The most important opportunity for

The most important opportunity for preventing prosthetic
joint infections is at the time of the original
implantation surgery. Experimental evidence suggests
that most prosthetic joint infections result from organisms
that gained access to the joint space during the
implantation surgery,84 although this may be less true for
S. aureus than for other, less virulent organisms. The
patient should be evaluated preoperatively for evidence
of gingivodental, urinary tract, and skin and soft tissue
infection. If present, these infections should be successfully
treated prior to surgery.
Intraoperative factors that have been shown to reduce
the risk of prosthetic joint infection include filtered
laminar airflow systems, minimization of operative time,
and the use of intravenous prophylactic antibiotics.116,117
There is no benefit in continuing prophylactic antibiotics
beyond 24 h from the time of incision, and there is no
rationale or evidence for the common practice of continuing
antibiotic prophylaxis until the drains are removed.
However, early postoperative wound infections should
be explored and treated aggressively.
In patients with risk factors for MRSA carriage,
screening swabs of nose and groin should be taken to
detect MRSA colonization preoperatively. If it is present,
then the patient should be given vancomycin rather than
a cephalosporin for perioperative antibiotic prophylaxis.
These risk factors include:
1 A past history of documented MRSA infection or
colonization.
2 Recent hospitalization (within 6 months) or residence
within longterm care facility.
3 Presence of chronic wounds or invasive medical
devices.
4 Coming from a local community where community
MRSA is prevalent.
The prevention of late haematogenous infections is
more controversial. In a patient with an indwelling joint
prosthesis, any systemic or localized infection should be
promptly identified and treated. Some authors suggest
antibiotic prophylaxis prior to procedures that are
likely to induce bacteraemia (e.g. invasive dental procedures,
colonoscopy, urologic surgery).118 However,
there is no evidence to support the necessity or efficacy
of this approach. Some consensus guidelines recommend
using antibiotic prophylaxis prior to procedures
only in high-risk patients with indwelling joint prostheses,
such as those within 2 years of the original
surgery, immunosuppressed patients, or those who have
had a previous prosthetic joint infection.119 These decisions
should be individualized.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอกาสที่สำคัญที่สุดสำหรับการป้องกันเทียม
การติดเชื้อร่วมกันในเวลาจากเดิมที่
การผ่าตัดปลูกถ่าย หลักฐานการทดลองแสดงให้เห็น
ว่าการติดเชื้อร่วมเทียมส่วนใหญ่เป็นผลมาจากสิ่งมีชีวิต
ที่ได้รับการเข้าถึงพื้นที่ร่วมกันในระหว่าง
การผ่าตัดปลูกถ่าย 84 แม้ว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นจริงน้อยลงสำหรับ
เอส aureus กว่าอื่น ๆ ที่มีชีวิตความรุนแรงน้อย
ผู้ป่วยควรได้รับการประเมินก่อนผ่าตัดเพื่อหาหลักฐาน
ของ gingivodental, ระบบทางเดินปัสสาวะและผิวหนังและเนื้อเยื่ออ่อน
ติดเชื้อ ถ้ามีการติดเชื้อเหล่านี้ควรจะประสบความสำเร็จ
ได้รับการรักษาก่อนที่จะผ่าตัด.
ปัจจัยระหว่างการผ่าตัดที่ได้รับการแสดงเพื่อลด
ความเสี่ยงของการติดเชื้อร่วมเทียมรวมถึงการกรอง
ระบบไหลเวียนของอากาศราบเรียบ, ลดเวลาการผ่าตัด
และการใช้ antibiotics.116,117 ป้องกันโรคทางหลอดเลือดดำ
ไม่มีคือ ประโยชน์ในการศึกษาการใช้ยาปฏิชีวนะป้องกันโรค
เกิน 24 ชั่วโมงจากเวลาของแผลและไม่มี
เหตุผลหรือหลักฐานเพื่อการปฏิบัติร่วมกันอย่างต่อเนื่องของ
การป้องกันโรคยาปฏิชีวนะจนท่อระบายน้ำจะถูกลบออก.
อย่างไรก็ตามการติดเชื้อที่แผลหลังการผ่าตัดในช่วงต้นควร
ได้รับการสำรวจและได้รับการรักษาอย่างจริงจัง.
ในผู้ป่วย ที่มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับการขนส่ง MRSA,
คัดกรอง Swabs ของจมูกและขาหนีบจะต้องดำเนินการในการ
ตรวจสอบการตั้งรกราก MRSA ก่อนผ่าตัด ถ้าเป็นปัจจุบัน
แล้วผู้ป่วยควรได้รับ vancomycin มากกว่า
cephalosporin สำหรับการป้องกันโรคยาปฏิชีวนะผ่าตัด.
ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้รวมถึง:
1 ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของการติดเชื้อ MRSA เอกสารหรือ
การล่าอาณานิคม.
2 โรงพยาบาลล่าสุด (เกิน 6 เดือน) หรือที่อยู่อาศัย
ที่อยู่ในการดูแลระยะยาว สิ่งอำนวยความสะดวก.
3 การแสดงตนของแผลเรื้อรังหรือทางการแพทย์รุกราน
อุปกรณ์.
4 ที่มาจากชุมชนในท้องถิ่นที่ชุมชน
MRSA เป็นที่แพร่หลาย.
ป้องกันการติดเชื้อ haematogenous ปลายเป็น
ที่ถกเถียงกันมากขึ้น ในผู้ป่วยที่มีร่วมกันดำรง
เทียมใด ๆ ที่ติดเชื้อระบบหรือแปลเป็นภาษาท้องถิ่นควรจะ
ระบุอย่างรวดเร็วและได้รับการรักษา นักเขียนบางคนแนะนำให้
ยาปฏิชีวนะป้องกันโรคก่อนที่จะมีขั้นตอนที่มี
แนวโน้มที่จะก่อให้เกิดการ bacteraemia (เช่นขั้นตอนการทันตกรรมรุกราน
ลำไส้ศัลยกรรมระบบทางเดินปัสสาวะ) 0.118 อย่างไรก็ตาม
มีหลักฐานที่จะสนับสนุนความจำเป็นหรือไม่มีประสิทธิภาพ
ของวิธีการนี้ บางแนวทางฉันทามติขอแนะนำให้
ใช้ยาปฏิชีวนะป้องกันโรคก่อนที่จะมีวิธีการ
เฉพาะในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงที่มีขาเทียมร่วมทรงสถิต,
เช่นนั้นภายใน 2 ปีจากเดิมที่
การผ่าตัดผู้ป่วยคงทนหรือผู้ที่ได้
มีก่อนหน้านี้เทียม infection.119 ร่วมการตัดสินใจเหล่านี้
ควร เป็นรายบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอกาสสำคัญที่สุดสำหรับการป้องกันการติดเชื้อร่วมเทียม
คือในช่วงเวลาของการผ่าตัดฝังเดิม

หลักฐานการทดลองชี้ให้เห็นว่าเชื้อร่วมเทียมมากที่สุด

" จากสิ่งมีชีวิตที่ได้รับการเข้าถึงพื้นที่รอยต่อระหว่าง
การผ่าตัด แต่แม้ว่านี้อาจเป็นจริงน้อยกว่า
S . aureus มากกว่าคนอื่นๆ รุนแรงน้อย สิ่งมีชีวิต
ผู้ป่วยควรได้รับการประเมิน preoperatively หลักฐาน
ของ gingivodental , ทางเดินปัสสาวะ และผิวหนังและการติดเชื้อเนื้อเยื่อ
นุ่ม ถ้าปัจจุบัน เชื้อเหล่านี้ควรได้รับการรักษาก่อนผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว
.
ปัจจัยระหว่างผ่าตัดที่ได้รับการแสดงเพื่อลดความเสี่ยงของการติดเชื้อร่วมกัน

การไหลเวียนของอากาศ ระบบกรองเทียม รวมถึงลดเวลางาน ,
,และการใช้ การใช้ยาปฏิชีวนะ 116117
ไม่มีผลประโยชน์ในการใช้ยาปฏิชีวนะ
เกิน 24 ชั่วโมงจากเวลาของแผลและไม่มี
เหตุผลหรือหลักฐานสำหรับการปฏิบัติทั่วไปของยาปฏิชีวนะต่อเนื่องจนหมด

แต่ต้นจะถูกลบออก หลังผ่าตัดแผลติดเชื้อควร
สํารวจ และปฏิบัติ
เลยเถิดในผู้ป่วยที่มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับ MRSA รถม้า
คัดกรองจากจมูกและขาหนีบควรได้รับการตรวจหาเชื้อ preoperatively

. ถ้าเป็นปัจจุบัน
แล้วผู้ป่วยควรได้รับได้มากกว่าเป็นยาปฏิชีวนะ cephalosporin สำหรับผ่าตัด
.
ปัจจัยความเสี่ยงเหล่านี้รวมถึง :
1 ประวัติเอกสาร MRSA การติดเชื้อหรือ

การเป็นอาณานิคม2 โรงพยาบาลเมื่อเร็ว ๆ นี้ ( ภายใน 6 เดือน ) หรือถิ่นที่อยู่ภายในสิ่งอำนวยความสะดวกการดูแลระยะยาว
.
3 ตนของแผลเรื้อรัง หรืออุปกรณ์ทางการแพทย์
รุกราน .
4 ที่มาจากชุมชนท้องถิ่นที่ชุมชน

MRSA เป็นที่แพร่หลาย การป้องกันการติดเชื้อคือ สาย haematogenous
ขัดแย้งมากขึ้น ในผู้ป่วยที่มีอวัยวะเทียมร่วม
ซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะ , ระบบหรือการติดเชื้อควร
ถิ่นระบุได้ทันทีและรับการรักษา บางคนเขียนแนะนำ
ยาปฏิชีวนะก่อนขั้นตอนที่อาจก่อให้เกิด bacteraemia
( เช่นผู้ป่วยทันตกรรมขั้นตอน colonoscopy ศัลยกรรมทางเดินปัสสาวะ
,
) 118 แต่ไม่มีหลักฐานสนับสนุนความจำเป็นหรือประสิทธิภาพ
ของวิธีการนี้ แนวทางการใช้ยาปฏิชีวนะเอกฉันท์แนะนำ

ก่อนขั้นตอนเฉพาะในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะเทียมร่วมด้วย
, เช่น ภายในระยะเวลา 2 ปี จากเดิม immunosuppressed
การผ่าตัด ผู้ป่วย หรือผู้ที่เคยมีก่อนหน้านี้เทียมร่วม infection.119

เหล่านี้ควรจะตัดสินใจส่วนบุคคล