- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I woke up feeling refreshed and hap
I woke up feeling refreshed and happy, It was strange. For the first time in a really long time, I was actually happy again. 'A couple of months has passed since Tsumugu said he would never leave me alone, and after that he has never spoken about the time when he held me in a long embrace. He is probably just shy''.
I jumped out of the bed, brushed my hair and put on my nightrobe.
'I can't wait to see Tsumugu'. Living with Tsumugu has made me realize that I really love him. But I could never tell him that... after all ´Manaka loves Tsumugu'.
I can't be selfish. By loving Tsumugu I would be betraying everyone. So now matter what he can't find out 'I have to be strong'.
I walked downstairs but stopped halfway down the stairs.
''eh?'' ''What's going on?''
'' Ah, Chisaki. Goodmorning'' Tsumugu said, acting as casual as always.
'' Goodmorning. What's going on?,what's with all the luggage?''
'' Well, I forgot to mention but the college sent me a letter last week saying that it starts one week earlier then predicted, So I have to leave tomorrow morning.''
''eh?'' 'oh no. I felt the tears swelling up in my eyes and a familiar pain in my chest, this isn't good. If Tsumugu sees me like this...''
'' Chisaki? Are you okay?''
'' I'm fine'' I answered and put on my fake smile. 'I can't let him know, no matter what I can't tell him my feelings. Atleast not while everyone else from Shioshishio are still sleeping. I just have to bear with it.'
'' Ah! Tsumugu I'm heading out to Saya mart. I'll cook your favorite for dinner. Since it's your last day here, I'll be back soon okay?'' I dashed forward and just as I opened the door I felt warm tears running down my face. I started running fast. ' I can't let him know no matter what.', ' but didn't he say that he would never leave me alone?'
A few moments later I arrived at Saya mart. Akari-san was working.
'' Chisaki! Good morning!''
'' Good morning..''
'' Eh? Chisaki is something wrong? Your eyes are swollen?''
'' I'm fine''
'' I heard Tsumugu is leaving for college today, huh you're all growing up way too fast.''
'eh Akari-san knew? About Tsumugu leaving but not me' '' Akari-san, when did you find about Tsumugu leaving?''
'' uhm it was probably last week, Why do you ask?''
'' Eh? Well no reason'' I said and put on my fake smile.
''Well you will probably get lonely being all alone in that big house. So you can come over anytime you want, I'm sure Akira and Miuna would be happy to see you.''
'' Yes, Thank you. Well I'll see you later! Bye''
'I can't believe Akari-san knew but not me,why didn't Tsumugu tell me?' I looked out at the ocean.
'I'm being left alone again. It's like the sea doesn't want me to have anyone that I love close to me'.
'' Sea god. Why are you taking everyone away from me? Haven't you already taken enough?'' I whispered to myself. I stood there for a while smelling the saltwater, feeling the cold air linger through my hair.
'' The wind sure is strong today huh?''
I looked around. It was our neighbor Takatou-san.
'' Ah, Yes it sure is'' I said nicely and smiled.
'' So Chisaki-chan when is Tsumugu-kun leaving? Wasn't it today or was it tomorrow?''
''eh?'' My mind went blank
'' We're sure going to miss him, that boy is always so nice, helping us repair out boat or hail our nets for us when we can't, well make sure to tell him that I wish him all the luc- Wait Chisaki-chan we're you going?''
I couldn't stand it any longer. I ran away. ' why did everyone know except for me? Why didn't he tell me? And here I thought that he had some feelings for me too.'
I ran as fast as I could and when I arrived home Tsumugu was standing in the doorstep.
'' Tsumugu. I'm home''
'' welcome back, you sure took your time. Is everything okay?''
at that moment I don't know what went over me. I lost it.
* bang!* the bag from Saya mart fell on the floor.
'' No! No i'm not okay! Why! Tsumugu why did you tell everyone you were leaving! And why was I the last person to know! Even though you said you weren't going to leave me alone''
'' Chisaki calm down!''
I took one stop forward but stumbled on the bag that was lying on the floor.
'' No I won'- '' Kyaah'' * *
I fell on top of Tsumugu. I just laid there on top of him. I didn't dare to move,I stared at him for a long time, and my tears started running down and landing on his face. ' this is bad. I can't stop crying.'
He looked into my eyes.
'' I didn't tell you because I didn't want you to have to worry about it, and I didn't want you to cry.
And I didn't tell anyone else about me leaving. Kiri-san that lives near the school is going to the same college as me and she was the one who told everyone so that's why they knew. I'm sorry I didn't tell you, It's hard for me too you know? I don't want you to be alone.''
He grabbed my waist and pulled me closer into a warm embrace.
'' I wanted us to enjoy the time we had instead of just thinking about me leaving. I'm sorry that I made you sad Chisaki, So please stop crying?''
My heart was racing and my cheeks were flustered.
'' Idiot. You should've told me. But I forgive you'' I said and put on my brightest smile as possible. Unlike the other one this was real. ' But I still can't tell him how I feel, even though he may find someone else at college, I can never let him know how I feel'.
Later that day I prepared his favorite dinner and we sat down together and ate and talked about the old days, When Hikari,Kaname and Manaka were still here. We talked about that time when we all went to the city together. It was so much fun.
Later on we feel asleep in the same bed. For the last time in a long time I would sleep with Tsumugu beside me holding me. Tsumugu fell asleep fast but I still couldn't stop thinking about the fact that he was leaving.
'' Tsumugu? Are you asleep'' I whispered.
I got no respond.
'' I have to tell you something, but I could never tell it to your face when you were awake. So for now I guess this will have to do.''
'' I love you'' I felt like a weight has been lifted of from me when I said those words.
' Even though I told it to him while he was asleep it felt nice to get my feelings out. Because now it's easier for me to lock them deep inside'.
And with that I was almost asleep when I heard Tsumugu saying.
'' I hope everyone wake up soon , so that we can be together and move on''
But when I turned around to see if he was awake he was in a deep sleep.
' I guess it was just a dream then.'
I jumped out of the bed, brushed my hair and put on my nightrobe.
'I can't wait to see Tsumugu'. Living with Tsumugu has made me realize that I really love him. But I could never tell him that... after all ´Manaka loves Tsumugu'.
I can't be selfish. By loving Tsumugu I would be betraying everyone. So now matter what he can't find out 'I have to be strong'.
I walked downstairs but stopped halfway down the stairs.
''eh?'' ''What's going on?''
'' Ah, Chisaki. Goodmorning'' Tsumugu said, acting as casual as always.
'' Goodmorning. What's going on?,what's with all the luggage?''
'' Well, I forgot to mention but the college sent me a letter last week saying that it starts one week earlier then predicted, So I have to leave tomorrow morning.''
''eh?'' 'oh no. I felt the tears swelling up in my eyes and a familiar pain in my chest, this isn't good. If Tsumugu sees me like this...''
'' Chisaki? Are you okay?''
'' I'm fine'' I answered and put on my fake smile. 'I can't let him know, no matter what I can't tell him my feelings. Atleast not while everyone else from Shioshishio are still sleeping. I just have to bear with it.'
'' Ah! Tsumugu I'm heading out to Saya mart. I'll cook your favorite for dinner. Since it's your last day here, I'll be back soon okay?'' I dashed forward and just as I opened the door I felt warm tears running down my face. I started running fast. ' I can't let him know no matter what.', ' but didn't he say that he would never leave me alone?'
A few moments later I arrived at Saya mart. Akari-san was working.
'' Chisaki! Good morning!''
'' Good morning..''
'' Eh? Chisaki is something wrong? Your eyes are swollen?''
'' I'm fine''
'' I heard Tsumugu is leaving for college today, huh you're all growing up way too fast.''
'eh Akari-san knew? About Tsumugu leaving but not me' '' Akari-san, when did you find about Tsumugu leaving?''
'' uhm it was probably last week, Why do you ask?''
'' Eh? Well no reason'' I said and put on my fake smile.
''Well you will probably get lonely being all alone in that big house. So you can come over anytime you want, I'm sure Akira and Miuna would be happy to see you.''
'' Yes, Thank you. Well I'll see you later! Bye''
'I can't believe Akari-san knew but not me,why didn't Tsumugu tell me?' I looked out at the ocean.
'I'm being left alone again. It's like the sea doesn't want me to have anyone that I love close to me'.
'' Sea god. Why are you taking everyone away from me? Haven't you already taken enough?'' I whispered to myself. I stood there for a while smelling the saltwater, feeling the cold air linger through my hair.
'' The wind sure is strong today huh?''
I looked around. It was our neighbor Takatou-san.
'' Ah, Yes it sure is'' I said nicely and smiled.
'' So Chisaki-chan when is Tsumugu-kun leaving? Wasn't it today or was it tomorrow?''
''eh?'' My mind went blank
'' We're sure going to miss him, that boy is always so nice, helping us repair out boat or hail our nets for us when we can't, well make sure to tell him that I wish him all the luc- Wait Chisaki-chan we're you going?''
I couldn't stand it any longer. I ran away. ' why did everyone know except for me? Why didn't he tell me? And here I thought that he had some feelings for me too.'
I ran as fast as I could and when I arrived home Tsumugu was standing in the doorstep.
'' Tsumugu. I'm home''
'' welcome back, you sure took your time. Is everything okay?''
at that moment I don't know what went over me. I lost it.
* bang!* the bag from Saya mart fell on the floor.
'' No! No i'm not okay! Why! Tsumugu why did you tell everyone you were leaving! And why was I the last person to know! Even though you said you weren't going to leave me alone''
'' Chisaki calm down!''
I took one stop forward but stumbled on the bag that was lying on the floor.
'' No I won'- '' Kyaah'' * *
I fell on top of Tsumugu. I just laid there on top of him. I didn't dare to move,I stared at him for a long time, and my tears started running down and landing on his face. ' this is bad. I can't stop crying.'
He looked into my eyes.
'' I didn't tell you because I didn't want you to have to worry about it, and I didn't want you to cry.
And I didn't tell anyone else about me leaving. Kiri-san that lives near the school is going to the same college as me and she was the one who told everyone so that's why they knew. I'm sorry I didn't tell you, It's hard for me too you know? I don't want you to be alone.''
He grabbed my waist and pulled me closer into a warm embrace.
'' I wanted us to enjoy the time we had instead of just thinking about me leaving. I'm sorry that I made you sad Chisaki, So please stop crying?''
My heart was racing and my cheeks were flustered.
'' Idiot. You should've told me. But I forgive you'' I said and put on my brightest smile as possible. Unlike the other one this was real. ' But I still can't tell him how I feel, even though he may find someone else at college, I can never let him know how I feel'.
Later that day I prepared his favorite dinner and we sat down together and ate and talked about the old days, When Hikari,Kaname and Manaka were still here. We talked about that time when we all went to the city together. It was so much fun.
Later on we feel asleep in the same bed. For the last time in a long time I would sleep with Tsumugu beside me holding me. Tsumugu fell asleep fast but I still couldn't stop thinking about the fact that he was leaving.
'' Tsumugu? Are you asleep'' I whispered.
I got no respond.
'' I have to tell you something, but I could never tell it to your face when you were awake. So for now I guess this will have to do.''
'' I love you'' I felt like a weight has been lifted of from me when I said those words.
' Even though I told it to him while he was asleep it felt nice to get my feelings out. Because now it's easier for me to lock them deep inside'.
And with that I was almost asleep when I heard Tsumugu saying.
'' I hope everyone wake up soon , so that we can be together and move on''
But when I turned around to see if he was awake he was in a deep sleep.
' I guess it was just a dream then.'
0/5000
ฉันตื่นนอนรู้สึกสดชื่น และมีความสุข มันแปลก ครั้งแรกเป็นเวลานานจริง ๆ ผมมีความสุขจริงอีกครั้ง ' สองเดือนตั้งแต่ Tsumugu กล่าวว่า เขาจะไม่ปล่อยให้ฉันคนเดียว และหลังจากที่ เขาไม่เคยพูดเกี่ยวกับเวลาเมื่อเขาถือฉันในอ้อมกอดนาน เขาขี้อายคงเพียง ''ฉันไปจาก ขัดเงาผม และใส่ใน nightrobe ของฉัน'ฉันไม่สามารถรอเพื่อดู Tsumugu'. กับ Tsumugu ได้ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันรักเขา แต่ฉันไม่เคยบอกที่...หลังจาก ´Manaka ทั้งหมดรัก Tsumugu'.ฉันไม่เห็นแก่ตัว โดยรัก Tsumugu ฉันจะสามารถแจ้งเบาะแสเรื่องทุกคน ตอนนี้ เรื่องอะไรที่เขาไม่สามารถค้นหา 'มีให้แข็งแกร่ง'เดินชั้นล่าง แต่หยุด halfway ลงบันได''เอ๊ะ' ''จะเกิดอะไรขึ้น''' อา Chisaki Goodmorning'' Tsumugu กล่าวว่า ทำหน้าที่เป็นสบาย ๆ เช่นเดียวกัน'' Goodmorning จะเกิดอะไรขึ้น?, คืออะไร มีกระเป๋าทั้งหมด?''''ดี ฉันลืมพูดถึง แต่วิทยาลัยส่งฉันจดหมายสัปดาห์สุดท้ายที่บอกว่า จะเริ่มต้นหนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้านั้นทำนาย ดังนั้นฉันจะไปพรุ่งนี้เช้า ''''เอ๊ะ' ' โอ้ ผมรู้สึกน้ำตาบวมขึ้นในตาของฉันและความคุ้นเคยความเจ็บปวดในหน้าอกของฉัน หมายเลขนี้ไม่ดี ถ้า Tsumugu เห็นฉันเช่นนี้...'' '' Chisaki มีคุณล่ะ?''''ดี '' ฉันตอบ และใส่ในรอยยิ้มของฉันปลอม ' ไม่ให้เขารู้ ไม่ว่าอะไรฉันไม่สามารถบอกความรู้สึกของฉันได้ อย่างน้อยไม่ในขณะที่คนอื่น ๆ จาก Shioshishio ยังนอน ฉันก็ต้องทนกับมัน "'' อา Tsumugu ฉันกำลังหัวออก Saya มินิมาร์ท ฉันจะทำอาหารคุณชื่นชอบสำหรับอาหารค่ำ เนื่องจากเป็นวันสุดท้ายที่นี่ จะกลับเร็ว ๆ นี้ล่ะ? " ผมเส้นประไปข้างหน้า และเหมือนเปิดประตู ผมรู้สึกน้ำตาอุ่นไหลลงใบหน้าของฉัน เริ่มต้นทำงานได้อย่างรวดเร็ว 'ฉันไม่ให้เขารู้เรื่องไม่ได้' 'แต่ไม่ได้เขาบอกว่า เขาจะไม่ปล่อยให้ฉันคนเดียว "ครู่ต่อมาผมมาถึงที่ร้าน Saya Akari ซังทำงาน'' Chisaki สวัสดี!''''สวัสดี... '''' เอ๊ะ Chisaki เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ ตาจะบวมหรือไม่ ''''ดี ''''ผมได้ยิน Tsumugu ออกสำหรับวิทยาลัยวันนี้ ฮะ คุณกำลังทั้งหมดโตขึ้นเร็วเกินไปวิธีการ ''' เอ๊ะ Akari ซังรู้ เกี่ยวกับ Tsumugu ออกแต่ดิฉัน ' '' Akari ซัง เมื่อคุณไม่ทราบเกี่ยวกับ Tsumugu ออก ''' uhm ก็คงสัปดาห์ ทำไมคุณถาม''' เอ๊ะ ด้วยเหตุผล '' ผมว่า และใส่ในรอยยิ้มของฉันปลอม'' ดีคุณคงจะได้โดดเดี่ยวคนเดียวทั้งบ้านใหญ่ ดังนั้นคุณสามารถมาเมื่อใดก็ ตามที่คุณต้องการ ฉันแน่ใจว่าอากิระ และ Miuna จะยินดีที่ได้เจอกัน '''' ใช่ ขอบคุณ ดีเจอในภายหลัง ลาก่อน '''ผมไม่เชื่อว่า Akari ซังรู้แต่ไม่ฉัน ทำไมไม่ Tsumugu บอกฉัน" ฉันมองออกทะเล' ฉันกำลังจะเหลือคนเดียวอีก มันเป็นเหมือนทะเลไม่ต้องฉันมีคนที่รักใกล้กับฉัน ''' พระทะเล เหตุคุณจดทุกคนไปจากฉัน ไม่ได้คุณแล้วเอาพอ?'' ผมกระซิบกับตัวเอง ยืนมีในขณะน้ำเค็ม ความรู้สึกอากาศเย็นลิงเกอร์ผ่านผมหอม''ลมแน่ใจว่ามีความแข็งแรงวันนี้ฮะ'ผมมองรอบ ๆ บ้าน Takatou ซังได้''อา ใช่แน่เป็น '' ฉันว่า ดี และยิ้ม'' Chisaki จันทร์ดังนั้นเมื่อ Tsumugu kun ออก ไม่วันนี้ หรือมันพรุ่งนี้?''''เอ๊ะ' ใจไปเปล่า''เราไม่แน่ใจว่า จะไปคิดถึงเขา เด็กชายนั้นจะสะอาด ช่วยเราซ่อมออกเรือ หรือตะโกนเรียกมุ้งของเราเมื่อเราไม่ ดีแน่บอกเขาว่า ฉันปรารถนาทั้งหมดที่รอลุค Chisaki จังเราคุณไป'ฉันไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป ฉันวิ่งหนีไป "ทำไมทุกคนไม่ได้รู้ยกเว้นฉัน ทำไมไม่ได้เขาบอกหรือไม่ และที่นี่ฉันคิดว่า เขามีความรู้สึกบางอย่างสำหรับฉันเกินไป.'ฉันวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ผมได้ และเมื่อฉันมาถึงบ้าน Tsumugu ยืนอยู่ในห่อนิ้ว Tsumugu ผมบ้าน '''' ยินดีต้อนรับกลับ คุณแน่เอาเวลาของคุณ มีทุกอย่างล่ะ?''ที่ ขณะนี้ไม่ทราบว่าไปข้า ผมหายมัน* บาง! * ถุงจากร้าน Saya ตกชั้น'' ไม่มี ไม่ฉันไม่ไร ทำไม Tsumugu ทำไมไม่ได้คุณบอกทุกคนที่คุณถูกทิ้ง และทำไมฉันคนสุดท้ายรู้ แม้ว่า คุณไม่ได้ไปให้ '''' Chisaki สงบสติอารมณ์'เอาหนึ่งหยุดไปข้างหน้า แต่ stumbled บนกระเป๋าที่กำลังนอนบนพื้น'' ไม่ฉันชนะ ' - '' Kyaah'' **ผมล้มลงบน Tsumugu ฉันวางเพียงมีบนเขา ฉันไม่กล้าที่จะย้าย ฉันจ้องไปที่เขามาเป็นเวลานาน และน้ำตาของฉันเริ่มไหลลง และเชื่อมโยงไปถึงบนใบหน้าของเขา ' นี่ไม่ดี ไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้ "เขามองเข้าไปในตาของฉัน'' ผมไม่ได้บอก เพราะไม่ต้องการคุณต้องกังวล และไม่ต้องการคุณสามารถร้องและผมไม่บอกใครเกี่ยวกับฉันออก คีรี-ซานอยู่ใกล้โรงเรียนไปโรงเรียนเดียวกันเป็นฉัน และเธอเป็นผู้หนึ่งที่บอกว่า ทุกคนดังนั้นจึงจะรู้ ขอฉันไม่บอกคุณ มันจะยากสำหรับฉันเกินไป คุณรู้หรือไม่ ไม่ต้องการคุณคนเดียว ''เขาคว้าเอวฉัน และดึงฉันเข้าในอ้อมกอดอบอุ่น'' อยากให้เวลาที่เรามีแทนที่เป็นเพียงความคิดที่ฉันทิ้งไว้ ฉันเสียใจที่ฉันทำให้คุณเศร้า Chisaki ดังนั้น กรุณาหยุดร้องไห้?''หัวใจของฉันมีแข่ง และแก้มของฉันก็เกิดความสับสน'' คนบ้า คุณควรได้บอกฉัน แต่ให้อภัยคุณ '' ฉันว่า และใส่ในรอยยิ้มของฉันสว่างมากที่สุดเป็นไป ต่างจากอีกเครื่องหนึ่ง นี้เป็นจริง ' แต่ฉันยังคงไม่สามารถบอกว่า รู้สึกว่า แม้ว่าเขาอาจพบใครที่วิทยาลัย ฉันไม่สามารถปล่อยให้เขารู้ว่าฉันรู้สึก 'ภายหลังวันที่เตรียมอาหารโปรดของเขา และเรานั่งลงด้วยกันกิน และพูดคุยเกี่ยวกับโบราณ เมื่อฮิคาริ Kaname และ Manaka ก็ยังคงที่นี่ เราคุยกันเกี่ยวกับเวลาที่เมื่อเราไปพักกัน มันสนุกมากในภายหลังเรารู้สึกหลับในเตียงเดียวกัน ครั้งสุดท้ายเป็นเวลานาน ฉันจะนอนกับ Tsumugu ข้างฉันจับฉัน Tsumugu ตกหลับอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่สามารถหยุดความคิดเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขาถูกทิ้ง'' Tsumugu คุณอยู่ในโหมดสลีป '' ฉันกระซิบผมไม่ตอบสนอง'' ได้บอกคุณบางสิ่งบางอย่าง แต่ผมอาจไม่เคยบอกมันของคุณเมื่อคุณทำงาน ดังนั้นสำหรับตอนนี้ ผมคิดว่า นี้จะทำ ''''ฉันรักคุณ"ฉันรู้สึกเหมือนน้ำหนักมีการยกของจากผมเมื่อผมพูดคำเหล่านั้น"แม้ว่าฉันบอกกับเขาในขณะที่กำลังหลับ รู้สึกดีจะได้รับความรู้สึกของฉัน เนื่องจากขณะนี้ มีง่ายจะล็อคพวกเขาภายในลึก 'และที่ ผมเกือบหลับเมื่อผมได้ยินว่า Tsumugu'' ฉันหวังว่าทุกคนตื่นขึ้นมาเร็ว ๆ นี้ เพื่อให้เราสามารถอยู่ด้วยกัน และไป ''แต่เมื่อผมหันไปรอบ ๆ เพื่อดูถ้าเขาตื่น เขามาอยู่ในความหลับ'ผมคิดว่า มันเป็นเพียงความฝันแล้วกัน'
การแปล กรุณารอสักครู่..
I woke up feeling refreshed and happy, It was strange. For the first time in a really long time, I was actually happy again. 'A couple of months has passed since Tsumugu said he would never leave me alone, and after that he has never spoken about the time when he held me in a long embrace. He is probably just shy''.
I jumped out of the bed, brushed my hair and put on my nightrobe.
'I can't wait to see Tsumugu'. Living with Tsumugu has made me realize that I really love him. But I could never tell him that... after all ´Manaka loves Tsumugu'.
I can't be selfish. By loving Tsumugu I would be betraying everyone. So now matter what he can't find out 'I have to be strong'.
I walked downstairs but stopped halfway down the stairs.
''eh?'' ''What's going on?''
'' Ah, Chisaki. Goodmorning'' Tsumugu said, acting as casual as always.
'' Goodmorning. What's going on?,what's with all the luggage?''
'' Well, I forgot to mention but the college sent me a letter last week saying that it starts one week earlier then predicted, So I have to leave tomorrow morning.''
''eh?'' 'oh no. I felt the tears swelling up in my eyes and a familiar pain in my chest, this isn't good. If Tsumugu sees me like this...''
'' Chisaki? Are you okay?''
'' I'm fine'' I answered and put on my fake smile. 'I can't let him know, no matter what I can't tell him my feelings. Atleast not while everyone else from Shioshishio are still sleeping. I just have to bear with it.'
'' Ah! Tsumugu I'm heading out to Saya mart. I'll cook your favorite for dinner. Since it's your last day here, I'll be back soon okay?'' I dashed forward and just as I opened the door I felt warm tears running down my face. I started running fast. ' I can't let him know no matter what.', ' but didn't he say that he would never leave me alone?'
A few moments later I arrived at Saya mart. Akari-san was working.
'' Chisaki! Good morning!''
'' Good morning..''
'' Eh? Chisaki is something wrong? Your eyes are swollen?''
'' I'm fine''
'' I heard Tsumugu is leaving for college today, huh you're all growing up way too fast.''
'eh Akari-san knew? About Tsumugu leaving but not me' '' Akari-san, when did you find about Tsumugu leaving?''
'' uhm it was probably last week, Why do you ask?''
'' Eh? Well no reason'' I said and put on my fake smile.
''Well you will probably get lonely being all alone in that big house. So you can come over anytime you want, I'm sure Akira and Miuna would be happy to see you.''
'' Yes, Thank you. Well I'll see you later! Bye''
'I can't believe Akari-san knew but not me,why didn't Tsumugu tell me?' I looked out at the ocean.
'I'm being left alone again. It's like the sea doesn't want me to have anyone that I love close to me'.
'' Sea god. Why are you taking everyone away from me? Haven't you already taken enough?'' I whispered to myself. I stood there for a while smelling the saltwater, feeling the cold air linger through my hair.
'' The wind sure is strong today huh?''
I looked around. It was our neighbor Takatou-san.
'' Ah, Yes it sure is'' I said nicely and smiled.
'' So Chisaki-chan when is Tsumugu-kun leaving? Wasn't it today or was it tomorrow?''
''eh?'' My mind went blank
'' We're sure going to miss him, that boy is always so nice, helping us repair out boat or hail our nets for us when we can't, well make sure to tell him that I wish him all the luc- Wait Chisaki-chan we're you going?''
I couldn't stand it any longer. I ran away. ' why did everyone know except for me? Why didn't he tell me? And here I thought that he had some feelings for me too.'
I ran as fast as I could and when I arrived home Tsumugu was standing in the doorstep.
'' Tsumugu. I'm home''
'' welcome back, you sure took your time. Is everything okay?''
at that moment I don't know what went over me. I lost it.
* bang!* the bag from Saya mart fell on the floor.
'' No! No i'm not okay! Why! Tsumugu why did you tell everyone you were leaving! And why was I the last person to know! Even though you said you weren't going to leave me alone''
'' Chisaki calm down!''
I took one stop forward but stumbled on the bag that was lying on the floor.
'' No I won'- '' Kyaah'' * *
I fell on top of Tsumugu. I just laid there on top of him. I didn't dare to move,I stared at him for a long time, and my tears started running down and landing on his face. ' this is bad. I can't stop crying.'
He looked into my eyes.
'' I didn't tell you because I didn't want you to have to worry about it, and I didn't want you to cry.
And I didn't tell anyone else about me leaving. Kiri-san that lives near the school is going to the same college as me and she was the one who told everyone so that's why they knew. I'm sorry I didn't tell you, It's hard for me too you know? I don't want you to be alone.''
He grabbed my waist and pulled me closer into a warm embrace.
'' I wanted us to enjoy the time we had instead of just thinking about me leaving. I'm sorry that I made you sad Chisaki, So please stop crying?''
My heart was racing and my cheeks were flustered.
'' Idiot. You should've told me. But I forgive you'' I said and put on my brightest smile as possible. Unlike the other one this was real. ' But I still can't tell him how I feel, even though he may find someone else at college, I can never let him know how I feel'.
Later that day I prepared his favorite dinner and we sat down together and ate and talked about the old days, When Hikari,Kaname and Manaka were still here. We talked about that time when we all went to the city together. It was so much fun.
Later on we feel asleep in the same bed. For the last time in a long time I would sleep with Tsumugu beside me holding me. Tsumugu fell asleep fast but I still couldn't stop thinking about the fact that he was leaving.
'' Tsumugu? Are you asleep'' I whispered.
I got no respond.
'' I have to tell you something, but I could never tell it to your face when you were awake. So for now I guess this will have to do.''
'' I love you'' I felt like a weight has been lifted of from me when I said those words.
' Even though I told it to him while he was asleep it felt nice to get my feelings out. Because now it's easier for me to lock them deep inside'.
And with that I was almost asleep when I heard Tsumugu saying.
'' I hope everyone wake up soon , so that we can be together and move on''
But when I turned around to see if he was awake he was in a deep sleep.
' I guess it was just a dream then.'
I jumped out of the bed, brushed my hair and put on my nightrobe.
'I can't wait to see Tsumugu'. Living with Tsumugu has made me realize that I really love him. But I could never tell him that... after all ´Manaka loves Tsumugu'.
I can't be selfish. By loving Tsumugu I would be betraying everyone. So now matter what he can't find out 'I have to be strong'.
I walked downstairs but stopped halfway down the stairs.
''eh?'' ''What's going on?''
'' Ah, Chisaki. Goodmorning'' Tsumugu said, acting as casual as always.
'' Goodmorning. What's going on?,what's with all the luggage?''
'' Well, I forgot to mention but the college sent me a letter last week saying that it starts one week earlier then predicted, So I have to leave tomorrow morning.''
''eh?'' 'oh no. I felt the tears swelling up in my eyes and a familiar pain in my chest, this isn't good. If Tsumugu sees me like this...''
'' Chisaki? Are you okay?''
'' I'm fine'' I answered and put on my fake smile. 'I can't let him know, no matter what I can't tell him my feelings. Atleast not while everyone else from Shioshishio are still sleeping. I just have to bear with it.'
'' Ah! Tsumugu I'm heading out to Saya mart. I'll cook your favorite for dinner. Since it's your last day here, I'll be back soon okay?'' I dashed forward and just as I opened the door I felt warm tears running down my face. I started running fast. ' I can't let him know no matter what.', ' but didn't he say that he would never leave me alone?'
A few moments later I arrived at Saya mart. Akari-san was working.
'' Chisaki! Good morning!''
'' Good morning..''
'' Eh? Chisaki is something wrong? Your eyes are swollen?''
'' I'm fine''
'' I heard Tsumugu is leaving for college today, huh you're all growing up way too fast.''
'eh Akari-san knew? About Tsumugu leaving but not me' '' Akari-san, when did you find about Tsumugu leaving?''
'' uhm it was probably last week, Why do you ask?''
'' Eh? Well no reason'' I said and put on my fake smile.
''Well you will probably get lonely being all alone in that big house. So you can come over anytime you want, I'm sure Akira and Miuna would be happy to see you.''
'' Yes, Thank you. Well I'll see you later! Bye''
'I can't believe Akari-san knew but not me,why didn't Tsumugu tell me?' I looked out at the ocean.
'I'm being left alone again. It's like the sea doesn't want me to have anyone that I love close to me'.
'' Sea god. Why are you taking everyone away from me? Haven't you already taken enough?'' I whispered to myself. I stood there for a while smelling the saltwater, feeling the cold air linger through my hair.
'' The wind sure is strong today huh?''
I looked around. It was our neighbor Takatou-san.
'' Ah, Yes it sure is'' I said nicely and smiled.
'' So Chisaki-chan when is Tsumugu-kun leaving? Wasn't it today or was it tomorrow?''
''eh?'' My mind went blank
'' We're sure going to miss him, that boy is always so nice, helping us repair out boat or hail our nets for us when we can't, well make sure to tell him that I wish him all the luc- Wait Chisaki-chan we're you going?''
I couldn't stand it any longer. I ran away. ' why did everyone know except for me? Why didn't he tell me? And here I thought that he had some feelings for me too.'
I ran as fast as I could and when I arrived home Tsumugu was standing in the doorstep.
'' Tsumugu. I'm home''
'' welcome back, you sure took your time. Is everything okay?''
at that moment I don't know what went over me. I lost it.
* bang!* the bag from Saya mart fell on the floor.
'' No! No i'm not okay! Why! Tsumugu why did you tell everyone you were leaving! And why was I the last person to know! Even though you said you weren't going to leave me alone''
'' Chisaki calm down!''
I took one stop forward but stumbled on the bag that was lying on the floor.
'' No I won'- '' Kyaah'' * *
I fell on top of Tsumugu. I just laid there on top of him. I didn't dare to move,I stared at him for a long time, and my tears started running down and landing on his face. ' this is bad. I can't stop crying.'
He looked into my eyes.
'' I didn't tell you because I didn't want you to have to worry about it, and I didn't want you to cry.
And I didn't tell anyone else about me leaving. Kiri-san that lives near the school is going to the same college as me and she was the one who told everyone so that's why they knew. I'm sorry I didn't tell you, It's hard for me too you know? I don't want you to be alone.''
He grabbed my waist and pulled me closer into a warm embrace.
'' I wanted us to enjoy the time we had instead of just thinking about me leaving. I'm sorry that I made you sad Chisaki, So please stop crying?''
My heart was racing and my cheeks were flustered.
'' Idiot. You should've told me. But I forgive you'' I said and put on my brightest smile as possible. Unlike the other one this was real. ' But I still can't tell him how I feel, even though he may find someone else at college, I can never let him know how I feel'.
Later that day I prepared his favorite dinner and we sat down together and ate and talked about the old days, When Hikari,Kaname and Manaka were still here. We talked about that time when we all went to the city together. It was so much fun.
Later on we feel asleep in the same bed. For the last time in a long time I would sleep with Tsumugu beside me holding me. Tsumugu fell asleep fast but I still couldn't stop thinking about the fact that he was leaving.
'' Tsumugu? Are you asleep'' I whispered.
I got no respond.
'' I have to tell you something, but I could never tell it to your face when you were awake. So for now I guess this will have to do.''
'' I love you'' I felt like a weight has been lifted of from me when I said those words.
' Even though I told it to him while he was asleep it felt nice to get my feelings out. Because now it's easier for me to lock them deep inside'.
And with that I was almost asleep when I heard Tsumugu saying.
'' I hope everyone wake up soon , so that we can be together and move on''
But when I turned around to see if he was awake he was in a deep sleep.
' I guess it was just a dream then.'
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมตื่นขึ้นมารู้สึกสดชื่น และมีความสุข มันแปลก เป็นครั้งแรกในเวลานานจริงๆ ที่จริงแล้วฉันกำลังมีความสุขอีกครั้ง ทำไมมี สองเดือนผ่านไปหลังจาก tsumugu กล่าวว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันให้อยู่คนเดียว และหลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยพูดเกี่ยวกับเวลาเมื่อเขาโอบฉันไว้ในอ้อมกอดของยาว เขาอาจจะแค่ขี้อาย ' '
ผมกระโดดออกจากเตียง แล้วผมใส่
nightrobe ของฉัน' ฉันไม่สามารถรอเพื่อดู tsumugu ' รึเปล่า อยู่กับ tsumugu ทำให้ผมคิดได้ว่า ผมรักเขาจริงๆ แต่ผมไม่เคยบอกเขาว่า . . . . . . . หลังจากทั้งหมดใหม่ มานากะ รัก tsumugu ' .
ฉันไม่เห็นแก่ตัว โดยรัก tsumugu ผมจะทรยศทุกคน ดังนั้น ตอนนี้ เรื่องอะไรที่เขาไม่สามารถหา " ฉันต้องเข้มแข็ง ' .
ฉันเดินลงไปข้างล่าง แต่หยุดกลางคันลงบันได .
''eh ? ' ' ' ' เกิดอะไรขึ้น ? ' '
' ' อา chisaki .กู๊ด มอร์นิ่ง ' ' tsumugu กล่าว ทำหน้าที่เป็นแบบสบาย ๆ ตลอดไป . . .
' ' กู๊ด มอร์นิ่ง . เกิดอะไรขึ้น ? เรื่องทั้งหมดที่เก็บ ? ' '
' ' เอ่อ ผมลืมบอกไป แต่มหาวิทยาลัยส่งฉันจดหมายสัปดาห์ที่แล้วบอกว่าจะเริ่ม 1 สัปดาห์ก่อนหน้านี้คาดการณ์ไว้ ก็เลยต้องไปเช้าพรุ่งนี้ ' '
''eh ? ' ' โอ้ ไม่ ผมรู้สึกว่าทำไมน้ำตาในดวงตาของฉันบวมและปวดที่คุ้นเคยในหน้าอกของฉันไม่ได้ถ้า tsumugu เห็นฉันแบบนี้ . . . . . . . ' ' รึเปล่า
' ' chisaki ? คุณโอเคมั้ย ? ' '
' ' ไม่เป็นไร ' ' ฉันตอบ และใส่ปลอมยิ้ม ทำไมผมบอกให้เขารู้ไม่ได้ ไม่ว่า อะไรที่ฉันไม่สามารถบอกความรู้สึกทั้งหมดของฉัน อย่างน้อยไม่ขณะที่คนอื่นจาก shioshishio ยังคงหลับอยู่ ฉันต้องทนกับมันแล้ว . . .
' ' อ๊ะ ! tsumugu ผมจะไปซายะมาร์ทครับ ผมจะทำที่ชื่นชอบของคุณสำหรับอาหารค่ำ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายของคุณที่นี่ผมจะกลับแล้วนะ ' ' ฉันโผไปข้างหน้าและเมื่อฉันเปิดประตูฉันรู้สึกถึงน้ำตาอุ่นไหลลงใบหน้าของฉัน ผมเริ่มวิ่งเร็ว ไหม ' ผมไม่อยากให้เขารู้ว่าไม่ว่ายังไง ' ' แต่เขาไม่ได้พูดว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียว
หลังจากนั้นไม่นานผมก็มาถึง ซายะมาร์ทครับ อาคาริซังทำงานอยู่
' ' chisaki ! อรุณสวัสดิ์ ! ' ' ' ' อรุณสวัสดิ์ . . . . . . .
' ' ' ' เอ๊ะ ? chisaki คืออะไร ?ดวงตาของคุณบวม ? ' '
' ' ไม่เป็นไร ' '
' ' ผมได้ยิน tsumugu ออกจากวิทยาลัยวันนี้ หาคุณกำลังเติบโตขึ้นเร็วมาก ' '
'eh อาคาริซังรู้ เกี่ยวกับ tsumugu ทิ้งแต่ผมไม่ ' รึเปล่า ' ' อากิระซัง เมื่อคุณเจอเรื่อง tsumugu ไปล่ะ ? ' '
' ' อืมมันอาจจะเป็นสัปดาห์สุดท้าย ทำไมถึงถามล่ะ ? ' '
' ' เอ๊ะ ? งั้นไม่มีเหตุผล ' ' ผมพูดใส่ผมปลอม
ยิ้ม . . . ยิ้ม" มันก็แค่คุณอาจจะเหงาอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ เพื่อให้คุณสามารถมาได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ ฉันแน่ใจว่า อากิระ และ miuna ยินดีที่จะเห็นคุณ ' '
' ' ครับ ขอบคุณครับ เดี๋ยวเจอกัน ! บาย ' '
" ไม่อยากเชื่อว่าอาคาริซังรู้แต่ไม่ใช่ฉัน ทำไมไม่ tsumugu บอกฉัน ? ทำไมผมมองออกไปที่ทะเล
ฉันต้องอยู่คนเดียวอีกครั้ง
ผมกระโดดออกจากเตียง แล้วผมใส่
nightrobe ของฉัน' ฉันไม่สามารถรอเพื่อดู tsumugu ' รึเปล่า อยู่กับ tsumugu ทำให้ผมคิดได้ว่า ผมรักเขาจริงๆ แต่ผมไม่เคยบอกเขาว่า . . . . . . . หลังจากทั้งหมดใหม่ มานากะ รัก tsumugu ' .
ฉันไม่เห็นแก่ตัว โดยรัก tsumugu ผมจะทรยศทุกคน ดังนั้น ตอนนี้ เรื่องอะไรที่เขาไม่สามารถหา " ฉันต้องเข้มแข็ง ' .
ฉันเดินลงไปข้างล่าง แต่หยุดกลางคันลงบันได .
''eh ? ' ' ' ' เกิดอะไรขึ้น ? ' '
' ' อา chisaki .กู๊ด มอร์นิ่ง ' ' tsumugu กล่าว ทำหน้าที่เป็นแบบสบาย ๆ ตลอดไป . . .
' ' กู๊ด มอร์นิ่ง . เกิดอะไรขึ้น ? เรื่องทั้งหมดที่เก็บ ? ' '
' ' เอ่อ ผมลืมบอกไป แต่มหาวิทยาลัยส่งฉันจดหมายสัปดาห์ที่แล้วบอกว่าจะเริ่ม 1 สัปดาห์ก่อนหน้านี้คาดการณ์ไว้ ก็เลยต้องไปเช้าพรุ่งนี้ ' '
''eh ? ' ' โอ้ ไม่ ผมรู้สึกว่าทำไมน้ำตาในดวงตาของฉันบวมและปวดที่คุ้นเคยในหน้าอกของฉันไม่ได้ถ้า tsumugu เห็นฉันแบบนี้ . . . . . . . ' ' รึเปล่า
' ' chisaki ? คุณโอเคมั้ย ? ' '
' ' ไม่เป็นไร ' ' ฉันตอบ และใส่ปลอมยิ้ม ทำไมผมบอกให้เขารู้ไม่ได้ ไม่ว่า อะไรที่ฉันไม่สามารถบอกความรู้สึกทั้งหมดของฉัน อย่างน้อยไม่ขณะที่คนอื่นจาก shioshishio ยังคงหลับอยู่ ฉันต้องทนกับมันแล้ว . . .
' ' อ๊ะ ! tsumugu ผมจะไปซายะมาร์ทครับ ผมจะทำที่ชื่นชอบของคุณสำหรับอาหารค่ำ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายของคุณที่นี่ผมจะกลับแล้วนะ ' ' ฉันโผไปข้างหน้าและเมื่อฉันเปิดประตูฉันรู้สึกถึงน้ำตาอุ่นไหลลงใบหน้าของฉัน ผมเริ่มวิ่งเร็ว ไหม ' ผมไม่อยากให้เขารู้ว่าไม่ว่ายังไง ' ' แต่เขาไม่ได้พูดว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียว
หลังจากนั้นไม่นานผมก็มาถึง ซายะมาร์ทครับ อาคาริซังทำงานอยู่
' ' chisaki ! อรุณสวัสดิ์ ! ' ' ' ' อรุณสวัสดิ์ . . . . . . .
' ' ' ' เอ๊ะ ? chisaki คืออะไร ?ดวงตาของคุณบวม ? ' '
' ' ไม่เป็นไร ' '
' ' ผมได้ยิน tsumugu ออกจากวิทยาลัยวันนี้ หาคุณกำลังเติบโตขึ้นเร็วมาก ' '
'eh อาคาริซังรู้ เกี่ยวกับ tsumugu ทิ้งแต่ผมไม่ ' รึเปล่า ' ' อากิระซัง เมื่อคุณเจอเรื่อง tsumugu ไปล่ะ ? ' '
' ' อืมมันอาจจะเป็นสัปดาห์สุดท้าย ทำไมถึงถามล่ะ ? ' '
' ' เอ๊ะ ? งั้นไม่มีเหตุผล ' ' ผมพูดใส่ผมปลอม
ยิ้ม . . . ยิ้ม" มันก็แค่คุณอาจจะเหงาอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ เพื่อให้คุณสามารถมาได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการ ฉันแน่ใจว่า อากิระ และ miuna ยินดีที่จะเห็นคุณ ' '
' ' ครับ ขอบคุณครับ เดี๋ยวเจอกัน ! บาย ' '
" ไม่อยากเชื่อว่าอาคาริซังรู้แต่ไม่ใช่ฉัน ทำไมไม่ tsumugu บอกฉัน ? ทำไมผมมองออกไปที่ทะเล
ฉันต้องอยู่คนเดียวอีกครั้ง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ิbring out
- ฉันชอบกระวนกระวายเวลาที่ใกล้จะสอบ
- จำเป็นต้องทำงานร่วมกับหลายฝ่ายเช่นวิศวะโ
- กองทัพ
- สงสารผู้หญิงของคุณ ที่โดนคุณทิ้ง
- เพื่อนค่ะ
- แจกัน
- Normally, we find that after the death p
- Requirement Completeness
- are all carried out by personnel of this
- ให้คุณ
- Dear duckky2523,Hi, I'm sorry but I am n
- 군복
- แต่ถ้าลูกเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยหรืออุดมศ
- Fine, but I lost.
- ชีวิตที่ทันสมัย
- เมีย
- you had lunch
- subjects
- PUM pui
- ถ้ามีลูกที่อายุไม่เกิน 25 ลดหย่อนภาษีได้
- วันหนึ่งหลังจากทั้งสองมีอะไรกันเสร็จแล้ว
- ปางอุ๋ง มีลักษณะเป็น อ่างเก็บน้ำ ขนาดใหญ
- สอนเด็กๆว่ายน้ำ
