Nutrient limitation of Enhalus acor

Nutrient limitation of Enhalus acoroides, Thalassja hemprichii and Cymodocea rotundata
in 2 mixed seagrass beds (Sllaqui and Lucero) in Cape Bolinao, NW Philippines was investigated
through a 4 mo in situ nutrient addition experiment. Leaf growth of T hernprichii and E. acoroides significantly
increased by 40 to 100% and 160%, respectively, following fertilization. Leaf biomass of the
3 species also increased significantly by 60 to 240':; following nutrient additions. The increased growth
and biomass with fertilization was supported by enhanced photosynthetic activity, consequently by
higher chlorophyll and nutrient concentrations in the photosynthetic tissues. These results demonstrated
nutnent limitation of seagrass growth and photosynthetic performance at the 2 sites in Cape
Bolinao. The nature and extent of nutrient limitation, however, varied between sites and among species.
T hemprichii and E. acoroides appeared to be mainly P deficient and N deficient, respectively
(from significant increases in tissue P and iV concentration following fertilization, respectively). The
deficiency was moderate (26 % of requirement) for T hemprichii but substantial for E. acoroides (54 %
of requirement). Moreover, N and P deficiency was greater in Lucero than in Silaqui, consistent with
the higher ambient nutrient concentration in the porewater and sediment nutrient and organic matter
content in Silaqui. These results emphasize the importance of local differences in the factors controlling
nutrient losses and gains in seagrass meadows and, more importantly, the importance of identifying the
species-specific traits that generate the interspecific plasticity of nutrient status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดของธาตุอาหาร ของหญ้าชะเงา acoroides, Thalassja hemprichii Cymodocea rotundataในหญ้าทะเลแบบผสม 2 เตียง (Sllaqui และ Lucero) ในแหลม Bolinao, NW ฟิลิปปินส์ถูกสอบสวนโดยหมอที่ 4 ในการทดลองนอกจากนี้ธาตุอาหารซิ ใบเจริญเติบโตของ T hernprichii และ acoroides ตะวันออกอย่างมากเพิ่มขึ้น 40-100% และ 160% ตามลำดับ ต่อการปฏิสนธิ ชีวมวลของใบไม้ของ3 ชนิดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดย 60 ไป 240':; การเพิ่มเติมธาตุอาหารต่อไปนี้ การเติบโตเพิ่มขึ้นและชีวมวล มีการปฏิสนธิได้รับการสนับสนุน โดยเพิ่มกิจกรรม photosynthetic ดังนั้นโดยสูงคลอโรฟิลล์และสารอาหารความเข้มข้นในเนื้อเยื่อ photosynthetic ผลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าnutnent ข้อจำกัดของหญ้าทะเลเจริญเติบโตและประสิทธิภาพการทำงานที่อเมริกา 2 ใน photosyntheticBolinao ธรรมชาติและขอบเขตของธาตุอาหารจำกัด อย่างไรก็ตาม ที่แตกต่างกันระ หว่างไซต์ และ ระหว่างชนิดT hemprichii และ acoroides ตะวันออกปรากฏ ว่าส่วนใหญ่ไม่ P และ N ไม่ ตามลำดับ(จากการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อเยื่อ P และต่อการปฏิสนธิ ตามลำดับความเข้มข้นของ iV) ที่ขาดได้ปานกลาง (26% ของความต้องการ) สำหรับ T hemprichii แต่พบสำหรับ E. acoroides (54%ความ) นอกจากนี้ N และ P ขาดได้มากกว่าใน Lucero กว่าใน Silaqui สอดคล้องกับเรื่องที่แวดล้อมธาตุอาหารความเข้มข้นสูง ในสาร porewater และตะกอน และอินทรีย์เนื้อหาใน Silaqui ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของปัจจัยที่ควบคุมความแตกต่างของท้องถิ่นกำไรในหญ้าทะเลหญ้าและ ที่สำคัญ ความสำคัญของการระบุและการสูญเสียธาตุอาหารลักษณะ species-specific ที่สร้าง plasticity interspecific สถานะธาตุอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ของสารอาหาร Enhalus acoroides, hemprichii Thalassja Cymodocea rotundata
และใน2 เตียงหญ้าทะเลผสม (Sllaqui และ Lucero) ในเคป Bolinao, NW
ฟิลิปปินส์ถูกตรวจสอบผ่าน4 เดือนในแหล่งกำเนิดทดลองนอกจากนี้สารอาหาร การเจริญเติบโตของใบ T hernprichii และอี acoroides
อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้น40 ถึง 100% และ 160% ตามลำดับต่อไปนี้การปฏิสนธิ ใบชีวมวลของ
3 ชนิดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดย 60-240 ':; ต่อไปนี้การเพิ่มสารอาหาร การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นและชีวมวลที่มีการปฏิสนธิได้รับการสนับสนุนกิจกรรมการสังเคราะห์แสงที่เพิ่มขึ้นดังนั้นจากคลอโรฟิลที่สูงขึ้นและความเข้มข้นของสารอาหารในเนื้อเยื่อสังเคราะห์แสง เหล่านี้แสดงให้เห็นถึงผลการข้อ จำกัด ของการเจริญเติบโต nutnent หญ้าทะเลและประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงที่ 2 ในเคปไซต์ Bolinao ลักษณะและขอบเขตของข้อ จำกัด ของสารอาหาร แต่ที่แตกต่างกันระหว่างเว็บไซต์และในหมู่สายพันธุ์. T hemprichii และ acoroides อีดูเหมือนจะเป็นส่วนใหญ่ P ขาดและไม่มีขาดตามลำดับ(จากการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อเยื่อของ P และความเข้มข้น iV ปฏิสนธิต่อไปนี้ตามลำดับ) ขาดอยู่ในระดับปานกลาง (26% ของความต้องการ) สำหรับ T hemprichii แต่ที่สำคัญสำหรับ acoroides อี (54% ของความต้องการ) นอกจากนี้ยังไม่มีและขาด P เป็นมากขึ้นใน Lucero กว่าใน Silaqui สอดคล้องกับความเข้มข้นของสารอาหารที่สูงขึ้นในรอบสารอาหารporewater และตะกอนและสารอินทรีย์เนื้อหาในSilaqui ผลการศึกษานี้เน้นความสำคัญของความแตกต่างของท้องถิ่นในปัจจัยที่ควบคุมการสูญเสียสารอาหารและกำไรในทุ่งหญ้าทะเลและที่สำคัญกว่าความสำคัญของการระบุลักษณะสายพันธุ์เฉพาะที่สร้างปั้นinterspecific สถานะของสารอาหาร