Not unlike many subjects newly emergent on the academic landscape, ove การแปล - Not unlike many subjects newly emergent on the academic landscape, ove ไทย วิธีการพูด

Not unlike many subjects newly emer

Not unlike many subjects newly emergent on the academic landscape, over the past half century physical education has faced challenges to its legitimacy as an area of study in schools and universities. At the same time, it has undergone a serious and vibrant debate regarding its distinctive focus and justification, core content, and pedagogy. While retaining an attachment to the historical ideal of bodily well-being as essentially integrated with and fundamental to the well-being of the mind, and with varying and even competing emphases and justifications, greater attention has been given of late to its intellectual dimensions and to accentuating its connection to social development, healthy living, recreation, sports, and fitness (Kirk et al. 2006).
This debate regarding the nature of physical education as a subject is but one of the two main topics that drive the scholarship upon which this article is based, however. The second is that surrounding the concept and the content of what is variously called a liberal or general education – terms I shall use interchangeably – and its implications for the school curriculum (Hirst 1974, 1993; Hirst and Peters 1970; Martin 1992, 1994, 2011; Mulcahy 1981, 2008, 2011). In recent decades, both of these debates have been central to the formulation of curriculum policy in Ireland, and they have also shaped practice worldwide. The setting up in Ireland of the Curriculum and Examinations Board in 1984, which was later replaced by the National Council for Curriculum and Assessment (NCCA), was in part a reflection of the impact of these debates up to that time. While the awareness in Ireland of an important role for physical education leading to the establishment of the National College for Physical Education slightly predated the Curriculum and Examinations Board, it did anticipate it. What remains less settled in Ireland as elsewhere is the claim by physical education to a place in liberal education.
This is a claim that received considerable attention following the assertion by Barrow (1982) that even though physical education was part of the school experience it did not qualify as a proper educational activity. In taking this stance, Barrow was not alone. He was, in fact, reflecting a widely held view among theorists of liberal education. Now, some 30 years later, the proposed introduction of a Leaving Certificate Examination course in physical education in Ireland provides an opportunity to consider both the relationship of physical education to liberal education and the conceptualization of the proposed Leaving Certificate course in physical education itself. The primary purpose of this article, accordingly, is to consider the claim of physical education to be included in a liberal education and the merits or otherwise of the conceptualization and characterization of physical education as a Leaving Certificate or Senior Cycle course of study. In doing so, attention will be given to developments in the idea of a liberal education over the past quarter century and to whether these would now accommodate the inclusion of physical education.
It is especially important to consider the relationship between physical education and liberal education at a time of introducing a Leaving Certificate Examination course in physical education, hence the focus on the interconnectedness of the two topics here. This is so because, rightly or wrongly, the idea of a liberal education has become a widely held barometer of what constitutes the educated person. As long as the idea of a liberal education and the associated idea of the educated person remain the standard by which any area of study gains entry to the curriculum, it is necessary to discern if Leaving Certificate physical education meets this standard. This is, in short, the ultimate educational measure of acceptability and it casts secondary considerations, be they politically inspired or founded on a public health agenda, to the side.
Arising from this point, a final introductory comment is in order. In considering the claim of physical education in relation to the liberal education and in relation to the conceptualization of physical education conveyed in the Leaving Certificate draft syllabus, I shall rely primarily on the intrinsic educational value of physical education and only secondarily on claims made on behalf of its health benefits. This is a point already highlighted by both Morgan (2006) and Ross (2001). Following the general line of reasoning of Ross and Morgan, the stance taken here is that whether around questions of curriculum, teaching, or assessment, policy-making in education must ultimately be justified on educational grounds. This has a special relevance regarding physical education given the tendency among policy-makers and in many cases by PE teachers themselves to justify physical education on public health considerations. While such considerations are, of course, relevant and may inform curriculum policy in important ways, they cannot on their own be decisive. Making them so lessens the significance of educational justification and casts educational priorities in a secondary role. When non-educational grounds for decision-making in regard to physical education change as they do over time, as with any subject, physical education may well be left to the whims of passing political considerations or lack adequate supporting intrinsic or educational justification. This is reminiscent of what happened with Latin, which was once a staple in the secondary school program in Ireland. It remained so as long as the powers that be regarded it as a necessary subject for university matriculation. When the powers that be had a change of mind, as they did in 1968, Latin rapidly fell by the wayside never to recover. If medication or surgical procedures that exist today were to be used to rid us of obesity, it could seriously weaken the justification of physical education grounded primarily in a public health agenda. Accordingly, the position adopted here is that physical education ought to be justified primarily on its own merits, just as holds true for mathematics, history, and other subjects. This is why it is important to consider its claim to be included in a liberal education.
In considering here the place of physical education I shall posit a stipulative or tentative working definition. This can be used to evaluate and discuss a number of contemporary and sometimes competing articulations of the concept, including that expressed in the draft Leaving Certificate Examination syllabus and the claim of physical education to be included in a program of liberal education. Consistent with the stance I adopted in The educated person (2008, 180–2), and in agreement with the position of Penney (2006, 575) and that elaborated by the National Association for Sport and Physical Education (NASPE 2011) in the USA regarding educating the whole child, I shall further argue that considerations of the experience, capacities, and interests of students ought to be central to decision-making regarding the particular form that the school curriculum, and any subject within it, should take. I shall then examine the recent debate surrounding the reconceptualization of liberal education and consider the extent to which physical education may qualify for inclusion in liberal education while also reflecting on the conceptualization of physical education evident in the draft Leaving Certificate syllabus.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ไม่แตกต่างจากหลายวิชาที่เพิ่งโผล่ออกมาในแนววิชาการ กว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา พลศึกษาต้องเผชิญกับความท้าทายเพื่อความชอบธรรมของความเป็นพื้นที่ศึกษาในโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ในเวลาเดียวกัน มันมีเปลี่ยนการอภิปรายอย่างจริงจัง และระดับของความโดดเด่น และเหตุผล หลักเนื้อหา และครูผู้สอน ในขณะที่เก็บรักษาสิ่งที่แนบไปเหมาะอดีตของร่างกายสุขภาพเป็นหลักรวมกับ และพื้นฐานที่ดี ของจิตใจ และมี แตกต่างกัน และการแข่งขัน emphases และเหตุผล ความสนใจมากขึ้นแม้ได้รับของสายของมิติทางปัญญา และพร้อมการเชื่อมต่อการพัฒนาสังคม ชีวิตสุขภาพ นันทนาการ กีฬา และออกกำลังกาย (โบสถ์ et al. 2006)นี้อภิปรายเกี่ยวกับธรรมชาติของพลศึกษาเป็นหัวข้อแต่หัวข้อหลัก 2 ทุนซึ่งบทความนี้อยู่ อย่างไรก็ตามการขับรถอย่างใดอย่างหนึ่งได้ อย่างรอบแนวคิดและเนื้อหาของเรียกว่าอะไรเพิ่มที่เสรี หรือทั่วไปศึกษา – จะใช้สลับกัน – ข้อกำหนดและผลกระทบของสำหรับหลักสูตรโรงเรียน (Hirst 1974, 1993 Hirst และ Peters 1970 มาร์ติน 1992, 1994, 2011 Mulcahy 1981 ปี 2008, 2011) ในทศวรรษล่าสุด ทั้งการเจรจาดังนี้มีศูนย์กลางกำหนดนโยบายหลักสูตรในไอร์แลนด์ และพวกเขายังได้ทรงปฏิบัติทั่วโลก ตั้งในไอร์แลนด์ของหลักสูตรและคณะกรรมการตรวจสอบใน 1984 ซึ่งถูกในภายหลังถูกแทนที่ โดยสภาแห่งชาติในหลักสูตรและการประเมิน (NCCA), ส่วนหนึ่งถูกสะท้อนผลกระทบของการเจรจาดังนี้ถึงเวลานั้น ในขณะที่การรับรู้ในประเทศไอร์แลนด์มีบทบาทสำคัญสำหรับพลศึกษาที่นำไปสู่การก่อตั้งของวิทยาลัยการศึกษาทางกายภาพเล็กน้อย predated หลักสูตรและคณะกรรมการตรวจสอบ มันไม่มีมัน ส่วนที่เหลือชำระน้อยในไอร์แลนด์อื่นเป็นข้อเรียกร้อง โดยพละศึกษาเพื่อเป็นสถานที่ในการศึกษาแบบเสรีนี่คือคำร้องที่ได้รับความสนใจมากต่อยืนยัน โดยบาร์โร (1982) ที่ถึงแม้ว่าการพลศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนพบว่า ไม่ผ่านรอบคัดเลือกเป็นกิจกรรมการศึกษาที่เหมาะสม ในการนี้ท่าทาง บาร์โรไม่ใช่คนเดียว เขาในความเป็นจริง สะท้อนให้เห็นถึงมุมมองจัดขึ้นกันอย่างแพร่หลายระหว่าง theorists ศึกษาเสรี ตอนนี้ บาง 30 ปี นำเสนอตรวจสอบการออกใบรับรองหลักสูตรในพลศึกษาในไอร์แลนด์ให้โอกาสในการพิจารณาความสัมพันธ์ของพลศึกษาการศึกษาเสรีและ conceptualization ออกใบรับรองหลักสูตรเสนอในพละศึกษา วัตถุประสงค์หลักของบทความนี้ ดังนั้น คือการ พิจารณาร้องเรียนพลศึกษาให้รวมไว้ในการศึกษาแบบเสรีนิยมและบุญ หรืออื่น ๆ ของ conceptualization ที่และสมบัติของพลศึกษาเป็นหลักสูตรอาวุโสรอบหรือออกใบรับรองการศึกษา ในการทำเช่นนั้น สนใจจะได้รับ การพัฒนาในความคิดของการศึกษาเสรีมากกว่าศตวรรษไตรมาสผ่านมา และว่าเหล่านี้จะตอนนี้รองรับการรวมของพลศึกษามันมีความสำคัญอย่างยิ่งในการพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างพลศึกษาและศึกษาเสรีในแต่ละครั้งของการตรวจสอบการออกใบรับรองหลักสูตรในพลศึกษา ดังนั้นแนะนำเน้น interconnectedness หัวข้อสองนี่ คือนั้น เรื่อง หรือ ผิด ความคิดของการศึกษาแบบเสรีเป็น บารอมิเตอร์ที่จัดขึ้นกันอย่างแพร่หลายของสิ่งที่ก่อคนการศึกษานี้ ตราบใดที่ความคิดของการศึกษาแบบเสรีและเชื่อมโยงความคิดของผู้ศึกษายังคง มาตรฐาน โดยพื้นที่ใด ๆ ของรายการที่ได้รับการศึกษาหลักสูตร ได้แยกแยะถ้าพลศึกษาออกใบรับรองตามมาตรฐานนี้ นี้ ในระยะสั้น วัด acceptability สุดที่ศึกษา และจะปลดเปลื้องรองพิจารณา ไม่ว่าจะทางการเมืองเป็นแรงบันดาลใจ หรือก่อตั้งขึ้นในวาระสาธารณสุข ด้านการเกิดจากจุดนี้ คิดเกริ่นนำขั้นสุดท้ายอยู่ในใบสั่ง ในการพิจารณาข้อเรียกร้องของพลศึกษา เกี่ยวกับการศึกษาแบบเสรี และ เกี่ยวกับ conceptualization ของกรงที่ใช้ในการออกใบรับรองร่างสอนพลศึกษา ฉันจะอาศัยหลัก intrinsic ศึกษาค่า ของพลศึกษา และเชื่อมเฉพาะเกี่ยวกับการร้องเรียนที่ทำในนามของประโยชน์ต่อสุขภาพ นี่คือจุดที่เน้นอยู่ โดยมอร์แกน (2006) และรอสส์ (2001) ต่อสายทั่วไปของเหตุผลของ Ross และมอร์แกน ท่าทางที่ถ่ายที่นี่อยู่ที่ว่ารอบคำถามของหลักสูตร สอน หรือ ประเมิน policy-making ในการศึกษาต้องที่สุดได้รับการพิสูจน์ในบริเวณที่ศึกษา นี้มีความเกี่ยวข้องเป็นพิเศษเกี่ยวกับพลศึกษากำหนดแนวโน้ม policy-makers และ ในหลายกรณี โดย PE ครูตัวเองต้องการพลศึกษาในสาธารณสุขพิจารณา ขณะพิจารณานั้น แน่นอน เกี่ยวข้อง และอาจแจ้งหลักสูตรนโยบายสำคัญวิธี พวกเขาเองไม่เด็ดขาด ทำให้พวกเขาได้ลดความสำคัญของการศึกษาเหตุผล และความรู้สึกระดับความสำคัญของการศึกษาในบทบาทรอง เมื่อไม่ศึกษาเหตุผลการตัดสินใจเรื่องพละศึกษาเปลี่ยนกันบ่อย ๆ เป็น ด้วยเรื่องใด ๆ พลศึกษาอาจดีซ้ายไป whims ของช่วยพิจารณาการเมืองหรือไม่เพียงพอสนับสนุนเหตุผล intrinsic หรือศึกษา นี้เป็นของสิ่งที่เกิดขึ้นกับละติน ซึ่งเคยได้ตั๋วเย็บกระดาษในโปรแกรมมัธยมในไอร์แลนด์ มันยังคงอยู่ได้ตราบเท่าที่กลุ่มอำนาจถือเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับเตรียมอุดมศึกษามหาวิทยาลัย เมื่ออำนาจที่จะมีการเปลี่ยนแปลงของจิตใจ เหมือนกับใน 1968 ละตินอย่างรวดเร็วตก โดย wayside จะกู้คืน ถ้ายาหรือวิธีผ่าตัดที่มีวันนี้ได้ใช้ให้เรากำจัดโรคอ้วน มันสามารถลดลงเหตุผลในระเบียบวาระการประชุมสาธารณสุขหลักสูตรพลศึกษาอย่างจริงจัง ตาม ตำแหน่งที่นำมาใช้ที่นี่เป็นพลศึกษาที่ควรจะได้รับการพิสูจน์ในหลักคุณธรรมของตัวเอง เหมือนมีจริงคณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และเรื่องอื่น ๆ นี้คือเหตุผลสำคัญในการพิจารณาคำร้องของตนที่จะรวมในการศึกษาเสรีในการพิจารณาสถานที่พลศึกษาที่นี่ ฉันจะ posit นิยามทำ stipulative หรือแน่นอน นี้สามารถใช้เพื่อประเมิน และอธิบายจำนวน articulations ร่วมสมัย และแข่งขันบางครั้งแนวความคิด รวมทั้งที่แสดงในร่างตารางตรวจสอบใบรับรองที่ออกและเรียกร้องของพลศึกษาที่จะรวมไว้ในโปรแกรมการศึกษาเสรี สอดคล้องกับท่าทางฉันนำผู้ศึกษา (2008, 180-2), และ ยังคงตำแหน่งของ Penney (2006, 575) และที่ elaborated โดยสมาคมแห่งชาติสำหรับการกีฬาและพลศึกษา (NASPE 2011) ในสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับการให้เด็กทั้งหมด ผมจะกล่าวต่อไปว่า ควรพิจารณาประสบการณ์ กำลัง และผลประโยชน์ของนักเรียนเป็นศูนย์กลางการตัดสินใจเกี่ยวกับเฉพาะแบบที่หลักสูตรโรงเรียนและหัวเรื่องใด ๆ ภายในนั้น ควรจะ ฉันจะตรวจสอบการอภิปรายล่าสุดรอบ reconceptualization การศึกษาเสรี แล้วพิจารณาขอบเขตที่ศึกษาจริงอาจกำหนดคุณสมบัติสำหรับการรวมในการศึกษาแบบเสรีในขณะที่ยัง สะท้อนใน conceptualization พลศึกษาในร่างตารางการออกใบรับรอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Not unlike many subjects newly emergent on the academic landscape, over the past half century physical education has faced challenges to its legitimacy as an area of study in schools and universities. At the same time, it has undergone a serious and vibrant debate regarding its distinctive focus and justification, core content, and pedagogy. While retaining an attachment to the historical ideal of bodily well-being as essentially integrated with and fundamental to the well-being of the mind, and with varying and even competing emphases and justifications, greater attention has been given of late to its intellectual dimensions and to accentuating its connection to social development, healthy living, recreation, sports, and fitness (Kirk et al. 2006).
This debate regarding the nature of physical education as a subject is but one of the two main topics that drive the scholarship upon which this article is based, however. The second is that surrounding the concept and the content of what is variously called a liberal or general education – terms I shall use interchangeably – and its implications for the school curriculum (Hirst 1974, 1993; Hirst and Peters 1970; Martin 1992, 1994, 2011; Mulcahy 1981, 2008, 2011). In recent decades, both of these debates have been central to the formulation of curriculum policy in Ireland, and they have also shaped practice worldwide. The setting up in Ireland of the Curriculum and Examinations Board in 1984, which was later replaced by the National Council for Curriculum and Assessment (NCCA), was in part a reflection of the impact of these debates up to that time. While the awareness in Ireland of an important role for physical education leading to the establishment of the National College for Physical Education slightly predated the Curriculum and Examinations Board, it did anticipate it. What remains less settled in Ireland as elsewhere is the claim by physical education to a place in liberal education.
This is a claim that received considerable attention following the assertion by Barrow (1982) that even though physical education was part of the school experience it did not qualify as a proper educational activity. In taking this stance, Barrow was not alone. He was, in fact, reflecting a widely held view among theorists of liberal education. Now, some 30 years later, the proposed introduction of a Leaving Certificate Examination course in physical education in Ireland provides an opportunity to consider both the relationship of physical education to liberal education and the conceptualization of the proposed Leaving Certificate course in physical education itself. The primary purpose of this article, accordingly, is to consider the claim of physical education to be included in a liberal education and the merits or otherwise of the conceptualization and characterization of physical education as a Leaving Certificate or Senior Cycle course of study. In doing so, attention will be given to developments in the idea of a liberal education over the past quarter century and to whether these would now accommodate the inclusion of physical education.
It is especially important to consider the relationship between physical education and liberal education at a time of introducing a Leaving Certificate Examination course in physical education, hence the focus on the interconnectedness of the two topics here. This is so because, rightly or wrongly, the idea of a liberal education has become a widely held barometer of what constitutes the educated person. As long as the idea of a liberal education and the associated idea of the educated person remain the standard by which any area of study gains entry to the curriculum, it is necessary to discern if Leaving Certificate physical education meets this standard. This is, in short, the ultimate educational measure of acceptability and it casts secondary considerations, be they politically inspired or founded on a public health agenda, to the side.
Arising from this point, a final introductory comment is in order. In considering the claim of physical education in relation to the liberal education and in relation to the conceptualization of physical education conveyed in the Leaving Certificate draft syllabus, I shall rely primarily on the intrinsic educational value of physical education and only secondarily on claims made on behalf of its health benefits. This is a point already highlighted by both Morgan (2006) and Ross (2001). Following the general line of reasoning of Ross and Morgan, the stance taken here is that whether around questions of curriculum, teaching, or assessment, policy-making in education must ultimately be justified on educational grounds. This has a special relevance regarding physical education given the tendency among policy-makers and in many cases by PE teachers themselves to justify physical education on public health considerations. While such considerations are, of course, relevant and may inform curriculum policy in important ways, they cannot on their own be decisive. Making them so lessens the significance of educational justification and casts educational priorities in a secondary role. When non-educational grounds for decision-making in regard to physical education change as they do over time, as with any subject, physical education may well be left to the whims of passing political considerations or lack adequate supporting intrinsic or educational justification. This is reminiscent of what happened with Latin, which was once a staple in the secondary school program in Ireland. It remained so as long as the powers that be regarded it as a necessary subject for university matriculation. When the powers that be had a change of mind, as they did in 1968, Latin rapidly fell by the wayside never to recover. If medication or surgical procedures that exist today were to be used to rid us of obesity, it could seriously weaken the justification of physical education grounded primarily in a public health agenda. Accordingly, the position adopted here is that physical education ought to be justified primarily on its own merits, just as holds true for mathematics, history, and other subjects. This is why it is important to consider its claim to be included in a liberal education.
In considering here the place of physical education I shall posit a stipulative or tentative working definition. This can be used to evaluate and discuss a number of contemporary and sometimes competing articulations of the concept, including that expressed in the draft Leaving Certificate Examination syllabus and the claim of physical education to be included in a program of liberal education. Consistent with the stance I adopted in The educated person (2008, 180–2), and in agreement with the position of Penney (2006, 575) and that elaborated by the National Association for Sport and Physical Education (NASPE 2011) in the USA regarding educating the whole child, I shall further argue that considerations of the experience, capacities, and interests of students ought to be central to decision-making regarding the particular form that the school curriculum, and any subject within it, should take. I shall then examine the recent debate surrounding the reconceptualization of liberal education and consider the extent to which physical education may qualify for inclusion in liberal education while also reflecting on the conceptualization of physical education evident in the draft Leaving Certificate syllabus.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ไม่แตกต่างจากหลายวิชาใหม่ฉุกเฉินในแนววิชาการ ที่ผ่านมาครึ่งศตวรรษ พลศึกษา ได้เผชิญกับความท้าทายที่จะถูกต้องตามกฎหมาย เป็น พื้นที่ของการศึกษาในโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ในเวลาเดียวกัน มันได้รับร้ายแรงและการอภิปรายเกี่ยวกับการมุ่งเน้นสีสันสดใสโดดเด่นและเหตุผล เนื้อหาหลัก และการสอน .ขณะที่การรักษาสิ่งที่แนบกับอุดมคติทางประวัติศาสตร์ของร่างกายเป็นหลัก และผสมผสานกับความเป็นอยู่พื้นฐานความเป็นอยู่ของจิตใจ และมีการเปลี่ยนแปลงและแม้การแข่งขันที่เน้นและความเหมาะสม ความสนใจมากขึ้นได้รับสายของมิติทางปัญญาและ accentuating ของการเชื่อมต่อการพัฒนา สังคม สุขภาพ นันทนาการ การกีฬาและฟิตเนส ( เคิร์ก et al . 2006 ) .
อภิปรายเกี่ยวกับลักษณะของพลศึกษาเป็นวิชา แต่อีกสองหัวข้อหลักที่ไดรฟ์ทุนการศึกษาซึ่งเมื่อบทความนี้อยู่ อย่างไรก็ตามประการที่สองคือว่ารอบแนวคิดและเนื้อหาของสิ่งที่หลากหลายเรียกว่าเสรีนิยมหรือแง่–ศึกษาทั่วไป ผมจะใช้ทดสอบ ) และความหมายของมันสำหรับหลักสูตรของโรงเรียน ( 1974 มัน 1993 ; มันและ Peters 1970 ; มาร์ติน พ.ศ. 2535 , 2537 , 2011 ; Mulcahy ปี 2008 , 2011 ) ในทศวรรษที่ผ่านมา ,ทั้งสองของการอภิปรายเหล่านี้มีศูนย์กลางในการกำหนดนโยบายด้านหลักสูตรในไอร์แลนด์ และพวกเขายังมีรูปร่างการปฏิบัติทั่วโลก การตั้งค่าในไอร์แลนด์หลักสูตรและการสอบคณะกรรมการในปี 1984 ซึ่งต่อมาถูกแทนที่โดยคณะกรรมการหลักสูตรและการประเมิน ค.ศ. เป็นส่วนหนึ่งสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบของการอภิปรายเหล่านี้ถึงเวลาที่ขณะที่ความตระหนักในไอร์แลนด์ที่มีบทบาทสำคัญสำหรับการศึกษาทางกายภาพที่นำไปสู่การจัดตั้งวิทยาลัยแห่งชาติเพื่อการศึกษาทางกายภาพเล็กน้อยมีอายุมากกว่าหลักสูตรและการสอบบอร์ด ก็ไม่ได้คาดหวังกับมัน สิ่งที่ยังคงน้อยกว่าตัดสินในไอร์แลนด์ที่อื่นจะเรียกร้องสิทธิโดยพลศึกษา เป็นสถานที่ในการศึกษา
เสรีนิยมนี่เป็นการอ้างที่ได้รับความสนใจมากตาม ยืนยัน โดย สาลี่ ( 1982 ) แม้ว่าการศึกษาทางกายภาพเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน ประสบการณ์มันไม่ได้มีคุณสมบัติที่เหมาะสม การศึกษากิจกรรม ในการระวังนี้ รถเข็นก็ไม่ได้อยู่คนเดียว เขาเป็น , ในความเป็นจริง , สะท้อนให้เห็นถึงมุมมองของทฤษฎีการศึกษาอย่างกว้างขวางของเสรีนิยม ตอนนี้ บาง 30 ปีต่อมาการนำเสนอการตรวจสอบออกใบรับรองหลักสูตรพลศึกษาในไอร์แลนด์มีโอกาสพิจารณาความสัมพันธ์ของพลศึกษากับการศึกษาเสรีนิยมและแนวความคิดของการนำเสนอจากหลักสูตรประกาศนียบัตรทางพลศึกษา นั่นเอง จุดประสงค์หลักของบทความนี้ ตามคือการพิจารณาข้อเรียกร้องของพลศึกษาที่จะถูกรวมอยู่ในการศึกษาแบบเสรีนิยม และคุณธรรม หรือมิฉะนั้น ของแนวความคิดและการพลศึกษาเป็นออกใบรับรองหลักสูตรหรือวงจรอาวุโสของการศึกษา ในการทำเช่นนั้นความสนใจจะได้รับการพัฒนาในความคิดของการศึกษาเสรีนิยมมากกว่าศตวรรษไตรมาสที่ผ่านมา และว่าเหล่านี้จะตอนนี้รองรับการพลศึกษา .
มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญที่จะต้องพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถภาพทางกายกับการศึกษาเสรีนิยมในเวลาของการออกใบรับรองการสอบวิชาพลศึกษาจึงมุ่งเน้น interconnectedness ของ 2 หัวข้อนี้ ที่เป็นเช่นนี้เพราะถูกต้องหรือผิดพลาด ความคิดของการศึกษาแนวเสรีเป็นอย่างกว้างขวางในบารอมิเตอร์ของสิ่งที่ถือว่าเป็นคนมีการศึกษา ตราบใดที่ความคิดของการศึกษาเสรีนิยมและเชื่อมโยงความคิดของคนมีการศึกษายังคงมาตรฐานที่พื้นที่ใด ๆของกำไร เข้าศึกษาหลักสูตรมันต้องแยกแยะ ถ้าออกใบรับรองพลศึกษาตามมาตรฐานนี้ นี้คือ ในสั้น สุดยอดทางการศึกษา การวัดและการลอกพิจารณารอง จะมีแรงบันดาลใจทางการเมืองหรือก่อตั้งขึ้นในกระทรวงสาธารณสุขกำหนดการ ข้างๆ
ที่เกิดขึ้นจากจุดนี้ สุดท้ายเบื้องต้นแสดงความคิดเห็นในใบสั่งในการพิจารณาข้อเรียกร้องของพลศึกษากับการศึกษาเสรีนิยมและในความสัมพันธ์กับการพลศึกษาในหลักสูตรประกาศนียบัตรการถ่ายทอดออกจากร่าง ผมจะอาศัยหลักค่าการศึกษาที่แท้จริงของพลศึกษาและครั้งที่สองที่อ้างว่าทำในนามของประโยชน์ต่อสุขภาพของมันนี้เป็นจุดแล้ว โดยเน้นทั้งมอร์แกน ( 2006 ) และโรส ( 2001 ) เดินตามเส้นทั่วไปของการใช้เหตุผลของ มอร์แกน ท่าทางที่ถ่ายที่นี่คือไม่ว่ารอบคำถามของหลักสูตร การเรียน การสอน หรือประเมินนโยบายการศึกษาต้องสุดจะชอบธรรมในพื้นที่ศึกษานี้มีความเกี่ยวข้องพิเศษเกี่ยวกับพลศึกษาให้แนวโน้มของครอบคลุม และในหลายกรณี โดยครูพละตัวปรับพลศึกษา สาธารณสุข พิจารณา ในขณะที่การพิจารณาดังกล่าวเป็นหลักสูตรที่เกี่ยวข้อง และอาจแจ้งให้นโยบาย หลักสูตร วิธีที่สำคัญพวกเขาไม่สามารถของตัวเองเด็ดขาดทําให้พวกเขาเพื่อลดความสำคัญของเหตุผลและความสำคัญในการศึกษาแบบการศึกษาบทบาทรอง เมื่อไม่มีพื้นที่การศึกษาสำหรับการตัดสินใจในเรื่องการเปลี่ยนแปลงการศึกษาทางกายภาพเช่นที่พวกเขาทำในช่วงเวลา กับเรื่องใด ๆการศึกษาทางกายภาพอาจจะซ้ายเพื่อ whims ของผ่านการพิจารณาทางการเมืองหรือขาดการสนับสนุนอย่างเพียงพอภายในหรือการศึกษาที่สมควร มันชวนให้นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับละตินซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นหลักในโรงเรียนมัธยมในไอร์แลนด์ มันยังคงอยู่ ตราบใดที่อำนาจที่ถือว่าเป็นวิชาที่จำเป็นสำหรับการสมัครเข้าเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเมื่ออำนาจที่ได้รับมีการเปลี่ยนแปลงของจิตใจเช่นที่พวกเขาทำใน 1968 , ละตินอย่างรวดเร็วลดลงตามข้างทาง ไม่เคยกู้คืน ถ้ายาหรือการผ่าตัดที่มีอยู่ในวันนี้ จะถูกใช้เพื่อกำจัดความอ้วนมันอย่างจริงจังจะทำให้เหตุผลของพลศึกษาสายดินหลักในสาธารณสุขในวาระการประชุม ตามตำแหน่งที่ใช้ที่นี่เป็นที่พลศึกษาควรจะธรรมหลักในความดีของตนเอง เช่นเดียวกับที่เป็นจริงสำหรับคณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และวิชาอื่น ๆ นี่คือเหตุผลที่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพิจารณาข้อเรียกร้องของมันจะรวมอยู่ในการศึกษาเสรีนิยม .
ในการพิจารณาที่นี่ที่พลศึกษาจะวางตัวเป็น stipulative หรือกำหนดคำนิยาม .นี้สามารถใช้เพื่อประเมินและหารือเกี่ยวกับจำนวนของร่วมสมัยและบางครั้งการแข่งขัน articulations ของแนวคิด รวมทั้งที่แสดงออกในร่างออกจากหลักสูตรการสอบใบรับรองและการเรียกร้องของพลศึกษาจะรวมอยู่ในโปรแกรมการศึกษาเสรีนิยม สอดคล้องกับจุดยืนที่ผมนำมาใช้ในการศึกษา ( 2008 , 180 คน ( 2 )และในข้อตกลงกับตำแหน่ง Penney ( 2006 , 575 ) และอธิบายโดยสมาคมกีฬาและพลศึกษาแห่งชาติ ( naspe 2011 ) ในสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับการให้เด็กทั้งหมด ผมจะต่อเถียงว่า การพิจารณาประสบการณ์ ความสามารถ และความสนใจของนักเรียน ควรเป็นศูนย์กลางในการตัดสินใจเกี่ยวกับรูปแบบโดยเฉพาะ หลักสูตรที่โรงเรียนกับเรื่องใด ๆภายใน ควรใช้ ผมจะตรวจสอบการอภิปรายล่าสุดรอบ reconceptualization การศึกษาเสรีนิยมและพิจารณาขอบเขตที่พลศึกษาอาจจัดรวมไว้ในการศึกษาเสรีนิยม ในขณะที่ยังสะท้อนในการพลศึกษา ประจักษ์ในร่างออกจากหลักสูตรประกาศนียบัตร
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: