Picking on a few won't stop graftOu

Picking on a few won't stop graft

Our society is abuzz with the possibility that corrupt politicians will be hit with a lifetime ban. Few, if any, would disagree with such a harsh measure.

Published: 23/10/2015 at 04:25 AM
Writer: Umesh Pandey
Share on Google+ LINE it!
After all, it is our hard-earned money that is falling into the cracks of corruption and we, as taxpayers, are left high and dry.

The issue was highlighted by Privy Councillor and former premier Tanin Kraivixien in his reform proposal he put forward to Prime Minister Prayut Chan-o-cha.

Mr Tanin pointed out that the fight against corruption has been a failure because politicians who are barred from politics for five years are allowed to return.

He proposed that these people should not be given a second chance even if they performed good deeds for the betterment of the country.

There were a host of other proposals including revamping the extradition laws to enable the seizure of assets of corrupt politicians even if they are living outside of Thailand.

Needless to say, if Thailand can implement even a few of these proposals it would be a leap forward for future generations. But, hold on, before we jump the gun, can we just take a step back and think about the realities here?

The proposal to ban corrupt politicians for life is good. But take the current example of a similar situation: A politician was banned and has been in self-exile for seven years, yet through nominees and proxies this politician was able to control what went on in Thailand. Despite his absence from Thailand, his party won an outright majority in the polls and most likely would be the winning party if elections were held tomorrow or within the next couple of years.

The seizure of assets has also had little impact, given that some of this former premier's assets, worth more than US$1 billion, were seized by the state.

To be frank, Mr Tanin's ideas are not earth shattering. In fact, we in the media should take little notice of such issues unless there is a hidden agenda or it is taken to the other extreme whereby all the politicians of the so-called "111+109 houses" who were banned from politics are to be blocked from politics for life.

I am saying this because many of these 220 politicians who were banned between 2006-2008 are people who have the vision and drive to push the country forward. Despite their affiliations to different parties that are close to allegedly corrupt politicians, their banning from politics could be a loss to the nation.

Even today many of the members of the Prayut government such as Deputy Prime Minister Somkid Jatusripitak, and Deputy Prime Minister Wissanu Krea-ngam were part of Thaksin Shinawatra's dream team cabinet.

Even Bowornsak Uwanno, head of the panel which saw its charter draft rejected recently, was secretary-general of the Thaksin cabinet in 2006. Many of the people who are advising the government were part of this 220 group of MPs who were banned.

So the question arises of whether such a blanket ban on politicians is the right step or not.

Burning the house down to catch the mouse is not the way. Even though many of those who faced the previous ban may be corrupt, there are some who had no clue what was going on. Is it fair that they are included in a political massacre?

Now it's up to the Constitution Drafting Committee (CDC) to make the recommendations. But even if they do undertake the recommended measures and are smart enough to only include politicians who have been convicted of corruption, what is there to ensure that these politicians will not use their proxies to continue as power brokers behind the scenes?

What CDC chairman Meechai Ruchupan needs to do is try to find ways to have checks and balances rather than undertake this blanket measure.

Come to think about it, it is not just a group of politicians who are corrupt but the fact that corruption is in the veins of society from the policeman on the street up to the highest levels.

If corruption is to be fought, I suggest the new charter drafters make all segments of society be responsible for their actions. From civil servants sitting in the customs department up to the people procuring the equipment for the military, to state-owned enterprises and the granting of loans to companies by state-owned financial institutions -- all have reported some form of corruption.

So why not take this opportunity to eradicate corruption by stating what should be done and what is unacceptable for the entire nation rather than pinpoint a single group.

Umesh Pandey is editor of Asia Focus, Bangkok Post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับในสิ่งไม่หยุดการรับสินบนสังคมของเราเป็น abuzz กับความเป็นไปได้ที่จะตีนักการเมืองเสียหายกับบ้านอายุการใช้งาน น้อย ถ้ามี จะไม่เห็นด้วยกับวัดรุนแรงประกาศ: 23/10/2015 ที่ 04:25 AMผู้เขียน: Umesh Pandey ใช้ร่วมกันบน Google + บรรทัดหลังจากที่ทุก เป็นเงินของเราได้ยากที่จะเข้าไปในรอยของความเสียหาย และ เราเป็นผู้เสียภาษี ถูกปล่อยแห้งสูงปัญหานี้ถูกเน้น โดย Councillor องคมนตรีและ Tanin Kraivixien เมียร์อดีตในข้อเสนอการปฏิรูปของเขาเขาใส่ไปให้นายกรัฐมนตรีประยุทธกันจันทร์-o-ชะอำนาย Tanin ชี้ให้เห็นว่า การต่อสู้กับการทุจริตได้รับความล้มเหลวเนื่องจากนักการเมืองที่กีดขวางทางการเมือง 5 ปีได้รับอนุญาตให้กลับเขาเสนอว่า คนเหล่านี้จะไม่ได้รับโอกาสแม้ว่าพวกเขาทำความดีสำหรับกันถ้วนหน้าของประเทศมีข้อเสนออื่น ๆ รวมถึง revamping กฎหมายส่งผู้ร้ายข้ามแดนให้บุกยึดทรัพย์สินของนักการเมืองที่เสียหายแม้ว่าพวกเขาอาศัยอยู่นอกประเทศไทยให้เลือกมากมายจำเป็นต้องพูด หากไทยสามารถใช้ได้ไม่กี่ข้อเสนอเหล่านี้ จะก้าวไปข้างหน้าสำหรับรุ่นในอนาคต แต่ เก็บ ก่อนเรากระโดดปืน สามารถเราเพียงก้าวกลับไป และคิดตามความเป็นจริงที่นี่ข้อเสนอให้นักการเมืองเสียชีวิตที่บ้านได้ดี แต่ใช้อย่างปัจจุบันของสถานการณ์ที่คล้ายกัน: นักการเมืองที่ถูกห้าม และถูกใน self-exile ปีเจ็ด ยังผ่านได้และผู้รับมอบฉันทะ นี้นักการเมืองได้ควบคุมสิ่งไปในประเทศไทย แม้ มีการขาดงานของเขาจากประเทศไทย พรรคของเขาชนะเป็นส่วนใหญ่ทันทีในการสำรวจ และอาจจะเป็นฝ่ายชนะถ้าเลือกตั้งจัดให้มีขึ้นพรุ่งนี้ หรือ ในคู่ต่อไปของปีการบุกยึดสินทรัพย์ได้ยังมีผลกระทบเล็กน้อย ที่บางส่วนของสินทรัพย์นี้อดีตเมียร์ มูลค่ากว่า 1 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ ถูกยึด โดยรัฐมี แฟรงค์ นาย Tanin คิดได้ไม่โลกซึ่งทำให้ป่นปี้ ในความเป็นจริง เราสื่อควรใช้น้อยแจ้งปัญหาดังกล่าวเว้นแต่ว่าไม่มีวาระซ่อนเร้น หรือมันออกมาใช้กันมาก โดยนักการเมืองทั้งหมดเรียกว่า "111 + 109 บ้าน" ที่ถูกเว้นวรรคทางการเมืองจะถูกบล็อคจากการเมืองชีวิตผมว่า นี้เนื่องจากของนักการเมืองเหล่านี้ 220 ที่ถูกห้ามระหว่างปี 2006-2008 เป็นผู้มีวิสัยทัศน์และไดรฟ์ให้ประเทศไปข้างหน้า แม้จะเป็นพันธมิตรของพวกเขาไปยังบุคคลอื่นที่อยู่ใกล้นักการเมืองหลังเสียหาย ห้ามทางการเมืองอาจขาดทุนให้กับประชาชนแม้วันนี้หลายของรัฐบาลประยุทธกันเช่น Jatusripitak สมคิดสิริเป็นรองนายกรัฐมนตรี รองนายกรัฐมนตรี Wissanu Krea-งามได้ส่วนของทักษิณชินวัตรดรีมทีมคณะรัฐมนตรีแม้ Bowornsak อุวรรณโณ หัวแผงที่เห็นร่างกฎบัตรของปฏิเสธล่าสุด เลขาธิการของทักษิณในปี 2549 คณะรัฐมนตรีได้ หลายคนที่จะแนะนำให้รัฐบาลได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนี้ 220 ของ MPs ที่ถูกห้ามดังนั้น คำถามเกิดขึ้นว่าเช่นการครอบคลุมห้ามนักการเมืองเป็น ขั้นตอนเหมาะสม หรือไม่เผาบ้านเพื่อจับเมาส์ไม่ใช่วิธีการ แม้ว่าหลายคนที่ต้องเผชิญกับบ้านก่อนหน้านี้อาจเสียหาย มีบางคนก็ไม่มีวี่แววอะไรเกิดขึ้น เป็นธรรมที่จะรวมในการสังหารหมู่ทางการเมืองหรือไม่ตอนนี้ มันขึ้นอยู่กับรัฐธรรมนูญร่างคณะกรรมการ (ขั้นรุนแรง) เพื่อให้คำแนะนำ แต่แม้ว่าพวกเขาดำเนินมาตรการแนะนำ และจะฉลาดพอที่จะรวมเฉพาะ นักการเมืองที่มีประวัติความเสียหาย สิ่งมีเพื่อให้แน่ใจว่า นักการเมืองเหล่านี้จะไม่ใช้พร็อกซีของพวกเขาต้องการเป็นนายหน้าอำนาจเบื้องหลังRuchupan มีชัยประธาน CDC ที่ต้องทำคือ พยายามหาวิธีที่จะได้ตรวจสอบและยอดดุล แทนที่ดำเนินการวัดครอบคลุมนี้มาคิดถึงมัน มันไม่ใช่เพียงกลุ่มของนักการเมืองที่เสียหายแต่ความจริงที่ว่าความเสียหายในหลอดเลือดดำของสังคมจากตำรวจบนถนนจนถึงระดับสูงสุดถ้าความเสียหายจะสามารถสู้ ขอแนะนำ drafters กฎบัตรใหม่ทำเซ็กเมนต์ทั้งหมดของสังคมที่รับผิดชอบการกระทำของพวกเขา จากราชการในกรมศุลกากรถึงคน procuring อุปกรณ์สำหรับให้ทหาร รัฐวิสาหกิจและการให้กู้ยืมแก่บริษัทสถาบันการเงินรัฐ - ทั้งหมดมีรายงานบางรูปแบบของการทุจริตดังนั้น ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้เพื่อขจัดความเสียหาย โดยระบุว่า ควรจะทำและอะไรเป็นต้นสำหรับทั้งประเทศแทนที่ระบุเป็นกลุ่มเดียวUmesh Pandey เป็นบรรณาธิการของโฟกัสเอเชีย บางกอกโพสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลือกไม่กี่จะไม่หยุดรับสินบนสังคมของเราเป็น abuzz กับความเป็นไปได้ว่านักการเมืองทุจริตจะถูกตีด้วยอายุการใช้งานที่บ้าน ไม่กี่ถ้ามีจะไม่เห็นด้วยกับมาตรการดังกล่าวที่รุนแรง. เผยแพร่: 23/10/2015 ที่ 04:25 เขียน: Umesh Pandey! แบ่งปันใน Google+ สายมันหลังจากที่ทั้งหมดจะเป็นเงินได้ยากของเราที่ตกอยู่ในรอยแตกของการทุจริตและเราในฐานะผู้เสียภาษีจะเหลือสูงและแห้ง. ปัญหาโดยเน้นองคมนตรีและอดีตนายกรัฐมนตรีธานินทร์กรัยวิเชียรในข้อเสนอการปฏิรูปของเขาที่เขานำมานายกรัฐมนตรีประยุทธ์จันทร์โอชา. นายธานินทร์ชี้ให้เห็นว่า ต่อสู้กับการทุจริตที่ได้รับความล้มเหลวเพราะนักการเมืองที่ถูกห้ามจากการเมืองเป็นเวลาห้าปีได้รับอนุญาตให้กลับ. เขาเสนอว่าคนเหล่านี้ไม่ควรจะได้รับโอกาสครั้งที่สองแม้ว่าพวกเขาจะดำเนินการกระทำที่ดีที่ดีขึ้นของประเทศ. มีอยู่ โฮสต์ของข้อเสนออื่น ๆ รวมทั้ง revamping กฎหมายส่งผู้ร้ายข้ามแดนเพื่อให้การยึดทรัพย์สินของนักการเมืองทุจริตแม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่นอกของประเทศไทย. จำเป็นต้องพูดถ้าประเทศไทยสามารถดำเนินการได้ไม่กี่ของข้อเสนอเหล่านี้มันจะเป็นก้าวกระโดดไปข้างหน้าสำหรับคนรุ่นอนาคต . แต่ยึดมั่นในก่อนที่เราจะกระโดดปืนเราก็สามารถใช้ขั้นตอนกลับและคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงที่นี่? ข้อเสนอที่จะห้ามนักการเมืองทุจริตสำหรับชีวิตเป็นสิ่งที่ดี แต่จะใช้ตัวอย่างเช่นปัจจุบันของสถานการณ์ที่คล้ายกัน: นักการเมืองไม่ได้รับอนุญาตและได้รับในการเนรเทศตัวเองเป็นเวลาเจ็ดปี แต่ผ่านการเสนอชื่อและผู้รับมอบฉันทะนักการเมืองนี้ก็สามารถที่จะควบคุมสิ่งที่ไปในประเทศไทย แม้จะมีตัวตนของเขาจากประเทศไทยพรรคของเขาได้รับรางวัลส่วนใหญ่ตรงไปตรงมาในการเลือกตั้งและส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเป็นบุคคลที่ชนะถ้าการเลือกตั้งถูกจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้หรือภายในสองปีถัดไป. ชักของสินทรัพย์ที่ยังมีผลกระทบที่ได้รับว่าบางส่วนของ สินทรัพย์นี้อดีตนายกรัฐมนตรีของมูลค่ากว่า US $ 1 พันล้านถูกยึดโดยรัฐ. การจะมีความตรงไปตรงมาความคิดของนายธานินทร์จะไม่ทำให้ป่นปี้แผ่นดิน ในความเป็นจริงเราในสื่อควรจะแจ้งให้ทราบเล็ก ๆ น้อย ๆ ของปัญหาดังกล่าวจนกว่าจะมีวาระซ่อนเร้นหรือมีการดำเนินการไปมากอื่น ๆ โดยนักการเมืองทั้งหมดของสิ่งที่เรียกว่า "111 + 109 บ้าน" ที่ไม่ได้รับอนุญาตจากการเมืองจะ ถูกปิดกั้นจากการเมืองสำหรับชีวิต. ฉันพูดนี้เพราะหลายเหล่านี้ 220 นักการเมืองที่ถูกห้ามระหว่าง 2006-2008 เป็นคนที่มีวิสัยทัศน์และไดรฟ์ที่จะผลักดันประเทศไปข้างหน้า แม้จะมีความผูกพันของพวกเขาให้กับบุคคลที่แตกต่างกันที่อยู่ใกล้กับนักการเมืองทุจริตที่ถูกกล่าวหาว่าห้ามพวกเขาจากการเมืองอาจจะสูญเสียประเทศชาติ. แม้วันนี้สมาชิกหลายคนของรัฐบาลประยุทธเช่นรองนายกรัฐมนตรีสมคิดจาตุศรีพิทักษ์และรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิษณุเครือ -ngam เป็นส่วนหนึ่งของทักษิณชินวัตรตู้ทีมในฝันของ. แม้ Bowornsak ศักดิ์อุวรรณโณหัวของแผงที่เห็นร่างกฎบัตรปฏิเสธเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นเลขาธิการคณะรัฐมนตรีทักษิณในปี 2006 หลายคนที่จะให้คำปรึกษารัฐบาลเป็นส่วนหนึ่งของ 220 กลุ่มของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ได้รับอนุญาต. ดังนั้นคำถามที่เกิดขึ้นดังกล่าวว่าห้ามผ้าห่มนักการเมืองเป็นขั้นตอนที่ถูกต้องหรือไม่. การเผาไหม้บ้านลงไปจับเมาส์ไม่ได้เป็นวิธีการที่ แม้ว่าหลายคนที่ต้องเผชิญกับการห้ามก่อนหน้านี้อาจจะเสียหายมีบางคนที่มีเงื่อนงำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่มี มันไม่ยุติธรรมที่พวกเขาจะรวมอยู่ในการสังหารหมู่ทางการเมือง? ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (CDC) เพื่อให้คำแนะนำ แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะดำเนินมาตรการที่แนะนำและฉลาดพอที่จะรวมเฉพาะนักการเมืองที่ได้รับการตัดสินจากความเสียหายของสิ่งที่มีเพื่อให้แน่ใจว่านักการเมืองเหล่านี้จะไม่ใช้พร็อกซีของพวกเขาจะยังคงเป็นนายหน้าค้าอำนาจอยู่เบื้องหลังหรือไม่สิ่งที่ประธาน CDC ชัย ฤชุพันธุ์ต้องทำคือการพยายามที่จะหาวิธีการที่จะมีการตรวจสอบและถ่วงดุลแทนที่จะดำเนินมาตรการผ้าห่มนี้. มาคิดเกี่ยวกับมันไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มของนักการเมืองที่มีความเสียหาย แต่ความจริงว่าการทุจริตที่อยู่ในหลอดเลือดดำของสังคมจาก ตำรวจบนถนนได้ถึงระดับสูงสุด. หากความเสียหายที่จะต่อสู้ผมแนะนำ drafters กฎบัตรใหม่ให้ทุกภาคส่วนของสังคมต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา จากข้าราชการนั่งอยู่ในกรมศุลกากรขึ้นกับคนที่จัดหาอุปกรณ์สำหรับทหารให้กับองค์กรของรัฐและการให้กู้ยืมแก่ บริษัท โดยสถาบันการเงินของรัฐที่เป็นเจ้าของ - ทั้งหมดมีรายงานว่ามีรูปแบบของการทุจริตบาง. ดังนั้นทำไมไม่ ใช้โอกาสนี้ที่จะกำจัดการทุจริตโดยระบุสิ่งที่ควรทำและสิ่งที่ยอมรับไม่ได้สำหรับคนทั้งประเทศมากกว่าระบุกลุ่มเดียว. Umesh Pandey เป็นบรรณาธิการของเอเชียโฟกัสบางกอกโพสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เลือกไม่กี่จะไม่หยุดกราฟ

สังคมของเราเป็น abuzz กับความเป็นไปได้ว่านักการเมืองจะถูกห้ามตลอดชีวิต น้อย ถ้ามี จะไม่เห็นด้วยกับมาตรการดังกล่าวรุนแรง

เผยแพร่ : 23 / 10 / 2015 ที่ 04:25 เป็นนักเขียน : เมชเดย์

แบ่งปันบน Google แล้ว !
หลังจากทั้งหมดมันเป็นเงินของเราได้ยากที่จะล้มลงในรอยแตกของการทุจริตและเราในฐานะผู้เสียภาษี ,ด้านซ้ายสูงและแห้ง

ปัญหาถูกเน้นโดยองคมนตรีและอดีตนายกรัฐมนตรีธานินทร์ กรัยวิเชียรในข้อเสนอการปฏิรูปของเขา เขาใส่ไปข้างหน้าเพื่อนายกฯ ประยุทธ์ chan-o-cha

นายธานินทร์ ชี้ให้เห็นว่า การต่อสู้กับการทุจริตได้รับความล้มเหลว เพราะนักการเมืองที่ถูกห้ามจากการเมืองเป็นเวลาห้าปีจะได้รับอนุญาตให้กลับ .

เขาเสนอว่า คนเหล่านี้ไม่ควรได้รับโอกาสที่สองแม้ว่าพวกเขากระทำความดีสำหรับ betterment ของประเทศ

มีโฮสต์ของข้อเสนออื่น ๆรวมถึง revamping ส่งผู้ร้ายข้ามแดนกฎหมายเพื่อให้ยึดทรัพย์สินของนักการเมืองทุจริต แม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่นอกประเทศไทย

ไม่ต้องพูดอะไรหากประเทศไทยสามารถใช้แม้ไม่กี่เหล่านี้ข้อเสนอจะเป็นก้าวกระโดดไปข้างหน้าเพื่ออนาคตของลูกหลาน แต่ เดี๋ยวก่อน ก่อนที่เราจะกระโดดปืน เราต้องใช้ขั้นตอนย้อนกลับไปและคิดว่าเกี่ยวกับความเป็นจริงที่นี่

เรื่องบ้านนักการเมืองทุจริต ชีวิตราบรื่นดี แต่เอาตัวอย่างในปัจจุบันของสถานการณ์ที่คล้ายกัน : นักการเมืองที่ถูกห้าม และถูกเนรเทศตนเองสำหรับเจ็ดปียังผ่านตัวแทนและผู้รับมอบฉันทะนักการเมืองก็สามารถที่จะควบคุมสิ่งที่ไปในในไทย แม้จะมีการขาดของเขาจากประเทศไทย พรรคของเขาได้รับรางวัลส่วนใหญ่ทันทีในโพลล์ และมีแนวโน้มจะชนะการเลือกตั้งถูกจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ หรือ ปาร์ตี้ ถ้าภายในสองสามปีถัดไป

ชักทรัพย์สินยังมีผลกระทบน้อย ระบุว่ามีทรัพย์สินของอดีตนายกรัฐมนตรีของมูลค่ากว่า $ 1 พันล้าน , ถูกยึดโดยรัฐ .

บอกตรงๆ ความคิดคือ คุณธานินทร์ ไม่ป่นปี้แผ่นดิน . ในความเป็นจริงเราในสื่อ ควรสังเกตเล็ก ๆน้อย ๆของปัญหาดังกล่าวนอกจากมีวาระซ่อนเร้น หรือจะถ่ายไปที่รุนแรงอื่น ๆ ซึ่งนักการเมืองทุกคนของสิ่งที่เรียกว่า " 111 109 บ้าน " ที่ถูกห้ามจากการเมืองจะถูกปิดกั้นจากการเมืองชีวิต

ผมพูดนี้เพราะหลายเหล่านี้ 220 นักการเมืองที่ถูกห้ามระหว่าง 2006-2008 เป็นผู้ที่มีวิสัยทัศน์และไดรฟ์ที่จะผลักดันประเทศไปข้างหน้า แม้จะมีความผูกพันกับบุคคลต่าง ๆ ที่ใกล้จะถูกกล่าวหาว่าทุจริตนักการเมืองห้ามพวกเขาจากการเมืองอาจจะขาดทุนในประเทศ

แม้วันนี้หลายของสมาชิกรัฐบาลประยุทธ์ เช่น สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รองนายกรัฐมนตรี และ รองนายกฯ วิษณุเธีย เครีย งาม เป็นส่วนหนึ่งของ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ดรีมทีม ตู้

แม้บวรศักดิ์อุวรรณโณ , หัวของแผงที่เห็นร่างของกฎบัตรปฏิเสธเมื่อเร็วๆ นี้ เป็น เลขาธิการ ครม. ทักษิณ ในปี 2549หลายคนที่แนะนำรัฐบาล เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม ส.ส. ที่ถูกห้าม 220

ดังนั้น คำถามเกิดขึ้นว่า เช่น ผ้าห่ม ห้ามนักการเมืองมีขั้นตอนถูกต้องหรือไม่

การเผาบ้านเพื่อจับหนู ไม่ใช่ทาง แม้ว่าหลายของบรรดาผู้ที่ต้องเผชิญกับบ้านก่อน อาจจะเสียหาย มีบางคน ที่ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นมันเป็นธรรมที่พวกเขาจะรวมอยู่ในการสังหารหมู่ทางการเมือง ?

ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับสภาร่างรัฐธรรมนูญ ( CDC ) เพื่อให้ข้อเสนอแนะ แต่ถ้าพวกเขาทำการแนะนำมาตรการและฉลาดพอเท่านั้น รวมถึงนักการเมืองที่ถูกตัดสินว่ามีความผิดจากการทุจริตมีอะไรที่จะให้แน่ใจว่านักการเมืองเหล่านี้จะไม่ใช้พร็อกซี่ของพวกเขาที่จะยังคงเป็นอำนาจนายหน้าอยู่เบื้องหลัง ?

สิ่งที่กรมควบคุมโรคประธานมีชัย ruchupan ความต้องการที่จะทำคือการพยายามที่จะหาวิธีที่จะได้รับการตรวจสอบและยอดคงเหลือมากกว่าการผ้าห่มนี่วัด

คิดเกี่ยวกับมันมันไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มของนักการเมืองที่ทุจริตคอรัปชั่น แต่ความจริงที่ว่าอยู่ในเส้นเลือดของสังคมจากตำรวจบนท้องถนนถึงระดับสูงสุด

ถ้าความเสียหายจะเกิดขึ้น ผมขอแนะนำว่าผู้ร่างกฎบัตรใหม่ให้ทุกภาคส่วนของสังคม รับผิดชอบต่อการกระทำของตนเองจากข้าราชการนั่ง กรมศุลกากร ถึงประชาชน การจัดหาอุปกรณ์สำหรับทหาร , รัฐวิสาหกิจ และการให้สินเชื่อแก่ บริษัท โดยสถาบันการเงินของรัฐทั้งหมดมีรายงานบางรูปแบบของการทุจริต .

ดังนั้นทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ในการปราบปรามการทุจริต โดยระบุว่า อะไรควรทำและอะไรที่รับไม่ได้สำหรับทั้งประเทศแทนที่จะระบุกลุ่มเดียว

เมชเดย์เป็นบรรณาธิการของเอเชีย โฟกัส , บางกอกโพสต์