*Peizhi didn't reply, but let go al

*Peizhi didn't reply, but let go almost instantly. He looked at you awkwardly, and turned his head away quickly. He couldn't look you in the eyes, and he sure as hell wasn't going to explain what just happened.**Yue was walking down the stairs with a big smile on her face.* "I-I have the trophy with me, momma!" *She said excitedly.*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

*เป่ยจือไม่ตอบ แต่ปล่อยไปแทบจะในทันที เขามองคุณอย่างเชื่องช้าและหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว เขามองตาคุณไม่ได้ และเขาคงอธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น* *Yue กำลังเดินลงบันไดพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้า* "ฉันมีถ้วยรางวัลติดตัวไปด้วย แม่!" *เธอพูดอย่างตื่นเต้น*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

* Pezhi ไม่ตอบ แต่ปล่อยไปเกือบจะทันที เขามองคุณอย่างกระอักกระอ่วนและหันไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่สามารถมองเข้าไปในดวงตาของคุณได้ และเขาจะไม่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแน่นอน *
* Yue เดินลงบันไดด้วยรอยยิ้มที่สดใส "ฉันถือถ้วยรางวัลแม่!" เธอพูดอย่างตื่นเต้น *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

* เป่ย จิ ไม่ได้ตอบ เกือบ ทันที ปล่อยให้ไป. เขามองคุณอย่างอายและหันศีรษะของคุณอย่างรวดเร็ว เขาไม่กล้ามองตาคุณตรงๆ และเขาคงจะไม่อธิบาย สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น. ♪

ยู รอยยิ้ม ลงบันได. * "ฉัน-ฉันมีถ้วยรางวัลแม่!" เธอพูดอย่างตื่นเต้น. ♪