he young man from the Ji Clan, the

he young man from the Ji Clan, the Quasi-Array Cultivator, stood proudly with hands clasped behind his back as he looked out over a huge battlefield. The endless wreckage surrounding him didn’t cause his expression to change in the slightest. He strolled aimlessly for a while until a coffin appeared in front of him.

As for the young woman from the Fang Clan of the Eastern Lands, her expression was cool as she walked through a Celestial land. White cranes flew overhead and the surroundings were incredibly beautiful.

Li Daoyi, Wang Youcai, Han Shandao, Chen Fan as well as Xu Qing and Han Bei, were all in various regions of the maze. As it turned out, the scenes they were witnessing were the very same scenes that had been seen by others who had entered the maze previously!

After traveling for many days, Meng Hao’s path finally reached an end, as he emerged into a new world.

More accurately, it was a vast field of stars!

Endless, uncountable stars, emitting glorious starlight. Everything was quiet; not the slightest sound could be heard. Meng Hao walked amongst the stars, looking around. As he did, he sensed the power of Time; he could feel the vestiges of archaic ancientness in this place.

The ancientness felt like the decay of more than a hundred thousand years. It was filled with an incomparable exhaustion, as if it were struggling to find a single breath within which pulsed the will to live.

This field of stars felt unfamiliar to Meng Hao. The starry sky that he normally saw when he looked up at night… was completely different!

There didn’t seem to be even a single star that was the same. These heavenly bodies emanated ancientness; after gazing upon them, it was clear that this was not the night sky of the Southern Domain. Meng Hao felt a tiny sensation, as if he were somehow melding together with these stars. When the feeling rose up, a profound sense of confidence and hope suddenly floated in his heart.

It was a strange feeling.

Meng Hao knew that every person who was teleported from the corpse into this place, and then returned, all saw something different. However, all of the places that people had seen before, were now being revisited by the people currently inside. Except for this starry sky….

From beginning to end no one, neither those who had lived, nor those who had died, had laid eyes on this scene.

Meng Hao was the only one!

As he contemplated matters, Meng Hao suddenly looked down toward his feet. He could sense that far beneath him was a particular heavenly body that was emitting some sort of beckoning power. He felt himself being rapidly pulled toward it.

The speed was hard to describe. He saw the heavenly body growing larger and larger, until it filled his entire field of view. He saw clouds, and then a sea, and then land.

The land stretched out limitlessly. Meng Hao could see mountain peaks and rivers, and then, suddenly a particular mountain appeared in front of him. It was nighttime, and overhead, the stars were visible. Without thinking about it, Meng Hao compared the sky to that of the Southern Domain. His heart trembled.

It was true! This starry sky was absolutely different!

The stars were clearer, as if there were nothing obscuring their glory; their ancientness, their archaicness, was clearly visible. It was impossible to tell how long they had hung there in the sky.

All of the stars were strange. Not a single one was a star that existed in the sky of the Southern Domain.

“These are the ancient stars which exist in my memory,” said a calm voice from behind Meng Hao. Meng Hao slowly turned. He wasn’t sure when, but at some point a middle-aged man had appeared there, sitting on top of a boulder.

The man wore a simple but elegant robe. His long, black hair flowed over his body. He was handsome, with a bit of a heretical aura in his face. He looked different than the corpse Meng Hao had seen back from the Tower of Tang; however, if you looked closely, you could see that it was the same person.

Surprisingly, a small campfire burned in front of the man. Above the flames, he was roasting… a snake-like creature.

“Sit,” said the man coolly.

Meng Hao stood there thoughtfully for a moment, then approached and sat down. He looked at the bizarre snake roasting over the fire. It had claws, and despite being charred, it wasn’t completely dead yet; it was still struggling.

Even more shocking to Meng Hao was that the snake had horns like that of a deer. He stared at it even closer; its body was almost as black as a piece of coal, but even still, he could pick up some clues. He suddenly gasped.

“This is….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาชายหนุ่มจากกองทัพจิ เกษตรกรวนอุทยานเรย์ ยืนภูมิใจ ด้วยมือ clasped หลังของเขา ตามที่เขามองออกไปสนามรบขนาดใหญ่ ดสมุทรศาสตร์สิ้นสุดที่เขาไม่ได้ทำให้เขาแสดงการเปลี่ยนแปลงในน้อยที่สุด เขา strolled โต๋เต๋ในขณะจนโลงศพที่ปรากฏต่อหน้าเขาสำหรับหญิงสาวจากตระกูลฟางของดินแดนภาคตะวันออก แสดงเป็นเย็นขณะเดินผ่านดินแดนสวรรค์ ไวท์เครนบินค่าใช้จ่าย และสภาพแวดล้อมสวยงามอย่างเหลือเชื่อLi Daoyi วัง Youcai ฮัน Shandao ผวนเป็น Xu Qing และ เป่ยฮั่น ได้ทั้งหมดในภูมิภาคต่าง ๆ ของเขาวงกต จะเปิดออก ฉากที่พวกเขาได้เป็นพยานได้ฉากเดียวที่เห็นได้ โดยผู้อื่นที่ได้ป้อนเขาวงกตก่อนหน้านี้หลังการเดินทางหลายวัน เส้นทางเมงเฮาก็ถึงสิ้น ขณะที่เขาได้ออกมาสู่โลกใหม่ขึ้นอย่างถูกต้อง มันเป็นความหมายดาวไม่รู้จบ อังกฤษดาว เปล่งแสงดาวรุ่งโรจน์ ทุกอย่างก็เงียบ อาจจะได้ยินเสียงน้อยที่สุดไม่ เฮา เมงเดินท่ามกลางดาว มองไปรอบ ๆ กับเขา เขารู้สึกพลังของเวลา เขารู้สึกว่าร่องรอยของโบราณ ancientness ในนี้ที่ ancientness รู้สึกเหมือนผุมากกว่าร้อยพันปี มันก็เต็มไป ด้วยการเปรียบไม่ได้ เช่นถ้ามันกำลังดิ้นรนหาลมหายใจเดียวที่พร้อมจะอยู่ฟิลด์นี้ดาวรู้สึกไม่คุ้นเคยกับเฮาเมง บนท้องฟ้าว่า เขาปกติเห็นเมื่อเขาดูเวลากลางคืน...ได้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงมีไม่ได้ดูเหมือนจะได้ ดาวเดียวที่เดียวกัน ร่างกายสวรรค์เหล่านี้เล็ดลอดออกมา ancientness หลังจากชมพวกเขา เห็นได้ชัดว่า เรื่องนี้ไม่ท้องฟ้าตอนกลางคืนของโดเมนที่ภาคใต้ เฮา เมงรู้สึกความรู้สึกเล็ก ๆ ประหนึ่งว่าเขาได้เหลียวหลังอย่างใดกับดาวเหล่านี้ เมื่อความรู้สึกลุกขึ้น ความรู้สึกที่ลึกซึ้งของความเชื่อมั่นและความหวังก็ลอยอยู่ในหัวใจของเขามันเป็นความรู้สึกแปลกเฮา เมงรู้ว่า ทุกคนที่ถูกวาร์ปจากศพในสถานที่แห่งนี้ และจากนั้น ส่ง กลับ เห็นสิ่งที่แตกต่าง อย่างไรก็ตาม ทุกสถานที่ท่านได้เห็นมาก่อน ได้ตอนนี้กำลังสำคัญของคนในปัจจุบันภายใน เว้นแต่ยามนี้...ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใคร ไม่ผู้ที่มีอยู่ หรือผู้ที่เสียชีวิต ได้วางตาในฉากนี้เฮา เมงเป็นเพียงหนึ่งเดียวขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเรื่อง เมงเฮาก็มองลงไปทางเท้าของเขา เขาอาจรู้สึกว่า ไกลใต้เขาเป็นร่างกายสวรรค์ที่ถูกเปล่งบางจัดเรียงของขออำนาจ เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดึงอย่างรวดเร็วต่อมันความเร็วเป็นยากที่จะอธิบาย เขาเห็นร่างกายสวรรค์เติบโตขนาด ใหญ่ และจนมันเต็มไปด้วยมุมมองของเขาทั้งหมด เขาเห็น เมฆ แล้วทะเล และที่ดินที่ดินยืดออก limitlessly เฮา เมงสามารถมองเห็นภูเขาและแม่น้ำ แล้ว ก็ภูเขาเฉพาะปรากฏหน้าเขา มันกลางคืน และค่าใช้จ่าย ดาวถูกมองเห็นได้ โดยไม่คิดเกี่ยวกับมัน เฮาเมงเปรียบเทียบฟ้ากับใต้โดเมน หัวใจของเขา trembledมันเป็นความจริง ยามนี้เป็นสิ่งที่แตกต่างกันจริง ๆดาวได้ชัดเจน ว่ามีอะไรบังความเกียรติของพวกเขา ancientness ของพวกเขา พวกเขา archaicness ถูกมองเห็นได้ชัดเจน มันเป็นไปไม่ได้บอกเวลาพวกเขาได้แขวนมีบนท้องฟ้าดาวทั้งหมดที่ได้ยิน ทางหนึ่งคือดาวที่อยู่ในท้องฟ้าภาคใต้โดเมน"เหล่านี้เป็นดาวโบราณซึ่งมีอยู่ในความทรงจำ กล่าวว่า เสียงสงบจากหลังเฮาเมง เมงเฮาเปิดช้า เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อ แต่ในบางจุด คนวัยกลางคนได้ปรากฏที่นั่น นั่งอยู่บนหินคนสวมเสื้อคลุมเรียบง่าย แต่หรูหรา ผมยาว ดำไหลผ่านร่างกายของเขา เขาก็หล่อ เล็กมีออร่าแต่ศาสนาหน้าเขา เขาดูแตกต่างจากศพเมงเฮาได้เห็นจากหอถัง อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด คุณอาจเห็นว่า เป็นบุคคลเดียวกันน่าแปลกที่ แคมป์ไฟเล็ก ๆ เขียนอยู่หน้าคน เหนือเปลวไฟ เขาถูกคั่ว...สิ่งมีชีวิตคล้ายงู"นั่ง กล่าวว่า คนเฉยเฮา เมงยืนที่มีความคิดช่วง ทาบทาม แล้วนั่งลง เขามองไปที่งูแปลกประหลาดที่ย่างผ่านไฟ มันมีเล็บ และแม้ มีการย่าง มันไม่ได้ตายสนิทยัง มันยังคงดิ้นรนน่าตกใจยิ่งไปเมงเฮาก็ว่า งูมีเขาเหมือนกวาง เขาจ้องไปที่มันยังใกล้ ร่างกายก็เกือบเป็นสีดำเป็นชิ้นส่วนของถ่านหิน แต่แม้ยังคง เขาได้รับเบาะแสบางอย่าง เขา gasped ทันที"นี้... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาชายหนุ่มจากจีแซ่เสมือนอาร์เรย์ Cultivator ยืนอย่างภาคภูมิใจพนมมือด้านหลังของเขาขณะที่เขามองออกไปสนามรบขนาดใหญ่ ซากปรักหักพังที่ไม่มีที่สิ้นสุดรอบตัวเขาไม่ก่อให้เกิดการแสดงออกของเขาที่จะมีการเปลี่ยนแปลงในน้อย เขาเดินโต๋เต๋ในขณะที่จนโลงศพปรากฏในด้านหน้าของเขา.

ในฐานะที่เป็นหญิงสาวจากตระกูลฝางดินแดนตะวันออกแสดงออกของเธอเป็นเย็นขณะที่เธอเดินผ่านที่ดินสวรรค์ รถเครนสีขาวบินค่าใช้จ่ายและสภาพแวดล้อมที่มีความสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ.

หลี่ Daoyi วัง Youcai ฮัน Shandao เฉินพัดลมเช่นเดียวกับเสี่ยวชิงและฮันบวร์กทุกคนในภูมิภาคต่างๆของเขาวงกต ที่จะเปิดออกฉากที่พวกเขาเป็นพยานเป็นฉากเดียวกันมากที่ได้รับการเห็นคนอื่น ๆ ที่เข้ามาในเขาวงกตที่ก่อนหน้านี้!

หลังจากเดินทางหลายวันเส้นทางเม้งเฮาส์ที่สุดก็มาถึงจุดสิ้นสุดในขณะที่เขาโผล่ออกมาสู่โลกใหม่

แม่นยำมากขึ้นมันเป็นสนามกว้างใหญ่ของดาว!

ไม่มีที่สิ้นสุดนับดาวเปล่งแสงดาวรุ่งโรจน์ ทุกอย่างก็สงบเงียบ; ไม่ได้เสียงน้อยอาจจะได้ยิน เม้งเฮาเดินในหมู่ดาวมองไปรอบ ๆ ขณะที่เขาทำเขารู้สึกอำนาจของเวลา; เขารู้สึกได้ถึงร่องรอยของ ancientness โบราณในสถานที่แห่งนี้.

ancientness รู้สึกเหมือนผุมากกว่าหนึ่งแสนปีที่ผ่านมา มันก็เต็มไปด้วยความอ่อนเพลียที่เปรียบมิได้ราวกับว่ามันได้รับการดิ้นรนเพื่อหาลมหายใจเดียวภายในซึ่งชีพจรจะมีชีวิตอยู่.

เขตของดาวนี้รู้สึกไม่คุ้นเคยกับเม้งเฮา ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่ปกติแล้วเขาเห็นเมื่อเขามองขึ้นในเวลากลางคืน ... ที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์!

มีไม่ได้ดูเหมือนจะยิ่งเป็นดาวเดียวที่ได้เหมือนกัน เหล่านี้ร่างกายสวรรค์เล็ดลอดออกมา ancientness; หลังจากที่จ้องพวกเขาก็เป็นที่ชัดเจนว่านี่ไม่ใช่ท้องฟ้ายามค่ำคืนของโดเมนภาคใต้ เม้งเฮารู้สึกรู้สึกเล็ก ๆ ราวกับว่าเขากำลังอย่างใด melding ร่วมกับดาวเหล่านี้ เมื่อความรู้สึกที่ลุกขึ้นความรู้สึกที่ลึกซึ้งของความเชื่อมั่นและความหวังจู่ ๆ ก็ลอยในหัวใจของเขา.

มันเป็นความรู้สึกที่แปลก.

เม้งเฮารู้ว่าทุกคนที่ได้รับการเคลื่อนย้ายศพจากการเข้าไปในสถานที่นี้และจากนั้นกลับมาทุกคนเห็นบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามทั้งหมดของสถานที่ที่ผู้คนได้เห็นก่อนที่จะได้รับตอนนี้กำลังมาเยือนโดยคนปัจจุบันภายใน ยกเว้นดาวบนท้องฟ้านี้ ... .

ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใครไม่ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่หรือผู้ที่เสียชีวิตได้วางตาในฉากนี้.

เม้งเฮาเป็นเพียงคนเดียว!

ขณะที่เขาครุ่นคิดเรื่องเม้งเฮากึกมองลงไป ไปยังเท้าของเขา เขาอาจจะรู้สึกว่าไกลใต้เขาเป็นเทห์ฟากฟ้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับการเปล่งการจัดเรียงของพลังงานบางกวักมือเรียก เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดึงอย่างรวดเร็วต่อมัน.

ความเร็วก็ยากที่จะอธิบาย เขาเห็นร่างกายสวรรค์มีขนาดใหญ่ขึ้นและมีขนาดใหญ่จนกว่าจะเต็มไปด้วยข้อมูลทั้งหมดของเขาในมุมมองของ เขาเห็นเมฆและจากนั้นน้ำทะเลแล้วที่ดิน.

ที่ดินยืดออกเท่าไหร่เท่ากัน เม้งเฮาจะได้เห็นยอดภูเขาและแม่น้ำและจากนั้นก็เป็นภูเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา มันเป็นเวลากลางคืนและค่าใช้จ่ายดาวออกมาให้เห็น โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมันเม้งเฮาเทียบฟ้ากับที่ของโดเมนภาคใต้ หัวใจของเขาสั่นสะท้าน.

มันเป็นความจริง! นี้ดาวบนท้องฟ้าที่แตกต่างกันอย่างแน่นอน!

ดาวเป็นที่ชัดเจนเช่นถ้ามีอะไรที่ปิดบังความรุ่งโรจน์ของพวกเขา; ancientness ของพวกเขา archaicness ของพวกเขาก็มองเห็นได้ชัดเจน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าระยะเวลาที่พวกเขาได้มีแขวนอยู่บนท้องฟ้า.

ทั้งหมดของดาวแปลก ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวเป็นดาราที่มีอยู่ในท้องฟ้าของโดเมนภาคใต้.

"เหล่านี้เป็นดาวโบราณที่มีอยู่ในความทรงจำของฉัน" เสียงสงบจากด้านหลังเม้งเฮากล่าวว่า เม้งเฮาหันช้า เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อ แต่ในบางจุดที่ชายวัยกลางคนได้ปรากฏมีนั่งอยู่บนด้านบนของก้อนหิน.

คนที่สวมเสื้อคลุมที่เรียบง่าย แต่สง่างาม ผมยาวสีดำของเขาไหลทั่วร่างกายของเขา เขาเป็นคนที่หล่อด้วยบิตของกลิ่นอายศาสนาในใบหน้าของเขา เขามองที่แตกต่างกันกว่าศพเม้งเฮาได้เห็นกลับมาจากหอคอยแห่งราชวงศ์ถัง; แต่ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดคุณจะเห็นว่ามันเป็นคนคนเดียวกัน.

น่าแปลกที่แคมป์ไฟเผาขนาดเล็กที่ด้านหน้าของมนุษย์ ด้านบนเปลวไฟเขาได้รับการคั่ว ... สิ่งมีชีวิตที่เหมือนงู.

"นั่ง" ชายคนดังกล่าวเฉย.

เม้งเฮายืนอยู่ที่นั่นคิดสักครู่แล้วเดินเข้ามาและนั่งลง เขามองที่แปลกประหลาดงูคั่วกว่าไฟ มันมีกรงเล็บและแม้จะถูกย่างมันไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์ยัง; มันก็ยังคงดิ้นรน.

ยิ่งน่าตกใจเม้งเฮาก็คือว่างูมีแตรเหมือนกวาง เขาจ้องที่มันได้ใกล้ชิด; ร่างของมันก็เกือบจะเป็นสีดำเป็นชิ้นส่วนของถ่านหิน แต่ถึงแม้จะยังคงที่เขาจะได้รับปมบางอย่าง ทันใดนั้นเขาก็อ้าปากค้าง.

"นี่คือ ... ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาชายหนุ่มจากตระกูลกึ่งเรย์จิ , กสิกร , ยืนภูมิใจกับมือไว้ด้านหลังของเขาขณะที่เขามองออกไปผ่านสนามรบขนาดใหญ่ ไม่มีที่สิ้นสุดซากปรักหักพังรอบเขาไม่ได้ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปแม้แต่น้อย เขาเดินเล่นเรื่อยเปื่อยสักพักจนโลงปรากฏตัวต่อหน้าเขาเป็นหญิงสาวจากตระกูลของ ฟาง ดินแดนตะวันออก สีหน้าของเธอก็เย็น ขณะที่เธอเดินผ่านดินแดนสวรรค์ . รถเครนสีขาวบินค่าใช้จ่ายและสภาพแวดล้อมที่สวยงามอย่างไม่น่าเชื่อหลี่ daoyi วัง youcai ฮัน shandao , เชน แฟนเป็น ซู ชิง และ ฮันเบ อยู่ในภูมิภาคต่าง ๆ ในเขาวงกต เรื่องกลับกลายเป็นว่า ฉากที่พวกเขาเห็นเป็นฉากเดียวกันมากที่ได้เห็นผู้อื่นที่ได้เข้าไปในเขาวงกตก่อนหน้านี้ !หลังจากเดินทางมาหลายวัน เหม็ง เฮาเส้นทางสุดท้ายถึงจุดสิ้นสุด เขาโผล่เข้ามาในโลกใหม่ถูกต้อง มันเป็นทุ่งกว้างใหญ่ของดาวดวงดาวนับไม่ถ้วนที่ไม่รู้จบ โดย รุ่งโรจน์ แสงดาว ทุกอย่างเงียบ ไม่มีเสียงแม้แต่น้อย อาจจะได้ยิน เมิ่งเฮ่าเดินหมู่ดาว มองไปรอบ ๆ เป็นเขา เขารู้สึกถึงพลังของเวลา เขารู้สึกได้ถึงร่องรอยของ ancientness โบราณในสถานที่นี้การ ancientness รู้สึกเหมือนผุมากกว่าหนึ่งแสนปี มันเต็มไปด้วยความอ่อนเพลีย หาที่เปรียบมิได้ เป็นถ้ามันดิ้นรนหาเดียวลมหายใจภายใน ซึ่งการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปด้านนี้ของดาวรู้สึกไม่คุ้นเคยกับเมิ่งเฮ่า สตาร์รี่สกายที่ปกติเขาเห็นเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองกลางคืน . . . . . . . มันต่างกันโดยสิ้นเชิงมันไม่เหมือนแม้แต่ตัวเดียว ดาวที่เป็นแบบเดียวกัน ร่างกายสวรรค์เหล่านี้ ต่อง ancientness ; หลังจากมองอยู่นั้น มันชัดเจนว่า นี่ไม่ใช่ท้องฟ้ายามค่ำคืนของอาณาจักรใต้ เมิ่งเฮ่ารู้สึกความรู้สึกเล็กๆ ที่เหมือนเขาได้ประกาศร่วมกับดาวเหล่านี้ เมื่อความรู้สึกลุกขึ้น ความรู้สึกที่ลึกซึ้งของความเชื่อมั่นและความหวังก็ยังลอยอยู่ในจิตใจของเขามันเป็นความรู้สึกที่แปลกเมิ่งฮ่าวรู้ ว่าทุกคนที่หายตัวจากศพเข้าไปในสถานที่นี้ แล้วกลับมา เห็นบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม ทุกสถานที่ที่ผู้คนได้เห็นมาก่อน ตอนนี้กำลังมาเยือน ด้วยคน อยู่ข้างใน ยกเว้นนี้แจ่มจรัสฟ้า . . . . . . .จากต้นจนจบ ไม่มีใคร หรือผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่หรือผู้ที่ตายไปแล้วได้สบตากับฉากนี้เมิ่งฮ่าวเป็นคนเดียว !ที่เขาคิดว่าสำคัญ เมิ่งฮ่าวก็ก้มลงมองไปที่เท้าของเขา เขาอาจรู้สึกว่าไกลอยู่ใต้เขาเป็นเฉพาะบนสวรรค์ร่างกายที่เปล่งบางจัดเรียงของกวักมือเรียกพลัง เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดึงไปอย่างรวดเร็วนั้นความเร็วก็ยากที่จะอธิบาย เขาเห็นสวรรค์ตัวใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้นจนเต็มสนามของเขาทั้งหมดของมุมมอง เขาเห็นกลุ่มเมฆ และทะเล และที่ดินแผ่นดินยืดดีทริช . เมิ่งเฮ่าได้เห็นยอดภูเขาและแม่น้ำ และภูเขาโดยเฉพาะแล้ว จู่ๆก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา มันเป็นฝันร้าย และค่าใช้จ่าย ดวงดาวที่มองเห็น โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน เมิ่งฮ่าวเมื่อเทียบกับท้องฟ้าที่โดเมนที่ภาคใต้ หัวใจของเขาสั่นสะท้านมันเป็นความจริง ! ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนี้แตกต่างกันแน่นอน !ดาวได้ชัดเจน ราวกับมีอะไรบดบังรัศมีของพวกเขา ของพวกเขา ancientness archaicness , พวกเขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกวิธียาวพวกเขาแขวนอยู่ในท้องฟ้าทั้งหมดของดาวก็แปลก ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวเป็นดาวที่อยู่ในท้องฟ้าของโดเมนที่ภาคใต้" เหล่านี้เป็นโบราณดาวซึ่งอยู่ในความทรงจำ " บอกว่าสงบ เสียงจากข้างหลังเมิ่งเฮ่า เมิ่งเฮ่า ค่อยๆเปลี่ยน เขาไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ แต่ในบางจุดก็ปรากฏมีชายวัยกลางคนนั่งอยู่บนด้านบนของหิน .ที่เรียบง่าย แต่สง่างามชายสวมเสื้อคลุม ของเขา ผมยาวสีดำที่ไหลทั่วร่างกายของเขา เขาหล่อ กับบิตของราศีนอกศาสนาในใบหน้าของเขา เขาดูแตกต่างกว่าศพ เมิ่งฮ่าวได้เห็นกลับจากหอถัง อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณดูอย่างใกล้ชิด คุณจะเห็นว่ามันเป็นคนๆ เดียวกันจู่ ๆ กองไฟเล็ก ๆเผาต่อหน้าผู้ชาย เหนือเปลวไฟ เขาปิ้งงู . . . . . . . เป็นเหมือนสิ่งมีชีวิต" นั่ง " เขาพูดอย่างใจเย็นเมิ่งเฮ่ายืนอย่างครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็นั่งลง เขาดูแปลกงูปิ้งบนไฟ มันมีกรงเล็บ และแม้จะถูกไหม้เกรียม มันไม่ได้ตายหมดเลย มันก็ยังคงดิ้นรนที่น่าตกใจกว่ากับเมงเฮาเป็นงูมีเขาเหมือนกวาง เขาจ้องมองมันมากขึ้น ร่างกายของมันเกือบจะเป็นสีดำ เป็นเศษถ่านหิน แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็รับเบาะแสบางอย่าง จู่ๆ เขาก็บอกให้หายใจ" นี่ . . . . . . . "