Ian sat in the waiting room,holding

Ian sat in the waiting room,holding his Ash Ketchum hat. Anthony always told him to keep the hat close,as it "Will always keep the best memories". A tear ran down Ian's wrinkly cheek. He wiped it away,and took a deep breath,looking at a ceiling light. Suddenly,a doctor slowly walked out and stared at Ian. Ian stared back,waiting for a response. There was no words…just a shaking head.



"We're…sorry,sir…"



Ian looked down and sighed. His throat had a lump,his breathing became intense,and his eyes became watery.



"You can come see him…"



Ian slowly stood up and walked into the hospital room,seeing Anthony,pale skinned,and so peaceful like. Walking over to him,Ian sat down in a chair and looked at his best friend. Tears fell down his face,as he grabbed Anthony's hand. He looked at his Ash hat and hugged it.



"I'm sorry,A-Anthony…I'm really s-sorry…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอียนที่นั่งในห้องรอ ถือหมวกของเขาซาโตชิ Anthony เสมอบอกเขาเก็บหมวกปิด เป็นมัน "จะเสมอทำให้ความทรงจำที่ดีที่สุด" น้ำตาวิ่งลงแก้ม wrinkly ของเอียน เขาเช็ดมันออกไป และเอาลมหายใจ มองที่ไฟเพดาน ทันใดนั้น แพทย์ช้าเดินออก และจ้องไปที่เอียน เอียนเริ่มกลับมา รอการตอบสนอง มีคำไม่...เพียงหัวงก ๆ "เรา...ขออภัย ...ที่รัก"เอียนมองลงไป และถอนหายใจ คอของเขามีก้อน หายใจของเขากลายเป็นความรุนแรง และตาของเขากลายเป็นน้ำ "คุณสามารถมาดูเขา..."เอียนช้าลุกขึ้นยืน และเดินเข้าไปในห้องพยาบาล Anthony จางแม้ และเพื่อให้สงบเช่นการเห็น เดินข้ามเขา เอียนนั่งในเก้าอี้ที่ลง และมองเพื่อนของเขา น้ำตาตกลงใบหน้าของเขา เขาคว้ามือของ Anthony เขามองดูที่หาดใหญ่เขาเถ้า และ hugged มัน "ฉันขอ Anthony A... ฉันจริง ๆ s ขอ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอียนนั่งอยู่ในห้องนั่งรอ ถือของเขาซาโตชิ ( โปเกมอน ) หมวก แอนโทนี่มักจะบอกให้เขาเก็บหมวกปิด เป็น " จะเก็บไว้ในความทรงจำ " ที่ดีที่สุด น้ำตาก็ไหลเอียนเหี่ยวแก้ม เขาเช็ดมันออกไป และสูดหายใจเข้าลึกๆ มองเพดานแสง ทันใดนั้น หมอค่อยๆเดินออกมาแล้วจ้องมองเอียน เอียนจ้องกลับ และรอการตอบสนอง ไม่มีคำพูด . . . . . . . เพียงสั่นศีรษะ



" เรา . . . . . . . ขออภัยครับ . . . . . . . "



เอียนมองลงและถอนใจ คอของเขามีก้อน ลมหายใจของเขาเริ่มเข้ม และดวงตาของเขาก็ชุ่ม .



" เธอมาหาเขา . . . . . . . "



เอียนค่อยๆลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปในห้องพยาบาล เห็นแอนโทนี่ ผิวซีด และสงบมากชอบ เดินข้ามเขา เอียน นั่งลงในเก้าอี้และมองเพื่อนรักของเขา น้ำตาหล่นลงบนใบหน้าของเขา เขาคว้ามือของแอนโทนี่ .เขามองดูหมวกขี้เถ้าของเขาและกอดมัน



" ขอโทษนะ a-anthony . . . . . . . ฉัน ขอโทษจริง ๆ . . . . . . .