provides disadvantages in that proc

provides disadvantages in that process, and ③ such conduct is an unreasonable act. A case in point is the Supreme Court’s precedent. In the case, a company in a superior position set an unreasonably short due date for product supply, terminated, without any justifiable reason, the supply contract for failing to meet the due date, and imposed a compensation for late delivery on the trading partner. In addition, the KFTC viewed that an act of large retailers to unilaterally change the terms of payment under the product purchase contracts (from 100% cash payment to payment on note, with 30%~50% paid in cash) to the disadvantage of the sellers is categorized as an act of providing disadvantages by abusing its superior position.10

4) Enforcement method

There are two methods of enforcement against unfair trade practices, such as the civil claim for damages and the administrative action. The former is adopted by the United States and Germany that focus on the principles of market economy and private autonomy, while the latter is adopted by Korea and Japan that emphasize government’s intervention. The regulation on unfair trade practices is also divided into two types, such as the general provisions and the special provisions. Whereas the US and Germany have general provisions stipulated in their laws, Korea and Japan include specific provisions in their legal systems.

III. Main Issues

A main issue in the KFTC’s decision and the courts’ judgments in the case was whether the insurers’ non-payment of part of insurance payouts had constituted an act of “giving the transacting partner disadvantages in the execution process of the transaction”, one of the “acts of engaging in a trade with a transacting partner by unfairly taking advantage of its own position in the transaction” set forth in Article 23(1) subparagraph 4 of the MRFTA.

1. Issue of whether an act of providing disadvantages could be acknowledged

In its decision, the KFTC concluded that the respondents had held a superior position and their conduct constituted an act of providing disadvantages by intentionally not paying indirect insurance payouts (omission) in violation of their obligation to consider reasonable benefits for the victims, and that their conduct could be seen as an unreasonable act in light of normal trade practices. The KFTC’s rationale in its decision will be further explained in this section.

1) Issue of whether there was a superior position

The KFTC paid attention to the nature of the contractual relationship, based on the insurance policy. The agency viewed that, in addition to the liability for bodily injury, the liability for property damage under the automobile insurance policy had in effect the nature of compulsory insurance. Unlike bodily injury insurance (formerly, liability insurance) that was compulsory under the Motor Vehicle Compensation Guarantee Act, property damage insurance was not mandatory until January 2005. As a car owner had to purchase a property damage insurance policy covering at least KRW 10 million pursuant to this Act from February 2005, as much as 86% to 92% of automobile insurance policies included property damage liability, which implies that such liability was actually mandatory in its nature. The KFTC concluded that there was power imbalance because the insurers, mostly large enterprises, seemed to be in an advantageous position, compared with the victims who were insurance consumers, in terms of bargaining power and business capability. These insurance companies also had extensive experience and legal knowledge about insurance. However, the victims found it difficult to argue about the insurance payouts since they were in lack of legal knowledge about the provisions on damage compensation stipulated in the insurance policy. Thus, the victims had to accept the damage assessment (insurance payment calculation) determined by the respondents, which means information imbalance. In particular, unlike commercial claims with five years of extinctive prescription, automobile insurance claims would be extinguished by prescription in a short period of two (or three) years. Thus, if insurance consumers including the victims were not aware of their right due to the lack of adequate explanations about compensation for actual damage set forth in the insurance clauses, it would be highly likely that their rights and interests

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อเสียในการดำเนินกระบวนการ และ③ดังกล่าวเป็น unreasonable กรณีในจุดถึงศาลฎีกาได้ ในกรณี บริษัทในตำแหน่งเหนือกว่าตั้งครบกำหนดการท่องสั้น ๆ วันซัพพลาย ยกเลิก ไม่ มีเหตุผลใด ๆ แข่งขัน สัญญาจัดหาสำหรับการตรงกับวันครบกำหนด และกำหนดค่าตอบแทนสำหรับการจัดส่งล่าช้าในคู่ค้า นอกจากนี้ KFTC ที่ดูที่ของร้านค้าปลีกขนาดใหญ่การเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขการชำระเงินภายใต้การซื้อผลิตภัณฑ์ unilaterally สัญญา (จาก 100% เงินสดชำระเงินการชำระเงินบนบันทึกย่อ 30% ~ 50% จ่ายเงินสด) ให้ข้อเสียของการขายจะจัดประเภทให้ข้อเสียโดยการนำของ position.10 อำนวยเป็น

4) วิธีการบังคับ

มีสองวิธีของการบังคับใช้กับการค้าไม่เป็นธรรมปฏิบัติ เช่นอ้างแพ่งสำหรับความเสียหายและการดำเนินการบริหาร เดิมเป็นบุตรบุญธรรม โดยสหรัฐอเมริกาและเยอรมนีที่เน้นหลักการของเศรษฐกิจตลาดและอิสระส่วนตัว ในขณะที่จะเป็นบุตรบุญธรรม โดยเกาหลีและญี่ปุ่นที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล ข้อบังคับเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมจะยังแบ่งออกเป็นสองชนิด เช่นทั่วไปบทบัญญัติและบทบัญญัติพิเศษ ในขณะที่สหรัฐอเมริกาและเยอรมนีมีบทบัญญัติทั่วไปตามที่กำหนดในกฎหมาย เกาหลีและญี่ปุ่นรวมบทบัญญัติเฉพาะในระบบกฎหมายของตน

III ปัญหาหลัก

ปัญหาหลักในของ KFTC ตัดสินและคำพิพากษาของศาลในกรณีถูกว่าที่ญี่ปุ่นไม่ชำระส่วนหนึ่งของ payouts ประกันได้ทะลักของ "ให้ข้อเสียคู่ transacting ในการดำเนินการของธุรกรรม" "กิจการของเสน่ห์ในการค้ากับหุ้นส่วน transacting โดยใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของตนเองในธุรกรรม unfairly" อย่างใดอย่างหนึ่งกำหนดไว้ในบทความ 23(1) subparagraph 4 ของ MRFTA

1. ออกว่าสามารถยอมรับการกระทำให้เสีย

ในการตัดสินใจ KFTC ที่สรุปว่า ผู้ตอบมีจัดตำแหน่งห้องและการปฏิบัติการทะลักของให้เสียโดยเจตนาไม่จ่าย payouts ประกันทางอ้อม (กระทำการอัน) การละเมิดข้อผูกมัดพิจารณาผลประโยชน์ที่เหมาะสมกับเหยื่อ และที่ สามารถเห็นการประพฤติตนเป็น unreasonable เมื่อปฏิบัติทางการค้าปกติ ของ KFTC เหตุผลในการตัดสินใจที่จะได้อธิบายในส่วนนี้เพิ่มเติม

1) ปัญหาว่ามีตำแหน่งเหนือกว่า

KFTC ให้ความสำคัญกับธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญา ตามกรมธรรม์ หน่วยงานที่ดูว่า นอกจากความรับผิดชอบสำหรับการบาดเจ็บร่างกาย ความคุ้มครองสำหรับทรัพย์สินภายใต้กรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ผลมีลักษณะของการประกันภัยภาคบังคับ ซึ่งแตกต่างจากร่างกายบาดเจ็บประกันภัย (ชื่อเดิม ความรับผิดชอบประกัน) ที่คิดบัญญัติรับประกันแทนรถยนต์ ประกันภัยความเสียหายของทรัพย์สินได้ไม่บังคับจนถึง 2548 มกราคม เจ้าของรถที่มีการซื้อประกันภัยความเสียหายทรัพย์สินนโยบายครอบคลุมน้อย KRW pursuant กับพระราชบัญญัตินี้จากเดือน 2548 กุมภาพันธ์ เป็นมาก 86 ถึง 92% ของกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์รวมทรัพย์สินความเสียหายความรับผิดชอบ ซึ่งหมายถึง ความรับผิดดังกล่าวที่จะบังคับในลักษณะ 10 ล้าน KFTC ที่สรุปว่า มีความไม่สมดุลของพลังงานเนื่องจากญี่ปุ่น ส่วนใหญ่ขนาดใหญ่วิสาหกิจ ดูเหมือนจะ อยู่ในตำแหน่งมีข้อได้เปรียบ เทียบกับเหยื่อที่ผู้บริโภคประกันภัย อำนาจต่อรองและความสามารถในธุรกิจ บริษัทประกันภัยเหล่านี้มีประสบการณ์และความรู้ทางกฎหมายเกี่ยวกับประกันภัย อย่างไรก็ตาม ประสบพบมันยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับ payouts ประกันเนื่องจากพวกเขาในขาดความรู้ทางกฎหมายเกี่ยวกับบทบัญญัติเกี่ยวกับค่าตอบแทนความเสียหายที่กำหนดไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย ดังนั้น เหยื่อได้รับความเสียหายประเมิน (การคำนวณการชำระเงินประกัน) กำหนด โดยผู้ตอบ ซึ่งหมายความว่า ความไม่สมดุลข้อมูล โดยเฉพาะ ต่างจากร้องพาณิชย์กับห้าปี extinctive ยา สินไหมทดแทนประกันภัยรถยนต์จะยกเลิกตามใบสั่งยาในช่วงสั้น ๆ ของปีสอง (หรือสาม) ดังนั้น ถ้าผู้บริโภคประกันภัยรวมถึงเหยื่อไม่ทราบสิทธิของตนเนื่องจากขาดฐาน คำอธิบายเกี่ยวกับค่าตอบแทนสำหรับความเสียหายจริงที่กำหนดไว้ในส่วนประกันภัย มันจะมีแนวโน้มสูงที่สิทธิและผลประโยชน์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้ข้อเสียในกระบวนการนั้นและ③การปฏิบัติดังกล่าวเป็นกระทำที่ไม่สมควร จุดในกรณีที่เป็นแบบอย่างของศาลฎีกา ในกรณีที่ บริษัท อยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่ากำหนดวันครบกำหนดที่สั้นเกินสมควรสำหรับการจัดหาผลิตภัณฑ์ยกเลิกโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรใด ๆ ในสัญญาการจัดหาสำหรับความล้มเหลวเพื่อให้ตรงกับวันครบกำหนดและกำหนดค่าตอบแทนสำหรับการส่งมอบในช่วงปลายกับคู่ค้า นอกจากนี้ KFTC มีความเห็นว่าการกระทำของการค้าปลีกขนาดใหญ่ที่จะต้านการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขการชำระเงินภายใต้สัญญาการซื้อผลิตภัณฑ์ (จาก 100% การชำระเงินเป็นเงินสดให้แก่การชำระเงินในบันทึก 30% ~ 50% จ่ายเป็นเงินสด) เพื่อข้อเสียของการ ผู้ขายจะถูกแบ่งเป็นการกระทำของการให้ข้อเสียโดยการเหยียดหยาม position.10 ที่เหนือกว่าวิธีการ 4) การบังคับใช้กฎหมายมีสองวิธีของการบังคับใช้กับการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมเช่นการเรียกร้องทางแพ่งสำหรับความเสียหายและการดำเนินการบริหารเป็น อดีตถูกนำมาใช้โดยประเทศสหรัฐอเมริกาและเยอรมนีที่เน้นหลักการของเศรษฐกิจตลาดและอิสระส่วนตัวในขณะที่หลังถูกนำมาใช้โดยเกาหลีและญี่ปุ่นที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล ระเบียบว่าด้วยการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรมนอกจากนี้ยังแบ่งออกเป็นสองประเภทเช่นบทบัญญัติทั่วไปและบทบัญญัติพิเศษ ในขณะที่สหรัฐและเยอรมนีมีบทบัญญัติทั่วไปที่กำหนดไว้ในกฎหมายของพวกเขาที่เกาหลีและญี่ปุ่นรวมถึงบทบัญญัติที่เฉพาะเจาะจงในระบบกฎหมายของพวกเขาที่สาม ประเด็นหลักของปัญหาหลักในการตัดสินใจ KFTC และศาล 'ตัดสินในกรณีที่เป็นไม่ว่าจะเป็น บริษัท ประกันที่ชำระเงินที่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการจ่ายเงินประกันได้บัญญัติการกระทำของการ "ให้ข้อเสียพันธมิตรทําธุรกรรมในขั้นตอนการดำเนินการของการทำธุรกรรม", หนึ่งใน "การกระทำของการมีส่วนร่วมในการค้ากับคู่ค้าที่ทําธุรกรรมโดยไม่เป็นธรรมการใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของตัวเองในการทำธุรกรรม" ที่กำหนดไว้ในมาตรา 23 (1) วรรค 4 จาก MRFTA 1 ประเด็นที่ว่าการกระทำของการให้ข้อเสียที่อาจจะได้รับการยอมรับในการตัดสินใจของ KFTC ได้ข้อสรุปว่าผู้ตอบแบบสอบถามได้อยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่าและความประพฤติของพวกเขาประกอบด้วยการกระทำของการให้ข้อเสียโดยจงใจไม่จ่ายทางอ้อมการจ่ายเงินประกัน (ละเลย) ในการละเมิดข้อผูกพันของพวกเขา ที่จะต้องพิจารณาผลประโยชน์ที่เหมาะสมสำหรับผู้ประสบภัยและการปฏิบัติของพวกเขาอาจจะเห็นเป็นกระทำที่ไม่สมควรในแง่ของการปฏิบัติทางการค้าปกติ เหตุผล KFTC ในการตัดสินใจที่จะอธิบายต่อไปในส่วนนี้1) ประเด็นว่ามีตำแหน่งที่เหนือกว่าKFTC ให้ความสนใจกับธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญาตามกรมธรรม์ประกันภัย หน่วยงานมีความเห็นว่านอกเหนือไปจากความรับผิดสำหรับความบาดเจ็บทางร่างกายความรับผิดสำหรับความเสียหายของทรัพย์สินที่อยู่ภายใต้นโยบายการประกันภัยรถยนต์มีผลในลักษณะของการประกันภัยภาคบังคับ ซึ่งแตกต่างจากการประกันการบาดเจ็บต่อร่างกาย (ก่อนรับผิดประกัน) ที่ถูกบังคับภายใต้การรับประกันค่าตอบแทนตามพระราชบัญญัติรถยนต์ประกันความเสียหายของทรัพย์สินไม่ได้บังคับจนถึงมกราคม 2005. ในฐานะที่เป็นเจ้าของรถต้องซื้อประกันภัยที่ครอบคลุมความเสียหายต่อทรัพย์สินอย่างน้อย 10 ล้านวอนตาม พระราชบัญญัตินี้ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ปี 2005 มากที่สุดเท่าที่ 86% ถึง 92% ของนโยบายการประกันรถยนต์รวมถึงความเสียหายของทรัพย์สินหนี้สินซึ่งหมายความว่าภาระดังกล่าวได้รับคำสั่งจริงในธรรมชาติของมัน KFTC ได้ข้อสรุปว่ามีความไม่สมดุลของอำนาจเพราะ บริษัท ประกันองค์กรขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะอยู่ในตำแหน่งได้เปรียบเมื่อเทียบกับผู้ประสบภัยที่ได้รับการประกันผู้บริโภคในแง่ของอำนาจต่อรองและความสามารถทางธุรกิจ บริษัท ประกันภัยเหล่านี้ยังมีประสบการณ์และความรู้ทางกฎหมายเกี่ยวกับการประกัน แต่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อพบว่ามันยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับการจ่ายเงินประกันตั้งแต่พวกเขาอยู่ในการขาดความรู้ทางกฎหมายที่เกี่ยวกับบทบัญญัติว่าด้วยการชดเชยความเสียหายตามที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย ดังนั้นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อก็ต้องยอมรับการประเมินความเสียหาย (การคำนวณการชำระเงินประกัน) กำหนดโดยผู้ตอบแบบสอบถามซึ่งหมายถึงความไม่สมดุลของข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งแตกต่างจากการเรียกร้องของการค้ากับห้าปีของการกําหนด extinctive, การเรียกร้องประกันรถยนต์จะดับตามใบสั่งยาในช่วงเวลาสั้นของทั้งสอง (หรือสาม) ปีที่ ดังนั้นหากผู้บริโภครวมทั้งการประกันผู้ประสบภัยไม่ได้ตระหนักถึงสิทธิของพวกเขาเนื่องจากการขาดคำอธิบายที่เพียงพอเกี่ยวกับค่าชดเชยสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้นจริงที่กำหนดไว้ในส่วนของคำสั่งการประกันก็จะมีแนวโน้มอย่างมากที่สิทธิและผลประโยชน์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีข้อเสียในที่กระบวนการ และความประพฤติ③ดังกล่าวเป็นการกระทำที่ไร้เหตุผล กรณีในจุดคือศาลฎีกามาก่อน ในกรณีที่ บริษัท อยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่าตั้งค่าวันที่เนื่องจากไม่มีเหตุผลสั้นสำหรับการจัดหาผลิตภัณฑ์สิ้นสุด โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ใด ๆ , สัญญาจัดหาสำหรับความล้มเหลวให้ตรงกับวันที่กำหนดและการกําหนดค่าตอบแทนสำหรับการส่งมอบล่าช้าในการซื้อขายหุ้นส่วน นอกจากนี้ เห็นว่าการกระทำของ KFTC ร้านค้าปลีกขนาดใหญ่ซึ่งเปลี่ยนเงื่อนไขการชําระเงินภายใต้สัญญาการซื้อสินค้า ( จาก 100% เงินเงินเงินหมายเหตุ30 % ~ 50% จ่ายเป็นเงินสด ) ข้อเสียของผู้ขายเป็นหลัก เช่น พระราชบัญญัติให้ใช้ position.10

ข้อเสียโดยของกว่า 4 )

มี 2 วิธี ที่ใช้บังคับกับการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม เช่น สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายและการบริหารอดีตเป็นลูกบุญธรรมโดยสหรัฐอเมริกาและเยอรมนี ที่มุ่งเน้นหลักการของเศรษฐกิจตลาดและเป็นอิสระส่วนตัว ในขณะที่หลังประกาศใช้ โดยเกาหลีใต้ และญี่ปุ่น ที่เน้นการแทรกแซงของรัฐบาล กฎระเบียบในการปฏิบัติทางการค้าที่ไม่เป็นธรรม ยังแบ่งออกเป็น 2 ชนิด เช่น บทบัญญัติทั่วไปและบทบัญญัติพิเศษในขณะที่สหรัฐฯ และเยอรมนีมีทั่วไปบทบัญญัติระบุไว้ในกฎหมาย เกาหลี และญี่ปุ่น รวมถึงระบบเฉพาะบทบัญญัติในกฎหมายของพวกเขา ประเด็นหลัก



3เป็นปัญหาหลักในการตัดสินใจของ KFTC และศาลพิพากษาคดีว่า ' ประกันไม่จ่ายส่วนหนึ่งของการจ่ายเงินประกันได้บัญญัติการกระทำของ " ให้ธุรกรรมคู่ข้อเสียในกระบวนการการทำธุรกรรม "หนึ่งของ " การมีส่วนร่วมในการค้ากับคู่ค้า โดยการเจรจาซื้อขายไม่เป็นธรรมเอาเปรียบของตัวเองในรายการ " ที่กำหนดไว้ในมาตรา 23 ( 1 ) subparagraph 4 ของ mrfta .

1 ปัญหาว่าพระราชบัญญัติให้ข้อเสียอาจจะยอมรับ

ในการตัดสินใจของมันพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่ KFTC ได้จัดตำแหน่งที่เหนือกว่าและดำเนินการโดยการกระทำให้ข้อเสียโดยเจตนาไม่จ่ายจ่ายประกันทางอ้อม ( omission ) ในการละเมิดพันธกรณีของตนเพื่อพิจารณาผลประโยชน์ที่เหมาะสมสำหรับผู้ประสบภัย และความประพฤติของพวกเขาอาจจะมองว่าเป็นการกระทำที่ไม่สมควรในแง่ของการปฏิบัติทางการค้าปกติของ KFTC เหตุผลในการตัดสินใจ จะอธิบายเพิ่มเติมในส่วนนี้

1 ) ปัญหาว่ามีเหนือกว่าตำแหน่ง

KFTC ให้ความสนใจกับธรรมชาติของความสัมพันธ์ตามสัญญาตามกรมธรรม์ประกันภัย หน่วยงานเห็นว่า นอกเหนือไปจากความรับผิดร่างกายได้รับบาดเจ็บความรับผิดสำหรับความเสียหายต่อทรัพย์สินภายใต้ประกันภัยรถยนต์นโยบายได้ผลธรรมชาติของประกัน . ซึ่งแตกต่างจากการประกันการบาดเจ็บต่อร่างกาย ( เดิม ความรับผิดประกันภัย ) ที่ถูกบังคับภายใต้รถยนต์รับประกันการทำประกันความเสียหายทรัพย์สินไม่บังคับถึงมกราคม 2548ในฐานะเจ้าของรถได้ซื้อนโยบายการประกันที่ครอบคลุมความเสียหายต่อทรัพย์สินอย่างน้อย 10 ล้านวอน ตามพระราชบัญญัตินี้ ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2548 เท่าที่ร้อยละ 86 ถึง 92% ของกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์รวมความรับผิดต่อความเสียหายต่อทรัพย์สิน ซึ่งหมายถึงความรับผิดดังกล่าวเป็นข้อบังคับในธรรมชาติของมัน ทาง KFTC สรุปว่ามีอำนาจไม่สมดุล เพราะผู้ประกันตน ,องค์กรส่วนใหญ่ขนาดใหญ่ดูเหมือนจะอยู่ในสถานะที่ได้เปรียบเทียบกับเหยื่อที่ถูกผู้บริโภคประกันภัยในแง่ของอำนาจการต่อรองและความสามารถทางธุรกิจ บริษัทประกันภัยเหล่านี้ยังได้ประสบการณ์และความรู้เกี่ยวกับกฎหมายประกันภัย อย่างไรก็ตามผู้ที่พบมันยากที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับการจ่ายเงินประกันเพราะพวกเขาขาดความรู้เกี่ยวกับกฎหมาย บทบัญญัติในการชดเชยความเสียหายที่ระบุไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย ดังนั้น ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อต้องรับการประเมินความเสียหาย ( ค่าจ้างคำนวณประกันภัย ) โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งหมายความว่าข้อมูลความไม่สมดุล โดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งแตกต่างจากการเรียกร้องการค้ากับห้าปีของ extinctive ใบสั่งยา , การเรียกร้องประกันรถยนต์จะดับตามใบสั่ง ในช่วงเวลาสั้น ๆของทั้งสอง ( หรือสาม ) ปี ดังนั้น หากผู้บริโภคประกันภัยรวมถึงเหยื่อไม่ได้ตระหนักถึงสิทธิของตน เนื่องจากไม่มีคำอธิบายที่เพียงพอเกี่ยวกับการชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นไว้ในส่วนประกันมันมีแนวโน้มสูงที่สิทธิของตนและความสนใจ