AbstractIn science, research teams

Abstract
In science, research teams are increasing in size, which suggests that science is becoming more organisational. This paper aims to empirically investigate the effects of the division of labour in management and science on serendipity, which has been considered one of the great factors in science. Specifically, in examining the survey of scientists conducted in Japan and the U.S., this paper treats the following questions: Does pursuing serendipity really bring about better scientific outcomes? How does the division of labour in science influence serendipity and publication productivity? The empirical results suggest that serendipity actually brings about better research quality on average. It also finds that if the managerial role is played by a leading scientist in the team, this is positively associated with the quality of the paper through allowing researchers to pursue serendipitous findings. In contrast, if the managerial role and leading research role are played by different members, this has a positive association with the number of papers published, as the project size becomes larger. These results indicate there is a trade-off between serendipity and publication productivity in science via who plays the leading role in research and management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ในวิทยาศาสตร์ ทีมวิจัยจะเพิ่มขนาด ซึ่งแสดงให้เห็นว่าวิทยาศาสตร์เป็นองค์กรมากขึ้น บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้หน่วยของแรงงานในการจัดการและวิทยาศาสตร์ในเชียงใหม่ ซึ่งได้รับการพิจารณาปัจจัยหนึ่งที่ดีในวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะ จากการสำรวจของนักวิทยาศาสตร์ที่ดำเนินการในประเทศญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกากระดาษนี้ถือว่าคำถามต่อไปนี้ : จะติดตามผลทางวิทยาศาสตร์นำ Serendipity จริงๆดีกว่า ทำไมฝ่ายแรงงานในการผลิตสิ่งพิมพ์และ Serendipity มีอิทธิพลต่อวิทยาศาสตร์ ? ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า Serendipity จริงๆทำให้คุณภาพงานวิจัยได้ดีขึ้นโดยเฉลี่ยนอกจากนี้ยังพบว่าบทบาทการจัดการเล่นโดยนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำในกลุ่มนี้ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับคุณภาพของกระดาษที่ผ่านการอนุญาตให้นักวิจัยติดตามจะโชคดีปานนั้นค่า ในทางตรงกันข้ามถ้านำบทบาทการบริหารและบทบาทที่เล่นโดยสมาชิกที่แตกต่างกันนี้มีความสัมพันธ์ทางบวกกับจำนวนเอกสารตีพิมพ์เป็นโครงการขนาดจะใหญ่กว่า ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่ามีการแลกเปลี่ยนระหว่างเชียงใหม่และการผลิตสิ่งพิมพ์ทางวิทยาศาสตร์ผ่านใครเล่นบทบาทนำในการวิจัยและการจัดการ