4.6.2 Mortgage Lending BehaviourAs

4.6.2 Mortgage Lending Behaviour
As the credit crisis unfolded and the behaviour of lenders became common knowledge, they
were heavily criticised. At a hearing before the US Senate Committee on Banking, Housing
and Urban Affairs on 22 March 2007, the Senate Chairman, Christopher Dodd, called the
predatory lending of banks “unconscionable and deceptive”. He described predatory lending
as the sale to homeowners of loans they could not afford – specifically, the sale of ARMs
to disadvantaged groups such as the elderly, low-income households and unsophisticated
borrowers. When the low introductory interest rate of ARMs expired after two years the rate
rose so steeply that borrowers were faced with what Dodd called a “kind of devil’s dilemma”.
Borrowers were forced to make one of three stark choices: refinance at a far greater cost, sell
or default on the loan. Examples of the different forms of predatory lending are presented in
Table 4.1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.6.2 สินเชื่อที่อยู่อาศัยสินเชื่อพฤติกรรมในฐานะที่เป็นวิกฤตสินเชื่อกางออกและพฤติกรรมของผู้ให้กู้กลายเป็นความรู้ทั่วไปที่พวกเขาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก ที่ได้ยินก่อนที่คณะกรรมการวุฒิสภาสหรัฐในธนาคารที่อยู่อาศัยและชุมชนกิจการวันที่ 22 มีนาคมปี 2007 ประธานวุฒิสภา, คริสด็อดเรียกว่าการปล่อยสินเชื่อของธนาคารล่า"เหลือเกินและหลอกลวง" เขาอธิบายให้กู้ยืมล่าการขายให้กับเจ้าของบ้านของเงินให้สินเชื่อที่พวกเขาไม่สามารถจ่าย - โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขายอาวุธให้กับกลุ่มผู้ด้อยโอกาสเช่นผู้สูงอายุผู้ประกอบการมีรายได้ต่ำและตรงไปตรงมากู้ เมื่ออัตราดอกเบี้ยเบื้องต้นต่ำของแขนหมดอายุหลังจากสองปีที่ผ่านมาอัตรา. เพิ่มขึ้นดังนั้นชันที่ผู้กู้ต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่ด็อดเรียกว่า "ชนิดของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกปีศาจ" ผู้กู้ถูกบังคับจะทำให้หนึ่งในสามตัวเลือกสิ้นเชิง: รีไฟแนนซ์ที่ค่าใช้จ่ายมากขึ้น ขายหรือค่าเริ่มต้นในการกู้ยืมเงิน ตัวอย่างของรูปแบบที่แตกต่างกันของการให้กู้ยืมล่าถูกนำเสนอในตารางที่ 4.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.6.2 การให้กู้ยืมจำนองพฤติกรรม
เป็นวิกฤตสินเชื่อที่กางออกและพฤติกรรมตลอดจนกลายเป็นความรู้ทั่วไป พวกเขา
ถูกวิจารณ์อย่างหนัก . ที่ได้ยินก่อนที่วุฒิสภาคณะกรรมการธนาคาร ที่พัก
และกิจการเมือง วันที่ 22 มีนาคม 2550 วุฒิสภาประธาน คริสโตเฟอร์ ดอดด์ เรียกว่า
มโนคติวิทยาของธนาคาร " ผิดศีลธรรมและหลอกลวง " เขาอธิบาย predatory ให้ยืม
ในฐานะที่เป็น ขาย homeowners เงินกู้ของพวกเขาไม่สามารถจ่ายได้ และโดยเฉพาะ การขายอาวุธ
เพื่อกลุ่มด้อยโอกาส เช่น ผู้สูงอายุ ผู้มีรายได้น้อย และตรงไปตรงมา
ผู้กู้ เมื่ออัตราดอกเบี้ยต่ำเบื้องต้นแขนหมดอายุหลังจากสองปีอัตราการเพิ่มขึ้นสูงชันที่กู้
ดังนั้นต้องเผชิญกับสิ่งที่เรียกว่า " ชนิดของดอดด์ขึ้นเขียง " ของปีศาจ
ผู้กู้ถูกบังคับให้หนึ่งในตัวเลือกสตาร์กสาม : refinance ที่ค่าใช้จ่ายมากขึ้น ขาย
หรือเริ่มต้นบนเงินกู้ ตัวอย่างของแบบฟอร์มที่แตกต่างกันของมโนคติวิทยานำเสนอ
ตาราง 4.1 .