2.5.3. Electricity The CE conversio

2.5.3. Electricity
The CE conversion factor of electricity generation from the grid network is calculated using the emission factors reported by Thailand Greenhouse Gas Organization (TGO), equal to 0.6093 kg CO2/kWh (TGO, 2016). With the molecular weight ratio of 0.27 for C to CO2, the value of 0.166 kg CE/kWh is the conversion factor used to determine the CE from electricity consumption. In this study,
electricity from the grid was considered carbon emission, while electricity generation from biomass was considered carbon reduction as it helped reduce the fossil inputs in the grid electricity (Angarita et al., 2009).
2.5.4. Human resources and machinery
The authors considered humans as carbon mobilizers that cause carbon movements to satisfy their needs. They require food and other freshly-formed organics to live, representing a required amount of carbon already fixed on land. Therefore, determining human CE was not included in this study. Also, equivalent carbon emission from the manufacture of machinery and other durable items is taken to be zero in this study because the machine lifetime normally lasts much longer than the soybean oil carbon transfer period.
3. Results and discussion
3.1. Main paths of CE
From the carbon categorization, mobilized carbon is associatedwith soybean plantations, threshing, and soybean oil production.
3.1.1. CE in soybean plantation
Carbon emissions from soybean plantations (starting from site preparation until harvesting) were found to be an average of 156 ± 27 kg CE/ha-crop, equivalent to 452 ± 79 kg CE/ton soybean oil. The major sources of carbon emissions come from diesel application in the watering process and fertilizer application contributing to 37% and 25% of total emissions, respectively. This is because soybean requires intensive use of water and fertilizers throughout crop production (90 days). The average diesel application for machinery in the watering process of 78.4 L/ha is required, emitting carbon to the atmosphere of 57.3 kg CE/ha-crop. The average application rate per ha of 20.8 kg N-fertilizer, 23 kg P2O5- fertilizer and 19.6 kg K2O fertilizer was needed. Accordingly, carbon emissions from N, P2O5 and K2O-fertilizer applications were estimated at 30.3, 5.3, and 3.1 kg CE/ha-crop, respectively.
Carbon emissions from weed control were estimated at about 25.8 ± 3.0 kg CE/ha-crop from herbicides used. From the soybean plantations survey, alachlor was used as an herbicide and sprayed during the early period of the crop (after site preparation); whereas, glyphosate and paraquat were used during the period of 20 and 45 days of the soybean plant, respectively. The carbon emissions from the above-mentioned weed control practices were found to be equal to 7.7, 8.7, and 9.4 kg CE/ha from alachor, glyphosate, and paraquat, respectively. In addition, cypermetrine was used as an insecticide in the plantation area. The carbon emission from insecticides used were 2.2 kg CE/ha.
Other activities in the plantation processes such as harvesting were not found to emit carbon to the atmosphere because fossil fuel and fossil-based materials were not used. Normally, harvesting is done manually by uprooting the whole plant or cutting the plant at ground level. After harvesting, whole plants are piled and delivered for threshing and de-podding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5.3 การไฟฟ้า ตัวแปลง CE ผลิตไฟฟ้าจากเครือข่ายตารางมีคำนวณโดยใช้ปัจจัยการปล่อยรายงานโดยไทยเรือนกระจกก๊าซองค์กร (TGO), เท่ากับ 0.6093 kg CO2/kWh (TGO, 2016) อัตราส่วนน้ำหนักโมเลกุลของ 0.27 สำหรับ C ถึง CO2 ค่า 0.166 กก. CE/kWh เป็นตัวแปลงใช้ในการกำหนด CE จากการใช้ไฟฟ้า ในการศึกษานี้ไฟฟ้าจากตารางเป็นการปล่อยคาร์บอน ในขณะที่ไฟฟ้าจากชีวมวลเป็นการลดปริมาณคาร์บอนมันช่วยลดปัจจัยการผลิตฟอสในกริดไฟฟ้า (Angarita et al. 2009)2.5.4. ทรัพยากรบุคคลและเครื่องจักร ผู้เขียนถือว่ามนุษย์เป็น mobilizers คาร์บอนที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของคาร์บอนเพื่อตอบสนองความต้องการ พวกเขาต้องการอาหารและสารอินทรีย์อื่น ๆ เกิดขึ้นใหม่อยู่ แสดงจำนวนเงินที่ต้องของคาร์บอนคงที่อยู่แล้วในที่ดิน ดังนั้น การกำหนด CE มนุษย์ไม่รวมอยู่ในการศึกษานี้ ยัง ปล่อยคาร์บอนเทียบเท่าจากการผลิตของเครื่องจักรและรายการอื่น ๆ ทนทานจะนำไปเป็นศูนย์ในการศึกษานี้เนื่องจากอายุการใช้งานเครื่องตามปกติยาวนานกว่ากว่างวดโอนคาร์บอนน้ำมันถั่วเหลือง3. ผล และการอภิปราย3.1. หลักเส้นทางของ CE จากการจัดประเภทคาร์บอน คาร์บอนระดมเป็นไร่ถั่วเหลือง associatedwith เหนียว และการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง3.1.1. CE ในไร่ถั่วเหลือง ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากไร่ถั่วเหลือง (เริ่มต้นจากการจัดทำเว็บไซต์จนถึงเก็บเกี่ยว) พบว่า โดยเฉลี่ย 156 ± CE/ฮา พืช เทียบเท่ากับ± 452 79 กก. CE 27 กิโลกรัม / ตันน้ำมันถั่วเหลือง แหล่งมาสำคัญของปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มาจากดีเซลประยุกต์ในกระบวนการรดน้ำและใส่ปุ๋ยเอื้อต่อ 37% และ 25% ของการปล่อยทั้งหมด ตามลำดับ ทั้งนี้เนื่องจากถั่วเหลืองจำเป็นต้องเร่งรัดการใช้น้ำและปุ๋ยตลอดทั้งการผลิตพืช (90 วัน) แอพลิเคชันเฉลี่ยดีเซลสำหรับเครื่องจักรในกระบวนการรดน้ำ ของ 78.4 L/ฮา เปล่งคาร์บอนบรรยากาศ 57.3 กก. CE/ฮา พืช จำเป็น อัตราเฉลี่ยประยุกต์ฮา 20.8 กก.ปุ๋ย N, 23 กก.ปุ๋ย P2O5 และ 19.6 กก. K2O ปุ๋ยจำเป็นต้อง ตามลำดับ ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการใช้งาน N, P2O5 และ K2O ปุ๋ยได้ประมาณ 30.3, 5.3 และ 3.1 กก. CE/ฮา พืช ตามลำดับ ปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการควบคุมวัชพืชได้ประมาณ 25.8 ประมาณ± 3.0 kg CE/ฮา พืชจากสารเคมีกำจัดวัชพืชที่ใช้ จากการสำรวจพื้นที่เพาะปลูกถั่วเหลือง alachlor ใช้เป็นสารกำจัดวัชพืช และฉีดพ่นในช่วงต้นพืช (หลังจากจัดทำเว็บไซต์); ขณะ ไกลโฟเสตและพาราคว็อทใช้ช่วงวันที่ 20 และ 45 ของพืชถั่วเหลือง ตามลำดับ ปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการปฏิบัติการควบคุมวัชพืชดังกล่าวพบว่าเท่ากับ 7.7, 8.7 และ 9.4 กก. CE/ฮา จาก alachor ไกลโฟเสต พารา คว็อท ตามลำดับ นอกจากนี้ cypermetrine ที่ใช้เป็นตัวยาฆ่าแมลงในพื้นที่เพาะปลูก การปล่อยคาร์บอนจากใช้ยาฆ่าแมลงได้ 2.2 กก. CE/ฮา คายคาร์บอนบรรยากาศเนื่องจากไม่ใช้เชื้อเพลิงซากดึกดำบรรพ์และซากดึกดำบรรพ์วัสดุไม่พบกิจกรรมอื่น ๆ ในกระบวนการเพาะปลูกเช่นการเก็บเกี่ยว ปกติ การเก็บเกี่ยวแล้วด้วยตนเอง โดย uprooting โรงงานทั้งหมด หรือตัดพืชที่ระดับพื้นดิน หลังจากการเก็บเกี่ยว พืชทั้งจะซ้อน และส่งเหนียว และ podding de-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5.3 ไฟฟ้า
ปัจจัยการแปลงซีอีของการผลิตไฟฟ้าจากเครือข่ายตารางคำนวณโดยใช้ปัจจัยการปล่อยก๊าซที่รายงานโดยประเทศไทยองค์การก๊าซเรือนกระจก (อบก) เท่ากับ 0.6093 กก. CO2 / kWh (TGO 2016) มีอัตราส่วนน้ำหนักโมเลกุลของ 0.27 สำหรับ C ถึง CO2 ค่าของ 0.166 กก. ซีอี / หน่วยเป็นปัจจัยการแปลงใช้ในการกำหนด CE จากการใช้ไฟฟ้า ในการศึกษานี้
การผลิตไฟฟ้าจากตารางได้รับการพิจารณาการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในขณะที่การผลิตไฟฟ้าจากชีวมวลได้รับการพิจารณาลดคาร์บอนในขณะที่มันช่วยลดปัจจัยการผลิตไฟฟ้าฟอสซิลในตาราง (Angarita et al., 2009).
2.5.4 ทรัพยากรและเครื่องจักรมนุษย์
ผู้เขียนถือว่ามนุษย์เป็นนักเคลื่อนไหวคาร์บอนไดออกไซด์ที่ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวของคาร์บอนเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา พวกเขาต้องการอาหารและสารอินทรีย์ที่สดใหม่มีรูปแบบอื่น ๆ ที่จะมีชีวิตอยู่คิดเป็นจำนวนเงินที่ต้องของคาร์บอนคงที่อยู่แล้วบนที่ดิน ดังนั้นการกำหนด CE มนุษย์ไม่ได้ถูกรวมในการศึกษานี้ นอกจากนี้การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่าจากการผลิตของเครื่องจักรและสินค้าคงทนอื่น ๆ ที่จะนำไปเป็นศูนย์ในการศึกษาครั้งนี้เพราะอายุการใช้งานเครื่องได้ตามปกติเป็นเวลานานกว่าระยะเวลาการถ่ายโอนน้ำมันถั่วเหลืองคาร์บอน.
3 ผลการค้นหาและการอภิปราย
3.1 เส้นทางหลักของ CE
จากหมวดหมู่คาร์บอนระดมคาร์บอนสวน associatedwith ถั่วเหลืองนวดและการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง.
3.1.1 CE ในถั่วเหลืองปลูก
การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากพื้นที่เพาะปลูกถั่วเหลือง (เริ่มต้นจากการเตรียมสถานที่จนถึงเก็บเกี่ยว) พบว่ามีค่าเฉลี่ย 156 ± 27 กก. CE / ไร่พืชเทียบเท่ากับน้ำมันถั่วเหลือง 452 ± 79 กก CE / ตัน แหล่งที่มาสำคัญของการปล่อยก๊าซคาร์บอนมาจากการใช้น้ำมันดีเซลในกระบวนการรดน้ำและใส่ปุ๋ยที่เอื้อต่อการ 37% และ 25% ของการปล่อยรวมตามลำดับ นี้เป็นเพราะต้องใช้ถั่วเหลืองเข้มข้นของน้ำและปุ๋ยตลอดการผลิตพืช (90 วัน) การประยุกต์ใช้ดีเซลเฉลี่ยสำหรับเครื่องจักรในกระบวนการของการรดน้ำ 78.4 L / ไร่จะต้องเปล่งคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศของ 57.3 กก. CE / เฮกตาร์พืช อัตราการประยุกต์ใช้เฉลี่ยต่อไร่ของ 20.8 กก. ปุ๋ยไนโตรเจน 23 กก. P2O5-ปุ๋ยและ 19.6 กก. ปุ๋ย K2O เป็นสิ่งที่จำเป็น ดังนั้นการปล่อยก๊าซคาร์บอนจาก N, P2O5 และ K2O ปุ๋ยการใช้งานอยู่ที่ประมาณ 30.3, 5.3 และ 3.1 กก. CE / ไร่พืชตามลำดับ.
การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการควบคุมวัชพืชอยู่ที่ประมาณ 25.8 ± 3.0 กก. CE / ไร่พืชจาก สารเคมีกำจัดวัชพืชใช้ จากการสำรวจพื้นที่เพาะปลูกถั่วเหลือง alachlor ถูกนำมาใช้เป็นสารกำจัดวัชพืชและฉีดพ่นในช่วงระยะเวลาเริ่มต้นของการเพาะปลูก (หลังจากการเตรียมสถานที่); ขณะที่ glyphosate และพาราควอทถูกนำมาใช้ในช่วงระยะเวลา 20 และ 45 วันของพืชถั่วเหลืองตามลำดับ การปล่อยคาร์บอนจากการปฏิบัติในการควบคุมวัชพืชดังกล่าวข้างต้นพบว่ามีค่าเท่ากับ 7.7, 8.7 และ 9.4 กก. CE / ไร่จาก alachor, glyphosate และพาราควอทตามลำดับ นอกจากนี้ cypermetrine ถูกใช้เป็นยาฆ่าแมลงในพื้นที่เพาะปลูก การปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์จากยาฆ่าแมลงที่ใช้คือ 2.2 กก. CE. / ไร่
กิจกรรมอื่น ๆ ในกระบวนการเพาะปลูกเช่นเก็บเกี่ยวไม่พบในการปล่อยคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศเพราะเชื้อเพลิงฟอสซิลและวัสดุฟอสซิลที่ใช้ไม่ได้ใช้ โดยปกติการเก็บเกี่ยวจะทำด้วยตนเองโดยการถอนโรงงานทั้งหมดหรือตัดพืชที่ระดับพื้นดิน หลังการเก็บเกี่ยวพืชทั้งซ้อนและส่งมอบสำหรับนวดข้าวและ de-ระบุลำดับ