่?
แน่นอนไม่ได้ นักธุรกิจที่แท้จริงจะต้องมีมากเกินไปได้รับขึ้นและไปนอนบน
เก้าอี้ชายหาดสำหรับชั่วโมงที่สิ้นสุด มันเป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถปล่อยให้ไปและต้องการที่จะ cosset
บริษัท ของพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะเปิด 65? ที่ก่อตั้งส่วนใหญ่ขายหุ้นของพวกเขาภายในสิบปี.
ที่จริงแล้วคุณจะคิดว่าตัวเองเริ่มดังกล่าวที่มีความสุขกับความสามารถ
ของเครือข่ายส่วนบุคคลที่ดีและชื่อเสียงที่มั่นคงจะได้รับการพร้อมที่จะพบ
อื่น ๆ อีกมากมายเริ่มต้นสุขภาพ ดังนั้นทำไมพวกเขาหยุด? พวกเขาไม่ได้หยุด พวกเขาก็ล้มเหลว
ที่ประสบความสำเร็จ เพียงหนึ่งคำตอบทำให้รู้สึก: โชคมีบทบาทใหญ่กว่าทักษะ
ไม่ ผู้ประกอบการไม่ชอบที่จะได้ยินเสียงนี้ ครั้งแรกที่ผมได้ยินเกี่ยวกับภาพลวงตาของ
ทักษะปฏิกิริยาของฉันคือ: อะไร, ความสำเร็จของฉันเป็นความบังเอิญหรือไม่? ' ตอนแรกมันเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ
ที่น่ารังเกียจโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะได้มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมจึงมีไม่กี่ดังนั้นนักธุรกิจผู้ประกอบการอนุกรมที่เริ่มต้น บริษัท ที่ประสบความสำเร็จ หนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ แน่นอน มี สตีฟ จ็อบส์ และ ริชาร์ด แบรนสัน แต่พวกเขาเป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ผู้ประกอบการอนุกรมบัญชีสำหรับน้อยกว่า
กว่าร้อยละหนึ่ง ทุกคนที่เริ่มต้นบริษัท พวกเขาทั้งหมดออกจากเรือยอชท์ส่วนตัว
หลังจากครั้งแรกประสบความสำเร็จเช่นเดียวกับ Microsoft ร่วมก่อตั้งพอลอัลเลนนี่ ?
ย่อมไม่ คนธุรกิจจริงมีมากเกินไปลุกขึ้นแล้วไปนอนบนเก้าอี้ชายหาดสำหรับชั่วโมงบนจุดสิ้นสุด
. มันเป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถปล่อยให้ไปและต้องการดูแลมากเกินไป
บริษัทของพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะเปิด 65 ? ไม่ ผู้ก่อตั้งส่วนใหญ่ขายหุ้นของตนภายในสิบปี .
จริง คุณจะคิดว่าตนเองนั้นเริ่มที่มีความสุขกับ
ความสามารถพิเศษเครือข่ายส่วนบุคคลที่ดีและชื่อเสียงที่มั่นคงจะดี พร้อมที่จะเจอ
start-ups อื่นๆมากมาย งั้นทำไมพวกเขาถึงหยุด ? พวกเขาไม่ได้หยุด พวกเขาเพิ่งพลาด
ที่สำเร็จ คำตอบเดียวที่ทำให้ความรู้สึก : โชคมีบทบาทใหญ่มากกว่าทักษะ
ไม่ ธุรกิจไม่มีคนชอบฟัง เมื่อฉันแรกได้ยินเกี่ยวกับภาพลวงตาของ
ทักษะปฏิกิริยาของฉัน คือ ' อะไร ความสำเร็จมันเป็นเรื่องบังเอิญ ? ' ตอนแรกมันฟังดูก้าวร้าวน้อย
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณทำงานอย่างหนักเพื่อได้รับมี