What is the problem in rural areas?

What is the problem in rural areas?

From the Socio-Economic Survey of Agricultural Households conducted by the Office of the Agricultural Economics, Ministry of Agriculture and Cooperatives in the crop year 1995-1996 we obtain the general characteristics of agricultural households as follows. The majority of household heads, 90.9 percent, are male, with the average age of 49 years. The average household size is 4.83 persons with average size of household labour of 2.48 persons. Most household heads, 76.19 percent, have only primary education; none have gone up to the college level. The average farm size is 25.12 rai. Only 44.92 percent of households have access to irrigation. The annual average per capita net income is 5 325 baht for a small farm size, 14 404 baht for farms of the size 10-29 rai, 10 064 baht for 30-59 rai and 6 848 baht for 60 rai and over. As expected, irrigated farms generate higher income than non-irrigated ones. The average short-term loan is 9 205 baht per household, the average medium term loan is 8 636 baht and the long-term loan is 14 566 baht per household.

The characteristics of agricultural households in Thailand have changed little despite high rates of economic growth during this time. They are poor, with low education; they lack management skills needed for operating farms. They have no control over big capital, investment and the market. Besides, consumerism is widespread in rural areas. Cash economy reduces the capacity of rural households to get basic life necessities. Medical care, personal and children's education, management and professional skills are difficult to obtain without cash. This limitation puts farmers in a disadvantageous position in the fiercely competitive market. Moreover, money is misused on non-necessities and gambling. Their capacity to play an active role in building their civil society is discounted by the centralization of economic and political power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาในชนบทคืออะไรจากเศรษฐกิจ Socio สำรวจของเกษตรครัวเรือนดำเนินการ โดยสำนักงาน เศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตร และสหกรณ์ในปี 1995-1996 เรารับลักษณะทั่วไปของครัวเรือนเกษตรดังนั้น ชาย อายุเฉลี่ย 49 ปีส่วนใหญ่บ้านหัว ร้อยละ 90.9 ได้ ขนาดครัวเรือนโดยเฉลี่ยมีขนาดโดยเฉลี่ยของแรงงานในครัวเรือนของบุคคล 2.48 4.83 คน หัวหน้าครัวเรือนส่วนใหญ่ ร้อยละ 76.19 มีเพียงการศึกษาเบื้องต้น ไม่ได้ไปค่าระดับวิทยาลัย ขนาดฟาร์มเฉลี่ยเป็น 25.12 ไร่ เพียงร้อยละ 44.92 ของครัวเรือนมีการเข้าถึงการชลประทาน รายได้สุทธิต่อ capita เฉลี่ยต่อปีคือ 5 325 บาท สำหรับฟาร์มขนาดเล็กขนาด 14 404 บาท สำหรับฟาร์มขนาด 10-29, 30-59 ไร่ 10 064 บาท และ 6 848 บาท 60 ไร่ และมากกว่า ตามที่คาดไว้ ฟาร์มยามสร้างรายได้สูงกว่าคนที่ไม่มีชลประทาน 9 205 บาท ต่อครัวเรือนเป็นเงินกู้ระยะสั้นโดยเฉลี่ย เงินกู้ระยะปานกลางเฉลี่ย 8 636 บาท และ 14 566 บาท ต่อครัวเรือนเป็นเงินกู้ระยะยาวลักษณะของครัวเรือนเกษตรในประเทศไทยมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยแม้ มีราคาสูงของเศรษฐกิจในช่วงเวลานี้ พวกเขาจะยากจน มีการศึกษาต่ำ พวกเขาขาดทักษะการจัดการที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติงานฟาร์ม พวกเขาไม่ใหญ่ทุน การลงทุน และการตลาดที่ควบคุมได้ นอกจาก บริโภคนิยมได้แพร่หลายในชนบท เศรษฐกิจเงินสดลดกำลังการผลิตของครัวเรือนชนบทจะได้รับปัจจัยพื้นฐานชีวิต พยาบาล ส่วนบุคคล และเด็กศึกษา จัดการ และทักษะอาชีพยากได้ โดยเงินสด ข้อจำกัดนี้ทำให้เกษตรกรในตำแหน่ง disadvantageous ในตลาดจนถึงแข่งขัน นอกจากนี้ เงินผิดไม่ใช่ปัจจัยและการพนัน ความสามารถในการเล่นมีบทบาทในการสร้างสังคมของพวกเขามีส่วนลด โดยชอบรวมศูนย์อำนาจทางเศรษฐกิจ และการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่เกิดขึ้นในพื้นที่ชนบทคืออะไร? จากการสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนเกษตรที่จัดทำโดยสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ในปีเพาะปลูก 1995-1996 ที่เราได้รับลักษณะทั่วไปของครัวเรือนเกษตรดังต่อไปนี้ ส่วนใหญ่ของหัวหน้าครัวเรือน, 90.9 เปอร์เซ็นต์เป็นเพศชายอายุเฉลี่ย 49 ปี ขนาดครัวเรือนเฉลี่ยคือ 4.83 บุคคลที่มีขนาดเฉลี่ยของแรงงานในครัวเรือนของบุคคล 2.48 ส่วนใหญ่หัวหน้าครัวเรือนร้อยละ 76.19 มีการศึกษาระดับประถมศึกษาเท่านั้น ไม่มีผู้ใดได้ขึ้นไประดับวิทยาลัย ขนาดฟาร์มเฉลี่ยอยู่ที่ 25.12 ไร่ มีเพียงร้อยละ 44.92 ของครัวเรือนที่มีการเข้าถึงการชลประทาน เฉลี่ยประจำปีรายได้ต่อหัวสุทธิ 5 325 บาทขนาดฟาร์มขนาดเล็ก 14 404 บาทสำหรับฟาร์มขนาด 10-29 ไร่ 10 064 บาท 30-59 ไร่และ 6 848 บาท 60 ไร่และมากกว่า เป็นที่คาดหวังฟาร์มชลประทานสร้างรายได้ที่สูงกว่าคนที่ไม่ชลประทาน เงินให้กู้ยืมระยะสั้นเฉลี่ยอยู่ที่ 9 205 บาทต่อครัวเรือนเงินกู้ระยะปานกลางเฉลี่ยอยู่ที่ 8 636 บาทและเงินกู้ยืมระยะยาวคือ 14 566 บาทต่อครัวเรือน. ลักษณะของครัวเรือนเกษตรในประเทศไทยมีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ แม้จะมีอัตราที่สูงของเศรษฐกิจ การเจริญเติบโตในช่วงเวลานี้ พวกเขาจะไม่ดีที่มีการศึกษาต่ำ พวกเขาขาดทักษะการจัดการที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงานฟาร์ม พวกเขามีการควบคุมเงินทุนขนาดใหญ่การลงทุนและตลาดไม่ นอกจากนี้การคุ้มครองผู้บริโภคเป็นที่แพร่หลายในพื้นที่ชนบท เศรษฐกิจเงินสดลดความจุของครัวเรือนในชนบทที่จะได้รับสิ่งจำเป็นชีวิตขั้นพื้นฐาน การดูแลทางการแพทย์ส่วนบุคคลและการศึกษาของเด็กการจัดการและความเป็นมืออาชีพเป็นเรื่องยากที่จะได้รับโดยไม่ต้องเงินสด ข้อ จำกัด นี้ทำให้เกษตรกรอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบในตลาดการแข่งขันอย่างรุนแรง นอกจากนี้เงินที่นำไปใช้ในสิ่งจำเป็นบุหรี่และการพนัน ความสามารถในการมีบทบาทที่สำคัญในการสร้างประชาสังคมของพวกเขาจะลดอำนาจของอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เป็นปัญหาในชนบท ?

จากพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนเกษตร การสำรวจที่จัดทำโดยสำนักงาน เศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ในการปลูกปี 2538-2539 เราให้ได้ลักษณะทั่วไปของครัวเรือนเกษตร ดังนี้ ส่วนใหญ่ของหัวหน้า ครัวเรือน จำนวนเปอร์เซ็นต์ เป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 49 ปีของใช้ในครัวเรือนเฉลี่ยขนาด 4.83 คนขนาดเฉลี่ยของแรงงานในครัวเรือนของ 2.48 คน ที่สุดของหัวหน้าครัวเรือน , 76.19 เปอร์เซ็นต์ มีเพียงประถมศึกษา ไม่มีใครได้ไปจนถึงระดับมหาวิทยาลัย ฟาร์มเฉลี่ยขนาด 25.12 ไร่ เพียง 44.92 ร้อยละของครัวเรือนที่มีการเข้าถึงชลประทาน โดยเฉลี่ยต่อหัวรายได้ 5 325 บาท ขนาดของฟาร์มขนาดเล็ก14 , 404 บาท สำหรับฟาร์มของขนาด 10-29 ไร่ 10 , 064 บาท 30-59 ไร่และ 6 848 บาท 60 ไร่และมากกว่า ตามที่คาดไว้ , ชลประทานไร่สร้างรายได้สูงกว่าคนไม่นา . เงินกู้ยืมระยะสั้นโดยเฉลี่ย 9 205 บาทต่อครัวเรือน เงินกู้ระยะปานกลางเฉลี่ย 8 636 ล้านบาท และเงินกู้ระยะยาว 14 566 บาทต่อครัวเรือน

ลักษณะของครัวเรือนเกษตรในประเทศไทยมีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆน้อย ๆแม้จะมีอัตราสูงของการเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วงเวลานี้ พวกเขาจะยากจน การศึกษาต่ำ ขาดการจัดการที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงานฟาร์ม พวกเขาไม่มีทางควบคุมใหญ่ ทุน การลงทุน และตลาด นอกจากนี้ กระแสบริโภคนิยมแพร่หลายในชนบทเศรษฐกิจเงินสดลดความจุของครัวเรือนในชนบทจะได้รับสิ่งจำเป็นพื้นฐานของชีวิต การดูแลทางการแพทย์ , การศึกษาส่วนบุคคลและของเด็ก การจัดการ และทักษะอาชีพ เป็นการยากที่จะได้รับโดยไม่ต้องเงินสด ข้อจำกัดนี้ทำให้เกษตรกรในตำแหน่งที่เสียเปรียบในตลาดการแข่งขันอย่างรุนแรง นอกจากนี้ เงินใช้ไปในทางที่ผิด ในการอุปโภคไม่เล่นการพนันความสามารถ ให้มีบทบาทในการสร้างประชาสังคมของพวกเขาลดด้วยการรวมอำนาจทางเศรษฐกิจการเมืองและอำนาจ