There are many approaches to improv

There are many approaches to improve workforce safety in manufacturing.
Erdinç and Yeow (2011) and Drury (2000) proposed an
ergonomics approach to reduce work related musculoskeletal
disorders and improve workforce safety. Another approach is
to introduce a safety incentive program (SIP) (Sparer and
Dennerlein, 2013; Choi et al., 2012; Toft, 2006; Gambatese, 2004;
Gilkey et al., 2003; Sims, 2002; Cooper and Phillips, 1994). SIPs
are programs where rewards are given by companies to encourage
safety behavior in organizations. There are 10 types of incentives
identified by Toft (2006) and Sims (2002) i.e. stock ownership, special
assignments, training and education, recognition, time off,
advancement, social gatherings, increased autonomy, prizes, and
money. Haynes et al. (1982) were one of the early pioneers in this
research area where they conducted a field research at a transport
company and found that the combination of social influence, feedback
and incentives reduced accidents among urban transit drivers.
Aksorn and Hadikusumo (2008) and Hasan and Jha (2013) studied
the construction industry in Thailand and India and found that
SIP has potential to improve safety performance. However, these
studies did not provide important details i.e. how were the SIPs
introduced and implemented?
Sparer and Dennerlein (2013) classified SIP into leading and
lagging safety performance metric programs. Leading safety
performance metric programs include metrics that could predict
the future safety performance such as percentage of safety audit,
inspection and walkthrough (Dennerlein et al., 2009; Mikkelsen
et al., 2010) compliance whereas lagging safety performance metric
programs make use of the past safety performance metrics to
reward workers (Mohamed, 2003). Gambatese (2004) classified
the former as behavior-based SIPs (Geller, 2004a) and the latter
as outcome-based SIPs (Geller, 2004b). Behavior-based SIPs are
programs that reward workers for their safe behaviors (with the
hope of that the behavior will result in improved safety performance)
which can be measured through audits (Al-Hemoud and
Al-Asfoor, 2006; Cooper, 2009; Hurst and Palya, 2003; Geller,
2004a, 1999, 1998). On the other hand, outcome-based SIPs are
programs that reward workers for their safety performances such
as number of days without accidents. There are strengths and
weaknesses for both programs. The outcome-based SIPs are
directly measuring the safety performance indicators, e.g. the
http://dx.doi.org/10.1016/j.ssci.2014.07.016
0925-7535/ 2014 Elsevier Ltd. All rights reserved.
⇑ Corresponding author. Tel.: [phone]; fax: [phone].
E-mail addresses: [e-mail] (P.H.P. Yeow), [e-mail]
(D.T. Goomas).
Safety Science 70 (2014) 429–437
Contents lists available at ScienceDirect
Safety Science
journal homepage: www.elsevier.com/locate/ssci
accident reports and the injury claims, which are the direct
concerns of the stakeholders of any company. However, such
programs may cause under-reporting due to peer pressure and
the reluctance to forgo the incentives (Hurst and Palya, 2003;
Fell-Carson, 2004; Sparer and Dennerlein, 2013). As for the behavior-based
SIPs, they are focused on prevention of accidence and
reduction of risky behaviors which can be measurable through
audits of safe behaviors (Sparer and Dennerlein, 2013;
Dennerlein et al., 2009; Mikkelsen et al., 2010). However, the
weakness is the relationship between safe behaviors and safety
performance cannot be ascertained (Sparer and Dennerlein,
2013). Unlike outcome-based SIP, the key performance indicator
is safe behavior (not the number of accidents/incidence reports).
Additionally, Sparer and Dennerlein (2013) highlighted the diffi-
culty of establishing the right safety behavior to measure and the
setting of threshold/goals for the incentives. This is because it is
difficult to ascertain which behaviors are important determinants
to safety performance and how to assign a weighting to their
importance. The current study addressed these gaps, i.e. to develop
a new SIP that combines the strengths of both behavior-based and
outcome-based SIPs. The objective was to investigate the effectiveness
of the new SIP i.e. tiered monetary incentives coupled with
clear expected safe behaviors named outcome-and-behavior-based
safety incentive program (OBBSIP). This paper presents a case
study of field experiment of the OBBSIP at fluid manufacturing
plants. A field experiment was conducted because it provided high
external validity (Erdinç and Yeow, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายวิธีที่จะปรับปรุงความปลอดภัยของแรงงานในการผลิต.
มีErdinçและYeow (2011) และดรูรี่ (2000)
เสนอแนวทางการยศาสตร์เพื่อลดการทำงานที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อและกระดูกมีความผิดปกติและการปรับปรุงความปลอดภัยแรงงาน
อีกวิธีหนึ่งคือจะแนะนำโปรแกรมแรงจูงใจความปลอดภัย (SIP) (สแปเรอและ Dennerlein 2013; Choi et al, 2012;. เคหสถาน 2006 Gambatese 2004; Gilkey et al, 2003;. ซิมส์ปี 2002 คูเปอร์และฟิลลิป, 1994 ) SIPs เป็นโปรแกรมที่ผลตอบแทนจะได้รับจาก บริษัท ที่จะส่งเสริมให้มีพฤติกรรมความปลอดภัยในองค์กร มี 10 ชนิดของแรงจูงใจที่มีระบุเคหสถาน(2006) และซิมส์ (2002) คือเจ้าของหุ้นพิเศษที่ได้รับมอบหมายในการฝึกอบรมและการศึกษาการรับรู้เวลาปิดก้าวหน้าการชุมนุมทางสังคมอิสระที่เพิ่มขึ้นรางวัลและเงิน เฮย์เนสและอัล (1982) เป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกในช่วงต้นนี้พื้นที่การวิจัยที่พวกเขาดำเนินการวิจัยภาคสนามในการขนส่งของบริษัท และพบว่าการรวมกันของอิทธิพลทางสังคมและข้อเสนอแนะและสิ่งจูงใจลดการเกิดอุบัติเหตุในหมู่คนขับรถขนส่งในเมือง. อักษรและ Hadikusumo (2008) และฮะซัน และ Jha (2013) การศึกษาอุตสาหกรรมการก่อสร้างในประเทศไทยและอินเดียและพบว่าSIP มีศักยภาพในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานด้านความปลอดภัย แต่เหล่านี้การศึกษาไม่ได้ให้รายละเอียดที่สำคัญคือวิธีการที่ถูก SIPs แนะนำและดำเนินการ? แปเรอและ Dennerlein (2013) SIP แบ่งออกเป็นชั้นนำและปกคลุมด้วยวัตถุฉนวนประสิทธิภาพความปลอดภัยโปรแกรมตัวชี้วัด ชั้นนำด้านความปลอดภัยประสิทธิภาพการทำงานของโปรแกรมตัวชี้วัดรวมถึงตัวชี้วัดที่สามารถคาดการณ์ผลการดำเนินงานด้านความปลอดภัยในอนาคตเช่นร้อยละของการตรวจสอบความปลอดภัย, การตรวจสอบและแนะนำ (Dennerlein et al, 2009;. Mikkelsen. et al, 2010) การปฏิบัติตามในขณะที่ปกคลุมด้วยวัตถุฉนวนประสิทธิภาพความปลอดภัยเมตริกโปรแกรมใช้ตัวชี้วัดประสิทธิภาพด้านความปลอดภัยที่ผ่านมาเพื่อให้รางวัลแก่คนงาน (ฮาเหม็ด, 2003) Gambatese (2004) จัดอดีตเป็นSIPs พฤติกรรมตาม (เกลเลอร์, 2004a) และหลังเป็นSIPs ผลตาม (เกลเลอร์, 2004b) SIPs พฤติกรรมตามที่มีโปรแกรมที่คนงานรางวัลสำหรับพฤติกรรมความปลอดภัยของพวกเขา(ที่มีความหวังในการว่าพฤติกรรมจะส่งผลให้ผลการดำเนินงานด้านความปลอดภัยที่ดีขึ้น) ซึ่งสามารถวัดได้ผ่านการตรวจสอบ (Al-Hemoud และอัลAsfoor 2006; คูเปอร์ 2009; เฮิร์สต์ และ Palya 2003; เกลเลอร์, 2004a, 1999, 1998) ในทางตรงกันข้าม, SIPs ผลตามเป็นโปรแกรมที่คนงานได้รับรางวัลสำหรับการแสดงความปลอดภัยดังกล่าวเป็นตัวเลขของการเกิดอุบัติเหตุวันโดยไม่ต้อง มีจุดแข็งและจุดอ่อนสำหรับโปรแกรมทั้งสอง จิบผลตามที่มีการวัดโดยตรงตัวชี้วัดประสิทธิภาพด้านความปลอดภัยเช่นhttp://dx.doi.org/10.1016/j.ssci.2014.07.016 0925-7535 / 2014 เอลส์ จำกัด สงวนลิขสิทธิ์. ⇑ผู้รับผิดชอบ Tel .: [phone]; แฟ็กซ์: 60 3 5514 6192. ที่อยู่ E-mail: [e-mail] (PHP Yeow) [e-mail] (DT Goomas). วิทยาศาสตร์ความปลอดภัย 70 (2014) 429-437 รายการเนื้อหาที่มีอยู่ใน ScienceDirect ความปลอดภัย วิทยาศาสตร์หน้าแรกของวารสาร: www.elsevier.com/locate/ssci รายงานการเกิดอุบัติเหตุและการเรียกร้องได้รับบาดเจ็บซึ่งเป็นโดยตรงกังวลของผู้มีส่วนได้เสียของ บริษัท ใด ๆ แต่อย่างไรก็ตามยังมีโปรแกรมที่อาจก่อให้เกิดภายใต้การรายงานเนื่องจากการกดดันและไม่เต็มใจที่จะสละแรงจูงใจ(เฮิร์สต์และ Palya 2003; ตก-คาร์สัน, 2004; แปเรอและ Dennerlein 2013) สำหรับพฤติกรรมตามSIPs พวกเขาจะมุ่งเน้นไปที่การป้องกันอุบัติเหตุและลดพฤติกรรมเสี่ยงซึ่งสามารถวัดได้ผ่านการตรวจสอบพฤติกรรมความปลอดภัย(สแปเรอและ Dennerlein 2013;. Dennerlein et al, 2009;. Mikkelsen et al, 2010) . อย่างไรก็ตามจุดอ่อนคือความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมที่ปลอดภัยและมีความปลอดภัยประสิทธิภาพการทำงานที่ไม่สามารถมีการตรวจสอบ(สแปเรอและ Dennerlein, 2013) ซึ่งแตกต่างจาก SIP ผลตามตัวชี้วัดประสิทธิภาพที่สำคัญเป็นพฤติกรรมที่ปลอดภัย(ไม่จำนวนการเกิดอุบัติเหตุ / รายงานอุบัติการณ์). นอกจากนี้สแปเรอและ Dennerlein (2013) เน้น diffi- culty ของการสร้างพฤติกรรมความปลอดภัยที่เหมาะสมในการวัดและการตั้งค่าของเกณฑ์/ เป้าหมายแรงจูงใจ นี้เป็นเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบพฤติกรรมที่เป็นปัจจัยสำคัญต่อการปฏิบัติงานด้านความปลอดภัยและวิธีการกำหนดน้ำหนักการของพวกเขามีความสำคัญ การศึกษาในปัจจุบันการแก้ไขช่องว่างเหล่านี้คือการพัฒนาSIP ใหม่ที่รวมจุดแข็งของทั้งสองพฤติกรรมตามและผลที่ตามSIPs มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของ SIP ใหม่เช่นการเงินฉัตรแรงจูงใจควบคู่ไปกับการคาดหวังที่ชัดเจนพฤติกรรมความปลอดภัยในการตั้งชื่อผลและพฤติกรรมตามโปรแกรมแรงจูงใจความปลอดภัย(OBBSIP) บทความนี้นำเสนอกรณีศึกษาของการทดลองของ OBBSIP ที่ผลิตน้ำพืช ทดลองได้ดำเนินการเพราะมันสูงให้ถูกต้องภายนอก (Erdinçและ Yeow 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายวิธีที่จะปรับปรุงความปลอดภัยแรงงานในการผลิต และ erdin เมี้ยว
5 ( 2011 ) และดรูรี่ ( 2000 ) ข้อเสนอแนวทางการลดงาน

ความผิดปกติของกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องและปรับปรุงความปลอดภัยแรงงาน อีกวิธีหนึ่งคือ
แนะนำความปลอดภัยโปรแกรมจูงใจ ( SIP ) ( sparer และ
dennerlein 2013 ; Choi et al . , 2012 ; ทอฟท์ , 2006 ; gambatese , 2004 ;
gilkey et al . , 2003 ; Sims , 2002 ;คูเปอร์และ Phillips , 1994 ) จิบ
เป็นโปรแกรมที่รางวัลจะได้รับโดย บริษัท เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมความปลอดภัยในองค์กร มี 10 ประเภทของแรงจูงใจ
ระบุ ทอฟท์ ( 2006 ) และ ซิมส์ ( 2002 ) เช่น กรรมสิทธิ์ในหุ้นได้รับมอบหมายพิเศษ
, การฝึกอบรมและการศึกษา , การรับรู้ , เวลาปิด
ความก้าวหน้า การชุมนุมทางสังคม เพิ่มอิสระ , รางวัล , และ
เงิน เฮนส์ et al .( 1982 ) เป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกในช่วงต้นนี้
การวิจัยพื้นที่ที่เขาทำการวิจัยภาคสนามที่ บริษัท ขนส่ง
และพบว่าการรวมกันของอิทธิพลทางสังคมแรงจูงใจและลดอุบัติเหตุของคนขับรถความคิดเห็น

และเมืองขนส่ง อักษร hadikusumo ( 2008 ) และ 6 ( 2013 ) และ ผู้ศึกษา
อุตสาหกรรมการก่อสร้างในไทยและอินเดีย และพบว่า
จิบมีศักยภาพเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพความปลอดภัย อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ไม่ได้ให้รายละเอียดที่สำคัญเช่น

แนะนำว่าเป็นจิบและดำเนินการ ?
sparer และ dennerlein ( 2013 ) จัดเป็นผู้นําและจิบ
ล่าประสิทธิภาพความปลอดภัยโปรแกรมตัวชี้วัด าความปลอดภัย
เมตริกเมตริกที่สามารถทำนาย
โปรแกรม ได้แก่อนาคตประสิทธิภาพความปลอดภัย เช่น ร้อยละของการตรวจสอบความปลอดภัย , การตรวจสอบและคำแนะนำ
( dennerlein et al . , 2009 ; mikkelsen
et al . , 2010 ) การปฏิบัติตามในขณะที่ล่าตู้เมตริก
โปรแกรมให้ใช้ตัวชี้วัดสมรรถนะความปลอดภัยแรงงานอดีต

รางวัล ( Mohamed , 2003 ) gambatese ( 2004 ) จัด
อดีตเป็นพฤติกรรมตาม SIPs ( เกลเลอร์ 2004a ) และหลัง
ขณะที่ผลจาก SIPs ( เกลเลอร์ 2004b ) พฤติกรรมตามจิบเป็น
โปรแกรมรางวัลคนของพฤติกรรม ( ปลอดภัยกับ
หวังว่าพฤติกรรมที่จะส่งผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพความปลอดภัย )
ซึ่งสามารถวัดได้ผ่านการตรวจสอบ ( อัลและอัล hemoud
asfoor , 2006 ; Cooper , 2009 ; และ เฮิร์ palya , 2003 ; เกลเลอร์
2004a 1999 1998 ) บนมืออื่น ๆที่มีผลใช้ sips
โปรแกรมที่ได้รับรางวัลสำหรับการแสดงความปลอดภัยของคนงานเช่น
เป็นจำนวนวันโดยไม่เกิดอุบัติเหตุ มีจุดแข็งและจุดอ่อน
โปรแกรมทั้ง ผลจากการวัดความปลอดภัยจิบเป็น
ตรงตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพเช่น
http : / / DX ดอย . org / 10.1016 / j.ssci . 2014.07.016
0925-7535 / 2014 ทั่วโลก จำกัด .
⇑ที่สอดคล้องกันของผู้เขียน โทร : 60 3 5514 4943 ; โทรสาร :