While routing in static networks ha

While routing in static networks has become quite easy, routing in dynamic networks turns out to be more
difficult. Public transit networks such as bus and railway are inherently time-dependent. The travel time from one
station to another is not static; it depends on the arrival time of the user at the departure station. Cooke and Halsey
(1966) showed that standard algorithms like Dijkstra could be augmented to cope with the time dependency aspect
of public transportation modes. However, that would be at the expense of additional computational efforts,
especially when the size of the network becomes very important (Delling, 2009). Extensive works have therefore
been investigated to augment speed up techniques used in static networks to accommodate for the new variant of
SPP raised when dealing with time-dependent networks. For more details about accelerating techniques in dynamic
networks, the reader can refer to (Bauer et al., 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่การกำหนดเส้นทางในเครือข่ายแบบคงที่ได้กลายเป็นเรื่องง่ายมากในการกำหนดเส้นทางเครือข่ายแบบไดนามิกจะเปิดออกให้มากขึ้นยาก เครือข่ายการขนส่งสาธารณะเช่นรถประจำทางและรถไฟเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ขึ้นกับเวลา
เวลาในการเดินทางจากที่สถานีไปยังอีกที่ไม่คงที่; มันขึ้นอยู่กับเวลาที่มาถึงของผู้ใช้ที่สถานีเดินทาง Cooke และ Halsey
(1966) แสดงให้เห็นว่าขั้นตอนวิธีการมาตรฐานเช่น Dijkstra
อาจจะเติมที่จะรับมือกับการพึ่งพาเวลาลักษณะของโหมดการขนส่งสาธารณะ แต่ที่จะเป็นค่าใช้จ่ายของความพยายามในการคำนวณเพิ่มเติมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขนาดของเครือข่ายที่จะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญมาก (Delling 2009) ผลงานที่กว้างขวางจึงได้รับการตรวจสอบเพื่อเพิ่มความเร็วได้ถึงเทคนิคที่ใช้ในระบบเครือข่ายแบบคงที่เพื่ออำนวยความสะดวกสำหรับตัวแปรใหม่ของเอสพีพียกเมื่อจัดการกับเครือข่ายที่ขึ้นกับเวลา สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเทคนิคในการเร่งแบบไดนามิกเครือข่ายผู้อ่านสามารถดู (Bauer et al., 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่การจัดเส้นทางในโครงข่ายแบบคงที่ได้กลายเป็นค่อนข้างง่าย , การจัดเส้นทางในโครงข่ายแบบไดนามิกจะเปิดออกเพื่อจะมากขึ้น
ยาก การขนส่งสาธารณะเช่นรถบัสและรถไฟเครือข่ายเป็นอย่างโดยเนื้อแท้เชิงเวลา . เวลาเดินทางจากสถานีหนึ่งไปยังอีก
ไม่คงที่ ขึ้นอยู่กับเวลาที่เข้าพักของผู้ใช้ที่ออกเดินทางจากสถานี
Cooke และ ฮาลซี่( 1966 ) พบว่าขั้นตอนวิธีการมาตรฐานเช่นตราอาจจะเติมเพื่อรับมือกับเวลา การพึ่งพาด้าน
ของโหมดการขนส่งสาธารณะ อย่างไรก็ตาม ที่จะอยู่ในค่าใช้จ่ายของความพยายามในการคำนวณเพิ่มเติม
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขนาดของเครือข่ายเป็นสำคัญ ( เดลลิ่ง , 2009 ) งานอย่างละเอียดจึง
ถูกใช้เพื่อเพิ่มความเร็วขึ้น เทคนิคที่ใช้ในเครือข่ายคงที่ เพื่อรองรับตัวแปรใหม่ของ
และยกเมื่อจัดการกับเครือข่ายเชิงเวลา . สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเร่งเทคนิคในเครือข่ายแบบไดนามิก
, ผู้อ่านสามารถอ้างถึง ( บาวเออร์ et al . , 2011 )