Hospital CourseOver the course of h

Hospital Course
Over the course of hospitalization, Mr. J made frequent verbal threats to staff and other patients, and he particularly targeted and frightened a vulnerable patient in the unit. Three weeks into his hospitalization, he was denied discharge after a court hearing. This resulted in increased agitation, and he began making gang-related threats to staff and peers. He also started refusing and “cheeking” medications. Several days later, he entered the nursing station and destroyed a fax machine after he allegedly misinterpreted a statement made by a staff member. He required physical restraint, and in the course of being medicated, he kicked a nurse. Subsequently, additional antipsychotic medication was prescribed on an as-needed basis. Mr. J minimized the incident, reporting that he intended to kick the medication away and not to hurt anyone. In light of this incident and mounting threats to the vulnerable patient on the floor, he was transferred to another psychiatric unit.
On the new unit, Mr. J was initially managed on one-on-one observation for his and others’ safety, and he was able to maintain behavioral control. However, he 2010quickly began to manifest poor frustration tolerance and limited self-control, and he stated that he preferred to be rearrested and returned to jail. He began fashioning weapons, which he turned over to staff. On hospital day 45, he became physically threatening and brandished a toothbrush at a housekeeper whose work was preventing Mr. J from using the telephone. Staff also discovered that Mr. J had defaced the walls of his room with gang-related graffiti and homicidal threats. Two days later he received unscheduled antipsychotic medication for threatening behavior and attempting to assault another patient who reportedly made insulting comments. The following day, while discussing his feelings with the attending psychiatrist, he ran across the room and repeatedly struck the same patient without warning or provocation. When staff members approached, he stopped the assault and accepted sedating medications but refused to engage in discussion about the incident.
Clinical reassessment focused on Mr. J’s past trauma, and fluoxetine was added to his medication regimen. Over the following weeks, he was able to identify appropriate strategies for coping with frustration, and although he was not able to use them consistently, his behavior improved enough that he no longer required one-on-one monitoring. Nonetheless, on day 75 of his admission, when a tentative treatment plan to release him before the holidays was reconsidered because of suicidal threats and provocative behavior, he punched a wall. Over the next 3 days, after he learned that his mother had been to the emergency department with a fever, he became extremely distraught and began seeking reassurance from the staff.
With the planned departure of the psychiatric resident with whom he had been working, Mr. J began perseverating on his own discharge issues, and at treatment team meetings he would shout demands at the staff. After one of these meetings, Mr. J was noted to be talking loudly on the pay phone. A psychiatric resident who was not involved in his care walked past the pay phone, and for no apparent reason, Mr. J suddenly rushed after the resident and struck him on the side of the head with a closed fist. Mr. J was quickly restrained to prevent further assault, but he remained verbally threatening and attempted to lunge at staff again. He received multiple doses of sedating antipsychotic medications and remained in wrist and ankle restraints for several hours afterward because of extreme agitation and threatening behavior. He was then arrested and transferred to a forensic unit for ongoing stabilization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงพยาบาลแน่นอน
ช่วงเวลาของการรักษาในโรงพยาบาล mr เจทำให้ภัยคุกคามทางวาจาบ่อยให้กับเจ้าหน้าที่และผู้ป่วยอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าหมายที่เขาและกลัวความเสี่ยงของผู้ป่วยในหน่วย สามสัปดาห์ในการรักษาในโรงพยาบาลของเขาถูกปฏิเสธการจำหน่ายหลังจากที่ศาล นี้มีผลในการกวนเพิ่มขึ้นและเขาก็เริ่มทำให้ภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับแก๊งให้กับเจ้าหน้าที่และเพื่อนเขาก็เริ่มปฏิเสธและ "cheeking" ยา หลายวันต่อมาเขาเข้าสถานีพยาบาลและทำลายเครื่องแฟกซ์หลังจากที่เขาถูกกล่าวหาว่าตีความคำสั่งที่ทำโดยพนักงาน เขาจำเป็นต้องมีความยับยั้งชั่งใจทางกายภาพและในหลักสูตรของการเป็นยาเขาเตะพยาบาล ต่อมายารักษาโรคจิตเพิ่มเติมที่ถูกกำหนดตามความจำเป็น mrเจลดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรายงานว่าเขาตั้งใจที่จะเตะยาออกไปและจะไม่ทำร้ายใคร ในแง่ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและภัยคุกคามนี้จะยึดผู้ป่วยที่มีช่องโหว่อยู่บนพื้นเขาได้รับการถ่ายโอนไปยังหน่วยจิตเวชอื่น.
ในหน่วยงานใหม่, mr เจได้รับการจัดการในขั้นต้นกับการสังเกตหนึ่งในหนึ่งเพื่อความปลอดภัยและคนอื่น ๆ ของเขาและเขาก็สามารถที่จะควบคุมพฤติกรรม อย่างไรก็ตามเขา 2010quickly เริ่มที่จะแสดงให้เห็นความอดทนแห้วยากจนและ จำกัด การควบคุมตนเองและเขาบอกว่าเขาต้องการที่จะ rearrested และกลับไปยังคุก เขาเริ่มสมัยอาวุธที่เขาหันไปหาพนักงาน ที่โรงพยาบาลในวันที่ 45 เขาก็กลายเป็นอันตรายทางร่างกายและกวัดแกว่งแปรงสีฟันที่แม่บ้านที่มีผลงานได้รับการป้องกันไม่ให้นาย เจจากการใช้โทรศัพท์เจ้าหน้าที่ยังพบว่านาย เจได้สวยผนังของห้องพักของเขากับกราฟฟิตีแก๊งที่เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมและภัยคุกคาม สองวันต่อมาเขาได้รับยารักษาโรคจิตได้กำหนดไว้ก่อนการขู่ว่าพฤติกรรมและความพยายามที่จะโจมตีผู้ป่วยที่มีรายงานว่าได้แสดงความคิดเห็นดูถูกอีก ในวันรุ่งขึ้นขณะที่คุยความรู้สึกของเขากับจิตแพทย์เข้าร่วมเขาวิ่งไปทั่วห้องและซ้ำ ๆ หลงผู้ป่วยรายเดิมโดยไม่มีการเตือนหรือการยั่วยุ เมื่อพนักงานเดินเข้ามาใกล้เขาหยุดการโจมตีและได้รับการยอมรับยา sedating แต่ปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น.
ประเมินทางคลินิกที่เน้น mr ญของการบาดเจ็บที่ผ่านมาและ flu​​oxetine ถูกบันทึกอยู่ในระบบการปกครองยาของเขา ในช่วงสัปดาห์ต่อจากนั้นเขาก็สามารถที่จะระบุกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับการรับมือกับความยุ่งยากและแม้ว่าเขาจะไม่สามารถที่จะใช้พวกเขาอย่างต่อเนื่องพฤติกรรมของเขาดีขึ้นมากพอที่เขาไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอย่างใดอย่างหนึ่งต่อหนึ่ง กระนั้นในวันที่ 75 ของการรับสมัครของเขาเมื่อวางแผนการรักษาเบื้องต้นที่จะปล่อยให้เขาก่อนวันหยุดได้รับการพิจารณาเพราะการฆ่าตัวตายของภัยคุกคามและพฤติกรรมยั่วเขาเจาะกำแพง ในช่วง 3 วันถัดไปหลังจากที่เขาได้เรียนรู้ว่าแม่ของเขาได้รับการที่แผนกฉุกเฉินด้วยอาการไข้เขาก็กลายเป็นความหวังอย่างมากและเริ่มมองหาการรับรองจากเจ้าหน้าที่.
ด้วยการออกเดินทางตามแผนของที่อยู่อาศัยจิตเวชที่มีผู้ที่เขาได้รับการทำงาน mr เจเริ่ม perseverating ในประเด็นการปฏิบัติของเขาเองและในการประชุมทีมการรักษาเขาจะตะโกนเรียกร้องที่พนักงาน หลังจากหนึ่งของการประชุมเหล่านี้ mr เจก็สังเกตเห็นว่าจะพูดคุยเสียงดังบนโทรศัพท์จ่าย ที่อยู่อาศัยจิตเวชที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความดูแลของเขาเดินผ่านโทรศัพท์จ่ายและไม่มีเหตุผลชัดเจน mr เจก็รีบวิ่งตามถิ่นที่อยู่และหลงเขาที่ด้านข้างของหัวด้วยกำปั้น mrเจถูกยับยั้งได้อย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันการโจมตีต่อไป แต่เขาก็ยังคงคุกคามด้วยวาจาและพยายามที่จะพุ่งเข้าใส่ที่พนักงานอีกครั้ง เขาได้รับยาหลาย sedating ยารักษาโรคจิตและยังคงอยู่ในข้อมือและข้อเท้าผูกเป็นเวลาหลายชั่วโมงหลังจากนั้นเพราะความปั่นป่วนรุนแรงและพฤติกรรมคุกคามเขาถูกจับกุมและถูกโอนไปยังหน่วยนิติวิทยาศาสตร์เพื่อรักษาเสถียรภาพอย่างต่อเนื่องแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักสูตรพยาบาล
ผ่านหลักสูตรของโรงพยาบาล นาย J ทำภัยคุกคามบ่อยด้วยวาจากับเจ้าหน้าที่และผู้ป่วยอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าหมาย และกลัวผู้ป่วยมีความเสี่ยงในหน่วยงาน สัปดาห์ที่สามเป็นโรงพยาบาลของเขา เขาถูกปฏิเสธปล่อยหลังจากที่ได้ยินศาล ทำให้เพิ่มอาการกังวลต่อ และเขาเริ่มทำที่เกี่ยวข้องกับแก๊งคุกคามเจ้าหน้าที่และเพื่อน เขายังเริ่มปฏิเสธ และ "cheeking" ยา หลายวันต่อมา เขาป้อนสถานีพยาบาล และทำลายเครื่องโทรสารหลังจากเขาหลัง misinterpreted แถลงการณ์จากพนักงาน เขาต้องยับยั้งชั่งใจทางกายภาพ และในหลักสูตรเป็น medicated เขาเตะพยาบาล ในเวลาต่อมา ยา antipsychotic เพิ่มเติมถูกกำหนดตามความจำเป็น นายอภิรักษ์โกษะโยธิน J ย่อเหตุการณ์ รายงานว่า เขาตั้งใจ จะเตะยาไป และไม่ทำร้ายใคร เมื่อเหตุการณ์นี้และติดคุกคามผู้ป่วยเสี่ยงต่อชั้น เขาถูกถ่ายโอนไป unit. จิตเวชอื่น
ในหน่วยใหม่ นาย J ได้เริ่มจัดการในแพ็คเกจการสังเกตเพื่อความปลอดภัยของเขาและของคนอื่น และเขาได้รักษาควบคุมพฤติกรรม อย่างไรก็ตาม 2010quickly เขาเริ่มรายการค่าเผื่อแห้วดีและจำกัดอำนาจ และเขากล่าวว่า เขาต้องการที่ rearrested และส่งกลับไปยังคุก เขาเริ่มอาวุธ fashioning ซึ่งเขาเก็บกับทางเจ้าหน้าที่ ในโรงพยาบาลวัน 45 เขากลายเป็นการ คุกคามทางกายภาพ และ brandished แปรงสีฟันที่เป็นแม่บ้านที่ทำงานถูกป้องกันนาย J ใช้โทรศัพท์ เจ้าหน้าที่พบว่า นายเจมี defaced ผนังของห้องพักต่างที่เกี่ยวข้องกับแก๊งและคุกคาม homicidal สองวันต่อมาเขาได้รับยา antipsychotic ฐานะการคุกคามการทำงาน และพยายามโจมตีผู้ป่วยอื่นผู้ทำรายงานเห็น insulting วันต่อไปนี้ ในขณะที่ความรู้สึกของเขากับจิตแพทย์เข้าร่วม สนทนา เขาวิ่งข้ามห้อง และหลงผู้ป่วยเดียวกัน โดยไม่มีการเตือนหรือ provocation ซ้ำ ๆ เมื่อพนักงานสมาชิกประดับ เขาหยุดการทำร้าย และยอมรับ sedating ยา แต่ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมในการสนทนาเกี่ยวกับเหตุการณ์
reassessment คลินิกเน้นการบาดเจ็บที่ผ่านมานาย J และ fluoxetine ได้เพิ่มระบบการปกครองยาของเขา ผ่านสัปดาห์ต่อไปนี้ เขาสามารถระบุกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับรับมือกับแห้ว และแม้ว่าเขาไม่สามารถใช้อย่างต่อเนื่อง พฤติกรรมของเขาขึ้นพอที่เขาไม่ต้องตรวจสอบแพ็คเกจ กระนั้น วัน 75 เข้าของเขา เมื่อวางแผนการรักษาที่แน่นอนจะปล่อยให้เขาก่อนวันหยุดถูกทบทวนคุกคามอยากฆ่าตัวตายและลักษณะกระตุ้นการทำงาน เขาเจาะรูกำแพง 3 วันถัดไป หลังจากที่เขาได้เรียนรู้ว่า แม่ของเขาเคยไปแผนกฉุกเฉินมีอาการไข้ เขาเป็นจเป็นมาก และเริ่มหา reassurance จากพนักงาน
เดินแผนของจิตเวชซึ่งเขาได้รับการทำงาน นาย J เริ่ม perseverating ในเรื่องของตัวเองปล่อย และที่ประชุมทีมรักษา เขาจะตะโกนความต้องการที่พนักงาน หลังหนึ่งประชุมเหล่านี้ นาย J ถูกตั้งข้อสังเกตการพูดดังทางโทรศัพท์ค่าจ้าง จิตเวชที่ไม่เกี่ยวข้องในการดูแลของเขาเดินผ่านมาโทรศัพท์ และสาเหตุไม่ชัดเจน นายเจก็วิ่งหลังจากอาศัย และหลงเขาด้านของหัวด้วยกำปั้นปิด นายอภิรักษ์โกษะโยธิน J ถูกยับยั้งเพื่อป้องกันการโจมตีอย่างรวดเร็ว แต่เขายังคง คุกคามถึง และพยายาม lunge ที่พนักงานอีกครั้ง เขาได้รับหลายปริมาณของยา antipsychotic sedating และยังคงอยู่ในข้อมือและข้อเท้า restraints สำหรับหลายชั่วโมงหลังจากนั้นอาการกังวลต่อมากและพฤติกรรมคุกคาม เขาถูกจับแล้ว และโอนย้ายไปหน่วยนิติเวชเสถียรภาพอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรงพยาบาลหลักสูตร
ซึ่งจะช่วยไปตามเส้นทางที่ของโรงพยาบาลนาย J ทำให้การคุกคามด้วยวาจาเป็นประจำเพื่อพนักงานและผู้ป่วยอื่นๆและเขาโดยเฉพาะกลุ่มเป้าหมายและมีความเสี่ยงต่อความกลัวผู้ป่วยที่อยู่ในเครื่องได้ สามสัปดาห์ในโรงพยาบาลของเขาเขาได้รับการปฏิเสธการปฏิบัติหลังจากได้ยินศาล โรงแรมแห่งนี้เป็นผลทำให้ความรู้สึกมากขึ้นและเขาก็เริ่มทำให้การคุกคามไฟฟ้า - ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องลูกข่ายและพนักงานเขายังเริ่มไม่ยอมและ" cheeking "ยา หลายวันต่อมาเขาก็ใส่สถานีพยาบาลและทำลายเครื่องแฟกซ์ได้อีกด้วยหลังจากที่เขาถูกกล่าวหาว่าแปลความหมายผิดไปให้โดยสมาชิกพนักงานที่ เขาต้องมีข้อจำกัดทาง กายภาพ และในหลักสูตรของการได้อยู่ซึ่งแช่ยาเขาเตะนางพยาบาลคนหนึ่ง ภายหลัง รับประทานยา antipsychotic เพิ่มเติมได้ถูกกำหนดให้เป็นวันที่พื้นฐานตามความต้องการได้ นายJ ลดปัญหาการรายงานว่าเขาตั้งใจจะเตะยาออกไปและไม่ให้เจ็บทุกท่าน ในเหตุการณ์นี้และ ภัย คุกคามการติดตั้งเพื่อผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่อที่อยู่บนชั้นที่เขาจะพาท่านไปส่งถึงยังชุดพยาบาลจิตเวชอื่น.
บนชุดใหม่นาย J เป็นการบริหารจัดการในการสังเกตคนที่อยู่เพื่อความ ปลอดภัย ของผู้อื่นและในเบื้องต้นและเขาก็สามารถรักษาการควบคุมพฤติกรรม แต่ถึงอย่างไรก็ตามเขา 2010 ได้อย่างรวดเร็วก็เริ่มแสดงความขัดข้องหมองใจน่าสงสาร fault tolerance และจำกัด(มหาชน)ด้วยตนเองและการควบคุมเขากล่าวว่าเขาต้องการให้จับกุมอีกครั้งและกลับมายังเรือนจำ เขาเริ่มซึมซับเอาอาวุธซึ่งเขาหันหลังให้กับพนักงาน ในโรงพยาบาลวัน 45 เขาได้กลายเป็นเป็นอันตรายต่อร่างกายและ brandished แปรงสีฟันที่แม่บ้านซึ่งทำงานเป็นการป้องกันไม่ให้นาย J จากการใช้โทรศัพท์เจ้าหน้าที่ยังพบว่านาย J ได้หลุดลอกผนังห้องของเขาด้วย Graffiti Bar ชุดที่เกี่ยวข้องกับ ภัย คุกคามและเกี่ยวกับการฆ่าคน สองวันต่อมาเขาได้รับยา antipsychotic ไม่ได้กำหนดไว้สำหรับเป็นอันตรายต่อพฤติกรรมและพยายามทำร้ายร่างกายผู้ป่วยอีกคนหนึ่งซึ่งมีรายงานว่าทำให้ความคิดเห็นเล้ย ในวันต่อไปนี้ได้ในระหว่างการพูดคุยถึงความรู้สึกของเขากับนักจิตวิทยาที่เข้าร่วมประชุมเขาก็วิ่งไปทั่วห้องและซ้ำหลายครั้งพบผู้ป่วยเดียวกันโดยไม่มีการเตือนหรืออยู่ดีๆ เมื่อใดที่สมาชิกพนักงานเดินเข้ามาหาเขาหยุดทำร้ายและได้รับการยอมรับยา sedating แต่ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมในการประชุมเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าว.
กันทางการแพทย์ได้รับบาดเจ็บที่มุ่งเน้นในอดีตของนาย J และ fluoxetine ได้ถูกเพิ่มลงในการออกกำลังกายเพื่อ สุขภาพ ยาของเขา ในสัปดาห์ต่อไปนี้:เขาสามารถระบุกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับเผชิญกับ ภาวะ ความเครียดและแม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้งานได้อย่างต่อเนื่องพฤติกรรมของเขาดีขึ้นมากแล้วที่เขาไม่มีความจำเป็นอีกต่อไปการตรวจสอบคนที่อยู่ อย่างไรก็ตามในวัน 75 ของการเข้าชมของเขาเมื่อแผนการปฏิบัติไม่แน่นอนที่จะปล่อยให้เขาก่อนวันหยุดนักขัตฤกษ์ที่ได้พิจารณาทบทวนเนื่องจากมีพฤติกรรมก้าวร้าวและ ภัย คุกคามผู้ฆ่าตัวตายเขาเลยชกกำแพง ในช่วง 3 วันนับแต่วันถัดไปหลังจากที่เขาได้รู้ว่าแม่ของเขาก็คือการแผนกฉุกเฉินที่มีอาการไข้ที่เขาได้กลายมาเป็นอาการคลุ้มคลั่งอย่างมากและกำลังมองหาความมั่นใจอีกครั้งเริ่มจากพนักงานที่.
พร้อมด้วยการออกเดินทางมีการวางแผนของผู้อยู่อาศัยทางจิตเวชที่พร้อมด้วยผู้ที่เขาได้รับการทำงานนาย J เริ่ม perseverating ในประเด็นการคายประจุของเขาด้วยตัวของท่านเองและในการประชุมทีมงานการรักษาเขาจะตะโกนความต้องการที่มีพนักงานที่ หลังจากเป็นหนึ่งในการประชุมดังกล่าวนาย J ได้ระบุไว้ในการได้พูดเสียงดังในโทรศัพท์แบบเสียค่าบริการเมื่อรับชมที่ ที่พักทางจิตเวชที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการดูแลของเขาเดินผ่านโทรศัพท์แบบเสียค่าบริการเมื่อรับชมและไม่มีเหตุผลชัดเจนนาย J ก็รีบวิ่งไปหลังจากผู้อยู่อาศัยและเขาที่ด้านข้างของศีรษะพร้อมด้วยกำปั้นปิด นายJ ก็หยุดเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกทำร้ายอีกอย่างรวดเร็วแต่เขาก็ยังอยู่ในเกณฑ์ดีขึ้นด้วยวาจาข่มขู่และพยายามที่จะเหยียดขางอเข่าที่พนักงานอีกครั้ง เขาได้รับปริมาณยาหลาย antipsychotic sedating และอยู่ในหมอนรองศีรษะและข้อเท้าข้อมือเป็นเวลาหลายชั่วโมงหลังจากนั้นเนื่องจากมีพฤติกรรมข่มขู่และเต็มไปด้วยความพะวักพะวน Extremeเขาก็ถูกจับและจะพาท่านไปส่งถึงยังหน่วยนิติวิทยาศาสตร์สำหรับการรักษาอย่างต่อเนื่องแล้ว