National Health Insurance is commun

National Health Insurance is community-based health insurance that covers those not eligible for
employer-based insurance, in particular agricultural workers, self-employed individuals, and retirees, as
well as their dependents. In March 1997 there were 3,249 municipal plans, and 166 separate national
health insurance associations that served separate categories of craftspeople. These plans enrolled 34.7
percent of the population in 1997. The health services covered are generally the same as those for
employer-based insurance; however, patient cost-sharing is higher, and cash benefits are usually
somewhat more limited than those provided under employer-based insurance. Contributions vary from
community to community and are based on individuals’ income and assets. In the absence of an
employer, the state pays 50 percent of the costs under the municipal plans and from 32 to 52 percent for
the craft-based plans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกันสุขภาพแห่งชาติคือ ชุมชนประกันสุขภาพที่ครอบคลุมผู้ไม่มีสิทธิ์รับประกันจากนายจ้าง แรงงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตร บุคคลกิจการ และผู้ เกษียณ เป็นเป็นผู้อยู่ในอุปการะของตนดี ในเดือนมีนาคมปี 1997 มีแผน 3,249 เทศบาล และ 166 แยกชาติสมาคมการประกันสุขภาพที่ทำหน้าที่แยกประเภทของศิลปะ แผนเหล่านี้ลงทะเบียน 34.7ร้อยละของประชากรในปี 1997 บริการสุขภาพที่ครอบคลุมโดยทั่วไปจะเหมือนกับการโดยนายประกัน อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยต้นทุนร่วมกันจะสูงขึ้น และผลประโยชน์เงินสดโดยปกติค่อนข้างจำกัดมากกว่าผู้ให้บริการภายใต้การประกันจากนายจ้าง ผลงานที่แตกต่างไปจากชุมชน และขึ้นอยู่กับรายได้และทรัพย์สินของบุคคลนั้น ในกรณีมีนายจ้าง รัฐจ่าย 50 เปอร์เซ็นต์ของต้นทุนภาย ใต้แผนเทศบาล และ จาก 32 ถึง 52 เปอร์เซ็นต์ในแผนตามฝีมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกันสุขภาพแห่งชาติเป็นประกันสุขภาพชุมชนตามที่ครอบคลุมผู้ที่ไม่ได้รับการประกันนายจ้างที่ใช้ในการเกษตรโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนงานบุคคลของตนเองและผู้เกษียณอายุเช่นเดียวกับอยู่ในความอุปการะของพวกเขา ในมีนาคม 1997 มีแผนเทศบาล 3,249 และ 166 แยกต่างหากชาติสมาคมประกันสุขภาพที่ทำหน้าที่แยกหมวดหมู่ของช่างฝีมือ แผนเหล่านี้เข้าเรียน 34.7 เปอร์เซ็นต์ของประชากรในปี 1997 บริการด้านสุขภาพโดยทั่วไปมักจะได้รับการคุ้มครองเช่นเดียวกับผู้ประกันนายจ้างตาม; แต่ค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยร่วมกันคือความสูงและผลประโยชน์เงินสดมักจะค่อนข้าง จำกัด มากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ภายใต้การประกันนายจ้างตาม ผลงานที่แตกต่างจากชุมชนเพื่อชุมชนและจะขึ้นอยู่กับรายได้ของประชาชนและทรัพย์สิน ในกรณีที่ไม่มีที่นายจ้างจ่ายให้รัฐร้อยละ 50 ของค่าใช้จ่ายภายใต้แผนเทศบาลและจาก 32 ร้อยละ 52 สำหรับแผนการฝีมือตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประกันสุขภาพแห่งชาติคือการประกันสุขภาพที่ครอบคลุมผู้ที่ไม่ได้มีสิทธิ์
นายจ้างประกันตามในงานเกษตร โดยเฉพาะ การบริหารบุคคล และผู้เกษียณอายุเป็น
เป็นบริวารของตน ในเดือนมีนาคม 1997 มี 3249 เทศบาลแผนและ 166 แยกแห่งชาติ
ประกันสุขภาพสมาคมมาแยกประเภทของ craftspeople .แผนการเหล่านี้ลงทะเบียนเรียน 34.7
เปอร์เซ็นต์ของประชากรในปี 1997 การบริการสุขภาพที่ครอบคลุมโดยทั่วไปเป็นเช่นเดียวกับผู้
นายจ้างประกันตาม อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยเสียค่าใช้จ่ายร่วมกันสูง และประโยชน์เงินสดมักจะ
เพิ่มเติมค่อนข้างจำกัดกว่านายจ้างประกันไว้ตาม ให้แตกต่างไปจากชุมชนเพื่อชุมชน
จะขึ้นอยู่กับรายได้และทรัพย์สินของบุคคล .ในการขาดของ
นายจ้าง รัฐจ่ายร้อยละ 50 ของค่าใช้จ่ายภายใต้แผนเทศบาล และจาก 32 52 เปอร์เซ็นต์สำหรับ
งานฝีมือตามแผน