In mono-component systems, biosorpt

In mono-component systems, biosorption rapidly increased in the first 30 min, after which slowly
approached equilibrium. At this time about 50% of copper, 80% of nickel and 100% of zinc have
been removed, when compared with the total amount removed at equilibrium. In mono-component
systems, zinc reached equilibrium after 1 h, and nickel and copper after 2 h. Other researchers (Zhu
et al., 2008) obtained similar results for copper removal by the same material. The same equilibrium
times were observed in tri-component system, however the amount removed of each metal was lower.
The Lagergren’s (1898) pseudo-first and Ho’s (1995) pseudo-second order models were fitted to the
experimental data. The model parameters and their statistics are presented in Table 1. The Fisher’s
test indicates that for copper the models are statistically equivalent for mono-component system
and, considering their high determination coefficients, any model could be used; for the tricomponent
system, the best fit was obtained for the pseudo-second order model; this kinetic model
was proposed for the same system by Zhu et al. (2008).
The pseudo-second order model was also the best for nickel in mono component system; for the
same metal, in tri-component system, the models are statistically equivalent, however presenting
lower determination coefficients than for copper.
For zinc, only the mono-component system data could be fitted; the models are statistically
equivalent but the determination coefficients are not high.
Pseudo-second order kinetics was followed in general. Other researchers also report the same
kinetics for metals removal by agricultural wastes (Aydin et al., 2008).
From Table 1, it can be calculated that the total sorption of metals (0.041 mmol g-1) was similar to
the maximum capacity obtained in mono-component system (0.038 mmol g-1 for zinc).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระบบขาวดำส่วน biosorption อย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นใน 30 นาทีแรก หลังจากที่ช้าสมดุลที่ประดับ ในขณะนี้ประมาณ 50% ของทองแดง 80% ของนิกเกิลและ 100% ของสังกะสีได้เอาออก เมื่อเทียบ ด้วยยอดรวมที่เอาออกที่สมดุล ในส่วนโมโนระบบ สังกะสีสมดุลเดินทางหลังจาก 1 h และนิกเกิล และทองแดงหลัง 2 h นักวิจัยอื่น ๆ (Zhuet al., 2008) ได้ผลคล้ายการเอาทองแดง โดยวัสดุเดียวกัน สมดุลกันเวลาถูกสังเกตในระบบ tri-ประกอบ แต่ยอดเงินเอาของโลหะแต่ละไม่ต่ำกว่าของ Lagergren (1898) pseudo-แรกและสองลกันของโฮจิมินห์ (1995) สั่งซื้อแบบได้พอดีกับข้อมูลทดลอง รูปแบบพารามิเตอร์และสถิติของพวกเขาจะแสดงในตารางที่ 1 ของฟิชเชอร์ทดสอบบ่งชี้ว่า สำหรับทองแดง รุ่นที่เป็นทางสถิติกับระบบส่วนโมโนและ พิจารณาค่าสัมประสิทธิ์ของความมุ่งมั่นสูง แบบจำลองใด ๆ สามารถ ใช้ สำหรับการ tricomponentระบบ ขนาดที่พอดีไม่ได้แบบสั่งลกันสอง รุ่นนี้เดิม ๆมีการนำเสนอในระบบเดียวกันโดย Zhu et al. (2008)แบบสั่งลกันสองยังเป็นดีที่สุดสำหรับนิกเกิลในระบบขาวดำประกอบ สำหรับการโลหะเดียวกัน ในระบบส่วนตรี แบบจำลองจะเท่าทางสถิติ อย่างไรก็ตาม การนำเสนอต่ำกว่ากำหนดสัมประสิทธิ์กว่าสำหรับทองแดงสำหรับสังกะสี ข้อมูลระบบส่วนโมโนเท่านั้นสามารถติดตั้ง มีแบบจำลองทางสถิติเทียบเท่าแต่สัมประสิทธิ์กำหนดไม่สูงจลนพลศาสตร์ลกันสองสั่งได้ตามทั่วไป นักวิจัยอื่น ๆ ยังรายงานเดียวกันจลนพลศาสตร์สำหรับโลหะโดยเกษตรเสีย (Aydin et al., 2008)จากตารางที่ 1 มันสามารถคำนวณได้ว่า ดูดรวมของโลหะ (0.041 mmol g-1)ความจุสูงสุดได้ในระบบโมโนคอมโพเนนต์ (0.038 mmol g-1 สำหรับสังกะสี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระบบโมโนส่วนประกอบดูดซับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในครั้งแรก 30 นาทีหลังจากที่ค่อย ๆ
เดินเข้ามาใกล้สมดุล ในเวลานี้ประมาณ 50% ของทองแดง 80% ของนิกเกิลและ 100% ของสังกะสีได้
ถูกลบออกเมื่อเทียบกับจำนวนเงินทั้งหมดเอาออกที่สมดุล ในโมโนส่วนประกอบ
ระบบสังกะสีถึงความสมดุลหลังวันที่ 1 ชั่วโมงและนิกเกิลและทองแดงหลังจาก 2 ชั่วโมง นักวิจัยอื่น ๆ (Zhu
et al., 2008) ที่ได้รับผลที่คล้ายกันในการกำจัดทองแดงโดยวัสดุเดียวกัน สมดุลเดียวกัน
ครั้งพบในระบบสามองค์ประกอบ แต่จำนวนเงินที่เอาออกของโลหะแต่ละลดลง.
ของ Lagergren (1898) หลอกแรกและโฮ (1995) เพื่อหลอกสองรุ่นได้รับการติดตั้งกับ
ข้อมูลการทดลอง พารามิเตอร์แบบและสถิติของพวกเขาถูกแสดงไว้ในตารางที่ 1 ฟิชเชอร์
การทดสอบแสดงให้เห็นว่าทองแดงรุ่นที่มีสถิติเทียบเท่ากับระบบโมโนส่วนประกอบ
และพิจารณาค่าสัมประสิทธิ์ความมุ่งมั่นของพวกเขาสูงรุ่นใด ๆ ที่สามารถนำมาใช้; สำหรับ tricomponent
ระบบแบบที่ดีที่สุดที่ได้รับสำหรับรูปแบบเพื่อหลอกสอง; รูปแบบการเคลื่อนไหวนี้
ถูกนำเสนอสำหรับระบบเดียวกันโดย Zhu et al, . (2008)
รูปแบบเพื่อหลอกสองก็ยังเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับนิกเกิลในระบบโมโนส่วนประกอบ; สำหรับ
โลหะเดียวกันในระบบสามองค์ประกอบแบบจำลองจะเทียบเท่าสถิติ แต่นำเสนอ
ค่าสัมประสิทธิ์ความมุ่งมั่นที่ต่ำกว่าทองแดง.
สำหรับสังกะสีเฉพาะข้อมูลระบบโมโนส่วนจะได้รับการติดตั้ง; รุ่นมีสถิติ
เทียบเท่า แต่ค่าสัมประสิทธิ์ความมุ่งมั่นที่จะไม่สูง.
จลนศาสตร์เพื่อ Pseudo-ที่สองตามมาในทั่วไป นักวิจัยอื่น ๆ ยังรายงานเดียวกัน
จลนศาสตร์สำหรับโลหะโดยการกำจัดของเสียจากการเกษตร (Aydin et al., 2008).
จากตารางที่ 1 ก็สามารถคำนวณได้ว่าการดูดซับทั้งหมดของโลหะ (0.041 มิลลิโมล G-1) มีความคล้ายคลึงกับ
ความจุสูงสุดที่ได้รับ ในระบบโมโนส่วนประกอบ (0.038 มิลลิโมล G-1 สำหรับสังกะสี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนประกอบในระบบ Mono , การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในช่วงก่อน 30 นาที หลังจากนั้นค่อยๆ
มาหาสมดุล เวลานี้ประมาณ 50% ของทองแดง , 80% ของนิกเกิลและสังกะสีได้ 100%
ถูกลบออก เมื่อเทียบกับยอด ณภาวะสมดุล ในระบบชิ้นส่วน
Mono , สังกะสีถึงสมดุลหลังจาก 1 ชั่วโมง และนิกเกิลและทองแดง หลังจาก 2 ชั่วโมง นักวิจัยอื่น ๆ ( Zhu
et al . ,2551 ) ผลที่คล้ายกันสำหรับการกำจัดทองแดงโดยใช้วัสดุเดียวกัน เวลาสมดุล
เดียวกันพบว่าในระบบ ส่วนไตร แต่เงินออกของแต่ละโลหะลดลง .
ของ lagergren ( 1898 ) หลอก ครั้งแรก และ โฮ ( 1995 ) แบบที่สองคือ เพื่อหลอกให้พอดีกับ
ข้อมูลการทดลอง รูปแบบพารามิเตอร์ และสถิติของพวกเขาจะถูกนำเสนอในตารางที่ 1
ของฟิชเชอร์การทดสอบแสดงให้เห็นว่าแดงรุ่นมีสถิติเทียบเท่าสำหรับ
ระบบโมโน และส่วนประกอบการพิจารณาสัมประสิทธิ์การตัดสินของตนเองสูง รุ่นใดที่สามารถใช้ได้ สำหรับระบบ tricomponent
พอดีได้เพื่อหลอกนางแบบอันดับที่สอง ซึ่งแบบจำลอง
ถูกเสนอสำหรับระบบเดียวกันโดย Zhu et al .
( 2008 )รูปแบบคำสั่งเทียมเป็นส่วนประกอบที่ดีที่สุดสำหรับนิกเกิลในระบบโมโน สำหรับ
โลหะเดียวกัน ส่วนประกอบในระบบ Tri รุ่นมีสถิติเทียบเท่า แต่เสนอลดการหาค่าสัมประสิทธิ์กว่า

สำหรับทองแดง สังกะสี แต่โมโนระบบส่วนประกอบ ข้อมูลสามารถติดตั้ง ; รุ่นมีสถิติ
เทียบเท่า แต่ การหาสัมประสิทธิ์
ไม่สูงอันดับที่สอง ได้แก่ เทียมแบบทั่วไป นักวิจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีรายงานการศึกษาจลนพลศาสตร์เดียวกัน
สำหรับการกำจัดโลหะจากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร ( Aydin et al . , 2008 ) .
จากตารางที่ 1 จะสามารถคำนวณได้ว่า ความสามารถในการดูดซับทั้งหมดของโลหะ ( 0.041 mmol G-1 ) คล้ายกับ
ความจุสูงสุดได้ในระบบองค์ประกอบโมโน ( 0.038 mmol G-1 สังกะสี )