Management and control of a logisti

Management and control of a logistic chain
must be directed to the ultimate goal of the chain
(see Section 2.1) and must respond to unpredictable
fluctuations in deliveries, transportation,
inventory, demands, forecasts, etc. Usually, it is
impossible for a single actor in the chain to
achieve this global goal. Each actor must deal
with demands and deliveries of the preceding,
intermediate and succeeding actors in the chain
and with the uncertainties related to these demands
and deliveries. The uncertainties may be
reduced by providing each actor with adequate
information. However, in a competitive setting,
actors are often unwilling to release such information.
In order to deal with these uncertainties
and the lack of information, extra stocks and
extra capacity will be kept at each stage. These
extra stocks and capacities resulting from sub-optimal
solutions, lead to extra costs (inefficiency)
in the performance of the total logistic chain. Lee
and Billington (1992) describe a number of pitfalls
and corresponding opportunities in managing
inventory along the logistic chain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริหารและควบคุมห่วงโซ่โลจิสติกต้องนำไปสู่เป้าหมายสูงสุดของห่วงโซ่(ดูหัวข้อ 2.1) และจึงต้องตอบความผันผวนในการจัดส่งสินค้า ขนส่งสินค้าคงคลัง ความต้องการ คาดการณ์ ฯลฯ โดยปกติ เป็นไปไม่ได้สำหรับนักแสดงหนึ่งในห่วงโซ่การให้บรรลุเป้าหมายนี้ทั่วโลก นักแสดงแต่ละต้องจัดการมีความต้องการและการจัดส่งของอยู่ก่อนหน้านักแสดงระดับกลาง และประสบความสำเร็จในสายและ ด้วยความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับความต้องการเหล่านี้และจัดส่ง ความไม่แน่นอนที่อาจจะลดลง โดยให้นักแสดงแต่ละอย่างเพียงพอข้อมูล อย่างไรก็ตาม ในการแข่งขันนักแสดงมักไม่ยอมปล่อยข้อมูลการจัดการกับความไม่แน่นอนเหล่านี้และขาดข้อมูล เพิ่มหุ้น และเพิ่มกำลังการผลิตจะถูกเก็บไว้ในแต่ละขั้น เหล่านี้หุ้นเพิ่มและกำลังที่เกิดจากการย่อยสูงสุดโซลูชั่น ทำให้ต้นทุนเพิ่ม (inefficiency)ในการทำงานสาย logistic ทั้งหมด ลีและ Billington (1992) อธิบายถึงจำนวนของข้อผิดพลาดและโอกาสที่เกี่ยวข้องในการจัดการสินค้าคงคลังตามห่วงโซ่โลจิสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริหารจัดการและการควบคุมของห่วงโซ่โลจิสติกจะต้องถูกนำไปยังเป้าหมายสูงสุดของห่วงโซ่
(ดูมาตรา 2.1)
และจะต้องตอบสนองต่อการคาดเดาไม่ได้ความผันผวนของการส่งมอบ, การขนส่ง,
สินค้าคงคลังความต้องการคาดการณ์ ฯลฯ
มักจะเป็นไปไม่ได้สำหรับนักแสดงคนเดียว
ในห่วงโซ่ที่จะบรรลุเป้าหมายระดับโลกครั้งนี้
นักแสดงแต่ละคนจะต้องจัดการกับความต้องการและการส่งมอบก่อนหน้า, กลางและนักแสดงที่ประสบความสำเร็จในห่วงโซ่และกับความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับความต้องการเหล่านี้และการส่งมอบ ความไม่แน่นอนที่อาจจะลดลงโดยการให้นักแสดงที่มีความเพียงพอในแต่ละข้อมูล อย่างไรก็ตามในการตั้งค่าการแข่งขันนักแสดงมักจะไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว. เพื่อที่จะจัดการกับความไม่แน่นอนเหล่านี้และการขาดข้อมูลที่หุ้นพิเศษและความสามารถพิเศษจะถูกเก็บไว้ในแต่ละขั้นตอน เหล่านี้หุ้นและความสามารถพิเศษที่เกิดจากการย่อยที่ดีที่สุดการแก้ปัญหานำไปสู่การเพิ่มค่าใช้จ่าย(ขาดประสิทธิภาพ) ในการปฏิบัติงานของห่วงโซ่โลจิสติกทั้งหมด ลีและบิลลิงตัน (1992) อธิบายจำนวนของข้อผิดพลาดและโอกาสที่สอดคล้องกันในการจัดการสินค้าคงคลังตลอดห่วงโซ่โลจิสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการและการควบคุมของห่วงโซ่โลจิสติก
ต้องเข้าสู่เป้าหมายสูงสุดของห่วงโซ่
( ดูมาตรา 2.1 ) และต้องตอบสนองต่อความผันผวนในการจัดส่งได้

สินค้าคงคลัง , การขนส่ง , ความต้องการ , การคาดการณ์ , ฯลฯ มักจะเป็น
เป็นไปไม่ได้สำหรับนักแสดงคนเดียวในโซ่
บรรลุเป้าหมายทั่วโลกนี้ นักแสดงแต่ละคนต้องจัดการกับความต้องการ และการส่ง

ก่อนหน้านี้ ,กลางและประสบความสำเร็จนักแสดงในห่วงโซ่
และมีความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับเหล่านี้ความต้องการ
และส่งมอบ ความไม่แน่นอนอาจ
ลดลง โดยให้แต่ละนักแสดง มีข้อมูลเพียงพอ

อย่างไรก็ตาม ในการแข่งขัน
นักแสดงมักจะไม่เต็มใจที่จะเผยแพร่ข้อมูลดังกล่าว เพื่อที่จะจัดการกับเหล่านี้

และไม่แน่นอน ขาดข้อมูล หุ้นพิเศษและ
ความจุพิเศษจะถูกเก็บไว้ในแต่ละขั้นตอน เหล่านี้
หุ้นพิเศษและความสามารถที่เกิดจากโซลูชั่นย่อยที่ดีที่สุด
, นำไปสู่ค่าใช้จ่ายพิเศษ ( ประสิทธิภาพ )
ในประสิทธิภาพของห่วงโซ่โลจิสติกทั้งหมด บิลลิงตัน ( 1992 ) และลี

อธิบายจำนวนของข้อผิดพลาดและโอกาสที่สอดคล้องกันในการจัดการ
สินค้าคงคลังไปตามห่วงโซ่โลจิสติก