You lazily opened your eyes as your

You lazily opened your eyes as your alarm clock buzzed away. You blinked a couple of times before you finally realized that it was the next day. You shot up and off your bed, looking around wildly.

"Oh! Crud! No, for the love of..! I overslept! Again! Oh, god! Where's my..?" As you frantically went around the room, throwing the stuff you threw out of your bag yesterday back in it while also combing your hair and brushing your teeth. You then looked down at your clothes and cursed again.

"Damn it! I'm still wearing what I wore yesterday!" So you pulled other clothes out of your closet, not caring which, and pulled them on after throwing your other ones off. You nearly fell down when putting on your pants, but eventually managed to get everything on.

You raced down the stairs, again wildly throwing a brush through your hair since it was messy again from all the clothes-changing.

"Honey, I made toast." Your mother held out the plate and you snatched a piece off it.

"Thanks, mum! Gotta go now, bye!" You put the piece in your mouth since you needed both hands to pull on your shoes. You ran out of the door and through the streets, not slowing down for a second. You slid onto the school grounds and ran for your first class of the day. When you saw the door you finally slowed down and came to a stop in front of it. You took a deep breath and knocked on the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณมูมเปิดตาเป็นนาฬิกาปลุกของ buzzed ไป คุณคันนั้นกะพริบสองครั้งก่อนที่คุณก็รู้ว่า เป็นวันถัดไป คุณยิงขึ้น และ ปิด น้ำ รอบคอบอาละวาด"โอ้ Crud ไม่ การรัก... ฉัน overslept อีกครั้ง โอ้ พระเจ้า ของสถานของฉัน... ? " เป็นคุณเมามันไปรอบ ๆ ห้อง ขว้างปาสิ่งคุณโยนออกจากกระเป๋าของคุณเมื่อวานนี้กลับมาในขณะยัง combing ของผม และแปรงฟัน คุณแล้วมองลงไปที่เสื้อผ้าของคุณ และซวยอีก"ไอ้ห่า ฉันก็ยังคงสวมใส่สิ่งที่ผมใส่เมื่อวานนี้" ดังนั้นคุณเบิกอื่น ๆ เสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าของคุณ ไม่ดูแลซึ่ง และลากบนหลังจากขว้างปาของที่ปิด คุณเกือบล้มลงเมื่อใส่ในกางเกงของคุณ แต่ในที่สุดจัดการเพื่อให้ทุกอย่างในคุณ raced ลงบันได อีกอาละวาดขว้างปาแปรงผ่านเส้นผมของคุณตั้งแต่ยุ่งอีกครั้งจากทั้งหมดเสื้อผ้าเปลี่ยน"น้ำผึ้ง ฉันได้ขนมปัง" แม่จัดหาจาน และคุณกระชากตัวออกมัน"ขอบคุณ mum ต้องไปตอนนี้ ลาก่อน" คุณสามารถใส่ชิ้นในปากของคุณเนื่องจากคุณจำเป็นต้องใช้สองมือรั้งบนรองเท้า คุณวิ่งออก จากประตู และ ถนน ไม่ช้าลงแป๊บ คุณฝ่อไปจากโรงเรียน และวิ่งสำหรับเรียนครั้งแรกของวัน เมื่อคุณเห็นประตู คุณก็ชะลอตัวลง และมาหยุดหน้าก็ คุณใช้เวลาหายใจลึก และกังวานประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณขี้เกียจเปิดดวงตาของคุณเป็นนาฬิกาปลุกของคุณพึมพำออกไป จาก blinked ใต้ของ times before ตรวจสอบ realized that it was มาก จึง . คุณยิงขึ้นจากเตียง มองไปรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง

" โอ้ ! แม่เจ้า ! ไม่ สำหรับความรักของ . . . . . . . ! ผมนอนตื่นสาย อีกครั้ง ! โอ้ พระเจ้า ! . . . . . . . ผมอยู่ไหน ? คุณเมามันเดินไปรอบๆห้องโยนสิ่งที่คุณโยนออกจากกระเป๋าของคุณเมื่อวานกลับในขณะที่ยัง combing ผมของคุณ และการแปรงฟันของคุณ คุณมองลงไปที่เสื้อและสาบแช่งอีก

" บ้าเอ้ย ! ผมยังใส่ชุดอะไร ผมใส่เมื่อวาน " ดังนั้น เธอดึงผ้าออกจากตู้เสื้อผ้าของคุณ ไม่ใช่การดูแล ซึ่ง และดึงพวกเขาโยนอื่น ๆของคุณออก คุณเกือบจะล้มลง เมื่อใส่กางเกงของคุณแต่ในที่สุดการจัดการที่จะได้รับทุกอย่าง

คุณวิ่งลงบันไดอีกอาละวาดขว้างปาแปรงผมของคุณผ่านเพราะมันเลอะอีก จากเสื้อผ้าทั้งหมดเปลี่ยน

" ที่รัก ฉันทำขนมปังปิ้ง แม่ถือจานและฉกชิงเอาจากมัน

" ขอบคุณ แม่ ! ต้องไปแล้ว ลาก่อน ! ขณะนี้ the piece in mouth your since จาก needed เจ็ด hands to pull on มีท .คุณวิ่งออกมาจากประตู และผ่านถนนที่ไม่ชะลอตัวลงเป็นครั้งที่สอง คุณเลื่อนลงบนบริเวณโรงเรียนและวิ่งสำหรับคลาสแรกของวัน เมื่อคุณเห็นประตูคุณก็ชะลอตัวลง และมาหยุดตรงหน้ามัน คุณเอาลมหายใจลึกและเคาะประตู