Once. It happened one time. Because

Once. It happened one time. Because, see, I grew up going to the zoo each and every single Friday, and I can’t help but partially attribute my love of animals to that experience. So unlike many vegans who were clear about their anti-zooness from the start, I was not. I was conflicted.

Which is why, when my Dad asked to take us to the zoo, I said okay. It was April of 2012 and we were visiting Santa Barbara, so it was the very zoo I grew up visiting. And I thought “Okay then, we’ll give this a try and see how it feels.”

Can I just stop and tell you a story? Sorry, it’s going to be a lot of text. Here, I’ll break it up with an adorable picture from that day. Wee Mr. Waits feeding a giraffe:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่ง มันเกิดขึ้นครั้งหนึ่ง เพราะเห็นผมเติบโตขึ้นมาจะไปที่สวนสัตว์แต่ละคนและทุกวันศุกร์เดียวและผมก็ไม่สามารถช่วย แต่บางส่วนแอตทริบิวต์ของฉันรักของสัตว์ประสบการณ์ว่า จึงไม่เหมือนหมิ่นประมาทหลายคนที่ชัดเจนเกี่ยวกับการต่อต้านการ zooness ของพวกเขาตั้งแต่เริ่มต้นผมไม่ได้ ผมก็มีความขัดแย้ง. ซึ่งเป็นเหตุผลที่เมื่อพ่อของฉันถามที่จะพาเราไปที่สวนสัตว์ผมบอกว่าไม่เป็นไร มันเป็นเดือนเมษายนของปี 2012 และเราได้ไปเยือนซานตาบาร์บาดังนั้นมันจึงเป็นสวนสัตว์มากผมเติบโตขึ้นมาเยี่ยมชม และฉันคิดว่า "โอเคแล้วเราจะให้นี้ลองดูว่ามันรู้สึก." ฉันสามารถเพียงแค่หยุดและบอกคุณเรื่อง? ขออภัยมันเป็นไปได้มากข้อความ ที่นี่ฉันจะทำลายมันได้กับภาพที่น่ารักตั้งแต่วันนั้น Wee นายรอให้อาหารยีราฟ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้ง มันเกิดขึ้นหนึ่งครั้ง เพราะว่า ฉันโตไปสวนสัตว์ ทุกๆวันศุกร์ และฉันไม่สามารถช่วย แต่บางส่วนของความรักสัตว์ที่จะพบว่า ไม่เหมือนหลาย Vegans ที่ชัดเจนเกี่ยวกับป้องกันของพวกเขา zooness ตั้งแต่แรก ผมก็ยังไม่ ผมก็ยังสับสนนั่นคือเหตุผลที่พ่อให้พาไปสวนสัตว์ ฉันบอกว่าโอเค มันคือ เมษายนปี 2012 และเรากำลังเยี่ยมชมซานตา บาบาร่า มันเป็นสวนสัตว์ ฉันเติบโตขึ้นมาเยี่ยมชม และฉันคิดว่า " โอเค เราจะให้มันลองและดูว่ามันรู้สึก .ฉันสามารถหยุดเล่า ? ขอโทษ มันก็ต้องมากของข้อความ นี่ ฉันจะแบ่งมันกับภาพน่ารักจากในวันนั้น วี นายรอให้อาหารยีราฟ :