It is widely acknowledged that post

It is widely acknowledged that postsecondary education can provide a route out of low-wage
employment and welfare dependency for those with the ability and motivation to pursue advanced
degrees. A study by Kane and Rouse (1995) has been cited frequently as evidence that
postsecondary education, and particularly graduation with a two-year or four-year degree, is
associated with increased earnings. Focused specifically on welfare recipients, Hollenbeck and
4
Kimmel (2002) and London (2004) similarly demonstrate that postsecondary education is associated
with improved long-term outcomes, including increased employment and earnings and reduced
welfare recidivism. Further, having higher levels of education (which may or may not have been
achieved while receiving aid) is associated with shorter welfare spells (Barrett 2002; Blank 1989),
increased post-program employment and earnings (Michalopoulos and Schwartz 2000), and better
educational outcomes for children (Magnusen and McGroder 2002). Descriptive studies of
community college programs for welfare recipients also suggest improved outcomes resulting from
college attendance (Butler and Deprez 2002; Gittell, Gross, and Holdaway 1993; Karier 1998 and
2000; Thompson 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันจะรู้ว่า ศึกษา postsecondary สามารถให้กระบวนการผลิตจากค่าแรงต่ำอ้างอิงการจ้างงานและสวัสดิการสำหรับผู้ที่มีความสามารถและแรงจูงใจการติดตามขั้นสูงองศา การศึกษา โดยเคนและกระตุ้น (1995) ได้ถูกอ้างถึงบ่อยเป็นหลักฐานที่การศึกษา postsecondary และศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตัว 2 ปี หรือ 4 ปีเกี่ยวข้องกับกำไรที่เพิ่มขึ้น โดยเน้นผู้รับสวัสดิการ Hollenbeck และ4คิมเมล (2002) และลอนดอน (2004) ในทำนองเดียวกันแสดงให้เห็นถึงว่าการศึกษา postsecondary เกี่ยวข้องมีผลระยะยาวดีขึ้น รวมทั้งเพิ่มการจ้างงานและรายได้ และลดrecidivism สวัสดิการ เพิ่มเติม มีระดับสูงของการศึกษา (ซึ่งอาจ หรืออาจไม่ทำได้ในขณะรับช่วย) ที่สัมพันธ์กับสั้นสวัสดิการ spells (Barrett 2002 ปี 1989 เปล่า),เพิ่มโปรแกรมหลังจ้างงาน และรายได้ (Michalopoulos และ Schwartz 2000), และดีกว่าผลการศึกษาสำหรับเด็ก (Magnusen และ McGroder 2002) ศึกษาอธิบายโปรแกรมวิทยาลัยผู้รับสวัสดิการยังแนะนำการปรับปรุงผลที่เกิดจากเข้าวิทยาลัย (พ่อบ้านและ Deprez 2002 Gittell รวม และ Holdaway 1993 Karier 1998 และ2000 ทอมป์สัน 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายว่าการศึกษา postsecondary สามารถให้เส้นทางออกจากค่าแรงต่ำการจ้างงานและการพึ่งพาสวัสดิการสำหรับผู้ที่มีความสามารถและแรงจูงใจที่จะไล่ตามขั้นสูงองศา การศึกษาโดยเทอรีเคนและปลุก (1995) ได้รับการอ้างถึงบ่อยเป็นหลักฐานว่าpostsecondary ศึกษาและสำเร็จการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสองปีหรือปริญญาสี่ปีจะเกี่ยวข้องกับผลประกอบการที่เพิ่มขึ้น เน้นเฉพาะในผู้รับสวัสดิการ Hollenbeck และ4 คิมเมล (2002) และลอนดอน (2004) ในทำนองเดียวกันแสดงให้เห็นว่าการศึกษา postsecondary มีความเกี่ยวข้องกับผลในระยะยาวที่ดีขึ้นรวมทั้งการจ้างงานที่เพิ่มขึ้นและรายได้และลดการกระทำผิดซ้ำสวัสดิการ นอกจากนี้มีระดับที่สูงขึ้นของการศึกษา (ซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ได้รับการประสบความสำเร็จในขณะที่ได้รับความช่วยเหลือ) มีความเกี่ยวข้องกับคาถาสวัสดิการสั้น (บาร์เร็ตต์ 2002; เปล่า 1989) เพิ่มขึ้นการจ้างงานโพสต์โปรแกรมและรายได้ (Michalopoulos และชวาร์ตซ์ 2000) และดีกว่าผลการศึกษาสำหรับเด็ก (Magnusen และ McGroder 2002) การศึกษาเชิงพรรณนาของโปรแกรมวิทยาลัยชุมชนสำหรับผู้รับสวัสดิการยังแนะนำให้ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นเป็นผลมาจากการเข้าร่วมประชุมวิทยาลัย(บัตเลอร์และ Deprez 2002; Gittell, ขั้นต้นและ Holdaway 1993; Karier ปี 1998 และ2000 ธ อมป์สัน 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่าวุฒิการศึกษาสามารถให้เส้นทางของการจ้างงานค่าจ้างต่ำและการพึ่งพาสวัสดิการ
สําหรับผู้ที่มีความสามารถและแรงจูงใจที่จะไล่ตามองศาที่ทันสมัย

การศึกษาโดยเคนและปลุก ( 1995 ) ได้ถูกอ้างบ่อยเท่าที่หลักฐาน
วุฒิการศึกษาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษากับระดับสองปีหรือ 4 ปี คือ
เกี่ยวข้องกับการเพิ่มรายได้เน้นด้านผู้รับสวัสดิการ ที่ตั้งและ
4
คิมเมล ( 2002 ) และลอนดอน ( 2004 ) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า วุฒิการศึกษามีความสัมพันธ์กับผลระยะยาว
ดีขึ้น รวมทั้งเพิ่มการจ้างงานและรายได้และสวัสดิการลดลง
การทำผิดซ้ำซาก เพิ่มเติมที่มีระดับที่สูงขึ้นของการศึกษา ( ซึ่งอาจจะหรืออาจไม่ได้รับ
เกิดขึ้นในขณะที่ได้รับความช่วยเหลือ ) เกี่ยวข้องกับสวัสดิการสั้นคาถา ( Barrett 2002 ; ว่าง 1989 )
) โปรแกรมและรายได้การจ้างงาน ( โพสต์ michalopoulos และ Schwartz , 2000 ) และดีกว่า
การศึกษาผลสำหรับเด็ก ( magnusen และ mcgroder 2002 ) การศึกษาเชิงพรรณนาของ
โปรแกรมชุมชนวิทยาลัยสำหรับผู้รับสวัสดิการยังเสนอแนะปรับปรุงผลที่เกิดจาก
วิทยาลัยเข้าร่วมประชุม ( พ่อบ้านและเดเพรส 2002 ; gittell ขั้นต้น และ holdaway 1993 ;
karier 1998 และ 2000 ; Thompson 1993 )