งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุกต์ใช้หลักการยศาสตร์ในการออกแบบมีดกรีดยางของชาวสวนยางพารา โดยขั้นตอนการศึกษาเริ่มจากการประเมินความเหมาะสมของการใช้งานของมีดกรีดยางแบบปัจจุบัน โดยใช้แบบสอบถามการประเมินค่าดัชนีความไม่ปกติ (Adnormality Index ; AI) และผลการประเมินค่าดัชนีความไม่ปกติของกลุ่มตัวอย่างโดยพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 85 เริ่มเป็นปัญหามากจนทนไม่ได้ และการประเมินความเหมาะสมของท่าทางการทำงานโดยวิธี RULA (Rapid Upper Limb Assessment) ผลการศึกษาพบว่า งานนั้นมีปัญหาด้านการยศาสตร์ ที่ต้องได้รับ การปรับปรุงโดยทันทีและค่าเฉลี่ยของคะแนน RULA ของร่างกายด้านซ้ายและด้านขวา อยู่ในระดับที่ควรจะต้องมีการตรวจสอบ และควรมีการเปลี่ยนแปลงการทำงานในไม่ช้า ดังนั้นการปรับปรุงท่าทางการทำงานจึงเป็นสิ่งสมควรทำการปรับปรุง เพื่อลดปัญหา จึงได้เปลี่ยนวิธีการทำงานใหม่โดยวิเคราะห์ RURA จากท่าทางการทำงานที่ถูกต้อง ผลการศึกษาพบว่างานนั้นควรได้รับการพิจารณาศึกษาละเอียดขึ้นและติดตามผลอย่างต่อเนื่อง การออกแบบงานใหม่อาจจะมีความจำเป็นดังนั้นผู้ออกแบบได้ทำการออกแบบมีดกรีดยางโดยใช้ข้อมูลจากการวัดสัดส่วนร่างกายจากกลุ่มตัวอย่างชาวสวนยางพาราใน ต.ตาเนาะปูเต๊ะ อ.บันนังสตา จ.ยะลา จำนวน 400 คน โดยการวัดสัดส่วนร่างกายทั้งหมด 63 ส่วน ผลการนำข้อมูลไปวิเคราะห์เพื่อนำมาออกแบบมีดกรีดยางพบว่ามี 7 สัดส่วน ที่เหมาะสมที่นำมาใช้ในการออกแบบมีดกรีดยางเพื่อช่วยลดความเมื่อยล้าและลดอัตราการบาดเจ็บในการใช้มีดกรีดยางจากการทำงานของชาวสวนยางพารา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุกต์ใช้หลักการยศาสตร์ในการออกแบบมีดกรีดยางของชาวสวนยางพาราโดยขั้นตอนการศึกษาเริ่มจากการประเมินความเหมาะสมของการใช้งานของมีดกรีดยางแบบปัจจุบันโดยใช้แบบสอบถามการประเมินค่าดัชนีความไม่ปกติ (ดัชนี Adnormality AI) และผลการประเมินค่าดัชนีความไม่ปกติของกลุ่มตัวอย่างโดยพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 85 เริ่มเป็นปัญหามากจนทนไม่ได้และการประเมินความเหมาะสมของท่าทางการทำงานโดยวิธี RULA (รยางค์บนอย่างรวดเร็วประเมิน) ผลการศึกษาพบว่างานนั้นมีปัญหาด้านการยศาสตร์ที่ต้องได้รับการปรับปรุงโดยทันทีและค่าเฉลี่ยของคะแนน RULA ของร่างกายด้านซ้ายและด้านขวาอยู่ในระดับที่ควรจะต้องมีการตรวจสอบและควรมีการเปลี่ยนแปลงการทำงานในไม่ช้าดังนั้นการปรับปรุงท่าทางการทำงานจึงเป็นสิ่งสมควรทำการปรับปรุงเพื่อลดปัญหาจึงได้เปลี่ยนวิธีการทำงานใหม่โดยวิเคราะห์ RURA จากท่าทางการทำงานที่ถูกต้องผลการศึกษาพบว่างานนั้นควรได้รับการพิจารณาศึกษาละเอียดขึ้นและติดตามผลอย่างต่อเนื่องการออกแบบงานใหม่อาจจะมีความจำเป็นดังนั้นผู้ออกแบบได้ทำการออกแบบมีดกรีดยางโดยใช้ข้อมูลจากการวัดสัดส่วนร่างกายจากกลุ่มตัวอย่างชาวสวนยางพาราในต.ตาเนาะปูเต๊ะอ.บันนังสตาจ.ยะลาจำนวน 400 คนโดยการวัดสัดส่วนร่างกายทั้งหมด 63 ส่วนผลการนำข้อมูลไปวิเคราะห์เพื่อนำมาออกแบบมีดกรีดยางพบว่ามี 7 สัดส่วนที่เหมาะสมที่นำมาใช้ในการออกแบบมีดกรีดยางเพื่อช่วยลดความเมื่อยล้าและลดอัตราการบาดเจ็บในการใช้มีดกรีดยางจากการทำงานของชาวสวนยางพารา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Adnormality ดัชนี; AI) 85 เริ่มเป็นปัญหามากจนทนไม่ได้ RULA (ราบนกิ่ง Assessment) ผลการศึกษาพบว่างานนั้นมีปัญหาด้านการยศาสตร์ที่ต้องได้รับ RULA ของร่างกายด้านซ้ายและด้านขวา เพื่อลดปัญหา rura จากท่าทางการทำงานที่ถูกต้อง ต. ตาเนา​​ะปูเต๊ะอ. บันนังสตาจ. ยะลาจำนวน 400 คนโดยการวัดสัดส่วนร่างกายทั้งหมด 63 ส่วน 7 สัดส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุกต์ใช้หลักการยศาสตร์ในการออกแบบมีดกรีดยางของชาวสวนยางพาราโดยขั้นตอนการศึกษาเริ่มจากการประเมินความเหมาะสมของการใช้งานของมีดกรีดยางแบบปัจจุบัน( ดัชนี adnormality ;ไอ ) และผลการประเมินค่าดัชนีความไม่ปกติของกลุ่มตัวอย่างโดยพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 85 เริ่มเป็นปัญหามากจนทนไม่ได้และการประเมินความเหมาะสมของท่าทางการทำงานโดยวิธีา ( รวดเร็วการประเมินรยางค์ล่าง ) ผลการศึกษาพบว่าที่ต้องได้รับการปรับปรุงโดยทันทีและค่าเฉลี่ยของคะแนนของร่างกายด้านซ้ายและด้านขวาอยู่ในระดับที่ควรจะต้องมีการตรวจสอบและควรมีการเปลี่ยนแปลงการทำงานในไม่ช้ารูลาเพื่อลดปัญหาจึงได้เปลี่ยนวิธีการทำงานใหม่โดยวิเคราะห์ Rura จากท่าทางการทำงานที่ถูกต้องผลการศึกษาพบว่างานนั้นควรได้รับการพิจารณาศึกษาละเอียดขึ้นและติดตามผลอย่างต่อเนื่องต .ตาเนาะปูเต๊ะ Admiral บันนังสตา . . . .ยะลาจำนวน 400 คนโดยการวัดสัดส่วนร่างกายทั้งหมด 63 ส่วนผลการนำข้อมูลไปวิเคราะห์เพื่อนำมาออกแบบมีดกรีดยางพบว่ามี 7 สัดส่วน