An experiment was conducted to eval

An experiment was conducted to evaluate the effect of dietary Mentha piperita L. (MP, pep-permint) on growth performance, carcass characteristics, ileal morphology and intestinalbacterial populations of growing Japanese quails. A total of 360, 7-day-old quail chicks werefed six experimental diets (with 5 replicates and 12 birds each) including a basal diet withno antibiotics (negative control), the basal diet with subtherapeutic amount of flavophos-pholipol (positive control), MPI (basal diet + 10 g/kg peppermint), MPII (basal diet + 20 g/kgpeppermint), MPIII (basal diet + 30 g/kg peppermint), and MPIV (basal diet + 40 g/kg pepper-mint) for 5 weeks. Dietary treatments did not affect bird performance, however, feed intake(P = 0.09) and feed conversion ratio (P = 0.06) in peppermint groups showed an incrementaltrends from 7 to 35 days of age. Inclusion of peppermint in the diet linearly increased thelength of small intestine, villus height, villus width, crypt depth, and villus area (P < 0.001).Regression analysis showed that the maximum villus area and CFU of LAB may be obtainedwith 28.9 (R2= 0.82) and 28.9 g/kg of dietary peppermint (R2= 0.93), respectively. How-ever, the minimum CFU of coliforms may be achieved with 22.0 g/kg of dietary peppermint(R2= 0.50). From the results of present study, it can be concluded that peppermint at therate of 20–30 g/kg of diet could be a promising alternative to antibiotics in order to improveintestinal bacterial populations and absorption surface area in growing Japanese quails

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดลองได้ดำเนินการประเมินผลของอาหาร Mentha piperita L. (MP, pep permint) ประสิทธิภาพการเจริญเติบโต ลักษณะซาก สัณฐานวิทยา ileal และ intestinalbacterial ประชากรเติบ quails ญี่ปุ่น จำนวน 360 กระทาอายุ 7 วันลูกไก่ werefed หกทดลองอาหาร (ด้วยเหมือนกับ 5 และ 12 นกละ) รวมถึงเป็นอาหารโรค withno ยาปฏิชีวนะ (ลบตัวควบคุม), อาหารโรค ด้วยจำนวน subtherapeutic flavophos-pholipol (บวกควบคุม), MPI (อาหารโรค + เปปเปอร์มินท์ 10 กรัม/กิโลกรัม), MPII (อาหารโรค + 20 g/kgpeppermint), MPIII (อาหารโรค + เปปเปอร์มินท์ 30 กรัม/กิโลกรัม), และ MPIV (โรคอาหาร + 40 g กิโลกรัมพริกมินท์) 5 สัปดาห์ รักษาอาหารไม่มีผลต่อประสิทธิภาพนก อย่างไรก็ตาม อาหาร intake(P = 0.09) และอาหารอัตราส่วนการแปลง (P = 0.06) ในเปปเปอร์มินท์ กลุ่มพบ incrementaltrends 7 35 วันอายุ รวมของเปปเปอร์มินท์ในอาหารเชิงเส้นเพิ่มขึ้น thelength ของลำไส้เล็ก villus สูง ความกว้าง villus, crypt ลึก และตั้ง villus (P < 0.001) การวิเคราะห์ถดถอยพบว่า villus สูงสุดตั้งและ CFU แล็บอาจ obtainedwith 28.9 (R2 =$ 0.82) และ 28.9 กรัม/กก.ของอาหารเปปเปอร์มินท์ (R2 = 0.93), ตามลำดับ วิธีเคย CFU ต่ำสุดของการกำจัดอาจทำได้ ด้วย 22.0 กรัม/กก.ของอาหารสำหรับผู้ peppermint(R2= 0.50) จากผลการศึกษาปัจจุบัน ก็สามารถสรุปได้ว่า เปปเปอร์มินท์ที่ therate ของ g 20 – 30 กิโลกรัมของอาหารอาจเป็นทางเลือกสัญญายาในใบสั่งเพื่อประชากรแบคทีเรีย improveintestinal และพื้นที่ผิวดูดซึมในญี่ปุ่น quails

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองได้ดำเนินการในการประเมินผลกระทบของการบริโภคอาหาร Mentha piperita ลิตร (MP, ห้าวหาญ-permint) ต่อการเจริญเติบโตลักษณะซากสัณฐาน ileal และประชากร intestinalbacterial ของการเจริญเติบโตหนูเล็กญี่ปุ่น รวมของ 360, นกกระทา 7 วันเก่าลูกไก่ werefed หกอาหารทดลอง (5 ซ้ำและ 12 นกแต่ละคน) รวมทั้งยาปฏิชีวนะ withno อาหารพื้นฐาน (การควบคุมเชิงลบ) อาหารพื้นฐานที่มีจำนวน subtherapeutic ของ flavophos-pholipol (ควบคุมบวก) , MPI (อาหารพื้นฐาน + 10 กรัม / กิโลกรัมสะระแหน่) MPII (อาหารพื้นฐาน + 20 กรัม / kgpeppermint) MPIII (อาหารพื้นฐาน + 30 กรัม / กิโลกรัมสะระแหน่) และ MPIV (อาหารพื้นฐาน + 40 กรัม / กิโลกรัมพริกไทยมิ้นท์) 5 สัปดาห์ที่ผ่านมา การรักษาอาหารไม่ได้ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของนก แต่ปริมาณอาหารที่กิน (P = 0.09) และอัตราการเปลี่ยนอาหาร (p = 0.06) ในกลุ่มสะระแหน่แสดงให้เห็น incrementaltrends 7-35 วันอายุ รวมของสะระแหน่ในอาหารที่เป็นเส้นตรงเพิ่มขึ้นลอกความยาวลำไส้เล็กสูง villus กว้าง villus ลึกใต้ดินและพื้นที่ villus (p <0.001) การวิเคราะห์ .Regression แสดงให้เห็นว่าพื้นที่มากที่สุด villus และโคโลนีของ LAB อาจจะ obtainedwith 28.9 (R2 = 0.82) และ 28.9 กรัม / กิโลกรัมของสะระแหน่อาหาร (R2 = 0.93) ตามลำดับ วิธีการที่เคยต่ำสุด CFU ของโคลิฟอร์มอาจจะประสบความสำเร็จกับ 22.0 กรัม / กิโลกรัมของสะระแหน่อาหาร (R2 = 0.50) จากผลการศึกษาปัจจุบันก็สามารถสรุปได้ว่าสะระแหน่ที่ therate 20-30 กรัม / กิโลกรัมของอาหารอาจจะเป็นทางเลือกที่มีแนวโน้มที่จะใช้ยาปฏิชีวนะเพื่อ improveintestinal ประชากรแบคทีเรียและพื้นที่ผิวในการดูดซึมในการปลูกหนูเล็กญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเสริม mentha piperita L . ( ส. pep permint ) ต่อสมรรถนะการเจริญเติบโตคุณภาพซากและลักษณะสัณฐานวิทยา ileal intestinalbacterial ประชากรเติบโตของนกกระทาญี่ปุ่น รวม 360 , 7-day-old นกกระทาลูกไก่ werefed หกอาหารทดลองทุกสูตร ( มี 5 ซ้ำ และ 12 นกแต่ละ ) รวมทั้งอาหารพื้นฐาน ( withno ยาปฏิชีวนะ ( ดิน )อาหารที่มีปริมาณ subtherapeutic แรกเริ่มของ flavophos pholipol ( ควบคุมบวก ) , MPI ( อาหารฐาน 10 กรัม / กิโลกรัม สะระแหน่ ) , mpii ( อาหารพื้นฐาน ( 20 กรัม / kgpeppermint ) mpiii ( 30 กรัม / กิโลกรัมอาหาร ( สะระแหน่ ) , และ mpiv ( อาหารพื้นฐาน ( 40 กรัม / กิโลกรัม เปปเปอร์มินต์ ) เป็นเวลา 5 สัปดาห์ จากการทดลองไม่มีผลต่อประสิทธิภาพ นก อย่างไรก็ตาม การบริโภคอาหาร ( p = 0.09 ) และอัตราการเปลี่ยนอาหาร ( p = 006 ) ในกลุ่มน่แสดง incrementaltrends จาก 7 ถึง 35 วัน อายุ รวมของเปปเปอร์มินท์ ในอาหารน้ำหนักเพิ่มความยาวลำไส้เล็กวิลลัส ความสูง ความกว้าง ความลึก วิลลัส , ฝังศพใต้ถุนโบสถ์ , และพื้นที่วิลลัส ( p < 0.001 ) การวิเคราะห์การถดถอยพบว่าสูงสุดวิลลัสพื้นที่และ CFU ของห้องปฏิบัติการอาจจะ obtainedwith 28.9 ( R2 = 0.82 ) และ 28.9 กรัม / กิโลกรัมอาหาร ( R2 = 0.93 เปอร์มินท์ )ตามลำดับ วิธีการที่เคย , cfu ขั้นต่ำของโคลิฟอร์มอาจจะเกิดขึ้นได้กับ T4 g / kg ของการบริโภคสะระแหน่ ( R2 = 0.50 ) จากผลการศึกษาสรุปได้ว่า เปปเปอร์มินท์ ในอัตรา 20 - 30 กรัม / กิโลกรัมอาหารอาจเป็นสัญญาทางเลือกให้ยาปฏิชีวนะเพื่อ improveintestinal ที่มีประชากรและพื้นที่ผิวในการดูดซึมเติบโตนกกระทา