The Communist insurgency led by the

The Communist insurgency led by the Communist Party of Thailand staged armed struggle in the countryside in the 60s. Communist and radical ideas attracted a handful of intellectuals. The communist movement was seen collateral with the independent movement in the Indochinese countries, waging war against the US. As a result, military junta expanded its grip. Intellectual as well as violent clashes between the junta and the intellectual sparked in the urban and the countryside respectively.

Student-led uprisings in October 1973 led to a new vision of liberating the country from military government for a short period. The media received more freedom to criticize politicians and governments, while revolutionary and socialist movements became more apparent. The new civilian government officially shut the U.S. bases amid the fear of the communist victory in the Indochinese countries in 1975. In 1976, Admiral Sa-ngad Chaloryu, the armed forces commander, staged a massacre and coup that brought hardline anti-communists to power and reversed these reforms.

At the end of the Indochina War, investment by foreign businesses helped alleviate poor infrastructure and social problems. The middle classes constituted only ten per cent of the sixty million population; they enjoyed wealth and increasing freedom, leaving the majority poor in the rural areas and slums.

The system of rule fluctuated between unstable civilian governments and interludes of military takeover. During democratic periods, the middle-class in the cities ignored the poor in the rural areas. The media accepted bribes. To corrupt bureaucrats and politicians became well accepted business practice. The military would take over as a measure of ultima ratio.

Every time a coup was staged, some scapegoats or excuses were always found to justify it. Eventually, the ensuing junta government would hand the government back to elected officials. As a result, there have been 18 coups and resultant 18 constitutions in the history of Thai politics.

From 1932, bureaucrats, generals, and businessmen have run most of the political parties. While the 'grassroots' are always the target of the political parties, no 'grassroot' party has ever led the country. Money seems to be the major factor of gaining power in the country. Political power means control over the national resource.

The Black May uprising, in 1992, lead to more reform when promulgating the 1997 constitution – "The People's Constitution" – aiming to create checks and balance of powers between strengthened government, separately elected senators and anti-corruption institutes. Administrative courts, Constitutional Courts and election-control committee were established to strengthen the checks and balance of politics.

The 2007 constitution, following Thaksin's ouster, was particularly designed to be tighter in its control of corruptions and conflicts of interests while reducing the authority of the government. It was repealed in the 22 May 2014 Coup d'état.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์นำ โดยพรรคคอมมิวนิสต์ไทยแบ่งระยะต่อสู้อาวุธในชนบทในยุค 60s แนวคิดคอมมิวนิสต์ และรุนแรงดึงดูดกำมือของนักวิชาการ ขบวนการคอมมิวนิสต์ถูกหลักประกันเห็นเกี่ยวกับขบวนการอิสระในประเทศอินโดจีน ทำสงครามกับสหรัฐอเมริกา ดัง การทขยายการจับ ทางปัญญา ตลอดจนความรุนแรงปะทะกันระหว่างยึดและทรัพย์สินทางปัญญาการจุดประกายในตัวเมืองและชนบทตามลำดับนำนักศึกษาลุกฮือในเดือน 1973 ตุลาคมนำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดประเทศจากรัฐบาลทหารในระยะสั้น ๆ สื่อได้รับเสรีภาพมากกว่าการวิพากษ์วิจารณ์นักการเมืองและรัฐบาล ในขณะที่เคลื่อนไหวปฏิวัติ และสังคมนิยมกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น รัฐบาลพลเรือนใหม่ปิดฐานสหรัฐอเมริกาท่ามกลางความหวาดกลัวของชัยชนะคอมมิวนิสต์ในประเทศอินโดจีนในปี 1975 ทาง ในปี 1976 แอดมิรัล Sa ngad Chaloryu ผู้บัญชาการกองทัพ แบ่งระยะการสังหารหมู่และรัฐประหารที่นำคอมมิวนิสต์แข็งกร้าวต่อต้านอำนาจ และการปฏิรูปเหล่านี้กลับเมื่อสิ้นสุดสงครามอินโดจีน ลงทุน โดยนักธุรกิจต่างชาติช่วยบรรเทาปัญหาทางสังคมและโครงสร้างพื้นฐานที่ดี ชนชั้นกลางที่ทะลักเท่า 10 ร้อยละของประชากรหกล้าน พวกเขาชอบให้เลือกมากมาย และการเพิ่มเสรีภาพ การออกจากส่วนใหญ่ยากจนในชนบทและ slumsระบบของกฎ fluctuated ระหว่าง interludes takeover ทหารและรัฐบาลพลเรือนไม่เสถียร ช่วงประชาธิปไตย ชั้นกลางในเมืองถูกละเลยคนจนในชนบท สื่อรับสินบน เสียหาย bureaucrats และนักการเมืองกลายเป็น ธุรกิจที่ดียอมรับปฏิบัติ ทหารจะใช้เวลามากกว่าเป็นการวัดอัตราส่วนทวีดอัลติมาทุกครั้งที่ทำรัฐประหารถูกแบ่งระยะ บางมาหรือข้อแก้ตัวเสมอพบให้ได้ ในที่สุด ยึดรัฐบาลเพราะจะมือรัฐบาลกลับให้เจ้าหน้าที่ที่ได้รับเลือก ส่งผล มีการรัฐประหาร 18 และผลแก่ 18 พ.ศ.2540 ในประวัติศาสตร์ของเมืองไทยจากปี 1932, bureaucrats ทหาร และนักธุรกิจได้ใช้ส่วนใหญ่ของพรรคการเมือง ในขณะที่ 'รากหญ้า' เสมอ เป้าหมายของพรรคการเมือง พรรค 'grassroot' ไม่ได้เคยนำประเทศ เงินน่าจะ เป็นปัจจัยสำคัญของการได้รับพลังงานในประเทศ อำนาจทางการเมืองหมายถึง การควบคุมทรัพยากรแห่งชาติพฤษภาคมสีดำเทียบ 1992 นำไปปฏิรูปเมื่อธรรมนูญ – "ประชาชนรัฐธรรมนูญ" -มีเป้าหมายเพื่อสร้างการตรวจสอบและดุลอำนาจระหว่างรัฐบาล ความเข้มแข็งให้ใช้แยกต่างหากเลือก senators และสถาบันต่อต้านการทุจริต ศาลปกครอง ศาลรัฐธรรมนูญ และคณะกรรมการควบคุมการเลือกตั้งถูกก่อตั้งขึ้นเพื่อเสริมสร้างการตรวจสอบและยอดดุลของการเมืองธรรมนูญ ต่อ ouster ของทักษิณ ถูกออกแบบมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นสัดในการควบคุมความเสียหายและความขัดแย้งของผลประโยชน์ในขณะที่การลดอำนาจของรัฐบาล มันถูก repealed ใน 22 2014 พฤษภาคมประหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จลาจลคอมมิวนิสต์ที่นำโดยพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยจัดฉากต่อสู้ด้วยอาวุธในชนบทในยุค 60s ความคิดของพรรคคอมมิวนิสต์และรุนแรงดึงดูดกำมือของปัญญาชน การเคลื่อนไหวของพรรคคอมมิวนิสต์ที่เห็นหลักประกันกับการเคลื่อนไหวที่เป็นอิสระในประเทศอินโดจีนทำสงครามกับสหรัฐ เป็นผลให้ทหารขยายจับมัน ทางปัญญาเช่นเดียวกับการปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐบาลทหารพม่าและจุดประกายทางปัญญาในเมืองและชนบทตามลำดับ. ลุกฮือนำนักเรียนในตุลาคม 1973 นำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดปล่อยประเทศจากรัฐบาลทหารเป็นระยะเวลาสั้น ๆ สื่อที่ได้รับอิสระมากขึ้นที่จะวิพากษ์วิจารณ์นักการเมืองและรัฐบาลในขณะที่การเคลื่อนไหวของการปฏิวัติและสังคมนิยมก็เห็นได้ชัดมากขึ้น รัฐบาลพลเรือนใหม่อย่างเป็นทางการปิดฐานสหรัฐท่ามกลางความหวาดกลัวของชัยชนะของพรรคคอมมิวนิสต์ในประเทศอินโดจีนในปี 1975 ในปี 1976 พลเรือตรี Sa-งัด Chaloryu ผู้บัญชาการกองกำลังติดอาวุธฉากการสังหารหมู่และรัฐประหารที่นำคอมมิวนิสต์ต่อต้านอนุกรมสู่อำนาจ และกลับการปฏิรูปเหล่านี้. ในตอนท้ายของสงครามอินโดจีนการลงทุนโดยนักธุรกิจต่างชาติช่วยบรรเทาความยากจนและโครงสร้างพื้นฐานของปัญหาสังคม ชนชั้นกลางประกอบด้วยเพียงร้อยละสิบของหกสิบล้านประชากร พวกเขามีความสุขความมั่งคั่งและเสรีภาพที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ออกจากคนจนในชนบทและชุมชนแออัด. ระบบของการปกครองมีความผันผวนระหว่างรัฐบาลพลเรือนไม่แน่นอนและหูของการรัฐประหารของทหาร ในระหว่างงวดประชาธิปไตยชนชั้นกลางในเมืองไม่สนใจคนยากจนในชนบท สื่อได้รับการยอมรับสินบน เพื่อให้ข้าราชการและนักการเมืองเสียหายกลายเป็นที่ยอมรับของการดำเนินธุรกิจ ทหารจะเข้ามาเป็นตัวชี้วัดอัตราส่วนในที่สุดได้. เวลาการทำรัฐประหารเป็นฉากทุกแพะรับบาปบางส่วนหรือข้อแก้ตัวที่พบเสมอที่จะปรับมัน ในที่สุดรัฐบาลกลุ่มที่ตามมาจะส่งให้รัฐบาลกลับไปที่การเลือกตั้ง เป็นผลให้มีการรัฐประหาร 18 และ 18 ผลรัฐธรรมนูญในประวัติศาสตร์ของการเมืองไทย. จากปี 1932 ข้าราชการนายพลและนักธุรกิจที่มีการทำงานส่วนใหญ่ของพรรคการเมือง ในขณะที่ 'รากหญ้า' อยู่เสมอเป้าหมายของพรรคการเมืองที่ไม่มี 'รากหญ้า' บุคคลที่ได้เคยนำประเทศ เงินน่าจะเป็นปัจจัยสำคัญในการดึงดูดพลังงานในประเทศ อำนาจทางการเมืองหมายถึงการควบคุมทรัพยากรของชาติ. จลาจลดำพฤษภาคมในปี 1992 นำไปสู่การปฏิรูปมากขึ้นเมื่อตีความรัฐธรรมนูญปี 1997 - "รัฐธรรมนูญของประชาชน" - มีเป้าหมายที่จะสร้างการตรวจสอบและความสมดุลของอำนาจระหว่างรัฐบาลเข้มแข็งวุฒิสมาชิกมาจากการเลือกตั้งแยกจากกันและป้องกัน -corruption สถาบัน ศาลปกครองศาลรัฐธรรมนูญและคณะกรรมการการเลือกตั้งในการควบคุมที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อเสริมสร้างการตรวจสอบและความสมดุลของการเมือง. 2007 รัฐธรรมนูญต่อไปไล่ทักษิณได้รับการออกแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นที่เข้มงวดมากขึ้นในการควบคุมของการคอรัปชั่นและความขัดแย้งของผลประโยชน์ในขณะที่ลดอำนาจของ รัฐบาล มันถูกยกเลิกใน 22 พฤษภาคม 2014 การรัฐประหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กบฎคอมมิวนิสต์ที่นำโดยพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ฉากต่อสู้ด้วยอาวุธในชนบทในทศวรรษ แห่งความคิดหัวรุนแรงดึงดูดกำมือของปัญญาชน ขบวนการคอมมิวนิสต์ที่เห็นหลักประกันกับการเคลื่อนไหวอิสระในอินโดจีนประเทศ ประกาศสงครามกับเรา เป็นผลให้เผด็จการทหารขยายการจับของทางปัญญา ตลอดจนการปะทะระหว่างรัฐบาลทหารและจุดประกายทางปัญญาในเขตเมืองและชนบทตามลำดับ

นักเรียนนำการปฏิวัติในเดือนตุลาคม 2516 นำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดปล่อยประเทศจากทหารของรัฐบาลสำหรับระยะเวลาสั้น ๆ สื่อได้รับเสรีภาพมากขึ้นในการวิจารณ์นักการเมืองและรัฐบาลในขณะที่การปฏิวัติและการเคลื่อนไหวสังคมนิยมกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น รัฐบาลพลเรือนใหม่อย่างเป็นทางการปิดสหรัฐฐานท่ามกลางความกลัวของชัยชนะของพรรคคอมมิวนิสต์ในประเทศในอินโดจีน ปี 2518 . ในปี 1976 พลซา งัด ชลออยู่ผู้บัญชาการ , กองกำลังติดอาวุธ , ฉากการสังหารหมู่และรัฐประหารที่นำแข็งกร้าวต่อต้านคอมมิวนิสต์ในอำนาจและเกิดการปฏิรูปเหล่านี้

ในตอนท้ายของสงครามอินโดจีน การลงทุนของธุรกิจต่างชาติ ช่วยบรรเทาปัญหาโครงสร้างพื้นฐานที่ดีและสังคม ชนชั้นกลางขึ้นเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากร 60 ล้านคน พวกเขาเพลิดเพลินกับความมั่งคั่งและเพิ่มเสรีภาพออกจากส่วนใหญ่ยากจนในชนบท และชุมชนแออัด

ระบบการปกครองของความผันแปรระหว่างรัฐบาลพลเรือนที่ไม่เสถียรและหูของการครอบครองทางทหาร ในช่วงประชาธิปไตยกับชนชั้นกลางในเมืองละเลยคนยากจนในชนบท สื่อรับสินบน . ข้าราชการและนักการเมืองทุจริต กลายเป็นการยอมรับวิธีปฏิบัติทางธุรกิจ . ทหารจะใช้เวลามากกว่าเป็นวัดของอัตราส่วนของ

ทุกครั้งที่มีการรัฐประหาร เป็นฉาก ,มีแพะรับบาปหรือข้อแก้ตัวได้เสมอ พบว่ามัน ในที่สุด หลังจากรัฐบาลพม่าจะมือรัฐบาลหลังการเลือกตั้งเจ้าหน้าที่ เป็นผลให้มี 18 coups และผล 18 รัฐธรรมนูญในประวัติศาสตร์การเมืองไทย .

จาก 1932 , ข้าราชการ , นายพล และนักธุรกิจที่มีการใช้มากที่สุดของพรรคการเมืองในขณะที่ ' รากหญ้า ' อยู่เสมอเป้าหมายของพรรคการเมือง ไม่ ' ' ได้เคยนำพรรคระดับรากหญ้าของประเทศ เงินที่ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยหลักในการดึงดูดพลังงานในประเทศ อำนาจทางการเมือง หมายถึง การควบคุมทรัพยากรแห่งชาติ .

สีดำอาจก่อจลาจล ใน ปี 1992นำไปสู่การปฏิรูปมากขึ้นเมื่อพิจารณารัฐธรรมนูญฉบับ พ.ศ. 2540 – " รัฐธรรมนูญ " ของประชาชน และมีเป้าหมายที่จะสร้างการตรวจสอบและความสมดุลของอำนาจระหว่างความเข้มแข็งของรัฐบาล การเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา และสถาบันแยกต่อต้านคอร์รัปชั่น . ศาลปกครอง , ศาลรัฐธรรมนูญและคณะกรรมการควบคุมการเลือกตั้งได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อเสริมสร้างการตรวจสอบและความสมดุลของการเมือง

รัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ. 2550 ตามขับไล่ทักษิณ ถูกออกแบบมา โดยจะเข้มงวดมากขึ้นในการควบคุมของการทุจริต และความขัดแย้งของผลประโยชน์ในขณะที่การลดอำนาจของรัฐบาล มันถูกยกเลิกใน 22 พฤษภาคม 2014 รัฐประหาร .