Poverty in Thailand is primarily a

Poverty in Thailand is primarily a rural phenomenon, with 88% of the country's 5.4 million poor living in rural areas. Some regions—particularly the North and Northeast—and some ethnic groups lag greatly behind others, and the benefits of economic success have not been shared equally, especially between Bangkok, Thailand’s largest urban area, and the rest of the country. Income inequality and lack of equal opportunities have persisted. Income inequality, as measured by the Gini coefficient is 39.4.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจนในประเทศไทยเป็นส่วนใหญ่เป็นชนบทปรากฏการณ์ 88% ของประเทศ 5.4 ล้านยากจนอาศัยอยู่ในชนบท บางภูมิภาค — โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ — บางกลุ่มชาติพันธุ์มากล้าหลังคนอื่น และประโยชน์ของความสำเร็จทางเศรษฐกิจได้ไม่แชร์เท่า ๆ กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างเมืองใหญ่ที่สุดของกรุงเทพมหานคร ไทย และส่วนเหลือของประเทศ มี persisted ความเหลื่อมล้ำของรายได้และการขาดโอกาสที่เท่าเทียม รายได้ความไม่เท่าเทียมกัน วัดจากค่าสัมประสิทธิ์ Gini เป็น 39.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจนในประเทศไทยเป็นหลักเป็นปรากฏการณ์ชนบท 88% ของประเทศ 5.4 ล้านคนอาศัยอยู่ที่ยากจนในพื้นที่ชนบท บางพื้นที่โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือและบางกลุ่มชาติพันธุ์ล่าช้าอย่างมากอยู่ข้างหลังคนอื่น ๆ และประโยชน์ของความสำเร็จทางเศรษฐกิจยังไม่ได้รับร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างกรุงเทพฯเขตเมืองใหญ่ที่สุดในประเทศไทยและส่วนที่เหลือของประเทศ ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้และการขาดโอกาสที่เท่าเทียมกันได้ยังคงอยู่ รายได้ไม่เท่าเทียมกันโดยวัดจากค่าสัมประสิทธิ์จินีเป็น 39.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจนในไทยเป็นหลัก เป็นปรากฏการณ์ในชนบทกับ 88% ของประเทศ 5.4 ล้านคนจนที่อยู่ในชนบท บางพื้นที่ โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และกลุ่มชาติพันธุ์บางกลุ่มล้าหลังมาก หลัง ๆและประโยชน์ของความสำเร็จทางเศรษฐกิจได้รับอย่างเท่าเทียมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่าง กรุงเทพฯ พื้นที่เขตเมืองที่ใหญ่ที่สุดของไทย และส่วนที่เหลือของประเทศ ความเหลื่อมล้ำของการกระจายรายได้ และการขาดโอกาสที่เท่าเทียมกันมี persisted . ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ซึ่งวัดจากสัมประสิทธิ์จีนีเป็น 39.4 .