Abstract: HIV-infected patients dev

Abstract: HIV-infected patients develop abnormalities of glucose metabolism due to the
virus and antiretroviral drugs. Spirulina and soybean are nutritional supplements that are
cheap, accessible in our community and affect glucose metabolism. We carried out a
randomized study to assess the effect of Spirulina platensis versus soybean as a food
supplement on HIV/HAART-associated insulin resistance (IR) in 33 insulin-resistant
HIV-infected patients. The study lasted for two months at the National Obesity Centre of
Cameroon. Insulin resistance was measured using the short insulin tolerance test. Physical
activity and diet did not change over the study duration. On-treatment analysis was used to
analyze data. The Mann-Whitney U test, the Students T test and the Chi square test were
used as appropriate. Curve gradients were analyzed using ANCOVA. Seventeen subjects
were randomized to spirulina and 16 to soybean. Each received 19 g of supplement daily.
The follow up rate was 65% vs. 100% for spirulina and soybean groups, respectively, andboth groups were comparable at baseline. After eight weeks, insulin sensitivity (IS)
increased by 224.7% vs. 60% in the spirulina and soybean groups respectively (p < 0.001).
One hundred per cent vs. 69% of subjects on spirulina versus soybean, respectively,
improved their IS (p = 0.049) with a 1.45 (1.05–2.02) chance of improving insulin
sensitivity on spirulina. This pilot study suggests that insulin sensitivity in HIV patients
improves more when spirulina rather than soybean is used as a nutritional supplement.
Trial registration: ClinicalTrials.gov identifier NCT01141777

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ: ความผิดปกติของเมแทบอลิซึมของกลูโคสเนื่องพัฒนาผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวียาเสพติดไวรัสและแนว สาหร่ายเกลียวทองและถั่วเหลืองเป็นอาหารเสริมทางโภชนาการที่ราคาประหยัด สะดวกในการเผาผลาญของกลูโคสของชุมชนและมีผลต่อ เราดำเนินการศึกษา randomized เพื่อประเมินผลของสาหร่ายเกลียวทอง platensis เมื่อเทียบกับถั่วเหลืองเป็นอาหารเสริมในเอชไอ วี/HAART-สัมพันธ์ต้านทานอินซูลิน (IR) ในอินซูลินต้านทาน 33ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี การศึกษาที่กินเวลาสองเดือนที่ศูนย์โรคอ้วนแห่งชาติของแคเมอรูน ต้านทานอินซูลินถูกวัดโดยใช้การทดสอบยอมรับอินซูลินสั้น มีอยู่จริงกิจกรรมและอาหารไม่ได้เปลี่ยนไปในช่วงการศึกษา วิเคราะห์ในรักษาถูกใช้วิเคราะห์ข้อมูล ทดสอบมานน์วิทนีย์ U การทดสอบ T ของนักเรียน และการทดสอบตาราง Chiใช้ตามความเหมาะสม โค้งไล่ระดับสีได้วิเคราะห์โดยใช้ ANCOVA เรื่องที่ 17มี randomized 16 กับถั่วเหลืองและสาหร่ายเกลียวทอง แต่ละได้รับ g 19 ของเสริมทุกวันติดตามราคาถูก 65% เทียบกับ 100% กลุ่มสาหร่ายเกลียวทองและถั่วเหลือง ตามลำดับ กลุ่ม andboth ได้เปรียบที่พื้นฐาน หลังจาก 8 สัปดาห์ ความไวอินซูลิน (IS)เพิ่มขึ้น 224.7% เทียบกับ 60% กลุ่มสาหร่ายเกลียวทองและถั่วเหลืองตามลำดับ (p < 0.001)ร้อยละหนึ่งร้อยเทียบกับ 69% ของการสาหร่ายเกลียวทองกับถั่วเหลือง ตามลำดับIS ของพวกเขาที่ดีขึ้น (p = 0.049) มีโอกาส (1.05 – 2.02) 1.45 ของอินซูลินในการปรับปรุงความไวในสาหร่ายเกลียวทอง การศึกษานำร่องนี้แนะนำว่า ความไวของอินซูลินในผู้ป่วยเอชไอวีเพิ่มมากขึ้นเมื่อสาหร่ายเกลียวทองมากกว่าถั่วเหลืองใช้เป็นอาหารเสริมโภชนาการลงทะเบียนทดลองใช้: ClinicalTrials.gov รหัส NCT01141777

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ: ผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวีการพัฒนาความผิดปกติของการเผาผลาญกลูโคสเนื่องจาก
ไวรัสและยาต้านไวรัส สาหร่ายเกลียวทองและถั่วเหลืองเป็นอาหารเสริมที่มี
ราคาถูกและสามารถเข้าถึงได้ในชุมชนของเราและมีผลต่อการเผาผลาญกลูโคส เราดำเนินการ
ศึกษาแบบสุ่มเพื่อประเมินผลกระทบของสาหร่ายเกลียวทองเมื่อเทียบกับถั่วเหลืองเป็นอาหาร
เสริมเอชไอวี / โรคความต้านทานต่ออินซูลินที่เกี่ยวข้อง (IR) ใน 33 อินซูลินทน
ผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี การศึกษากินเวลานานถึงสองเดือนที่ศูนย์โรคอ้วนแห่งชาติ
แคเมอรูน ความต้านทานต่ออินซูลินได้รับการวัดโดยใช้ทดสอบความทนทานต่ออินซูลินสั้น ทางกายภาพ
กิจกรรมและการรับประทานอาหารที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตลอดระยะเวลาการศึกษา การวิเคราะห์เกี่ยวกับการรักษาถูกใช้ในการ
วิเคราะห์ข้อมูล การทดสอบ Mann-Whitney U, ทดสอบ T นักศึกษาและจิตารางการทดสอบที่ถูก
นำมาใช้ตามความเหมาะสม การไล่ระดับสี Curve วิเคราะห์โดยใช้ ANCOVA เจ็ดวิชาที่
ถูกสุ่มให้สาหร่ายและ 16 ถั่วเหลือง แต่ละคนได้รับ 19 กรัมของอาหารเสริมประจำวัน.
ติดตามอัตราเป็น 65% เทียบกับ 100% สำหรับกลุ่มสาหร่ายและถั่วเหลืองตามลำดับกลุ่ม andboth ถูกเปรียบเทียบที่ baseline หลังจากแปดสัปดาห์ความไวของอินซูลิน (IS)
เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับ 224.7% 60% ในกลุ่มสาหร่ายและถั่วเหลืองตามลำดับ (p <0.001).
หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์เทียบกับ 69% ของอาสาสมัครในสาหร่ายเกลียวทองเมื่อเทียบกับถั่วเหลืองตามลำดับ
ปรับตัวดีขึ้นเป็นของพวกเขา (p = 0.049) มี 1.45 (1.05-2.02) โอกาสของการปรับปรุงอินซูลิน
ไวในสาหร่ายเกลียวทอง การศึกษานำร่องนี้แสดงให้เห็นว่าความไวของอินซูลินในผู้ป่วยเอชไอวี
ช่วยเพิ่มมากขึ้นเมื่อสาหร่ายมากกว่าถั่วเหลืองที่ใช้เป็นผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร.
ลงทะเบียนทดลอง: NCT01141777 ClinicalTrials.gov ระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ : ผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวี พัฒนาความผิดปกติของการเผาผลาญกลูโคสเนื่องจาก
ไวรัสและต้านยาเสพติด สาหร่ายสไปรูไลน่า และ ถั่วเหลือง เป็นอาหารเสริมที่
ราคาถูก สามารถเข้าถึงได้ ในชุมชนของเรา และมีผลต่อการเผาผลาญกลูโคส เรานำออก
สุ่มศึกษาเพื่อประเมินผลการเรียนและถั่วเหลืองเป็นอาหาร
สาหร่ายสไปรูไลน่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับเอชไอวี / ยาต้านไวรัสเอดส์ที่เกี่ยวข้องอินซูลิน ( IR ) 33 อินซูลินป้องกัน
ในผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี . การศึกษา เป็นเวลา 2 เดือน ที่ศูนย์บริการของโรคอ้วนแห่งชาติ
คาเมรูน การวัดความต้านทานต่ออินซูลินอินซูลินความอดทนสั้นทดสอบ กิจกรรมทางกาย
และอาหารไม่ได้เปลี่ยนการศึกษาระยะเวลา ในการวิเคราะห์การใช้
วิเคราะห์ข้อมูล The Mann Whitney U test ,นักเรียนทดสอบไคสแควร์และทดสอบ
ใช้ตามความเหมาะสม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การไล่ระดับสีโค้งหลัง . สิบเจ็ดคน
สุ่มให้สาหร่ายและ 16 ในถั่วเหลือง ละ 19 กรัมของเสริมทุกวัน
ติดตามอัตรา 65% และ 100% สำหรับกลุ่ม , สาหร่าย และถั่วเหลือง ตามลำดับ กลุ่ม andboth ใกล้เคียงกัน พื้นฐาน หลังจากแปดสัปดาห์ , ความไวของอินซูลิน ( )
เพิ่มขึ้น 224.7 % เทียบกับ 60% ในสาหร่ายเกลียวทอง และถั่วเหลือง กลุ่มตามลำดับ ( P < 0.001 ) .
หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์กับ 69% ของวิชาในสาหร่ายเกลียวทองกับถั่วเหลืองตามลำดับ
พัฒนาการ ( p = 0.049 ) กับ 1.45 ( 1.05 ( 2.02 ) โอกาสของการปรับปรุงความไวต่ออินซูลิน
สาหร่าย . การศึกษานำร่องครั้งนี้ ชี้ให้เห็นว่า ความไวของอินซูลินในผู้ป่วย HIV
ปรับปรุงเมื่อสาหร่ายมากกว่าถั่วเหลืองใช้เป็นอาหารเสริมทางโภชนาการ .
ทดลองลงทะเบียน : clinicaltrials.gov ระบุ nct01141777