However, the result in the current

However, the result in the current study disagrees with that of McFarlane and Curtis (1989), who reported that heterophil to
lymphocyte ratio was unaffected by continuous noise for seven days (95 dB versus 80 dB)
in broiler chicks 2-week-old. Similarly, McFarlane et al. (1989a) indicated that behavioral
traits (standing, lying, drinking, and eating) were not influenced by noise, although
McFarlane et al. (1989b) showed that noise affected pathologic traits, suggesting that it
may be detrimental to the bird’s health even though behavioral measures do not show any
obvious adverse effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ผลในการศึกษาปัจจุบันไม่เหมาะกับของ McFarlane และเคอร์ติส (1989), ที่รายงานว่า heterophil ไปอัตรา lymphocyte ถูกผลกระทบจากสัญญาณรบกวนอย่างต่อเนื่องสำหรับเจ็ดวัน (95 dB เมื่อเทียบกับ 80 dB)ในไก่เนื้อลูกไก่ 2 สัปดาห์เก่า ในทำนองเดียวกัน McFarlane et al. (1989a) ระบุพฤติกรรมที่ลักษณะ (ยืน นอน ดื่ม และกิน) ได้รับอิทธิพลจากเสียง แม้ว่าMcFarlane et al. (1989b) พบว่า เสียงได้รับผลกระทบลักษณะพยาธิ บอกว่า มันอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของนกแม้ว่าพฤติกรรมมาตรการไม่แสดงใด ๆผลข้างเคียงชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามผลการศึกษาในปัจจุบันไม่เห็นด้วยกับที่ของ McFarlane และเคอร์ติ (1989) ที่รายงาน heterophil ที่
อัตราส่วนเม็ดเลือดขาวเป็นผลกระทบจากเสียงรบกวนอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาเจ็ดวัน (95 เดซิเบลเมื่อเทียบกับ 80 เดซิเบล)
ในลูกไก่ไก่เนื้อ 2 สัปดาห์อายุ ในทำนองเดียวกัน McFarlane, et al (1989a) ชี้ให้เห็นว่าพฤติกรรม
ลักษณะ (ยืนนอนดื่มและการรับประทานอาหาร) ไม่ได้รับอิทธิพลจากเสียงแม้ว่า
McFarlane, et al (1989b) พบว่าเสียงที่ได้รับผลกระทบลักษณะทางพยาธิวิทยาบอกว่ามัน
อาจจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของนกแม้ว่ามาตรการพฤติกรรมไม่แสดงใด ๆ
ผลกระทบที่เห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาปัจจุบันไม่เห็นด้วยกับที่ของเมิกฟาร์เลินและเคอร์ติส ( 1989 ) , ผู้ heterophil จะรายงานว่าโดยอัตราส่วนที่ได้รับผลกระทบจากเสียงต่อเนื่องเป็นเวลา 7 วัน ( 95 dB เมื่อเทียบกับ 80 dB )ในไก่กระทง 2-week-old . ในทำนองเดียวกันเมิกฟาร์เลิน et al . ( 1989a ) พบว่า พฤติกรรมลักษณะ ( ยืน , นอน , ดื่ม , และกิน ) ไม่มีผลต่อเสียง แม้ว่าเมิกฟาร์เลิน et al . ( 1989b ) พบว่าเสียงที่มีผลต่อลักษณะทางพยาธิวิทยา แนะนําว่าอาจเป็นอันตรายกับสุขภาพของนก แม้ว่ามาตรการพฤติกรรมไม่แสดงใด ๆผลกระทบที่ชัดเจน