Just as that Dongfeng vehicle was a

Just as that Dongfeng vehicle was about 100m away from the building, Guo Quan immediately pulled the trigger; at the same time, another warrior – named Xu Yang – also fired his QLB06.

With two huge ‘booms’, the two grenades exploded on that leading vehicle, with one of them landing on the fuel box, immediately causing the Dongfeng vehicle to explode into a huge fireball.

Facing the sudden attack, the vehicle fleet was suddenly plunged into chaos. They simply did not have any experience in dealing with modern warfare weaponry.

Some of the vehicles wanted to retreat, whilst others wanted to continue in their advance: in the ensuing chaos, many vehicles crashed against one another. Two buses filled with soldiers crashed violently into each other, killing or injuring a few dozen of the soldiers inside.

Guo Quan hadn’t expected their attack to be so effective, and so he immediately lifted the QLB06 to continue his assault on the vehicles, firing wildly.

One by one, explosions rocked the vehicle fleet, causing a Jeep and another Dongfeng vehicle to directly explode. Most of the vehicles then came to a stop and countless passengers armed with all sorts of weapons scrambled out.

Up until now, Tao Zhengyi’s subordinates had only fought against zombies and normal humans, but never against humans that possessed heavy weaponry. They did not possess a sliver of experience in this sort of warfare. The other eight members of the recon team opened fire on the chaotic scene in front of them, bombarding the 1000+ enemy soldiers. Some of them cried as they tried to flee, trampling over each other, resulting in a disastrous number of casualties.

“Ambush! AMBUSH!!”

Immediately after the first attack, Zhang Bao had rushed out from his vehicle and was now hollering at the top of his voice.

The moment he rushed out, other than the soldiers from the two elite companies of Ning Guang County who had plenty of battle experience, the rest fled in all directions and went seeking for cover.

While the soldiers of Ning County were busy looking for cover, Guo Quan and Xu Yang nonchalantly took aim with their grenade launchers and shot at the vehicles, destroying them one by one.

“Charge!”

Zhang Bao looked at the constant barrage of grenades coming from the bungalow and a grim expression flashed past his face. Leaving behind the two elite companies, he commanded the other two normal companies to act as cannon fodder and charge forward.

Under the urging of Zhang Bao and the other elite soldiers, the two companies’ worth of cannon fodder, who were scared witless, began to launch an assault on the bungalow.

“Good!!”

As Gu Lian watched the few hundred people rushing towards the bungalow, he smacked his lips and from one of the bungalows windows, he immediately began to wildly open fire at the cannon fodder.

The concentrated barrage of bullets rained down on the unfortunate warriors and instantly decimated a few dozen of them, while the rest of them turned pale and immediately turned tail, fleeing ignominiously.

Zhang Bao was furious as he and the elite warriors continuously shot down those who had escaped the fastest. Only then, was the frenzied retreat of the cannon fodder survivors stopped.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงเป็นรถที่เฟห่างจากอาคารประมาณ 100 เมตร Guo Quan ทันทีดึงทริกเกอร์ ในเวลาเดียวกัน นักรบอื่น – ชื่อซูยาง – ยังยิง QLB06 ของเขามีสองขนาดใหญ่ 'บอมส์' ระเบิดสองขยายในที่นำยานพาหนะ เครื่องหนึ่งเชื่อมโยงไปถึงบนกล่องน้ำมันเชื้อเพลิง สาเหตุรถเฟไปกระจายเป็นพุ่งใหญ่ทันทีหันหน้าไปทางโจมตีอย่างฉับพลัน ยานยนต์ถูกก็กระโจนเข้าสู่ความวุ่นวาย พวกเขาเพียงแค่ไม่มีประสบการณ์ใด ๆ ในการจัดการกับอาวุธสงครามสมัยนั้นบางส่วนของรถถังอยากถอย ในขณะที่คนอื่นอยากล่วงหน้าของพวกเขา: ในความวุ่นวายเพราะสื่อ ยานพาหนะหลายชนกับคนอื่น เต็มไป ด้วยทหารสองรถชนอย่างรุนแรงเข้ากัน ฆ่า หรือบาดเจ็บกี่โหลของทหารภายในGuo Quan ไม่คาดว่าโจมตีของพวกเขาจะมีประสิทธิภาพมาก และดังนั้น เขาทันทียก QLB06 การโจมตีของเขาบนรถถัง ยิงอย่างบ้าคลั่งหนึ่ง ระเบิดโยกกองยานพาหนะ รถจี๊ปและรถเฟจะระเบิดโดยตรงที่ก่อให้เกิด ส่วนใหญ่ของรถถังแล้วมาหยุด และนับไม่ถ้วนผู้โดยสารที่มีอาวุธทุกประเภทที่มีสัญญาณรบกวนออกจนถึงขณะนี้ เต่า Zhengyi ผู้ใต้บังคับบัญชาได้เพียงต่อสู้ กับซอมบี้และมนุษย์ปกติ แต่ไม่เคย กับมนุษย์ที่ครอบครองอาวุธหนัก นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้มีคอนเสิร์ตของประสบการณ์ในการจัดเรียงของสงครามนี้ สมาชิกอื่น ๆ แปดทีม recon เปิดไฟในฉากหน้าของพวกเขา วุ่นวายแสง 1000 + ทหารข้าศึก บางคนร้องไห้ ตามที่พวกเขาพยายามจะหนี ทาสมากกว่ากัน ส่งผลให้จำนวนผู้เสียชีวิตหายนะ"ซุ่ม ซุ่ม!!"ทันทีหลังจากการโจมตีครั้งแรก Zhang Bao ได้วิ่งออกจากรถของเขา และตอนนี้ถูก hollering ของเสียงของเขาในขณะที่เขาวิ่งออก ไม่ใช่ทหารจากชนชั้นสองพบบริษัทของหนิงกวงเขตที่มีการต่อสู้มากมาย ส่วนเหลือหนีไปทุกทิศทาง และไปหาปกในขณะที่ทหารของมณฑลหนิงหาฝา Guo Quan และหยางซูอย่างเมินเฉยเอาเป้าหมาย ด้วยปืนกลระเบิดและยิงที่ยานพาหนะ ทำลายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่ง"ค่าธรรมเนียม"เตียวเปามองที่โจมตีอย่างต่อเนื่องของระเบิดมาจากบังกะโลและนิพจน์ที่น่ากลัวที่ประกายใบหน้าของเขาที่ผ่านมา เขาทิ้งทั้งสองยอดบริษัท บัญชาสองปกติบริษัทอื่น ๆ เพื่อเป็นอาหารสัตว์ที่แคนนอน และคิดไปข้างหน้าภายใต้การแนะนำให้เตียวเปาและ elite ทหาร คุ้มทั้งสองบริษัทแคนนอนอาหารสัตว์ ที่ที่ถูกกลัวโง่เขลา เริ่มที่จะเปิดตัวโจมตีในบังกะโล"ดี!!เหลียนกูดูไม่กี่ร้อยคนวิ่งไปทางบังกะโล เขาไมโครเวฟริมฝีปากของเขา และจากหนึ่งหน้าต่างบังกะโล เขาทันทีเริ่มอาละวาดเปิดไฟที่อาหารสัตว์ปืนใหญ่โขงเข้มข้นของกระสุนฝนตกลงมาบนนักรบโชคร้าย และทันที decimated โหลกี่ของพวกเขา ในขณะเหลือเปิดซีด และหาง หลบหนี ignominiously ได้เปิดทันทีเตียวเปาก็รุนแรงขณะที่เขา และนักรบอย่างต่อเนื่องยิงผู้ที่หนีไปที่รวดเร็ว หลังจากนั้น คือทรีบ้าคลั่งของผู้รอดชีวิตอาหารสัตว์ปืนใหญ่หยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับที่รถ Dongfeng เป็นประมาณ 100 เมตรห่างจากอาคาร Guo Quan ทันทีเหนี่ยวไก; ในเวลาเดียวกันอีกนักรบ - ชื่อเสี่ยวหยาง - นอกจากนี้ยังยิง QLB06 ของเขา. ด้วยสอง 'สนั่น' ขนาดใหญ่ทั้งสองระเบิดระเบิดบนว่ารถชั้นนำที่มีหนึ่งของพวกเขาลงจอดบนกล่องเชื้อเพลิงทันทีที่ก่อให้เกิดรถ Dongfeng จะระเบิด เป็นลูกไฟขนาดใหญ่. หันหน้าไปทางโจมตีอย่างฉับพลันขบวนรถจู่ ๆ ก็กระโจนเข้าสู่ความวุ่นวาย พวกเขาก็ไม่ได้มีประสบการณ์ในการจัดการกับอาวุธสงครามสมัยใหม่. บางส่วนของยานพาหนะที่ต้องการที่จะล่าถอยขณะที่คนอื่นต้องการที่จะยังคงอยู่ในล่วงหน้าของพวกเขาในความโกลาหลวุ่นวายหลายคันชนกับคนอื่น รถเมล์สองเต็มไปด้วยทหารชนอย่างรุนแรงในแต่ละอื่น ๆ , การฆ่าหรือทำร้ายไม่กี่โหลของทหารที่อยู่ภายใน. Guo Quan ไม่ได้คาดหวังโจมตีของพวกเขาจะมีประสิทธิภาพมากและเพื่อให้เขาทันทียก QLB06 เพื่อดำเนินการต่อการโจมตีของเขาเกี่ยวกับยานพาหนะ ยิงลำพอง. หนึ่งโดยหนึ่งระเบิดโยกพาหนะที่ก่อให้เกิดรถจี๊ปและยานพาหนะ Dongfeng อีกครั้งเพื่อให้เกิดการระเบิดโดยตรง ส่วนใหญ่ของยานพาหนะนั้นได้มาถึงหยุดและผู้โดยสารนับไม่ถ้วนอาวุธกับทุกประเภทของอาวุธตะกายออก. จนถึงขณะนี้ผู้ใต้บังคับบัญชาเต่า Zhengyi ได้ต่อสู้เพียงกับซอมบี้และมนุษย์ปกติ แต่ไม่เคยต่อมนุษย์ที่ครอบครองอาวุธหนัก พวกเขาไม่ได้มีเศษไม้จากประสบการณ์ในการเรียงลำดับของสงครามนี้ อีกแปดสมาชิกของทีม Recon เปิดไฟในที่เกิดเหตุวุ่นวายในด้านหน้าของพวกเขาส่งแสง 1000 + ทหารของศัตรู บางคนร้องไห้ขณะที่พวกเขาพยายามที่จะหนีไปเหยียบย่ำมากกว่ากันส่งผลให้จำนวนหายนะบาดเจ็บ. "ซุ่ม! ซุ่มโจมตี !! " ทันทีหลังจากการโจมตีครั้งแรก, เตียวเปาได้วิ่งออกจากรถของเขาและตอนนี้ได้รับการตะโกนที่ด้านบนของเสียงของเขา. ช่วงเวลาที่เขาวิ่งออกอื่น ๆ กว่าทหารจากทั้งสอง บริษัท ยอดของหนิงมณฑลกวางตุ้งที่มี ความอุดมสมบูรณ์ของประสบการณ์การต่อสู้ส่วนที่เหลือหลบหนีไปในทุกทิศทางและเดินมองหาปก. ในขณะที่ทหารของหนิงมณฑลกำลังยุ่งอยู่กับการมองหาปก Guo Quan และเสี่ยวหยางเมินเฉยเอาจุดมุ่งหมายด้วยปืนกลระเบิดและยิงยานพาหนะทำลายพวกเขาหนึ่ง โดยหนึ่ง. "ค่าใช้จ่าย!" เตียวเปามองไปที่เขื่อนกั้นน้ำคงที่ของการระเบิดมาจากบังกะโลและการแสดงออกที่น่ากลัวผ่านมาประกายใบหน้าของเขา หลังออกจากทั้งสอง บริษัท ยอดเขาสั่งสอง บริษัท อื่น ๆ ปกติจะทำหน้าที่เป็นอาหารสัตว์ปืนใหญ่และค่าใช้จ่ายไปข้างหน้า. ภายใต้การแนะนำของเตียวเปาและยอดทหารอื่น ๆ ที่คุ้มค่าทั้งสอง บริษัท อาหารสัตว์ปืนใหญ่ที่ถูกกลัวบ้าเริ่ม เพื่อเปิดการโจมตีบังกะโล. "ดี !!" ในฐานะที่เป็น Gu เหลียนดูไม่กี่ร้อยคนวิ่งต่อบังกะโลเขาตีริมฝีปากของเขาและจากที่หนึ่งของหน้าต่างบังกะโลเขาทันทีเริ่มที่จะเปิดไฟที่ลำพองอาหารสัตว์ปืนใหญ่เขื่อนกั้นน้ำที่มีความเข้มข้นของกระสุนที่ตกลงมาบนนักรบโชคร้ายและทำลายทันทีโหลกี่ของพวกเขาในขณะที่ส่วนที่เหลือของพวกเขาหันซีดและหันทันทีหางหนีท่า. เตียวเปาโกรธในขณะที่เขาและยอดนักรบยิงอย่างต่อเนื่องลงผู้ที่ ได้หลบหนีเร็วที่สุด เท่านั้นแล้วเป็นสถานที่พักผ่อนที่บ้าคลั่งของผู้รอดชีวิตห่ากระสุนปืนหยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช่นเดียวกับที่ Dongfeng รถประมาณ 100 เมตร ห่างจากอาคารกั๋วเฉวียนทันทีเหนี่ยวไก ในเวลาเดียวกัน นักรบอีก–ชื่อ Xu ยาง–ไล่ออก qlb06 ของเขากับสองขนาดใหญ่ " บูม " สองระเบิดระเบิดที่นำรถ กับหนึ่งของพวกเขาลงจอดบนเชื้อเพลิงกล่องทันที ทำให้รถตงฟงจะระเบิดเป็นลูกไฟขนาดใหญ่เผชิญกับการโจมตีอย่างฉับพลัน , ยานพาหนะก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย พวกเขาก็ไม่ได้มีประสบการณ์ใด ๆในการจัดการกับอาวุธสงครามสมัยใหม่บางส่วนของยานพาหนะที่อยากถอย ขณะที่คนอื่นต้องการที่จะยังคงล่วงหน้าของพวกเขาในตามมาวุ่นวายหลายคัน crashed กับคนอื่น สองรถเต็มไปด้วยทหารชนอย่างรุนแรงในแต่ละอื่น ๆ , ฆ่าหรือได้รับบาดเจ็บไม่กี่โหลของทหารภายในกั๋วฉวนไม่ได้คาดหวังการโจมตีของพวกเขาจะมีประสิทธิภาพมาก และทันทีที่เขายก qlb06 ต่อการโจมตีของเขาในรถ ยิงอย่างบ้าคลั่งหนึ่งโดยหนึ่งระเบิด rocked ยานพาหนะที่ก่อให้เกิดรถจี๊ปและรถอื่น Dongfeng โดยระเบิด ที่สุดของรถแล้วมาหยุด และผู้โดยสารที่นับไม่ถ้วนที่ติดอาวุธด้วยอาวุธทุกประเภทตะกายออกมาจนถึงตอนนี้ ก็ต้องต่อสู้กับลูกน้องเต่า Zhengyi ซอมบี้และมนุษย์ปกติ แต่ไม่เคยเทียบกับมนุษย์ที่ครอบครองอาวุธหนัก พวกเขาไม่ได้มีเศษไม้ของประสบการณ์ในการจัดเรียงนี้ของสงคราม อีกแปดสมาชิกของทีมเข้าไปยิงในที่เกิดเหตุวุ่นวายในด้านหน้าของพวกเขาที่มี 1000 + ทหารข้าศึก . บางคนร้องไห้ขณะที่พวกเขาพยายามที่จะหนีการเหยียบย่ำกัน ส่งผลให้จำนวนร้ายแรงของคนตาย" โจมตี ! การซุ่มโจมตี ! ! "ทันทีหลังจากการโจมตีครั้งแรก เตียวโป้ก็รีบออกมาจากรถของเขาและตอนนี้กำลังโอดครวญอยู่ด้านบนของปากขณะที่เขาวิ่งออก นอกจากทหารจากสองยอด บริษัท ของหนิง Guang County ที่มีมากมายของประสบการณ์การต่อสู้ ส่วนที่เหลือหลบหนีไปในทุกทิศทางและเดินไปหาปกขณะที่ทหารของหนิง มณฑล ยุ่งอยู่กับการตามหาปก กั๋วเฉวียนและ Xu Yang หน้าตาเฉยเอาจุดมุ่งหมายด้วยเครื่องยิงลูกระเบิด และยิงใส่รถ ทำลายพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่ง" โจมตี ! ! ! "จางเป่ามองดูเขื่อนกั้นน้ำคงที่ของระเบิดที่ออกมาจากบังกะโลกับสีหน้าถมึงทึงแวบผ่านใบหน้าของเขา เหลือ สองยอด บริษัท เขาสั่งอีกสองปกติบริษัททำตัวเหมือนสัตว์ป่า และคิดไปข้างหน้าภายใต้การกระตุ้นของเตียวโป้และอื่น ๆ ยอดทหาร ทั้งสอง บริษัท ของมูลค่าของสัตว์ป่าที่กลัวโง่ เริ่มเปิดการโจมตีในบังกะโล" ดี ! ! ! ! "เป็นกูเหลียนดูคนไม่กี่ร้อย วิ่งต่อ บังกะโล เขาตบปากของเขาและจากหนึ่งของบังกะโล หน้าต่าง ทันทีที่เขาเริ่มอาละวาดยิงที่สัตว์ป่า .การโจมตีของกระสุนแบบฝนตกลงในนักรบโชคร้ายทันทีเหลือไม่กี่โหลของพวกเขาในขณะที่ส่วนที่เหลือของพวกเขาซีดทันทีและหันหางหนี ignominiously .จางเปาโกรธมาก เขาและนักรบยอดอย่างต่อเนื่องยิงผู้หลบหนีให้เร็วที่สุด หลังจากนั้น ก็ถอยคลั่งของสัตว์ป่าผู้รอดชีวิตหยุด