As you can see, I deliberatedly use

As you can see, I deliberatedly used the name pointer_to_number to express the fact that this location in memory is actually a pointer. It is a pointer to number_1 because it holds its address.

Imagine we add another number, let’s call it number_2 and want pointer_to_number to be able to point to number_2, this is, contain the address of number_2 as well. Let’s make a first attempt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสามารถดู deliberatedly เคย pointer_to_number ชื่อในการแสดงข้อเท็จจริงที่ว่าตำแหน่งนี้ในหน่วยความจำจริงชี้ มันเป็นตัวชี้ไป number_1 เพราะจะเก็บที่อยู่ของสมมติว่า เราเพิ่มหมายเลขอื่น ลองเรียกว่า number_2 และต้องสามารถชี้ไปที่ number_2 pointer_to_number นี้ ประกอบด้วยอยู่ของ number_2 เช่น ลองทำครั้งแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่คุณสามารถเห็นฉัน deliberatedly pointer_to_number ใช้ชื่อในการแสดงความจริงที่ว่าสถานที่ในหน่วยความจำนี้เป็นจริงตัวชี้ มันเป็นตัวชี้ไปยัง NUMBER_1 เพราะมันถือที่อยู่. ลองนึกภาพเราเพิ่มจำนวนอีกขอเรียกว่าตัวเลข _2 และต้องการ pointer_to_number จะสามารถที่จะชี้ไปที่ตัวเลข _2 นี้คือมีที่อยู่ของตัวเลข _2 ได้เป็นอย่างดี ขอให้ความพยายามครั้งแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เองใน see , i deliberatedly used pointer_to_number to express the fact that location this น้ำหอม is actually a เดินเรือ . มันชี้ไป number_1 เพราะมันถืออยู่

คิดเราเพิ่มจำนวนอีก เราเรียกมัน number_2 และต้องการ pointer_to_number สามารถชี้ number_2 นี้ มีที่อยู่ของ number_2 เช่นกัน ลองทำครั้งแรก .