The results of water vapour permeab

The results of water vapour permeability of films varied between 3.8 and 7.8 × 10−11 g m−1 s−1 Pa−1 (Table 2). Water vapour permeability of control films was similar to values obtained in previous studies with fish muscle protein-based films (e.g. Limpan et al., 2010), whereas, few studies revealed one order of magnitude lower values (e.g. Hamaguchi, WuYin, & Tanaka, 2007). Protein concentration may be responsible for such differences (Prodpran & Benjakul, 2005). The incorporation of clove essential oil significantly reduced the permeability of films to water vapour, while no statistical differences were detected with films containing garlic or origanum essential oils. In previous studies, the addition of edible oils (e.g peanut and corn oils) to fish protein films also decreased water vapour permeability ( Tanaka, Ishizaki, Suzuki, & Takai, 2001), while the incorporation of garlic essential oil in alginate-based films increased the water vapour permeability ( Pranoto, Salokhe, & Rakshit, 2005). The distinct composition of essential oils could be responsible for the differences observed, as the water vapour transfer process depends on the hydrophilic-hydrophobic ratio of film components. Still, it cannot be assumed that the water vapour permeability of edible films is reduced simply by adding a hydrophobic component, but the impact of lipid addition on the microstructure of the emulsified film is also a determining factor ( Atarés, Jesús, et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการซึมผ่านไอน้ำของภาพยนตร์ต่าง ๆ ระหว่าง 3.8 และ 7.8 × 10-11 กรัม-1 s-1 Pa-1 (ตารางที่ 2) การซึมผ่านไอน้ำของภาพยนตร์การควบคุมมีความคล้ายคลึงกับค่าที่ได้ในการศึกษาก่อนหน้านี้มีกล้ามเนื้อฟิล์มโปรตีนจากปลา (เช่น Limpan et al., 2010) ในขณะที่การศึกษาน้อยหนึ่งเปิดเผยลำดับความสำคัญค่าที่ต่ำกว่า (เช่น Hamaguchi, Wuyin และทานากะ 2007) ความเข้มข้นของโปรตีนอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการแตกต่างดังกล่าว (โปรดปรานและเบญจกุล, 2005) รวมตัวกันของกานพลูน้ำมันหอมระเหยที่ช่วยลดการซึมผ่านของภาพยนตร์ให้ไอน้ำในขณะที่ไม่มีความแตกต่างทางสถิติตรวจพบกับภาพยนตร์ที่มีกระเทียมหรือ Origanum น้ำมันหอมระเหย ในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่นอกเหนือจากน้ำมันพืช (เช่นถั่วลิสงและน้ำมันข้าวโพด) ภาพยนตร์โปรตีนปลาลดลงการซึมผ่านไอน้ำ (ทานากะ Ishizaki ซูซูกิและ Takai, 2001) ในขณะที่การรวมตัวกันของกระเทียมน้ำมันหอมระเหยในภาพยนตร์อัลจิเนตตาม เพิ่มการซึมผ่านไอน้ำ (Pranoto, Salokhe และ Rakshit, 2005) องค์ประกอบที่แตกต่างของน้ำมันหอมระเหยที่จะต้องรับผิดชอบต่อความแตกต่างที่สังเกตได้เช่นเดียวกับขั้นตอนการโอนไอน้ำขึ้นอยู่กับอัตราส่วนน้ำ-น้ำของส่วนประกอบภาพยนตร์ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่สามารถสันนิษฐานได้ว่าการซึมผ่านไอน้ำของภาพยนตร์ที่กินได้จะลดลงโดยการเพิ่มองค์ประกอบที่ไม่ชอบน้ำ แต่ผลกระทบของการเติมไขมันจุลภาคของภาพยนตร์ emulsified ยังเป็นปัจจัยที่กำหนด (Atares พระเยซู, et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการซึมผ่านไอน้ำของฟิล์มมีค่าระหว่าง 3.8 × 10 − 8 และ 11 g m − 1 s − 1 ) − 1 ( ตารางที่ 2 ) การซึมผ่านของไอน้ำของฟิล์มควบคุมคล้ายกับที่ได้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ ด้วยโปรตีนกล้ามเนื้อปลาใช้ภาพยนตร์ ( เช่น limpan et al . , 2010 ) ส่วน บางการศึกษาพบหนึ่งลำดับความสำคัญต่ำกว่าค่า ( เช่น ฮามางูจิ wuyin &ทานากะ , 2550 )ความเข้มข้นของโปรตีนอาจจะรับผิดชอบต่อความแตกต่างดังกล่าว ( โปรดปราน&กูล , 2005 ) การรวมตัวของน้ำมันกานพลูลดการซึมผ่านของภาพยนตร์ไอน้ำ ขณะที่พบว่ามีความแตกต่างกับภาพยนตร์ที่มีกระเทียมหรือ Origanum น้ํามันหอมระเหย ในการศึกษาก่อนหน้านี้โดยตัวขับเคลื่อนกิน ( Eกรัมถั่วและข้าวโพดน้ำมัน ) ปลาภาพยนตร์โปรตีนลดลง การซึมผ่านไอน้ำ ( ทานากะ ishizaki ซูซูกิ & Takai , 2001 ) , ในขณะที่การรวมตัวของกระเทียม น้ำมันหอมระเหยในเนตใช้ภาพยนตร์เพิ่มการซึมผ่านของไอน้ำ ( pranoto salokhe & , , rakshit , 2005 ) องค์ประกอบที่แตกต่างของน้ำมันหอมระเหยสามารถรับผิดชอบความแตกต่างที่สังเกตเนื่องจากน้ำไอโอนกระบวนการขึ้นอยู่กับอัตราส่วนน้ำ ) ส่วนประกอบของฟิล์ม ยังไม่สามารถสันนิษฐานว่าไอน้ำซึมผ่านได้ของฟิล์มจะลดลงเพียงโดยการเพิ่มส่วนประกอบไฮโดรโฟบิก แต่ผลกระทบของการเพิ่มไขมันในโครงสร้างจุลภาคของฟิล์มที่ใช้ยังเป็นปัจจัย ( ATAR é s , ใช่ú S , et al . , 2010 )