Harry Potter is the hero of the sto

Harry Potter is the hero of the story. Orphaned as a baby, he is brought up by his aunt and uncle, the Dursleys, maltreated by them, and tormented by their obnoxious son, Dudley. Neglected and disdained, Harry grows up to be a timid boy unsure of his abilities. His sudden fame as a wizard at Hogwarts comes not just as a total contrast to his earlier forgotten misery, but as a fate that we feel is very much deserved after his youthful suffering. Yet even after he becomes famous, Harry never loses his modesty and humility. Even by the end of the story, when he has obtained the Sorcerer’s Stone and saved Hogwarts (and perhaps the whole world) from Voldemort, Harry does not revel in his success. He simply asks Dumbledore a few factual questions and is satisfied with the answers, never expecting any praise. Moreover, he does not wish to use his powers to fulfill grandiose wishes. Dumbledore wisely knows that, unlike Voldemort, Harry will desire only to get the magic stone, not to use it. He does not covet riches or power, or harbor any secret wild ambition; he just wants to make sure that the stone and its power do not fall into the wrong hands. The simplicity of his desire is part of what makes him a hero.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฮร์รี่พอตเตอร์เป็นพระเอกของเรื่อง ใช้งานเป็นทารก เขานำขึ้น โดยป้าของเขา และลุง Dursleys, maltreated โดยพวกเขา และทรมาน โดยบุตรของฟถูก Dudley ที่ไม่มีกิจกรรม และดูถูก แฮร์รี่เติบโตถึงจะแน่ใจความสามารถของเด็กเป็นพิเศษ ชื่อเสียงของเขาอย่างฉับพลันเป็นตัวช่วยที่ฮอกวอตส์มาไม่เพียง เป็นความคมชัดรวมถึงของเขาก่อนหน้านี้ลืมความทุกข์ยาก แต่ เป็นชะตากรรมที่เรารู้สึกเป็นมากสมควรได้รับหลังจากผ่านความทุกข์อ่อนเยาว์ แต่หลังจากที่เขาเริ่มมีชื่อเสียง แม้แต่แฮร์รี่ไม่เคยเสียโมเดสตี้และบทของเขา โดยตอนท้ายของเรื่อง เมื่อเขาได้รับของตำนานเดชนางพญาหิน และบันทึกฮอกวอตส์ (และอาจจะทั้งโลก) จากแฮร์รี่ แฮร์รี่ไม่เพลิดเพลินกับความสำเร็จของเขา เขาก็ถามคำถามเรื่อง Dumbledore และจะพอใจกับคำตอบ ไม่ต้องการสรรเสริญใด ๆ นอกจากนี้ เขาไม่ต้องการใช้อำนาจของเขาเพื่อตอบสนองความปรารถนาที่ยอดเยี่ยม Dumbledore อย่างชาญฉลาดรู้ว่า ต่างจากแฮร์รี่ แฮร์รี่จะต้องเท่านั้นจะได้รับหินวิเศษ การใช้ เขาไม่ฝักใฝ่อำนาจหรือริชเชส หรือ harbor ใด ๆ ลับป่าความใฝ่ฝัน เขาก็อยากให้แน่ใจว่า หินและกำลังไม่ตกอยู่ในมือไม่ถูกต้อง ความเรียบง่ายของความปรารถนาของเขาเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้เขาเป็นวีรบุรุษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฮร์รี่พอตเตอร์เป็นพระเอกของเรื่อง เป็นทารกกำพร้าเขาจะนำขึ้นมาจากป้าและลุงของเขา, อนีย์, ประทุษร้ายโดยพวกเขาและทรมานโดยลูกชายที่น่ารังเกียจของพวกเขา, ดัดลีย์ ที่ถูกละเลยและหยิ่ง, แฮร์รี่เติบโตขึ้นมาเป็นเด็กขี้อายไม่แน่ใจในความสามารถของเขา ชื่อเสียงอย่างฉับพลันของเขาเป็นตัวช่วยสร้างที่ฮอกวอตมาไม่เพียง แต่เป็นความแตกต่างทั้งหมดที่จะลืมความทุกข์ยากของเขาก่อนหน้านี้ แต่เป็นชะตากรรมที่เรารู้สึกว่าสมควรได้รับอย่างมากหลังจากความทุกข์ทรมานของเขาอ่อนเยาว์ แต่แม้หลังจากที่เขากลายเป็นที่มีชื่อเสียง, แฮร์รี่ไม่เคยสูญเสียความพอประมาณและความอ่อนน้อมถ่อมตนของเขา แม้ในตอนท้ายของเรื่องเมื่อเขาได้รับหินหมอผีและบันทึกฮอกวอต (และอาจจะทั่วโลก) จากโวลเดอมแฮร์รี่ไม่ได้มีความสุขมากในความสำเร็จของเขา เขาก็ถามว่าดัมเบิลดคำถามจริงน้อยและเป็นที่พอใจกับคำตอบที่ไม่เคยคาดหวังว่าการสรรเสริญใด ๆ นอกจากนี้เขาไม่ต้องการที่จะใช้พลังของเขาที่จะตอบสนองความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ ดัมเบิลดอย่างชาญฉลาดรู้ว่าแตกต่างจากโวลเดอมแฮร์รี่จะต้องการเพียงที่จะได้รับหินวิเศษ, จะไม่ใช้มัน เขาไม่อยากร่ำรวยหรืออำนาจหรือปิดบังความใฝ่ฝันป่าใด ๆ ที่เป็นความลับ; เขาเพียงแค่ต้องการที่จะให้แน่ใจว่าหินและอำนาจของตนที่ไม่ตกอยู่ในมือผิด ความเรียบง่ายของความปรารถนาของเขาเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้เขาเป็นวีรบุรุษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นพระเอกของเรื่อง เด็กกำพร้าเป็นลูก เขาถูกนำขึ้นโดยป้าและลุงของเขา , dursleys maltreated , โดยพวกเขา และทรมาน โดยตนและลูกชาย ดัดลีย์ ที่ถูกทอดทิ้งและเกลียดชังแฮร์รี่เติบโตขึ้นเป็นเด็กขี้กลัวไม่แน่ใจในความสามารถของเขา ชื่อเสียงของเขาฉับพลันเป็นพ่อมดที่ฮอกวอตส์มาไม่เพียง แต่เป็นตรงกันข้าม โดยก่อนหน้านี้ของเขาลืมความทุกข์ยากแต่เป็นชะตากรรมที่เรารู้สึกมากสมควรได้รับหลังจากความทุกข์ทรมานของเขาอ่อนเยาว์ แต่แม้หลังจากที่เขามีชื่อเสียง แฮร์รี่ไม่เคยสูญเสียของเขาหิริและความอ่อนน้อมถ่อมตน แม้ตอนจบของเรื่อง เมื่อเขาได้รับของพ่อมดหินและบันทึกฮอกวอตส์ ( และอาจจะทั่วโลก ) จากโวลเดอมอร์ แฮร์รี่ไม่ได้มีความสุขในความสำเร็จของเขาเขาแค่ถามดัมเบิลดอร์ไม่กี่จริงคำถามและจะพอใจกับคำตอบ ไม่เคยคิดจะสรรเสริญ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่ประสงค์ที่จะใช้พลังของเขาเพื่อตอบสนองความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ . ดัมเบิลดอร์ฉลาดรู้ว่าแตกต่างจากโวลเดอมอร์ แฮร์รี่จะต้องการเพียงรับหินวิเศษ ที่จะไม่ใช้มัน เขาไม่ปรารถนาความร่ำรวย หรือ พลังงาน หรือท่าเรือความทะเยอทะยานใด ๆ ในป่าลับเขาแค่อยากให้แน่ใจว่าหินและพลังของมันไม่ตกอยู่ในมือผิด ความเรียบง่ายของความปรารถนาของเขาเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้เขาเป็นฮีโร่