Muhammad Ali (/ɑːˈliː/;[2] born Cas

Muhammad Ali (/ɑːˈliː/;[2] born Cassius Marcellus Clay, Jr.; January 17, 1942) is an American former professional boxer, generally considered among the greatest heavyweights in the history of the sport. A controversial and polarizing figure during his early career, Ali is now highly regarded for the skills he displayed in the ring plus the values he exemplified outside of it: religious freedom, racial justice and the triumph of principle over expedience.[3][4] He is one of the most recognized sports figures of the past 100 years, crowned "Sportsman of the Century" by Sports Illustrated and "Sports Personality of the Century" by the BBC.[5][6]

Ali began training at 12 years old and at the age of 22 won the world heavyweight championship in 1964 from Sonny Liston in a stunning upset. Shortly after that bout, Ali joined the Nation of Islam and changed his name. He converted to Sunni Islam in 1975.

In 1967, three years after winning the heavyweight title, Ali refused to be conscripted into the U.S. military, citing his religious beliefs and opposition to American involvement in the Vietnam War. He was eventually arrested and found guilty on draft evasion charges and stripped of his boxing title. He did not fight again for nearly four years—losing a time of peak performance in an athlete's career. Ali's appeal worked its way up to the U.S. Supreme Court, where in 1971 his conviction was overturned. Ali's actions as a conscientious objector to the war made him an icon for the larger counterculture generation.[7][8]

Ali remains the only three-time lineal world heavyweight champion; he won the title in 1964, 1974, and 1978. Between February 25, 1964 and September 19, 1964 Muhammad Ali reigned as the undisputed heavyweight boxing champion.

Nicknamed "The Greatest", Ali was involved in several historic boxing matches.[9] Notable among these were the first Liston fight, three with rival Joe Frazier, and one with George Foreman, where he regained titles he had been stripped of seven years earlier.

At a time when most fighters let their managers do the talking, Ali, inspired by professional wrestler "Gorgeous" George Wagner, thrived in—and indeed craved—the spotlight, where he was often provocative and outlandish.[10][11][12] He controlled most press conferences and interviews, and spoke freely about issues unrelated to boxing.[13][14] He transformed the role and image of the African American athlete in America by his embrace of racial pride and his willingness to antagonize the white establishment in doing so.[15][16][17] In the words of writer Joyce Carol Oates, he was one of the few athletes in any sport to "define the terms of his public reputation".[1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุหัมมัดอาลี (/ ɑːˈliː / [ 2] เกิด Marcellus แคสเซียสเคลย์ เจอาร์.; 17 มกราคม ปี 1942) เป็นอเมริกันอดีตมืออาชีพนักมวย โดยทั่วไปพิจารณาจากคุณสมบัติมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของกีฬาเป็นการ รูปที่แย้ง และ polarizing ระหว่างอาชีพแรกของเขา อาลีขณะนี้อิสลามสำหรับทักษะเขาแสดงในแหวนบวกค่าเขา exemplified นั้น: เสรีภาพทางศาสนา ความยุติธรรมเชื้อชาติ และชัยชนะของหลักผ่าน expedience [3] [4] เขาเป็นส่วนหนึ่งของตัวเลขกีฬารู้จักมากที่สุดของ 100 ปีที่ผ่านมา มงกุฎ "นักกีฬาชายของศตวรรษ" โดยแสดงกีฬา "กีฬาบุคลิกภาพของเดอะเซ็นจูรี่" โดยบีบีซี [5] [6]อาลีเริ่มฝึกอายุ 12 ปี และอายุ 22 ชนะ แชมป์โลกเฮฟวี่เวทในปี 1964 จาก Sonny สตันในอารมณ์เสียสวยงาม หลังจากที่แข่งขัน อาลีร่วมประชาชาติอิสลาม และเปลี่ยนพระนาม เขาแปลง Sunni อิสลามใน 1975ในค.ศ. 1967 สามปีหลังจากที่ชนะชื่อเฮฟวี่เวท อาลีปฏิเสธที่จะถูกเกณฑ์เป็นทหารสหรัฐฯ อ้างความเชื่อในศาสนาของเขาและต่อต้านการมีส่วนร่วมของอเมริกันในสงครามเวียดนาม เขาในที่สุดจับ และพบผิดค่าหลบหลีกร่าง และเปลื้องเรื่องมวยของเขา เขาก็ไม่ต่อสู้อีกเกือบสี่ปีซึ่งสูญเสียเวลาของประสิทธิภาพสูงสุดในอาชีพของนักกีฬา อุทธรณ์ของอาลีทำทางถึงสหรัฐอเมริกาศาลฎีกา ซึ่งใน ความเชื่อมั่นของเขาที่เกิด การดำเนินการของอาลีเป็นโดยมโนการสงครามทำให้เขาไอคอนสำหรับการสร้างวัฒนธรรมต่อต้านขนาดใหญ่ [7] [8]อาลียังคง แชมป์เฮฟวี่เวทเฉพาะ 3 ครั้ง lineal โลก เขาได้รับรางวัลชื่อ ในปี 1964, 1974, 1978 25 กุมภาพันธ์ 1964 และ 19 กันยายน ปี 1964 อาลี reigned เป็นแชมป์มวยเฮฟวี่เวทว่าชื่อเล่น "สุด" อาลีเคยเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์มวยหลายรายการ [9] โดดเด่นในหมู่เหล่านี้ มีการต่อสู้ครั้งแรกของสตัน สามกับคู่ต่อสู้โจฟราเซียร์ กับจอร์จจ้าง เขาจากชื่อเขาได้ปล้นเซเว่นปีก่อนหน้านั้นครั้งเมื่อนักรบมากที่สุดให้ผู้บริหารทำการพูดคุย อาลี แรงบันดาลใจ โดยนักมวยปล้ำมืออาชีพ "Gorgeous" จอร์จวากเนอร์ การฟื้นตัวในตัว และแน่นอน craved — สปอตไลท์ ซึ่งเขามักจะกระตุ้น และ outlandish [10] [11] [12] เขาควบคุมกดประชุมและสัมภาษณ์มากที่สุด และพูดเกี่ยวกับปัญหาที่ไม่เกี่ยวข้องกับมวยได้อย่างอิสระ [13] [14] เขาเปลี่ยนบทบาทและภาพลักษณ์ของนักกีฬาอเมริกันแอฟริกันในอเมริกา ด้วยอ้อมกอดของเขาของเชื้อชาติความภาคภูมิใจและยินดีที่เขาจะ antagonize สถานประกอบการสีขาวในการทำเช่นนั้น [15] [16] [17] ในคำพูดของผู้เขียนจอยซ์แคโรลโอทส์ เขาเป็นหนึ่งในกีฬาไม่กี่ในกีฬาใด ๆ เพื่อ "กำหนดเงื่อนไขของชื่อเสียงของสาธารณะ" [1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มูฮัมหมัดอาลี (/ ɑːliː /; [2] เกิดเสียสมาร์เซลลัดินจูเนียร์ .; 17 มกราคม 1942) เป็นชาวอเมริกันอดีตนักมวยอาชีพ, การพิจารณาโดยทั่วไปในหมู่รุ่นใหญ่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของการเล่นกีฬา รูปขัดแย้งและขั้วในช่วงต้นอาชีพของเขาอาลีอยู่ในขณะนี้ได้รับการยกย่องอย่างสูงสำหรับทักษะที่เขาแสดงในแหวนบวกค่าที่เขาสุดขั้วด้านนอกของมัน. เสรีภาพทางศาสนาความยุติธรรมทางเชื้อชาติและชัยชนะของหลักการมากกว่าความสะดวกเมื่อ [3] [4 ] เขาเป็นหนึ่งในที่สุดได้รับการยอมรับตัวเลขกีฬาที่ผ่านมา 100 ปีครองตำแหน่ง "นักกีฬาแห่งศตวรรษ" โดยสปอร์และ "กีฬาบุคลิกภาพแห่งศตวรรษ" โดยบีบีซี. [5] [6] อาลีเริ่มฝึกที่ 12 ปี เก่าและที่อายุ 22 ได้รับรางวัลการแข่งขันชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทใน 1964 จากซันนี่ Liston ในอารมณ์เสียที่สวยงาม ไม่นานหลังจากที่การแข่งขันว่าอาลีเข้าร่วมประเทศชาติของศาสนาอิสลามและเปลี่ยนชื่อของเขา เขาเปลี่ยนศาสนาอิสลามสุหนี่ในปี 1975 ในปี 1967 สามปีหลังจากที่ชนะชื่อรุ่นอาลีปฏิเสธที่จะได้รับการเกณฑ์ทหารในกองทัพสหรัฐอ้างความเชื่อทางศาสนาของเขาและความขัดแย้งการมีส่วนร่วมของชาวอเมริกันในสงครามเวียดนาม เขาถูกจับกุมในที่สุดและพบว่ามีความผิดในร่างค่าใช้จ่ายในการหลีกเลี่ยงและปลดออกจากตำแหน่งมวย เขาไม่ได้ต่อสู้อีกครั้งเกือบสี่ปีการสูญเสียเวลาของความมีประสิทธิภาพสูงสุดในอาชีพของนักกีฬา อุทธรณ์ของอาลีวิธีการทำงานได้ถึงศาลฎีกาสหรัฐซึ่งในปี 1971 เชื่อมั่นของเขาพลิกคว่ำ การกระทำของอาลีเป็นคัดค้านสงครามทำให้เขากลายเป็นไอคอนสำหรับรุ่นวัฒนธรรมขนาดใหญ่ [7] [8]. อาลียังเป็นเพียงครั้งที่สามของโลกตรงหนาแชมป์; เขาได้รับรางวัลในปี 1964 ปี 1974 และปี 1978 ระหว่าง 25 กุมภาพันธ์ 1964 และ 19 กันยายน 1964 มูฮัมหมัดอาลีติดปากไม่มีปัญหาแชมป์มวยไทยรุ่น. ชื่อเล่น "ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" อาลีมีส่วนร่วมในการแข่งขันมวยประวัติศาสตร์หลาย. [9] โดดเด่นในกลุ่มเหล่านี้มีการต่อสู้ Liston แรกสามกับคู่แข่งโจ Frazier และเป็นหนึ่งเดียวกับจอร์จโฟร์แมนที่เขากลับมาชื่อเขาได้ถูกปลดออกจากเจ็ดปีก่อน. ในช่วงเวลาที่เครื่องบินรบมากที่สุดให้ผู้จัดการของพวกเขาทำพูดอาลีเป็นแรงบันดาลใจ โดยนักมวยปล้ำอาชีพ "สวย" จอร์จวากเนอร์เติบโตในและแน่นอนปอตไลท์โหยหาที่ที่เขามักจะเร้าใจและเทศ. [10] [11] [12] เขาควบคุมมากที่สุดแถลงข่าวและให้สัมภาษณ์และพูดได้อย่างอิสระเกี่ยวกับปัญหาที่ไม่เกี่ยวข้อง มวย. [13] [14] เขาเปลี่ยนบทบาทและภาพของนักกีฬาอเมริกันแอฟริกันในอเมริกาโดยอ้อมกอดของเขาของความภาคภูมิใจเชื้อชาติและความตั้งใจของเขาที่จะกลายเป็นสถานประกอบการสีขาวในการทำเช่นนั้น. [15] [16] [17] คำพูดของนักเขียนจอยซ์แคทส์เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่นักกีฬาในกีฬาใด ๆ ที่จะ "กำหนดเงื่อนไขของประชาชนชื่อเสียงของเขา". [1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มูฮัมหมัดอาลี ( / ɑːˈหลี่ː / ; [ 2 ] เกิดยส Marcellus Clay จูเนียร์ที่ มกราคม 17 , 1942 ) เป็นชาวอเมริกันอดีตนักมวยมืออาชีพ โดยทั่วไปถือว่าระหว่างรุ่นใหญ่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของกีฬา การโต้เถียงในอาชีพของเขาทั้งสองรูปและ อาลี เป็นอย่างสูง สำหรับทักษะเขาแสดงในแหวนบวกค่าเขา exemplified ข้างนอกนะเสรีภาพทางศาสนา เชื้อชาติ และชัยชนะของหลักการมากกว่าการแสวงหาประโยชน์ส่วนตัวความยุติธรรม [ 3 ] [ 4 ] เขาเป็นหนึ่งในกีฬาที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดของตัวเลขที่ผ่านมา 100 ปี ครองตำแหน่ง " นักกีฬาแห่งศตวรรษ " และ " กีฬากีฬาบุคคลแห่งศตวรรษ " โดยบีบีซี . [ 5 ] [ 6 ]

อาลีเริ่มการฝึกอบรมที่อายุ 12 ปี และเมื่ออายุ 22 รางวัล เวิลด์ เฮฟวี่เวท แชมเปี้ยนชิพ ในปี 1964 จาก ซอนนี่ ลิสตันในอารมณ์เสียที่สวยงาม หลังจากที่การแข่งขันอาลีร่วมชาติของศาสนาอิสลามและเปลี่ยนชื่อ เขาแปลงเป็นซุนนีย์ใน 1975

ใน 1967 , สามปีหลังจากที่ชนะชื่อรุ่น อาลี ปฏิเสธที่จะเป็น 1 ในสหรัฐอเมริกาทหารอ้างถึงความเชื่อทางศาสนาของเขาและการต่อสู้เพื่อชาวอเมริกันมีส่วนร่วมในสงครามเวียดนาม เขาก็จับและพบความผิดในการร่างฟ้องและถอดชื่อมวย . เขาไม่ได้สู้อีกเกือบสี่ปี สูญเสียเวลาของประสิทธิภาพสูงสุดในการเป็นนักกีฬาอาชีพ อุทธรณ์ของอาลีทำงานหาทางขึ้นสู่ศาลฎีกาของสหรัฐอเมริกา ซึ่งใน พ.ศ. 2514 ความเชื่อมั่นของเขาพลิกคว่ำการกระทำของ อาลี เป็นผู้ฟ้องร้อง รอบคอบกับสงครามทำให้เขาไอคอนสำหรับวัฒนธรรมขนาดใหญ่รุ่น [ 7 ] [ 8 ]

อาลี หลงเหลือเพียงสามครั้งทางสายเลือดแชมป์โลก เขาได้รับรางวัลในปี 1974 และ 1978 ระหว่างที่ 25 กุมภาพันธ์ 1964 และ 19 กันยายน 1964 มูฮัมหมัดอาลีปกครองเป็นแชมป์มวยรุ่นเฮฟวี่เวท .

ชื่อเล่น " ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด "อาลีมีส่วนร่วมในการแข่งขันมวยประวัติศาสตร์หลาย . [ 9 ] เด่นในหมู่เหล่านี้เป็น ลิสตัน สู้ สาม กับคู่แข่งโจ Frazier หนึ่ง จอร์จ โฟร์แมน ที่เขานำชื่อเขาได้ปล้นเจ็ดปีก่อนหน้านี้

เวลาที่นักสู้ที่สุดให้ผู้จัดการของพวกเขาคุย อาลี จากแรงบันดาลใจ โดยนักมวยปล้ำมืออาชีพ " งดงาม " จอร์จแว็กเนอร์และแน่นอนต้องการเติบโตในปอตไลท์ที่เขามักจะยั่วยวนและแปลกประหลาด [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] เขาควบคุมมากที่สุด แถลงข่าว สัมภาษณ์ และพูดได้อย่างอิสระเกี่ยวกับประเด็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับมวย . [ 13 ] [ 14 ] เขาเปลี่ยนบทบาทและภาพลักษณ์ของนักกีฬาอเมริกันแอฟริกาในอเมริกาด้วยอ้อมกอดของเขา ความภูมิใจของเชื้อชาติและเขาเต็มใจที่จะสู้กับสถานประกอบการสีขาว ในการทำเช่นนั้น[ 15 ] [ 16 ] [ 17 ] ในคำพูดของนักเขียน วินซ์ แม็กแมเฮิน , เขาเป็นหนึ่งในนักกีฬาไม่กี่ในกีฬาใด ๆที่จะ " กำหนดในแง่ของชื่อเสียง " สาธารณะของเขา [ 1