Originally, "kimono" was the Japane

Originally, "kimono" was the Japanese word for clothing. But in more recent years, the word has been used to refer specifically to traditional Japanese clothing. Kimonos as we know them today came into being during the Heian period (794-1192).

From the Nara period (710-794) until then, Japanese people typically wore either ensembles consisting of separate upper and lower garments (trousers or skirts), or one-piece garments. But in the Heian period, a new kimono-making technique was developed. Known as the straight-line-cut method, it involved cutting pieces of fabric in straight lines and sewing them together. With this technique, kimono makers did not have to concern themselves with the shape of the wearer's body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิม "กิโมโน" เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับเสื้อผ้า แต่ในปีล่าสุด คำที่มีการใช้อ้างอิงโดยเฉพาะเสื้อผ้าญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม Kimonos เป็นเรารู้ว่า วันนี้มาถูกช่วงเฮ (794-1192)จากยุคนะระ (710-794) จนแล้ว คนญี่ปุ่นสวมวงใดประกอบด้วยแยกบน และล่างเสื้อผ้า (กางเกงหรือกระโปรง), หรือเสื้อผ้าชิ้นเดียวโดยทั่วไป แต่ในยุคเฮอัง เทคนิคทำกิโมโนใหม่ถูกพัฒนาขึ้น เรียกว่าวิธี straight-line-ตัด มันเกี่ยวข้องกับตัดชิ้นส่วนของผ้าเส้นตรง และเย็บเข้าด้วยกัน ด้วยเทคนิคนี้ กิโมโนผู้ไม่มีเกี่ยวพันตัวเองกับรูปร่างของร่างกายของผู้สวมใส่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เดิม "กิโมโน" เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับเสื้อผ้า แต่ในปีที่ผ่านมามากขึ้นคำว่าถูกนำมาใช้เพื่ออ้างเฉพาะกับเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น ชุดกิโมโนที่เรารู้ว่าวันนี้พวกเขาเข้ามาอยู่ในช่วงระยะเวลา Heian (794-1192). จากยุคนะระ (710-794) จนแล้วคนญี่ปุ่นมักจะสวมตระการตาทั้งประกอบด้วยเสื้อผ้าบนแยกต่างหากและล่าง (กางเกงขายาวหรือกระโปรง) หรือเสื้อผ้าชิ้นเดียว แต่ในช่วงเวลาที่ละเทคนิคกิโมโนทำใหม่ได้รับการพัฒนา ที่รู้จักกันเป็นวิธีเส้นตรงตัดมันเกี่ยวข้องกับการตัดชิ้นส่วนของผ้าในเส้นตรงและตัดเย็บเข้าด้วยกัน ด้วยเทคนิคนี้ผู้ผลิตชุดกิโมโนไม่ต้องกังวลตัวเองกับรูปร่างของร่างกายของผู้สวมใส่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดิม " กิโมโน " เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับเสื้อผ้า แต่ ใน ปี ล่าสุด คำใช้เรียกเฉพาะเสื้อผ้าญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ชุดกิโมโนที่เรารู้ว่าพวกเขาในวันนี้เข้ามาได้ในช่วงยุคเฮอัง ( 794-1192 ) .

ตั้งแต่สมัยนาระ ( 710-794 ) จนกระทั่งคนญี่ปุ่นมักจะใส่ให้ตระการตา ประกอบด้วยเสื้อผ้าบนและล่างแยก ( กางเกงหรือกระโปรง ) หรือชิ้นเสื้อผ้า แต่ในยุคเฮอัง ใหม่ กิโมโนทำเทคนิคที่พัฒนาขึ้น ที่รู้จักกันเป็นวิธีการตัดสายตรงๆ มันเกี่ยวข้องกับการตัดชิ้นส่วนของผ้าในเส้นตรงและเย็บเข้าด้วยกัน ด้วยเทคนิคนี้ผู้ผลิตชุดกิโมโนไม่ต้องกังวลตัวเองกับรูปร่างของร่างกายของผู้สวมใส่ .