Preparedness of the Association of

Preparedness of the Association of South East Asian Nations‟ (ASEAN) full integration in 2015 and the readiness of her citizens, comprising of Bruneians, Burmese, Cambodians, Filipinos, Indonesians, Laotians, Malaysians, Singaporeans, Thais, and Vietnamese came under scrutiny (Cuyvers, 2002; Feng et al., 2008; Hidekata, 2006; Lloyd & Smith, 2004; Singh, 2010; UN ESCAP, 2007).
Newspaper articles, TV discussions, and online forums explicitly pointed out numerous issues in 2015‟s ASEAN Single Community directing at each country‟s diverse foundations. First are the internal factors such as different government ideologies and structures; distinct cultural backgrounds and origins; educational system disparities; demographic data; and human rights issues; conflicts on territories, mistrust, and consensus approach in decision making. Second are the external factors such as globalization, regional imbalances and lack of engagement mechanism (Arshad, 2011; Beng, 2003; Business World, 2011; Deboonme, 2011; Feng et al., 2008; Guangsheng, 2006; Hidekata, 2006; Ramos, 2000). The official languages enshrined in each member country‟s constitution and laws (De Leon, 1997; Harding, 1996; Suwannathat-Pian, 2003; Tan, 2005) differ from one another not to mention the existence of multiple indigenous communities (Clarke, 2001; Pakir, 2010). Thus, politically, economically, and socially, ASEAN is becoming a single community blended with so many differences in various issues within internal affairs of a member nation as well as between and among member states.
With the demographic spread of ethnicities within the ten member nations, ASEAN is shifting to multilingual education policy (Kirkpatrick, 2010). Thus, the adoption of English as the lingua franca among ASEAN citizens (Jenkins, 2007; Kirkpatrick, 2010; McArthur, 1998) was unquestionable and undeniably suitable. Inscribed in ASEAN Charter (2008: Article 34), “the working language of ASEAN shall be English.” The approval of English as a „working language‟ will practically keep ASEAN from further conundrum on language issues.
* Graduate student (MAT EIL), Department of Languages and Linguistics, Faculty of Liberal Arts, Prince of Songkla University, [e-mail]
** Associate Professor, Department of Languages and Linguistics, Faculty of Liberal Arts, Prince of Songkla University, [e-mail]
In the use of English within ASEAN, peoples will be bombarded with their own phonological upbringings, notably stress, rhythm, pitch, tone, assimilation and intonation (Jenkins, 2000; Kenworthy, 1987; Munro et al., 2006; Pennington, 1996). Numerous accents are inevitable as a by-product of historical development, nationalism and cultural baggage of each nation in the ten-member regional bloc.
Wilang and Teo (2012a) illustrated the NNS-NNS interaction by 2015. Figure 1, ASEAN‟s communication model, captivated the dynamic written and/or spoken communication happening between and among member states. Core in the model are the rods that connect all ten-member
1st Mae Fah Luang University International Conference 2012 3
states within the bloc including those members-in-waiting nations, namely Timor Leste and Papua New Guinea currently negotiating their prospective membership. Permanent member nations are Brunei, Cambodia, Indonesia, Laos, Malaysia, Myanmar, Philippines, Singapore, Thailand and Vietnam. The use of English as the „working language‟ is evident. The numerous rods represent the bilateral and multilateral interaction between and among ASEAN member nations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เตรียมความพร้อมรวมทั้งความสัมพันธ์ของใต้เอเชียตะวันออกเฉียง Nations‟ (อาเซียน) ใน 2015 และความพร้อมของประชาชนของเธอ ประกอบด้วย Bruneians พม่า ชาวกัมพูชา Filipinos ชาว ลาว มาเลเซีย ยังสิงคโปร์ ไทย และเวียดนามมาภายใต้ scrutiny (Cuyvers, 2002 เฟิง et al., 2008 Hidekata, 2006 ลอยด์ & Smith, 2004 สิงห์ 2010 สหประชาชาติเอสแคป 2007)บทความหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์สนทนา และกระดานข่าวออนไลน์อย่างชัดเจนชี้ให้เห็นปัญหามากมายใน 2015‟s อาเซียนเดียวผู้กำกับในแต่ละมูลนิธิหลากหลาย country‟s แรก เป็นปัจจัยภายในเช่นรัฐบาลต่าง ๆ เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์และโครงสร้าง ภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่แตกต่างและจุดเริ่มต้น ความแตกต่างของระบบการศึกษา ข้อมูลประชากร และ ประเด็นสิทธิมนุษยชน ความขัดแย้งในดินแดน mistrust และวิธีการช่วยในการตัดสินใจ ประการที่สอง เป็นปัจจัยภายนอกเช่นโลกาภิวัตน์ ความไม่สมดุลของภูมิภาค และขาดกลไกการหมั้น (Arshad, 2011 ออก 2003 โลกธุรกิจ 2011 Deboonme, 2011 เฟิง et al., 2008 ห้องพัก 2006 Hidekata, 2006 Ramos, 2000) ภาษาทางประดิษฐานในแต่ละสมาชิก country‟s รัฐธรรมนูญและกฎหมาย (เดอลีออน 1997 ดดิง 1996 สุวรรณทัต-Pian, 2003 ตาล 2005) ที่แตกต่างจากคนอื่นไม่ต้องพูดถึงการดำรงอยู่ของชุมชนพื้นเมืองหลาย (คลาร์ก 2001 Pakir, 2010) ดังนั้น ทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ และ สังคม อาเซียนจะกลายเป็น ชุมชนเดียวผสมกับความแตกต่างมากในประเด็นต่าง ๆ ภายในกิจการภายในชาติสมาชิกเช่นเป็นระหว่าง และรัฐสมาชิกมีการแพร่กระจายประชากรภายในประเทศสมาชิกสิบ ethnicities อาเซียนจะขยับนโยบายศึกษาภาษา (Kirkpatrick, 2010) ดังนั้น ยอมรับภาษาอังกฤษเป็นการใช้ระหว่างประชาชนอาเซียน (เจงกินส์ 2007 Kirkpatrick, 2010 อริสต์ลอดจ์ 1998) มีเอกลักษณ์ และเหมาะดี ๆ จารึกในกฎบัตรอาเซียน (2008:34 บทความ), "ภาษาการทำงานของอาเซียนจะได้ภาษาอังกฤษ" อนุมัติภาษาอังกฤษเป็นการ "ทำงาน language‟ จะจริงไว้อาเซียนจาก conundrum เพิ่มเติมในเรื่องภาษา* นักศึกษาบัณฑิตศึกษา (พรม EIL), ภาควิชาภาษาและภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ [e-mail]** รองศาสตราจารย์ ภาควิชาภาษา และ ภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ [e-mail]ในการใช้ภาษาอังกฤษภายในอาเซียน คนที่จะถูก bombarded กับ upbringings ตนคำโครงสร้างประโยค ยวดเครียด จังหวะ ระยะห่าง โทนสี ผสมกลมกลืน และโทนเสียง (เจงกินส์ 2000 Kenworthy, 1987 จู๋และ al., 2006 Pennington, 1996) สำเนียงต่าง ๆ หลีกเลี่ยงไม่ได้เป็นผลพลอยได้ของประวัติศาสตร์พัฒนา ชาตินิยม และกระเป๋าเดินทางวัฒนธรรมของแต่ละประเทศในค่ายภูมิภาค 10 สมาชิกWilang และ Teo (2012a) แสดงการโต้ตอบ NNS NNS โดย 2015 รูปที่ 1 แบบการสื่อสาร ASEAN‟s หลงไดนามิกเขียน หรือพูดสื่อสารที่เกิดขึ้นระหว่าง และรัฐสมาชิก หลักในรูปแบบเป็นก้านที่เชื่อมต่อทั้งหมด 10 สมาชิก1 มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงประชุมนานาชาติ 2012 3รัฐภายในค่ายรวมทั้งประเทศสมาชิกรอเหล่านั้น คือติมอร์เลสเตและปาปัวนิวกินีกำลังเจรจาต่อรองของสมาชิกผู้สนใจ ประเทศสมาชิกถาวรบรูไน กัมพูชา อินโดนีเซีย ลาว มาเลเซีย พม่า ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และเวียดนาม การใช้ภาษาอังกฤษเป็นการ "ทำงาน language‟ ได้ชัด ก้านมากมายเป็นตัวแทนในระดับทวิภาคี และพหุภาคีโต้ตอบระหว่าง และใน หมู่ประเทศสมาชิกอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเตรียมความพร้อมของสมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ "(ASEAN) บูรณาการเต็มรูปแบบในปี 2015 และความพร้อมของประชาชนของเธอประกอบด้วยบรูไน, พม่า, กัมพูชา, ฟิลิปปินส์, อินโดนีเซีย, ลาว, มาเลเซีย, สิงคโปร์, ไทยและเวียดนามมาอยู่ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริง ( Cuyvers 2002; ฮ et al, 2008;. Hidekata 2006; ลอยด์สมิ ธ & 2004; สิงห์, 2010;. สหประชาชาติ ESCAP, 2007)
บทความในหนังสือพิมพ์อภิปรายทีวีและฟอรั่มออนไลน์อย่างชัดเจนชี้ให้เห็นปัญหามากมายในปี 2015 "ของอาเซียน กำกับชุมชนเดี่ยวแต่ละประเทศ "ของมูลนิธิที่มีความหลากหลาย ครั้งแรกที่เป็นปัจจัยภายในเช่นเจตนารมณ์ของรัฐบาลที่แตกต่างกันและโครงสร้าง; ภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่แตกต่างและต้นกำเนิด; ความแตกต่างของระบบการศึกษา ข้อมูลประชากร; และปัญหาสิทธิมนุษยชน ความขัดแย้งในดินแดนที่ไม่ไว้วางใจและวิธีการลงมติเป็นเอกฉันท์ในการตัดสินใจ ประการที่สองเป็นปัจจัยภายนอกเช่นโลกาภิวัตน์ความไม่สมดุลในระดับภูมิภาคและขาดกลไกการมีส่วนร่วม (ชาด, 2011; Beng 2003; ธุรกิจโลก 2011; Deboonme, 2011; ฮ et al, 2008;. Guangsheng 2006; Hidekata 2006; รามอส , 2000) ภาษาราชการประดิษฐานอยู่ในแต่ละประเทศสมาชิก "รัฐธรรมนูญและกฎหมาย (De Leon, 1997; ฮาร์ดิ้ง 1996; สุวรรณ-Pian 2003; ตาล 2005) แตกต่างจากคนอื่นไม่ต้องพูดถึงการดำรงอยู่ของชุมชนท้องถิ่นหลาย (คล๊าร์ค 2001 ; Pakir 2010) ดังนั้นในทางการเมืองเศรษฐกิจและสังคมอาเซียนได้กลายเป็นชุมชนเดียวผสมกับความแตกต่างมากมายในประเด็นต่างๆที่อยู่ในกิจการภายในของประเทศสมาชิกรวมทั้งระหว่างและในหมู่ประเทศสมาชิก.
ด้วยการแพร่กระจายทางด้านประชากรศาสตร์ของชาติพันธุ์ภายในสิบประเทศสมาชิก อาเซียนคือเปลี่ยนนโยบายการศึกษาของหลายภาษา (Kirkpatrick 2010) ดังนั้นการนำไปใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในหมู่ประชาชนอาเซียน (เจนกินส์, 2007; Kirkpatrick 2010; McArthur, 1998) ก็ไม่ต้องสงสัยและเหมาะอย่างปฏิเสธไม่ได้ จารึกไว้ในกฎบัตรอาเซียน (2008 ข้อ 34). ". ภาษาทำงานของอาเซียนให้เป็นภาษาอังกฤษ" ได้รับอนุมัติจากภาษาอังกฤษเป็น "ภาษาทำงาน" ในทางปฏิบัติจะทำให้อาเซียนจากปริศนาเพิ่มเติมในประเด็นภาษา
* นักศึกษาปริญญาโท (MAT EIL) ภาควิชาภาษาและภาษาศาสตร์คณะศิลปศาสตร์, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, [e-mail]
** รองศาสตราจารย์ภาควิชาภาษาและภาษาศาสตร์คณะศิลปศาสตร์, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, [e-mail] .th
ในการใช้ภาษาอังกฤษภายในอาเซียนประชาชนจะถูกถล่มด้วย upbringings เสียงของตัวเองความเครียดสะดุดตาจังหวะขว้างเสียงการดูดซึมและน้ำเสียง (เจนกินส์, 2000; Kenworthy 1987; มันโรและคณะ, 2006;. เพนนิงตัน 1996) สำเนียงจำนวนมากหลีกเลี่ยงไม่ได้ในฐานะที่เป็นผลพลอยได้จากการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ชาตินิยมและสัมภาระทางวัฒนธรรมของแต่ละประเทศในสิบสมาชิกกลุ่มในระดับภูมิภาค.
Wilang และเตียว (2012a) แสดงปฏิสัมพันธ์ NNS-NNS ปี 2015 รูปที่ 1 อาเซียน "ของการสื่อสาร รุ่นหลงรักแบบไดนามิกเขียนและ / หรือการสื่อสารพูดที่เกิดขึ้นระหว่างและในหมู่ประเทศสมาชิก หลักในรูปแบบเป็นแท่งที่เชื่อมต่อทั้งสิบสมาชิก
1 มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงประชุมนานาชาติ 2012 3
รัฐที่อยู่ในกลุ่มรวมทั้งสมาชิกในรอประเทศคือติมอร์เลสเตและปาปัวนิวกินีขณะนี้การเจรจาต่อรองเป็นสมาชิกในอนาคตของพวกเขา ประเทศสมาชิกถาวรบรูไนกัมพูชาอินโดนีเซียลาวมาเลเซียพม่าฟิลิปปินส์สิงคโปร์ไทยและเวียดนาม การใช้ภาษาอังกฤษเป็น "ภาษาทำงาน" เห็นได้ชัด แท่งจำนวนมากเป็นตัวแทนของการทำงานร่วมกันในระดับทวิภาคีและพหุภาคีระหว่างและในหมู่ประเทศสมาชิกอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพร้อมของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( อาเซียน ) ‟เต็มรวมใน 2015 และความพร้อมของประชาชนของเธอประกอบด้วย Bruneians พม่า เขมร ฟิลิปปินส์ , อินโดนีเซีย , ลาว , มาเลเซีย , สิงคโปร์ , ไทย และเวียดนามมาภายใต้การพิจารณา ( cuyvers , 2002 ; ฟง et al . , 2008 ; hidekata , 2549 . ; ลอยด์&สมิ ธ , 2004 ; Singh , 2010 ; UN ESCAP
, 2007 )บทความในหนังสือพิมพ์ ทีวี และการสนทนา , กระดานข่าวออนไลน์อย่างชัดเจนชี้ให้เห็นปัญหามากมายในปี 2015 ‟ S เดียวอาเซียนในแต่ละประเทศของชุมชนโดย‟หลากหลายมูลนิธิ แรกคือ ปัจจัยภายใน เช่น อุดมการณ์ของรัฐที่แตกต่างกันและโครงสร้าง พื้นฐานทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน และกำเนิด ; ระบบการศึกษาความแตกต่าง ข้อมูลประชากร และสิทธิมนุษยชน ปัญหา ;ความขัดแย้งในดินแดน ความหวาดระแวง และมติแนวทางในการตัดสินใจ ที่สองเป็นปัจจัยภายนอก เช่น โลกาภิวัตน์ ความไม่สมดุลในระดับภูมิภาคและการขาดกลไกหมั้น ( arshad 2011 ; บาง , 2003 ; ธุรกิจโลก , 2011 ; deboonme 2011 ; ฟง et al . , 2008 ; Guangsheng , 2006 ; hidekata , 2006 ; รามอส , 2000 )ภาษาราชการที่ประดิษฐานอยู่ในแต่ละประเทศ ‟ของรัฐธรรมนูญและกฎหมาย ( de Leon , 1997 ; ฮาร์ดิง , 1996 ; สุวรรณปาล เพียน , 2003 ; แทน , 2005 ) แตกต่างจากที่อื่นไม่ต้องพูดถึงการดำรงอยู่ของชุมชนพื้นเมืองหลาย ( Clarke , 2001 ; pakir , 2010 ) ดังนั้น ในทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมอาเซียนเป็นชุมชนเดียวผสมกับความแตกต่างมากในประเด็นต่าง ๆในกิจการภายในของประเทศภาคี รวมทั้งระหว่างรัฐสมาชิก กับประชากรกระจาย
ชาติพันธุ์ภายในสมาชิก 10 ชาติอาเซียนจะเปลี่ยนนโยบายการศึกษาพูดได้หลายภาษา ( Kirkpatrick , 2010 ) ดังนั้นการยอมรับการใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางระหว่างประชาชนอาเซียน ( เจนกินส์ , 2007 ; Kirkpatrick , 2010 ; McArthur , 1998 ) คือไม่ต้องสงสัยอย่างปฏิเสธไม่ได้ และเหมาะสม จารึกไว้ในกฎบัตรอาเซียน ( 2551 : บทความ 34 ) " ภาษาการทำงานของอาเซียนจะเป็นภาษาอังกฤษ " จากภาษาอังกฤษเป็นภาษา„ทำงาน‟ในทางปฏิบัติจะให้อาเซียนจากปริศนาเพิ่มเติมเรื่องภาษา
* นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ( เสื่อที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะ ภาควิชาภาษาและภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ jeffzhao0908 @ gmail . com
* * รองศาสตราจารย์ ภาควิชาภาษาและภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ สา S @
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยในการใช้ภาษาอังกฤษ อาเซียน ประชาชนจะถูกถล่มด้วย upbringings ของตัวเองระบบเสียงโดยเฉพาะความเครียด , จังหวะ , เสียง , เสียง , การดูดซึมและการออกเสียงสูงต่ำ ( เจนกินส์ , 2000 ; เคนเวอที่ , 1987 ; มันโร et al . , 2006 ; เพนนิงตัน , 1996 ) เสียงมากมายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นผลพลอยได้ของการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ชาตินิยมและสัมภาระทางวัฒนธรรมของแต่ละชาติในภูมิภาคสมาชิกสิบหมู่ .
wilang เตียว ( และ 2012a ) แสดง nns-nns ปฏิสัมพันธ์โดย 2015 . รูปที่ 1อาเซียน‟ของรูปแบบการสื่อสาร หลงรักแบบไดนามิกที่เขียนและ / หรือการพูดการสื่อสารที่เกิดขึ้นระหว่างรัฐสมาชิก หลักในแบบเป็นแท่งที่เชื่อมต่อกับสมาชิกทั้งหมด 10
1 มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จัดประชุมวิชาการนานาชาติ 2012 3
สหรัฐอเมริกาภายในหมู่ รวมทั้งบรรดาสมาชิกรอประชาชาติได้แก่ ติมอร์เลสเต และปาปัวนิวกินีกำลังเจรจาเข้าเป็นสมาชิกในอนาคตของพวกเขา ชาติสมาชิกถาวรคือ บรูไน กัมพูชา อินโดนีเซีย ลาว มาเลเซีย พม่า ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย และเวียดนาม การใช้ภาษาอังกฤษเป็น„ทำงาน‟ภาษาเท่านั้น แท่งมากมายแสดงทวิภาคีและพหุภาคี การปฏิสัมพันธ์ระหว่างประเทศสมาชิกอาเซียน