Whiiing!*Shortly after he opened his eyes, Weed walked out of the Tele การแปล - Whiiing!*Shortly after he opened his eyes, Weed walked out of the Tele ไทย วิธีการพูด

Whiiing!*Shortly after he opened hi

Whiiing!*
Shortly after he opened his eyes, Weed walked out of the Teleport Gate and found himself inside a cave. Cold wind blew in from the cave’s entrance.
“Uu, Cold!”
It was a situation he had to get used to every day!
Due to having experience shivering in the cold, he could be unfazed by strong, cold winds.
“Looks like I had to return to this place eventually.”
The North.
He ended up coming to this harsh place with Seoyoon.
Weed changed his clothes quickly to avoid catching a cold.
It was clothing made from the furry leather of the Yetis!
It did not look all that appealing from the outside, but it provided good insulation.
‘Being warm in the winter really is the best.’
Some people tried to look cool by wearing light clothing.
Weed looked upon those people and laughed at them.
‘They’re going where while wearing clothing like that?’
Traditionally, thicker clothes were the best. Warm clothes that did not let any cold air in.
New clothing made from good, light materials had to change as fashion moved on.
However, the clothing he wore was very special.
Clothing stuffed with a lot of fur and cotton!
It resembled the clothing that the older men who sailed on the boats near beaches wore. It was the thickest clothing. Because the clothing is thick and durable, you can wear it every year.
As a negative side effect, one would never appear to be young while wearing clothes like these!
The first time in his life, he had been called an "old man" while he was out on his milk delivery route.
It was a painful memory filled with shock, something he would never want to recall.
“Cough.”
As Weed searched his surroundings, he found Alveron and Seoyoon.
The pope-candidate Alveron. It was comforting to travel with him due to his high level and his knowledge of higher-tier divine magic.
Without Alveron, it would have been impossible to win against the True Blood Vampire Clan.
This time, he had to rely on both Alveron and Seoyoon in order to complete the quest.
Weed faced Alveron and gave him an order.
“It’s cold. For now, see if you can get a campfire going.”
“Yes.”
After Alveron politely answered, he gathered some nearby wood and started a fire. Kind and pure Alveron fulfilled his orders without complaint.
Meanwhile, Seoyoon’s lips turned a deep blue.
Alveron was wearing a robe that did not allow the elements through, because he was a candidate for papacy. Weed was similarly wearing Yeti leather, which let him withstand the cold to some extent.
However, Seoyoon did not have specially insulating clothing, so she could only remain exposed to the full brunt of the extreme cold.
Weed pulled out sewing equipment and materials from his backpack.
Since he had no choice but to travel with Seoyoon, he was going to make her some clothes. Luckily, there were some materials leftover from making the Geomchis’ clothes.
Weed cut the leather and, with more care than usual, began sewing.
*Ttiring!*
Women’s Leather Clothes:
Durability 80/80
Defense 25Clothing made from a long-lived black boar.
A tailor with great insight made this clothing using intermediate sewing materials.
Since this clothing is not thick, it allows natural movement of the arms and legs and is comfortable to be active.
Requirements:
Level 250
Options :
Agility +20
Arrows are harder to detect.
When worn by Dancers, effect of dancing increases by 3%.
Weed finished sewing the clothing, and held it out to Seoyoon.
“Please...wear this.”
All while trying to force the unnatural politeness!
The clothing that Weed made was average leather clothing. It was something that one could wear underneath heavy armor.
While the wizard and priest classes lacked the strength to do so, the classes that could wear heavy armor usually wore leather armor in addition to that, resulting in an even more exceptional defense.
He made the clothes using Seoyoon’s measurement, which he already knew in advance.
However, Seoyoon did not take the clothes.
“…”
She fixedly stared at the clothes that Weed held out for her.
A thought passed through Weeds mind.
‘She must have some difficulty receiving it from an acquaintance.’
There was a time when they traveled together for a number of days while he was the orc Karichwi, but Seoyoon was unaware of that fact. Since she only recalled meeting him while eating barbeque at the Instructor’s log cabin, it was understandable.
With those thoughts, Weed smiled favorably towards her.
“It’s okay. You may wear it. Since it was made particularly for your use, please hurry up and take it.”
However, Seoyoon shook her head without saying anything.
‘Why is she behaving like that?’
Weed, puzzled, followed her line of vision. Seoyoon was expressionlessly looking at the Yeti leather clothing he was wearing.
‘No way…!’
The fleeting thought that passed in a second!
Weed investigated Seoyoon’s location. She was right in front of the campfire. She was so close to the fire that if she moved a little closer she would burn.
‘She must hate the cold. That means the reason why she refuses to wear this is...’
The reason she refused was not that she found accepting the favor to be difficult. She was silently demanding the slightly warmer clothing.
The clothing that Weed made properly reflected the exposure of women’s clothing, and he did not layer it in to reduce the amount of materials used.
She keenly observed this and wanted different clothes.
Weed had no choice but to make her a new set of clothes. Using the leftover materials, he added on some layers and eliminated the exposed areas of the clothing to make thicker clothes.
It was at this point that Seoyoon grabbed the clothes and went behind a boulder to change.
After somehow completing the preparations for weathering the cold, Weed turned to ask Alveron a question.
“Where is the Valley of Death?”
“It’s known as the Sendeim Valley.”
“It has an original name. Is that place also related to the Undead Army?”
Weed asked the question because most of the high-ranking quests he received had involved the Undead Army in some way.
However, Alveron shook his head.
“The Church is investigating the Undead Army that Bar Khan controlled. They revealed that this quest and the Undead Army are not related. It involves the ancient Niflheim Empire. You should be able to obtain more information on the Sendeim Valley from the Morata Village’s Elder.”
“I see.”
Weed went to the outside of the cave.
A large darkness was visible in the distance.
It was the Morata Castle, where he fought against the True Blood Vampires.
It seemed as though they splendidly renovated the houses in the outskirts of the manor, which were ruins in the past. The residents were also moving about here and there.
“Then let’s go.”
Weed trudged towards the village of Morata.
Alveron and Seoyoon followed him.
The village residents welcomed him warmly.
“Warrior! We welcome your return to this place. We will never forget the grace by which you saved our lives.”
With the completion of the quest, the village revived.
Weed was the village’s best contributor! Thanks to that, he could receive a lot of favor from the village residents. Weed began by seeking the Elder.
The largest house that, in the past, was completely destroyed so that not even a skeleton could be found was repaired and became the Elder’s house.
Inside the house, the wood in the fireplace was burning, spreading a warm atmosphere.
“Warrior, I sincerely thank you for revisiting us in these hard times. “
“I wanted to come again even if that wasn’t the case. I’m glad to see that you and the village residents are doing well.”
“It’s thanks to the protection of Freya’s knights and priests.”
Monster infested villages could become invaded at any time.
As in the case of Baran village, monsters could kidnap people and force them to become their slaves. However, thanks to the efforts of the Church of Freya, this village became safe.
The Elder brought out a basket laden with sweet potatoes that were puffing with steam.
“As it so happened to be, it’s about dinner time; would you care to join?”
“I won’t refuse.”
Weed sat down at the table and began to peel the sweet potatoes.
Seoyoon also sat down next to him and quietly began peeling sweet potatoes and eating them.
In the past, there was a time they also ate together like this in the Instructor’s log cabin.
‘Every time we meet, we seem to end up eating something together. If we’re this tied together, could it be fate?’
The sweet potatoes that they put into a campfire and grilled. The sweet potato eaten at night was puffy with steam and had an aesthetic golden meat.
Weed took a mouthful of the sweet potato.
It was savory while being sweet!
‘It would’ve been perfect if I had some kimchi to go with this.’
He had enough proficiency in cooking to make some kimchi. He also had the necessary ingredients.
However, it was impossible to start marinating kimchi when one wanted to eat it. That was why special foods, such as kimchi, usually sold at exceedingly high prices.
Because it became a widely spread universal food that even the Westerners could eat, it was available in most restaurants.
People loved to eat kimchi to the point where chefs would learn how to make it first.
Weed diligently peeled and ate the sweet potatoes. Ever since coming to the North, there was very little to eat, so they were in a hungry state.
Alveron tried to eat politely at first, but he started to eat hastily. After he started traveling with Weed, he began to gain an appreciation for food.
The basket filled with sweet potatoes began to rapidly empty.
Weed and Alveron did most of the eating, but the amount Seoyoon was putting away was also substantial. It was then that Weed looked at the Elder’s expression.
A mooch must always gauge the state of his benefactor in order to live and eat.
The glaring eyes and the furrowed brows!
Unsurprisingly, he was feeling sensitive about the dwindling amount of sweet potatoes.
Weed put the sweet potato down and asked a
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Whiiing!*Shortly after he opened his eyes, Weed walked out of the Teleport Gate and found himself inside a cave. Cold wind blew in from the cave’s entrance.“Uu, Cold!”It was a situation he had to get used to every day!Due to having experience shivering in the cold, he could be unfazed by strong, cold winds.“Looks like I had to return to this place eventually.”The North.He ended up coming to this harsh place with Seoyoon.Weed changed his clothes quickly to avoid catching a cold.It was clothing made from the furry leather of the Yetis!It did not look all that appealing from the outside, but it provided good insulation.‘Being warm in the winter really is the best.’Some people tried to look cool by wearing light clothing.Weed looked upon those people and laughed at them.‘They’re going where while wearing clothing like that?’Traditionally, thicker clothes were the best. Warm clothes that did not let any cold air in.New clothing made from good, light materials had to change as fashion moved on.However, the clothing he wore was very special.Clothing stuffed with a lot of fur and cotton!It resembled the clothing that the older men who sailed on the boats near beaches wore. It was the thickest clothing. Because the clothing is thick and durable, you can wear it every year.As a negative side effect, one would never appear to be young while wearing clothes like these!The first time in his life, he had been called an "old man" while he was out on his milk delivery route.It was a painful memory filled with shock, something he would never want to recall.“Cough.”As Weed searched his surroundings, he found Alveron and Seoyoon.The pope-candidate Alveron. It was comforting to travel with him due to his high level and his knowledge of higher-tier divine magic.Without Alveron, it would have been impossible to win against the True Blood Vampire Clan.This time, he had to rely on both Alveron and Seoyoon in order to complete the quest.Weed faced Alveron and gave him an order.“It’s cold. For now, see if you can get a campfire going.”“Yes.”After Alveron politely answered, he gathered some nearby wood and started a fire. Kind and pure Alveron fulfilled his orders without complaint.Meanwhile, Seoyoon’s lips turned a deep blue.Alveron was wearing a robe that did not allow the elements through, because he was a candidate for papacy. Weed was similarly wearing Yeti leather, which let him withstand the cold to some extent.However, Seoyoon did not have specially insulating clothing, so she could only remain exposed to the full brunt of the extreme cold.Weed pulled out sewing equipment and materials from his backpack.Since he had no choice but to travel with Seoyoon, he was going to make her some clothes. Luckily, there were some materials leftover from making the Geomchis’ clothes.Weed cut the leather and, with more care than usual, began sewing.*Ttiring!*Women’s Leather Clothes:Durability 80/80Defense 25Clothing made from a long-lived black boar.A tailor with great insight made this clothing using intermediate sewing materials.Since this clothing is not thick, it allows natural movement of the arms and legs and is comfortable to be active.Requirements:Level 250Options :Agility +20Arrows are harder to detect.When worn by Dancers, effect of dancing increases by 3%.Weed finished sewing the clothing, and held it out to Seoyoon.“Please...wear this.”All while trying to force the unnatural politeness!The clothing that Weed made was average leather clothing. It was something that one could wear underneath heavy armor.While the wizard and priest classes lacked the strength to do so, the classes that could wear heavy armor usually wore leather armor in addition to that, resulting in an even more exceptional defense.He made the clothes using Seoyoon’s measurement, which he already knew in advance.However, Seoyoon did not take the clothes.“…”She fixedly stared at the clothes that Weed held out for her.A thought passed through Weeds mind.‘She must have some difficulty receiving it from an acquaintance.’There was a time when they traveled together for a number of days while he was the orc Karichwi, but Seoyoon was unaware of that fact. Since she only recalled meeting him while eating barbeque at the Instructor’s log cabin, it was understandable.With those thoughts, Weed smiled favorably towards her.“It’s okay. You may wear it. Since it was made particularly for your use, please hurry up and take it.”However, Seoyoon shook her head without saying anything.‘Why is she behaving like that?’Weed, puzzled, followed her line of vision. Seoyoon was expressionlessly looking at the Yeti leather clothing he was wearing.‘No way…!’The fleeting thought that passed in a second!Weed investigated Seoyoon’s location. She was right in front of the campfire. She was so close to the fire that if she moved a little closer she would burn.‘She must hate the cold. That means the reason why she refuses to wear this is...’The reason she refused was not that she found accepting the favor to be difficult. She was silently demanding the slightly warmer clothing.The clothing that Weed made properly reflected the exposure of women’s clothing, and he did not layer it in to reduce the amount of materials used.She keenly observed this and wanted different clothes.Weed had no choice but to make her a new set of clothes. Using the leftover materials, he added on some layers and eliminated the exposed areas of the clothing to make thicker clothes.It was at this point that Seoyoon grabbed the clothes and went behind a boulder to change.After somehow completing the preparations for weathering the cold, Weed turned to ask Alveron a question.“Where is the Valley of Death?”“It’s known as the Sendeim Valley.”“It has an original name. Is that place also related to the Undead Army?”Weed asked the question because most of the high-ranking quests he received had involved the Undead Army in some way.However, Alveron shook his head.“The Church is investigating the Undead Army that Bar Khan controlled. They revealed that this quest and the Undead Army are not related. It involves the ancient Niflheim Empire. You should be able to obtain more information on the Sendeim Valley from the Morata Village’s Elder.”“I see.”Weed went to the outside of the cave.A large darkness was visible in the distance.It was the Morata Castle, where he fought against the True Blood Vampires.It seemed as though they splendidly renovated the houses in the outskirts of the manor, which were ruins in the past. The residents were also moving about here and there.“Then let’s go.”Weed trudged towards the village of Morata.Alveron and Seoyoon followed him.The village residents welcomed him warmly.“Warrior! We welcome your return to this place. We will never forget the grace by which you saved our lives.”With the completion of the quest, the village revived.Weed was the village’s best contributor! Thanks to that, he could receive a lot of favor from the village residents. Weed began by seeking the Elder.The largest house that, in the past, was completely destroyed so that not even a skeleton could be found was repaired and became the Elder’s house.Inside the house, the wood in the fireplace was burning, spreading a warm atmosphere.
“Warrior, I sincerely thank you for revisiting us in these hard times. “
“I wanted to come again even if that wasn’t the case. I’m glad to see that you and the village residents are doing well.”
“It’s thanks to the protection of Freya’s knights and priests.”
Monster infested villages could become invaded at any time.
As in the case of Baran village, monsters could kidnap people and force them to become their slaves. However, thanks to the efforts of the Church of Freya, this village became safe.
The Elder brought out a basket laden with sweet potatoes that were puffing with steam.
“As it so happened to be, it’s about dinner time; would you care to join?”
“I won’t refuse.”
Weed sat down at the table and began to peel the sweet potatoes.
Seoyoon also sat down next to him and quietly began peeling sweet potatoes and eating them.
In the past, there was a time they also ate together like this in the Instructor’s log cabin.
‘Every time we meet, we seem to end up eating something together. If we’re this tied together, could it be fate?’
The sweet potatoes that they put into a campfire and grilled. The sweet potato eaten at night was puffy with steam and had an aesthetic golden meat.
Weed took a mouthful of the sweet potato.
It was savory while being sweet!
‘It would’ve been perfect if I had some kimchi to go with this.’
He had enough proficiency in cooking to make some kimchi. He also had the necessary ingredients.
However, it was impossible to start marinating kimchi when one wanted to eat it. That was why special foods, such as kimchi, usually sold at exceedingly high prices.
Because it became a widely spread universal food that even the Westerners could eat, it was available in most restaurants.
People loved to eat kimchi to the point where chefs would learn how to make it first.
Weed diligently peeled and ate the sweet potatoes. Ever since coming to the North, there was very little to eat, so they were in a hungry state.
Alveron tried to eat politely at first, but he started to eat hastily. After he started traveling with Weed, he began to gain an appreciation for food.
The basket filled with sweet potatoes began to rapidly empty.
Weed and Alveron did most of the eating, but the amount Seoyoon was putting away was also substantial. It was then that Weed looked at the Elder’s expression.
A mooch must always gauge the state of his benefactor in order to live and eat.
The glaring eyes and the furrowed brows!
Unsurprisingly, he was feeling sensitive about the dwindling amount of sweet potatoes.
Weed put the sweet potato down and asked a
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Whiiing! *
นานหลังจากที่เขาเปิดตาของเขาวัชพืชเดินออกจากประตู Teleport และพบว่าตัวเองอยู่ภายในถ้ำ ลมหนาวพัดเข้ามาจากปากทางเข้าถ้ำของ.
"อู้เย็น!"
มันเป็นสถานการณ์ที่เขาจะได้รับใช้ทุกวัน!
เนื่องจากมีประสบการณ์สั่นในเย็นเขาอาจจะไม่สะทกสะท้านกับความแข็งแรงลมหนาว.
"ดูเหมือนว่า ผมต้องกลับไปยังสถานที่แห่งนี้ในที่สุด. "
นอร์ท.
เขาจะมาลงเอยที่จะมาถึงนี้สถานที่ที่รุนแรงกับ Seoyoon.
วัชพืชเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาได้อย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการจับเย็น.
มันเป็นเสื้อผ้าที่ทำจากหนังมีขนยาวของ Yetis!
มันไม่ได้ มองทุกสิ่งที่น่าสนใจจากภายนอก แต่มันให้ฉนวนกันความร้อนที่ดี.
'เป็นอบอุ่นในฤดูหนาวจริงๆที่ดีที่สุด.'
บางคนพยายามที่จะดูเย็นโดยการสวมใส่เสื้อผ้าที่เบา.
วัชพืชมองว่าคนเหล่านั้นและหัวเราะเยาะพวกเขา.
'พวกเขา' อีกครั้งที่จะไปในขณะที่สวมเสื้อผ้าเช่นนั้น? '
ตามเนื้อผ้าเสื้อผ้าหนาเป็นที่ดีที่สุด เสื้อผ้าที่อบอุ่นที่ไม่ให้อากาศเย็นใด ๆ ใน.
เสื้อผ้าใหม่ที่ทำจากดีวัสดุแสงมีการเปลี่ยนแปลงได้ตามแฟชั่นย้าย.
แต่เสื้อผ้าที่เขาสวมเป็นพิเศษมาก.
เสื้อผ้ายัดที่มีจำนวนมากที่ทำจากขนสัตว์และผ้าฝ้าย!
มันคล้ายกับ เสื้อผ้าที่คนสูงอายุที่แล่นบนเรือใกล้ชายหาดสวม มันเป็นเสื้อผ้าที่หนา เพราะเสื้อผ้าที่มีความหนาและทนทานคุณสามารถสวมใส่มันทุกปี.
ในฐานะที่เป็นผลกระทบด้านลบอย่างใดอย่างหนึ่งจะไม่ปรากฏเป็นหนุ่มในขณะที่สวมใส่เสื้อผ้าเช่นนี้!
ครั้งแรกในชีวิตของเขาเขาได้รับการเรียกว่า "คนเก่า" ในขณะที่เขาออกมาบนเส้นทางของเขาส่งมอบนม.
มันเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดที่เต็มไปด้วยความตกใจสิ่งที่เขาจะไม่ต้องการที่จะจำ.
"ไอ."
ในฐานะที่เป็นวัชพืชค้นหาสภาพแวดล้อมของเขาเขาพบ Alveron และ Seoyoon.
สมเด็จพระสันตะปาปาผู้สมัคร Alveron มันเป็นความสุขสบายที่จะเดินทางไปกับเขาเนื่องจากระดับสูงของเขาและความรู้ของเขาของเงินกองทุนชั้นที่สูงกว่ามายากลพระเจ้า.
โดยไม่ต้อง Alveron มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะกับเลือดแวมไพร์ตระกูล.
เวลานี้เขาต้องพึ่งพา Alveron และ Seoyoon ในการสั่งซื้อเพื่อการแสวงหา.
วัชพืชที่ต้องเผชิญกับ Alveron และทำให้เขาเพื่อ.
"มันเย็น สำหรับตอนนี้ดูว่าคุณจะได้รับแคมป์ไฟไป. "
"ใช่."
หลังจาก Alveron สุภาพตอบเขารวบรวมไม้บริเวณใกล้เคียงและเริ่มต้นไฟ ชนิดและบริสุทธิ์ Alveron ปฏิบัติตามคำสั่งของเขาโดยไม่มีการร้องเรียน.
ในขณะเดียวกันริมฝีปาก Seoyoon หันสีน้ำเงินเข้ม.
Alveron สวมเสื้อคลุมที่ไม่อนุญาตให้มีองค์ประกอบผ่านเพราะเขาเป็นผู้สมัครรับเลือกตั้งพระสันตะปาปา วัชพืชในทำนองเดียวกันการสวมใส่เครื่องหนัง Yeti ซึ่งให้เขาทนต่อความหนาวเย็นได้ในระดับหนึ่ง.
อย่างไรก็ตาม Seoyoon ไม่ได้มีพิเศษเสื้อผ้าฉนวนเพื่อที่เธอจะยังคงอยู่เพียงสัมผัสกับความรุนแรงที่เต็มไปด้วยความหนาวเย็นมาก.
วัชพืชดึงออกอุปกรณ์ตัดเย็บและวัสดุจาก กระเป๋าเป้สะพายหลังของเขา.
เพราะเขาไม่มีทางเลือกนอกจากจะเดินทางมากับ Seoyoon เขากำลังจะทำให้เสื้อผ้าของเธอบางส่วน . โชคดีที่มีวัสดุบางอย่างที่เหลือจากการทำเสื้อผ้า Geomchis '
วัชพืชตัดหนังและด้วยความระมัดระวังมากขึ้นกว่าปกติเริ่มเย็บผ้า.
* * * * * * * * Ttiring!
สตรีเสื้อหนัง:
ความคงทน 80/80
กลาโหม 25Clothing ทำจากจีรังสีดำ หมูป่า.
ช่างตัดเสื้อที่มีความเข้าใจที่ดีทำเสื้อผ้านี้ใช้วัสดุเย็บผ้ากลาง.
ตั้งแต่เสื้อผ้านี้ไม่หนาจะช่วยให้การเคลื่อนไหวตามธรรมชาติของแขนและขาและมีความสะดวกสบายที่จะใช้งาน.
ต้องการ:
ระดับ 250
ตัวเลือก:
ความว่องไว 20
ลูกศรจะยากกว่า ในการตรวจสอบ.
เมื่อสวมใส่โดยนักเต้นระบำ, ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของการเต้น 3%.
วัชพืชเสร็จสิ้นการตัดเย็บเสื้อผ้าและถือมันออกไป Seoyoon.
"ได้โปรด ... สวมใส่นี้".
ทั้งหมดในขณะที่พยายามที่จะบังคับให้สุภาพธรรมชาติ!
เสื้อผ้าที่ วัชพืชทำให้เป็นหนังเสื้อผ้าเฉลี่ย มันเป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถสวมใส่. อาวุธหนักใต้
ในขณะที่ตัวช่วยสร้างการเรียนและปุโรหิตไม่มีแรงที่จะทำเช่นชั้นเรียนที่สามารถสวมใส่เกราะหนักมักจะสวมเกราะหนังที่นอกเหนือไปจากที่มีผลในการป้องกันที่โดดเด่นมากยิ่งขึ้น.
เขาทำ เสื้อผ้าที่ใช้วัด Seoyoon ซึ่งเขารู้แล้วล่วงหน้า.
อย่างไรก็ตาม Seoyoon ไม่ได้ใช้เสื้อผ้า.
"... "
เป๋งเธอจ้องที่เสื้อผ้าที่วัชพืชยื่นออกมาสำหรับเธอ.
คิดผ่านใจวัชพืช.
'เธอจะต้องมีบางส่วน ความยากลำบากที่ได้รับจากความใกล้ชิด. '
มีเวลาเมื่อพวกเขาเดินทางไปด้วยกันเป็นเวลาหลายวันในขณะที่เขาเป็นผี Karichwi ได้ แต่ Seoyoon ไม่รู้ความจริงที่ว่า เพราะเธอจำได้เพียงประชุมเขาในขณะที่การรับประทานอาหารปิ้งย่างที่กระท่อมไม้ซุงสอนของมันเป็นที่เข้าใจ.
ด้วยความคิดเหล่านั้นวัชพืชยิ้มอยู่ในเกณฑ์ดีต่อเธอ.
"มันไม่เป็นไร คุณอาจจะสวมใส่มัน เพราะมันถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานของคุณโปรดรีบขึ้นและใช้มัน. "
อย่างไรก็ตาม Seoyoon ส่ายหัวของเธอโดยไม่พูดอะไร.
'ทำไมเธอทำตัวเหมือนที่?'
วัชพืชงงตามสายของเธอของวิสัยทัศน์ Seoyoon ถูก expressionlessly มองไปที่เสื้อผ้าหนัง Yeti เขาสวม.
'ไม่มีทาง ... !'
หายวับไปคิดว่าผ่านในสอง!
วัชพืชการตรวจสอบสถานที่ตั้งของ Seoyoon เธอเป็นคนที่อยู่ตรงหน้าของแคมป์ไฟ เธอเป็นคนที่อยู่ใกล้กับไฟที่ว่าเธอย้ายไปเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้ชิดเธอจะเผาไหม้.
'เธอต้องเกลียดเย็น นั่นหมายถึงเหตุผลที่ว่าทำไมเธอปฏิเสธที่จะสวมใส่นี้คือ ... '
เหตุผลที่เธอปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอก็พบว่าการรับความโปรดปรานเป็นเรื่องที่ยาก เธอเป็นคนที่เงียบ ๆ เรียกร้องเสื้อผ้าอุ่นขึ้นเล็กน้อย.
เสื้อผ้าที่วัชพืชทำสะท้อนให้เห็นอย่างถูกต้องการสัมผัสของเสื้อผ้าของผู้หญิงและเขาก็ไม่ได้ชั้นในการลดปริมาณของวัสดุที่ใช้.
เธอตั้งข้อสังเกตอย่างดีที่สุดนี้และต้องการเสื้อผ้าที่แตกต่าง.
วัชพืชไม่มีทางเลือก แต่ที่จะทำให้เธอชุดใหม่ของเสื้อผ้า การใช้วัสดุเหลือใช้ที่เขาเข้ามาเมื่อชั้นและตัดพื้นที่สัมผัสของเสื้อผ้าที่จะทำให้เสื้อผ้าที่หนา.
มันเป็นจุดที่ Seoyoon คว้าเสื้อผ้าและเดินอยู่ข้างหลังก้อนหินในการเปลี่ยนแปลงนี้.
หลังจากเสร็จสิ้นการเตรียมการอย่างใดสำหรับสภาพอากาศที่หนาวเย็น วัชพืชหันไปถาม Alveron คำถาม.
"ที่เป็นหุบเขาแห่งความตาย?"
"มันเป็นที่รู้จักในฐานะ Sendeim วัลเลย์."
"มันมีชื่อเดิม เป็นสถานที่ที่ยังเกี่ยวข้องกับกองทัพ Undead? "
วัชพืชถามคำถามเพราะส่วนใหญ่ของเควสระดับสูงที่เขาได้รับได้เกี่ยวข้องกับกองทัพ Undead ในบางวิธี.
อย่างไรก็ตาม Alveron ส่ายหัว.
"คริสตจักรกำลังสืบสวนกองทัพ Undead ที่ บาร์ข่านควบคุม พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการแสวงหานี้และกองทัพ Undead ไม่เกี่ยวข้อง มันเกี่ยวข้องกับจักรวรรดิโบราณ Niflheim คุณควรจะสามารถที่จะได้รับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Sendeim วัลเล่ย์จากพี่วิลเลจโมราต้าของ. "
"ผมเห็น."
วัชพืชไปด้านนอกของถ้ำ.
ความมืดขนาดใหญ่มองเห็นได้ในระยะไกล.
มันเป็น Morata ปราสาทที่เขา ต่อสู้กับเลือดแวมไพร์.
มันดูเหมือนว่าพวกเขาได้รับการบูรณะผงาดบ้านในเขตชานเมืองของคฤหาสน์ซึ่งเป็นซากปรักหักพังในอดีตที่ผ่านมา ผู้อยู่อาศัยก็ยังเคลื่อนไหวเกี่ยวกับที่นี่และมี.
"จากนั้นให้เป็นไป."
วัชพืช trudged ต่อหมู่บ้าน Morata.
Alveron และ Seoyoon ตามเขา.
ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น.
"นักรบ! เรายินดีต้อนรับการกลับมาของคุณไปยังสถานที่แห่งนี้ เราจะไม่ลืมพระคุณโดยที่คุณช่วยชีวิตของเรา. "
ด้วยความสมบูรณ์ของการแสวงหาหมู่บ้านฟื้นขึ้นมา.
วัชพืชเป็นผู้มีส่วนร่วมที่ดีที่สุดของหมู่บ้าน! ขอบคุณที่เขาจะได้รับจำนวนมากของที่ระลึกจากชาวบ้านในหมู่บ้าน วัชพืชเริ่มต้นด้วยการมองหาพี่.
บ้านที่ใหญ่ที่สุดว่าในอดีตที่ผ่านมาถูกทำลายอย่างสมบูรณ์เพื่อให้ไม่แม้แต่โครงกระดูกอาจจะพบได้รับการซ่อมและกลายเป็นบ้านพี่ของ.
ภายในบ้านไม้ในเตาผิงที่ถูกเผาไหม้การแพร่กระจาย บรรยากาศที่อบอุ่น.
"นักรบผมขอขอบคุณสำหรับ revisiting เราในเวลาที่ยากลำบากเหล่านี้ "
"ฉันอยากจะมาอีกครั้งถึงแม้ว่าจะไม่ได้กรณี ฉันดีใจที่ได้เห็นว่าคุณและผู้อยู่อาศัยในหมู่บ้านจะทำดี. "
"มันต้องขอบคุณการป้องกันของอัศวินของเฟรยาและพระสงฆ์."
หมู่บ้านรบกวนมอนสเตอร์จะกลายเป็นที่บุกเข้ามาได้ตลอดเวลา.
เช่นในกรณีของหมู่บ้าน Baran, มอนสเตอร์ที่จะทำได้ ลักพาตัวคนและบังคับให้พวกเขากลายเป็นทาสของพวกเขา แต่ด้วยความพยายามของคริสตจักรของเฟรยา, หมู่บ้านนี้กลายเป็นที่ปลอดภัย.
พี่นำออกตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานที่ถูกพ่นด้วยไอน้ำ.
"ในขณะที่มันจึงจะเกิดขึ้นมันเป็นเรื่องของเวลาเย็น คุณจะสนใจที่จะเข้าร่วม? "
"ผมจะไม่ปฏิเสธ."
วัชพืชนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มที่จะปอกเปลือกมันฝรั่งหวาน.
Seoyoon ยังนั่งลงข้าง ๆ เขาและเงียบเริ่มปอกมันฝรั่งหวานและการรับประทานอาหารพวกเขา.
ในอดีตที่ผ่านมา มีเวลาที่พวกเขายังกินด้วยกันเช่นนี้ในกระท่อมไม้ซุงผู้สอน.
'เวลาที่เราตอบสนองทุกเราดูเหมือนจะจบลงด้วยการรับประทานอาหารบางสิ่งบางอย่างร่วมกัน ถ้าเราผูกติดอยู่ด้วยกันมันอาจจะเป็นชะตากรรม?
มันฝรั่งหวานที่พวกเขาใส่ลงไปในกองไฟและย่าง มันเทศกินในเวลากลางคืนได้รับการพองตัวด้วยไอน้ำและมีเนื้อสีทองความงาม.
วัชพืชเอาคำหนึ่งของมันเทศ.
มันเป็นอาหารคาวหวานในขณะที่กำลัง!
'มันจะได้รับที่สมบูรณ์แบบถ้าผมมีกิมจิบางส่วนที่จะไปกับเรื่องนี้ '
เขามีความสามารถพอในการปรุงอาหารที่จะทำให้กิมจิบาง นอกจากนี้เขายังมีส่วนผสมที่จำเป็น.
แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้นการหมักกิมจิเมื่อใครอยากจะกินมัน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมอาหารพิเศษเช่นกิมจิ, มักจะขายในราคาที่สูงมาก.
เพราะมันจะกลายเป็นอาหารสากลแพร่กระจายอย่างกว้างขวางว่าแม้ชาวตะวันตกจะได้กินมันก็มีอยู่ในร้านอาหารส่วนใหญ่.
คนรักการกินกิมจิไปยังจุดที่เชฟจะ เรียนรู้วิธีการที่จะทำให้มันเป็นครั้งแรก.
วัชพืชปอกเปลือกอย่างขยันขันแข็งและกินมันฝรั่งหวาน นับตั้งแต่มาถึงภาคเหนือมีน้อยมากที่จะกินเพื่อให้พวกเขาอยู่ในสภาพหิว.
Alveron พยายามที่จะกินอย่างสุภาพในตอนแรก แต่เขาก็เริ่มที่จะกินอย่างเร่งรีบ หลังจากที่เขาเริ่มต้นการเดินทางกับวัชพืชเขาเริ่มที่จะได้รับความชื่นชมสำหรับอาหาร.
ตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานเริ่มว่างอย่างรวดเร็ว.
วัชพืชและ Alveron ได้มากที่สุดของการรับประทานอาหาร แต่ปริมาณ Seoyoon ถูกวางออกไปก็ยังเป็นอย่างมาก ตอนนั้นเองที่วัชพืชมองไปที่การแสดงออกของผู้สูงอายุ.
Mooch จะต้องวัดสถานะของผู้มีพระคุณของเขาเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่และกิน.
ดวงตาที่จ้องมองและคิ้วขมวด!
แปลกใจที่เขาได้รับความรู้สึกที่สำคัญเกี่ยวกับจำนวนเงินที่ลดน้อยลงของมันฝรั่งหวาน
วัชพืชใส่มันเทศลงและถาม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
whiiing ! *
หลังจากที่เขาลืมตาขึ้น วัชพืช เดินออกจากประตูส่งผ่านทางไกลและพบว่าตัวเองอยู่ในถ้ำ ลมเย็นพัดเข้ามาจากทางเข้าของถ้ำ .
" สหรัฐอเมริกา หนาว ! ! "
มันเป็นสถานการณ์ที่เขาต้องใช้ทุกวัน
เนื่องจากมีประสบการณ์สั่นจากความหนาว เขาอาจเป็น unfazed โดยลมเย็น strong .
" ดูเหมือนว่า ฉันต้องกลับไปที่สถานที่นี้ในที่สุด

" เหนือเขาเลยมาจบลงที่แข็งกร้าวกับ seoyoon .
วัชพืชเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นหวัด .
มันเป็นเสื้อผ้าที่ทำจากหนังขนของ yetis !
มันดูไม่ทั้งหมดที่น่าสนใจจากภายนอก แต่มันให้ฉนวนกันความร้อนดี
'being อบอุ่นในฤดูหนาว ดีที่สุดจริงๆ '
บางคนพยายามที่จะดูเย็น โดยสวมเสื้อผ้าบางเบา .
วัชพืชมองดูคนเหล่านั้นและหัวเราะเยาะพวกเขา พวกเขากำลังจะไปที่ไหน
ขณะสวมเสื้อผ้าแบบนั้น '
ผ้า ผ้าหนา เป็นดีที่สุด เสื้อผ้าที่อบอุ่น ที่ไม่ปล่อยให้เย็นในอากาศ .
ใหม่ เสื้อผ้าที่ทำจากวัสดุเบาดี ต้องเปลี่ยนเป็นแฟชั่นไปแล้ว .
แต่เสื้อผ้าที่เขาใส่มันพิเศษมาก
เสื้อผ้ายัดด้วยมากของขนสัตว์และผ้า
มันมีเสื้อผ้าที่พี่ผู้ชายที่แล่นเรือบนเรือ ใกล้ชายหาด ใส่ มันเป็นเสื้อผ้าที่หนามาก เพราะเสื้อผ้าที่หนาและทนทาน คุณสามารถสวมใส่มันทุกปี
เป็นผลกระทบด้านลบ จะไม่เคยปรากฏเป็นหนุ่ม ในขณะที่ใส่เสื้อแบบนี้ !
ครั้งแรกในชีวิตของเขา เขาถูกเรียกว่า " ชายชรา " ในขณะที่เขาออกบนเส้นทางการจัดส่ง
นมของเขามันเป็นความเจ็บปวด ความทรงจำที่เต็มไปด้วยตกใจ สิ่งที่เขาไม่อยากจะนึกถึง

" ไอ " เป็นวัชพืชค้นหาสิ่งแวดล้อมของเขา เขาพบ alveron และ seoyoon .
สมเด็จพระสันตะปาปาผู้สมัคร alveron . มันเป็นการปลอบใจที่จะเดินทางไปกับเขาเนื่องจากระดับมัธยมของเขาและความรู้ของเขาสูงกว่าระดับเทพมายากล
โดยไม่ alveron มันเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะจริงเลือดแวมไพร์ตระกูล .
คราวนี้เขาต้องพึ่งพาทั้ง alveron และ seoyoon เพื่อให้แสวงหา ประสบ alveron
วัชพืชให้เขาคำสั่ง .
" มันหนาวนะ สำหรับตอนนี้ ถ้าคุณหากองไฟไป "

" ใช่ " หลังจากที่ alveron สุภาพตอบ เขารวบรวมบางใกล้เคียงไม้และจุดไฟ ชนิดบริสุทธิ์ alveron เติมเต็มคำสั่งของเขาโดยไม่มีการร้องเรียน .
ส่วน seoyoon ปากเปิด
ลึกสีฟ้าalveron สวมเสื้อคลุมที่ไม่อนุญาตให้องค์ประกอบผ่าน เพราะเขาเป็นผู้สมัครสำหรับตำแหน่งพระสันตะปาปา . วัชพืชและใส่ชุดหนัง เยติ ซึ่งให้เค้าทนความหนาวได้บ้าง seoyoon
แต่ไม่ได้มีเฉพาะฉนวนเสื้อผ้า ดังนั้นเธออาจจะยังคงเผชิญกับผลกระทบที่รุนแรงเต็มไปด้วยความเย็นจัด .
วัชพืชดึงออกมาอุปกรณ์ตัดเย็บและวัสดุจาก
เป้ของเขาเพราะเขาไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเดินทางกับ seoyoon เขาต้องทําให้เธอใส่ โชคดี มีวัสดุบางอย่างที่เหลือจากการทำเสื้อผ้า geomchis ' .
วัชพืชตัดหนัง และมีการดูแลมากกว่าปกติ เริ่มเย็บ
* ttiring !
ผู้หญิงเสื้อผ้าหนัง :

25clothing ความทนทาน 80 / 80 ป้องกันทำจากหมูป่าดำ
อายุยืนช่างตัดเสื้อกับลึกดี ทำให้ชุดนี้ใช้วัสดุเย็บกลาง .
เมื่อเสื้อตัวนี้ไม่หนา มันช่วยการเคลื่อนไหวตามธรรมชาติของแขนและขา และสะดวกสบายที่จะใช้งาน คุณสมบัติ :



ระดับ 250 ตัวเลือกตัวลูกศร 20
เป็นยากที่จะตรวจสอบ .
เมื่อสวมใส่โดยนักเต้น ผลของ เต้นเพิ่มขึ้น 3%
วัชพืชเสร็จ ตัดเย็บเสื้อผ้า และจัดไป
seoyoon ." ได้โปรด . . . . . . . ใส่ชุดนี้ "
ทั้งหมดในขณะที่พยายามที่จะบังคับให้ความสุภาพผิดธรรมชาติ ! วัชพืช
เสื้อผ้าที่เป็นผ้าหนังเฉลี่ย มันเป็นสิ่งที่หนึ่งที่สามารถสวมใส่ภายใต้เกราะหนัก ในขณะที่ตัวช่วยสร้างและพระ
เรียนขาดพลังที่จะทำดังนั้น บทเรียนที่สามารถสวมเกราะหนักมักจะสวมเกราะหนังนอกจากนั้นผลในการป้องกันที่ยอดเยี่ยมมากขึ้น .
เขาให้เสื้อผ้าที่ใช้วัด seoyoon ซึ่งเขารู้ล่วงหน้า .
แต่ seoyoon ไม่ได้เอาเสื้อผ้า . .

" . . . . . . . " เธอเป๋งมองเสื้อผ้าที่วัชพืชยื่นให้เธอ
ความคิดผ่านจิตใจวัชพืช .
หล่อนต้องมีปัญหาบางอย่าง ที่ได้รับจากคนรู้จัก '
มีเวลาเมื่อพวกเขาไปเที่ยวด้วยกันมาหลายวัน ขณะที่เขากำลัง karichwi orc ,แต่ seoyoon ยังไม่รู้ความจริง เธอแค่เรียกพบเขาขณะกินบาร์บีคิว Cabin เข้าสู่ระบบที่ของอาจารย์ก็เข้าใจ
กับความคิดเหล่านั้น วัชพืชยิ้มพ้องต้องกันกับเธอ .
" ไม่เป็นไร คุณอาจจะใส่มัน ตั้งแต่มันถูกสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานของคุณ รีบๆจัดการเอง "
แต่ seoyoon ส่ายหน้าโดยไม่พูดอะไร
' ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น ? '
วัชพืช งง ตามแนวของวิสัยทัศน์ seoyoon คือ expressionlessly มองเยติ หนัง เสื้อผ้าที่เขาใส่ .
' . . . ! '
fleeting คิดว่าผ่านในวินาที !
วัชพืชสอบสวน seoyoon เป็นที่ตั้ง เธออยู่หน้ากองไฟ เธอเกือบจะไฟไหม้ ถ้าเธอขยับเข้ามาอีกนิด เธอจะถูกเผา
' เธอต้องเกลียดความหนาว นั่นหมายความว่าเหตุผลที่เธอปฏิเสธที่จะสวมมัน . . . . . . . '
เหตุผลที่เธอปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอพบการยอมรับอะไรได้ยาก เธอเงียบ ๆเรียกร้องเล็กน้อยเสื้อผ้าที่อบอุ่น .
เสื้อผ้าที่วัชพืชทำอย่างถูกต้องสะท้อนแสงของเสื้อผ้าของผู้หญิง และเขาไม่ได้เลเยอร์ในการลดปริมาณของวัสดุที่ใช้
เธอสังเกตนี้อย่างดีที่สุดและต้องการเสื้อผ้าที่แตกต่างกัน .
วัชพืชไม่มีทางเลือก แต่เพื่อให้เธอชุดใหม่ . การใช้เศษวัสดุ , เขาเพิ่มในบางชั้น และตัดพื้นที่สัมผัสของผ้า เพื่อให้ผ้าหนา
มันที่จุดนี้ว่า seoyoon คว้าเสื้อผ้าและไปหลังหินเปลี่ยนไป หลังจากที่ได้เสร็จสิ้นการเตรียม
สำหรับสภาพอากาศเย็นวัชพืชจึงหันไปถาม alveron คำถาม .
" ซึ่งเป็นหุบเขาแห่งความตาย "
" มันเป็นที่รู้จักกันเป็น sendeim หุบเขา "
" มันเป็นชื่อเดิม เป็นสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับกองทัพ Undead ? "
. ถามคำถามเพราะส่วนใหญ่ของฝ่ายเควสเขาได้รับเกี่ยวข้องกับกองทัพ Undead ในบางวิธี .
แต่ alveron
ส่ายหน้า" คริสตจักรสืบ undead กองทัพที่บาร์ข่านควบคุม พวกเขาพบว่า คำร้องนี้ และกองทัพ Undead ไม่เกี่ยวข้องกัน มันเกี่ยวข้องกับอาณาจักร niflheim โบราณ คุณควรจะสามารถที่จะได้รับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ sendeim Valley จาก morata แก่หมู่บ้าน "
" ฉันเห็น "
วัชพืชไปด้านนอกของถ้ำ ความมืดขนาดใหญ่มองเห็นได้

อยู่ไกล ๆมันเป็น morata ปราสาทที่เขาต่อสู้กับแวมไพร์เลือดแท้ .
ดูราวกับว่าพวกเขาเป็นอย่างดีตกแต่งบ้านในเขตชานเมืองของคฤหาสน์ซึ่งถูกทำลายในอดีต ชาวบ้านยังเกี่ยวกับการย้ายที่นี่และมี .
" งั้นไปกันเถอะ "
วัชพืช trudged ต่อหมู่บ้าน morata .
alveron และ seoyoon ตามเขา ชาวบ้านให้การต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น
.
" นักรบ !เรายินดีต้อนรับคุณกลับมาที่นี่ พวกเราจะไม่มีวันลืมพระคุณที่ท่านช่วยชีวิตเรา "
ด้วยความสมบูรณ์ของเควสหมู่บ้านคืนชีพ .
วัชพืชผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดของหมู่บ้าน ขอบคุณที่เขาอาจได้รับมากจากความช่วยเหลือจากชาวบ้าน วัชพืชเริ่มจากหาผู้เฒ่า .
ที่ใหญ่ที่สุดในบ้านหลังนั้น ในอดีตถูกทำลายไปหมดแล้ว ดังนั้นไม่มีแม้แต่โครงกระดูกอาจจะพบได้ถูกซ่อมแซมและกลายเป็นผู้อาวุโสของบ้าน
ภายในบ้านไม้ในเตาผิงกำลังไหม้กระจายบรรยากาศอบอุ่น .
" นักรบ ฉันขอขอบคุณด้วยความจริงใจสำหรับการเราในเวลาที่ยากลำบากเหล่านี้ "
" ฉันอยากมาอีกแล้วถ้ามันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันดีใจที่เห็นนาย และชาวบ้านจะทำอะไรดี"
" ขอบคุณการคุ้มครองของเฟรย่าเป็นอัศวินและนักบวช "
รบกวนหมู่บ้านกลายเป็นสัตว์ประหลาดบุกตลอดเวลา
เช่นในกรณีของหมู่บ้าน Baran มอนสเตอร์สามารถลักพาตัวคนและบังคับให้พวกเขากลายเป็นทาสของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ขอขอบคุณในความพยายามของคริสตจักรของเฟรย่า หมู่บ้านนี้ก็ปลอดภัย
ผู้เฒ่าเอาตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานที่พองด้วยไอน้ำ
" มันเกิดขึ้นได้ มันก็ถึงเวลาอาหารเย็น คุณจะไปด้วยกันไหม "
" ผมไม่ขอปฏิเสธ "
วัชพืชนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มปอกมันฝรั่งหวาน
seoyoon ก็นั่งลงข้างเขา และค่อยๆเริ่มปอกมันฝรั่งหวานและกินพวกเขา .
ในอดีต มีเวลาก็กินด้วยกันแบบนี้ในห้องโดยสารเข้าสู่ระบบของผู้สอน
'every เวลาเราเจอกันเราดูจบ กินอะไรด้วยกัน ถ้าเราผูกกัน มันอาจจะเป็นโชคชะตา '
มันฝรั่งหวานที่พวกเขาใส่ลงไปในกองไฟ และย่าง มันฝรั่งหวานกินตอนกลางคืนคือฟูด้วยไอน้ำและมีเนื้อทองงาม .
วัชพืชได้เต็มปากของมันเทศ .
มันเผ็ดในขณะที่หวาน !
มันคงจะเยี่ยมมากถ้าฉันมีกิมจินี่ '
.เขามีความสามารถเพียงพอในการประกอบอาหาร ทำกิมจิ เขายังมีส่วนผสมที่จำเป็น .
แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มต้นการหมักกิมจิเมื่อหนึ่งต้องการที่จะกินมัน นั่นคือเหตุผลที่อาหารเป็นพิเศษ เช่น กิมจิ มักจะขายในราคาที่สูงเหลือเกิน .
เพราะมันกลายเป็นกระจายกันอย่างแพร่หลายสากลอาหารที่แม้ฝรั่งจะกิน มันสามารถใช้ได้ในร้านอาหารมากที่สุด .
คนชอบกินกิมจิถึงจุดที่พร้อมจะเรียนรู้วิธีการทำมันก่อน
วัชพืชขยันปอกเปลือกกินมันฝรั่งหวาน ตั้งแต่มาทางเหนือ มี น้อยมากที่จะกินเพื่อให้พวกเขาอยู่ในสถานะ หิว . . .
alveron พยายามกินอย่างสุภาพ ที่แรก แต่เขาก็เริ่มกินอย่างรีบเร่ง หลังจากที่เขาเริ่มการเดินทางกับวัชพืช เขาเริ่มที่จะได้รับความชื่นชมในอาหาร
ตะกร้าที่เต็มไปด้วยมันฝรั่งหวานเริ่มอย่างรวดเร็ว ว่างเปล่า
วัชพืชและ alveron ทำส่วนใหญ่ของกิน แต่ปริมาณ seoyoon คือใส่ไปก็มาก ก็ยัยนั่นมองผู้สูงวัย การแสดงออก การไม่ต้องวัดสถานะของผู้มีพระคุณของเขา เพื่อที่จะอยู่และกิน
ตาเขม็งและคิ้วร่อง !
แปลกใจ ,เขารู้สึกอ่อนไหวเกี่ยวกับลดน้อยลงปริมาณมันฝรั่งหวาน .
วัชพืชใส่มันเทศลงไป และขอให้
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: