ASEAN's futureWhat then are the con

ASEAN's future

What then are the consequences for interpreting power in these two different ways for the future of ASEAN and its role in the larger East Asian region? It is tempting to believe that the two approaches could be combined so as to better appreciate ASEAN's policies. For example, it might even be argued taking up Hurrell's (1995: 358) suggestion of a 'stage-theory' approach to understanding regionalism, that ASEAN is in transition, moving from its initial phase in which realism/neo-realism is best suited to analyzing its development to a new phase in which constructivism is the best approach to appreciating ASEAN's evolution. However, while no doubt both neo-realist and constructivist approaches will be employed by analysts in the future, it should be recognized that those using each approach will prescribe different routes to success and will likely continue to explore different facets of ASEAN's activities.
A major difference between neo-realists and constructivists concerns how to get ASEAN to operate in more effective manner. Neo-realists argue that ASEAN requires a greater 'pooling of sovereignty' and binding rules that are policed though sanctions if it is to survive the pressures of a globalizing world. The logical extension of the constructivist position is that without having the organizational constitutive norms in place to back up any institutional reforms, the move to a more intrusive regionalism would likely not have its desired effect and could, in fact, jeopardize the gains made by ASEAN in terms of regional identity formation. For constructivists, than, trust trumps compliance. In other words, despite the institutional limitations of the ASEAN Way, if these habits, norms and principles are the ties that bind - and this, it must be emphasized, is an open, empirical question - then they cannot be summarily replaced by the onerous rules that neo-realists prescribe without some attendant costs to cohesion, to living power as Arendt would have it.
For neo-realists who hold to the view that the ability to coerce is power, one of the reasons why ASEAN is not internally powerful is because the Secretariat cannot make a presumably unwilling membership comply with multilateral agreements. This is made explicit in Hund's assessment of ASEAN:
The ASEAN Secretariat remains at the margins of ASEAN policy-making. There are no economic, legal, financial or other regional regimes and mechanisms that command individual member states' compliance or have any authority to devise and implement common policies on their own initiative...The picture that results from this analysis is that of an organization trying to integrate without actually integrating, of nation states trying to coordinate without being coordinated.
(Hund 2002; 118; emphasis added)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนาคตของอาเซียน

สิ่งนั้นเป็นผลที่ตามมาสำหรับการตีความอำนาจในทั้งสองวิธีที่แตกต่างกันสำหรับอนาคตของอาเซียนและบทบาทของตัวเองในที่มีขนาดใหญ่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออก? มันเป็นที่ดึงดูดที่จะเชื่อว่าทั้งสองวิธีสามารถนำมารวมกันเพื่อให้เป็นไปดีกว่าขอบคุณนโยบายของอาเซียน ตัวอย่างเช่นมันอาจแม้จะเป็นที่ถกเถียงกันการขึ้น Hurrell ของ (1995:ข้อเสนอแนะ 358) ของวิธีการ 'เวทีทฤษฎี' to ทลายความเข้าใจอาเซียนในการเปลี่ยนแปลงย้ายจากขั้นตอนการเริ่มต้นในการที่สมจริง / สมจริงนีโอดีให้เหมาะกับการวิเคราะห์เพื่อการพัฒนากับเฟสใหม่ที่ constructivism ที่ดีที่สุดคือ แนวทางการแข็งวิวัฒนาการของอาเซียน อย่างไรก็ตามในขณะที่ไม่มีข้อสงสัยทั้งสองนีโอความจริงและวิธีการคอนสตรัคติจะได้รับการว่าจ้างโดยนักวิเคราะห์ในอนาคตก็ควรได้รับการยอมรับว่าผู้ใช้แต่ละวิธีจะกำหนดเส้นทางที่แตกต่างเพื่อความสำเร็จและมีแนวโน้มที่จะยังคงสำรวจแง่มุมที่แตกต่างกันของกิจกรรมของอาเซียน.
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างใหม่และแง่ constructivists กังวลว่าจะได้รับอาเซียนในการดำเนินงานในลักษณะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เมื่อเร็ว ๆ นี้ในแง่-ยืนยันว่าอาเซียนต้องมากขึ้น 'ร่วมกันของอำนาจอธิปไตยและกฎระเบียบที่มีผลผูกพันที่มีการจับตาดูแม้ว่าการลงโทษถ้ามันเป็นความกดดันที่จะอยู่รอดในโลกยุคโลกาภิวัฒน์ขยายตรรกะของตำแหน่งคอนสตรัคติก็คือว่าโดยไม่ต้องมีบรรทัดฐานที่เป็นส่วนประกอบขององค์กรในสถานที่เพื่อสำรองการปฏิรูปสถาบันใด ๆ ย้ายไปยังภูมิภาคล่วงล้ำมากขึ้นก็คงจะไม่ได้ผลตามที่ต้องการและสามารถในความเป็นจริงเป็นอันตรายต่อผลกำไรที่ทำโดยอาเซียน ในแง่ของการสร้างเอกลักษณ์ของภูมิภาค สำหรับ constructivists กว่าความไว้วางใจตามปั้นในคำอื่น ๆ ที่แม้จะมีข้อ จำกัด ในสถาบันของทางอาเซียนถ้าพฤติกรรมเหล่านี้บรรทัดฐานและหลักการที่เป็นความสัมพันธ์ที่ผูก - และนี้ก็จะต้องเน้นย้ำคือเปิดคำถามเชิงประจักษ์ - แล้วพวกเขาไม่สามารถถูกแทนที่อย่างรวดเร็วโดยภาระ กฎระเบียบที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ในแง่-กำหนดโดยไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายที่เป็นผลจากการทำงานร่วมกันเพื่อให้พลังงานที่อยู่อาศัยเป็น Arendt จะได้มัน.
สำหรับในแง่ของ neo-ที่ค้างไว้เพื่อมุมมองที่ความสามารถในการบังคับให้เป็นอำนาจหนึ่งในเหตุผลที่อาเซียนไม่ได้มีประสิทธิภาพภายในเป็นเพราะสำนักเลขาธิการไม่สามารถทำให้สมาชิกไม่เต็มใจที่สันนิษฐานว่าสอดคล้องกับข้อตกลงพหุภาคี นี้จะทำให้ชัดเจนในการประเมิน Hund ของอาเซียน:
เลขาธิการอาเซียนยังคงอยู่ที่ขอบของอาเซียนการกำหนดนโยบาย ไม่มีทางเศรษฐกิจทางกฎหมาย,ทางการเงินหรืออื่น ๆ ที่แฝงเร้นในระดับภูมิภาคและกลไกการปฏิบัติตามคำสั่งรัฐสมาชิกของแต่ละบุคคลหรือมีอำนาจในการกำหนดและดำเนินนโยบายร่วมกันบนความคิดริเริ่มของตัวเองใด ๆ ... รูปภาพที่เป็นผลมาจากการวิเคราะห์นี้เป็นที่ขององค์กรพยายามที่จะบูรณาการจริงโดยไม่ต้องบูรณาการ, . ของรัฐชาติพยายามที่จะประสานงานโดยไม่ต้องประสานงาน
(Hund 2002; 118;เน้นที่เพิ่มขึ้น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาเซียนในอนาคต

แล้วมีผลกระทบสำหรับทำนายพลังงานเหล่านี้แตกต่างกันสองวิธีสำหรับอนาคตของอาเซียนและบทบาทของมันในภูมิภาคเอเชียตะวันออกใหญ่ จึงดึงดูดเชื่อว่า สามารถรวมสองวิธีเพื่อดี ชื่นชมนโยบายของอาเซียน ตัวอย่าง มันอาจแม้แต่จะโต้เถียงกินของ Hurrell (1995: 358) คำแนะนำของการ 'เวทีทฤษฎี' วิธีการเข้าใจ regionalism ที่อาเซียนจะเปลี่ยน ย้ายจากเป็นระยะเริ่มต้นที่ความสมจริง/นีโอสมจริงมีการพัฒนาของระยะใหม่ในศิลปะเค้าโครงซึ่งเป็นวิธีดีที่สุดเพื่อชื่นชมวิวัฒนาการของอาเซียน อย่างไรก็ตาม ในขณะที่มีข้อสงสัยแนว neo realist และแบบสร้างสรรค์นิยมจะถูกจ้าง โดยนักวิเคราะห์ในอนาคต มันควรจะรู้ว่า ผู้ใช้แต่ละวิธีจะกำหนดเส้นทางอื่นเพื่อความสำเร็จ และยังคงมีแนวโน้มการสำรวจแง่มุมต่าง ๆ ของกิจกรรมของอาเซียน
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างนีโอ realists constructivists เกี่ยวข้องกับการเดินทางอาเซียนในการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ นีโอ realists โต้เถียงว่า อาเซียนต้องการเป็นมากกว่า 'ร่วมของอธิปไตย' และผูกกฎที่จะ policed ลงโทษแต่ถ้าเป็นเพื่อความอยู่รอดความดันของโลก globalizing ขยายตำแหน่งแบบสร้างสรรค์นิยมทางตรรกะคือ ไม่มีบรรทัดฐานขึ้นองค์กรที่หนุนปฏิรูปสถาบันใด ๆ ย้ายไป regionalism รำคาญมากจะไม่มีผลที่ต้องการ และในความเป็นจริง สามารถ jeopardize กำไรทำในก่อตัวระดับภูมิภาคอาเซียน สำหรับ constructivists กว่า แทน trumps ปฏิบัติตามกฎระเบียบ ในคำอื่น ๆ แม้ มีข้อจำกัดสถาบันของอาเซียนเวย์ หากเหล่านี้นิสัย บรรทัดฐาน และหลักการ ความสัมพันธ์ที่ผูก - นี้ มันต้องเน้น เป็นคำถามเปิด ประจักษ์ - แล้วพวกเขาไม่ summarily ไม่ตามกฎ onerous ที่นีโอ realists กำหนด โดยต้นทุนสามัคคี อำนาจนั่งเล่นบางตำแหน่งเป็น Arendt จะมี
สำหรับนีโอ-realists ที่กดค้างไว้เพื่อดูว่าสามารถบังคับอำนาจ หนึ่งในเหตุผลที่ทำไมอาเซียนไม่มีประสิทธิภาพภายในได้เนื่องจากงานบริหารงานการไม่ทำให้สมาชิกไม่ยอมทับที่สอดคล้องกับข้อตกลงพหุภาคี นี้จะชัดเจนในการประเมินของ Hund อาเซียน:
เลขาธิการอาเซียนอยู่ที่ขอบของ policy-making อาเซียน มีไม่เศรษฐกิจ กฎหมาย การเงิน หรืออื่น ๆ ระบอบภูมิภาคและกลไกที่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของรัฐสมาชิกแต่ละคำสั่ง หรือมีสิทธิใด ๆ ที่จะประดิษฐ์ และใช้นโยบายทั่วไปในความคิดริเริ่มของตนเอง ...รูปภาพที่เป็นผลจากการวิเคราะห์นี้คือองค์กรที่พยายามรวมไม่จริง รวม ของประเทศอเมริกาพยายามที่จะประสานงาน โดยการประสานงานการ
(Hund 2002; 118 เน้นเพิ่ม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนาคตของ อาเซียน

อะไรแล้วมีผลการตีความอำนาจในสองวิธีต่างๆเหล่านี้ในอนาคตของอาเซียนและบทบาทของตัวเองใน ภูมิภาค เอเชียตะวันออกที่มีขนาดใหญ่กว่าหรือไม่? เป็นเรื่องน่าสนใจแต่เชื่อได้ว่าทั้งสองแนวทางที่ไม่สามารถนำมาผสมผสานให้เป็นเพื่อเพลิดเพลินใจไปกับนโยบายของอาเซียนได้ดียิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่นอาจจะได้ให้เหตุผลว่าการเพิ่มขึ้นของ hurrell ( 1995 ได้358 )การแนะนำของ'เวที - ทฤษฎีของแนวทางในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับบาลที่อาเซียนอยู่ในการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนย้ายจากการเริ่มต้นของพื้นที่ซึ่งความสมจริง/นีโอ - ความสมจริงที่ดีที่สุดสำหรับการวิเคราะห์ด้านการพัฒนาของตนในเฟสใหม่ที่อยู่ในกระบวนการคิดนี้กําเนิดขึ้นซึ่งเป็นวิธีการที่ดีที่สุดที่จะแข็งค่าขึ้นพัฒนาการของอาเซียน แต่ถึงอย่างไรก็ตามในขณะที่ไม่มีไม่ต้องสงสัยเลยว่าวิธีการแบบนีโอสมจริงและเน้นทั้งสองจะต้องใช้โดยนักวิเคราะห์ในอนาคตที่ควรได้รับการยอมรับว่าผู้ที่ต้องใช้วิธีการแต่ละครั้งจะกำหนดเส้นทางที่แตกต่างกันในการสร้างความสำเร็จและจะดำเนินการต่อเพื่อการสำรวจมุมมองแตกต่างกันในกิจกรรมของกลุ่มประเทศอาเซียนมีแนวโน้ม.
ข้อแตกต่างที่สำคัญระหว่าง(และนีโอ - realists ความกังวลว่ากลุ่มประเทศอาเซียนเพื่อจะได้รับการใช้งานอย่างมี ประสิทธิภาพ มากขึ้นใน นีโอ - realists ให้เหตุผลว่าอาเซียนต้องใช้มากกว่า'ร่วมของอำนาจอธิปไตยและมีผลผูกพันตามกฎที่ได้รับไปมาแต่การคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจถ้าเป็นการอยู่รอดได้แรงกดดันของโลกที่มีการขยายแบบลอจิกของตำแหน่งบนสมมติฐานว่าไม่มีมีบรรทัดฐานจัดตั้งองค์กรในการกลับมาขึ้นการปฏิรูปสถาบันที่ย้ายไปยังบาลมากกว่าที่จะบุกรุกอาจจะไม่ได้มีผลตามที่ต้องการและไม่สามารถอยู่ในความเป็นจริงแล้วเป็นอันตรายต่อที่ทำให้ประเทศอาเซียนในเงื่อนไขของการสร้างรหัสประจำตัวในระดับ ภูมิภาค สำหรับตัวเก็ง(มากกว่าความน่าเชื่อถือการปฏิบัติตามกฎระเบียบในคำอื่นๆแม้ว่าจะมีข้อจำกัดเรื่องการสถาบันของประเทศอาเซียนที่หากหลักการและบรรทัดฐานการศึกษานิสัยเหล่านี้มีความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยง - และในส่วนนี้จะต้องเน้นเป็นการตอบคำถามในเชิงประจักษ์เปิดให้บริการได้แล้วก็จะไม่สามารถรวบหัวรวบหางถูกแทนที่ด้วยกฎที่ยุ่งยากที่นีโอ - realists กำหนดโดยไม่มีค่าใช้จ่ายตามมาบางรายได้สูงให้ใช้พลังงาน Living Hannah Arendt ฉันศึกษาหนังสือของ Max Stirner ได้.
สำหรับแบบนีโอ - realists ที่กดค้างไว้เพื่อดูที่ความสามารถในการบังคับใช้พลังงานเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไมประเทศอาเซียนไม่มีพลัง ภายใน เป็นเพราะสำนักเลขาธิการที่ไม่สามารถทำให้การเป็นสมาชิกไม่อยากสันนิษฐานว่าคงเป็นไปตามที่สัญญาแบบพหุ ภาคี โรงแรมแห่งนี้คือทำอย่างชัดเจนในการประเมินของ hund ของประเทศอาเซียน:
อาเซียนเลขาธิการจะยังคงอยู่ที่ส่วนต่างกำไรของอาเซียนนโยบายทำให้ ไม่มีทางเศรษฐกิจทางกฎหมายระบอบการเงินหรืออื่นๆใน ภูมิภาค และการทำงานของกลไกที่คำสั่งการปฏิบัติตามกฎระเบียบของรัฐสมาชิกแต่ละคนหรือมีอำนาจใดๆในการออกแบบและนำนโยบายทั่วไปด้วยตนเอง ภาพ ที่เป็นผลมาจากการวิเคราะห์นี้เป็นองค์กรที่กำลังพยายามที่จะใช้งานโดยไม่จำเป็นต้องทำการประกอบที่ของรัฐชาติกำลังพยายามจะให้ความร่วมมือโดยไม่มีการประสานงานกัน.
( hund 2002118การเน้นการเพิ่ม)