A majority of continental European

A majority of continental European countries as different as Sweden, Italy, Germany, Belgium, Greece, France or Portugal have established a specific system of administrative courts – separate from the so-called ordinary courts that deal with civil and criminal litigation. The exception is Denmark, which always had only a single system of courts in charge of administrative as well as civil or criminal litigation. Usually this system of administrative courts is more closely linked to the activities of public administration, although their judges are as independent as so-called ordinary judges are. This allows for a specialization of administrative judges that enables them to review much more deeply the activities they are familiar with, and thus allows both for a better protection of citizens against the administration and a better understanding of the needs of policy implementation. Furthermore, in a number of countries, access of plaintiffs to administrative courts is easier and cheaper than to ordinary courts. However, this system is sometimes under suspicion for being too close to public administration and it has the major inconvenience of generating quite complex and delicate legal debates about the boundary between ordinary and administrative courts’ jurisdiction; in a number of cases this leads to considerable delays in legal procedures. These reasons explain why Italy and Greece suppressed their administrative court system in the second half of the nineteenth century, before re-installing them at the tum of the century. In the middle of the twentieth century, Spain — to be joined by the Netherlands at the end of the century — chose a system of specialized chambers within a unified system of courts, thus hoping to combine the advantages of both systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ของทวีปยุโรปแตกต่างเป็นสวีเดน อิตาลี เยอรมนี เบลเยียม ประเทศกรีซ ประเทศฝรั่งเศส หรือโปรตุเกสได้จัดตั้งระบบ specific ของศาลปกครอง – แยกต่างหากจากศาลเรียกว่าสามัญที่จัดการกับการดำเนินคดีแพ่ง และอาญา ข้อยกเว้นคือ เดนมาร์ก ซึ่งมักจะมีเพียงระบบเดียวของศาลรับผิดชอบการดำเนินคดีปกครองเป็นแพ่ง หรืออาญา ปกติระบบของศาลปกครองใกล้เคียงเชื่อมโยงกับกิจกรรมของรัฐประศาสนศาสตร์ แม้ว่าผู้พิพากษาเป็นอิสระที่เรียกว่าผู้พิพากษาธรรมดามี นี้ช่วยให้มีความเชี่ยวชาญของคณะกรรมการบริหารที่ทำให้ลึกมากขึ้นกิจกรรมที่คุ้นเคยกับ และยังช่วยทั้งสำหรับการป้องกันที่ดีขึ้นของประชาชนกับการบริหารงาน และการเข้าใจความต้องการของการใช้งานนโยบายนี้ นอกจากนี้ ในหลายประเทศ เข้าของโจทก์ที่ศาลปกครองได้ง่ายกว่า และถูกกว่าการศาลธรรมดา อย่างไรก็ตาม ระบบนี้เป็นบางครั้งสงสัยถูกปิดเกินไปการปกครอง และมีความไม่สะดวกที่สำคัญสร้างค่อนข้างซับซ้อน และละเอียดอ่อนอภิปรายกฎหมายเกี่ยวกับเขตแดนระหว่างสามัญ และบริหารของศาลเขตอำนาจศาล ในหลายกรณี นี้นำไปสู่ความล่าช้ามากในกระบวนการทางกฎหมาย เหตุผลเหล่านี้อธิบายทำไมอิตาลีและกรีซยับยั้งระบบศาลปกครองของพวกเขาในครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 19 ก่อนติดตั้งใหม่ที่ตูมของศตวรรษ ในช่วงกลางของศตวรรษยี่สิบ สเปน — ที่จะเข้าร่วม โดยเนเธอร์แลนด์ในตอนท้ายของศตวรรษ — เลือกระบบของห้องเฉพาะภายในระบบ unified ของศาล จึง หวังที่จะรวมข้อดีของทั้งสองระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของประเทศทวีปยุโรปแตกต่างกันราวกับสวีเดน, อิตาลี, เยอรมนี, เบลเยียม, กรีซ, ฝรั่งเศสหรือโปรตุเกสมีการจัดตั้งระบบ speci Fi C ศาลปกครอง - แยกออกจากศาลธรรมดาที่เรียกว่าที่จัดการกับการดำเนินคดีทางแพ่งและอาญา ยกเว้นเป็นเดนมาร์กซึ่งมักจะมีเพียงระบบเดียวของศาลในความดูแลของการบริหารเช่นเดียวกับคดีแพ่งหรือทางอาญา โดยปกติแล้วระบบการทำงานของศาลปกครองนี้มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับกิจกรรมของการบริหารภาครัฐแม้ผู้พิพากษาจะเป็นอิสระที่เรียกว่าผู้พิพากษาสามัญ นี้จะช่วยให้ความเชี่ยวชาญของผู้พิพากษาในการบริหารที่ช่วยให้พวกเขาในการตรวจสอบลึกมากกิจกรรมที่พวกเขามีความคุ้นเคยกับและจึงช่วยให้ทั้งสำหรับการป้องกันที่ดีของประชาชนกับการบริหารและความเข้าใจที่ดีขึ้นของความต้องการของการดำเนินนโยบาย นอกจากนี้ในหลายประเทศการเข้าถึงของโจทก์ศาลปกครองเป็นเรื่องง่ายและราคาถูกกว่าศาลสามัญ อย่างไรก็ตามระบบนี้เป็นบางครั้งภายใต้ความสงสัยว่าเป็นคนใกล้ชิดเกินไปการบริหารราชการและมีความไม่สะดวกที่สำคัญของการสร้างการอภิปรายทางกฎหมายค่อนข้างซับซ้อนและละเอียดอ่อนเกี่ยวกับเขตแดนระหว่างเขตอำนาจของศาลสามัญและการบริหารนั้น ในจำนวนของกรณีนี้นำไปสู่ความล่าช้ามากในขั้นตอนทางกฎหมาย เหตุผลเหล่านี้อธิบายได้ว่าทำไมอิตาลีและกรีซระงับระบบศาลปกครองของพวกเขาในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าก่อนนำมาติดตั้งไว้ที่ tum ของศตวรรษที่ ในช่วงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ, สเปน - เพื่อจะเข้าร่วมโดยเนเธอร์แลนด์ในตอนท้ายของศตวรรษที่ - เลือกระบบการทำงานของห้องเฉพาะภายในระบบเอ็ด Fi Uni ของศาลจึงหวังที่จะรวมข้อดีของทั้งสองระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมีเรื่องราว matallost ศรัทธาไอดอลเป็นพิเศษและศักดิ์สิทธิ์สิ่งประดิษฐ์ แตกต่างจากรูปปั้นธรรมดา