structure of the polymer that makes

structure of the polymer that makes it biodegradable. To be
biodegradable, some parts of the polymer main chain must be
similar to naturally occurring substances; therefore, microbes
can use their existing enzymes to break the polymer chain at
those specific locations and use them as a source of energy.
For example, microorganisms break down starch to use the
glucose, which is broken down to two molecules of pyruvic
acid, which can be further fermented into lactic acid or aerobically
converted into CO2 to generate energy. Portions of
polymers that are small enough are transferred into microbial
cells and consumed as a food source. Chemical structures of
pyruvic acid and lactic acid are similar to that of polylactic
acid (Fig. 5).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างของพอลิเมอร์ที่ทำให้มันย่อยสลายได้ จะย่อยสลายได้ บางส่วนของห่วงโซ่หลักของพอลิเมอร์จะต้องคล้ายกับการเกิดขึ้นตามธรรมชาติสาร ดังนั้น จุลินทรีย์สามารถใช้เอนไซม์ที่มีอยู่ของพวกเขาเพื่อทำลายห่วงโซ่พอลิเมอร์ที่สถานที่เก็บที่เฉพาะเจาะจง และใช้เป็นแหล่งพลังงานเช่น ทำลายจุลินทรีย์ลงแป้งการใช้การกลูโคส ซึ่งถูกตัดขาดลงไปสองโมเลกุลของไพรูวิกกรด ซึ่งสามารถเพิ่มเติมหมักกรดแลคติก หรือ aerobicallyแปลงเป็น CO2 ในการสร้างพลังงาน บางส่วนของโพลิเมอร์ที่มีขนาดเล็กพอจะถูกโอนเข้าไปในจุลินทรีย์เซลล์ และใช้เป็นอาหาร โครงสร้างทางเคมีของกรดไพรูวิกและกรดแลคติกจะคล้ายกับของ polylacticกรด (5 รูป)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างของพอลิเมอที่ทำให้มันย่อยสลายได้ ที่จะ
ย่อยสลายได้บางส่วนของโซ่หลักลิเมอร์จะต้องมี
ความคล้ายคลึงกับธรรมชาติที่เกิดขึ้นสาร; ดังนั้นจุลินทรีย์
สามารถใช้เอนไซม์ที่มีอยู่เพื่อทำลายห่วงโซ่ลิเมอร์ที่
สถานที่เฉพาะเหล่านั้นและใช้พวกเขาเป็นแหล่งที่มาของพลังงาน.
ตัวอย่างเช่นจุลินทรีย์ทำลายลงแป้งที่จะใช้
น้ำตาลกลูโคสซึ่งเสียลงไปสองโมเลกุลของ pyruvic
กรดซึ่ง สามารถหมักต่อไปเป็นกรดแลคติกหรือออกซิเจน
แปลงเป็น CO2 เพื่อสร้างพลังงาน บางส่วนของ
โพลิเมอร์ที่มีขนาดเล็กพอที่จะถูกโอนเข้าจุลินทรีย์
เซลล์และบริโภคเป็นแหล่งอาหาร โครงสร้างทางเคมีของ
กรดไพรูวิกและกรดแลคติกที่มีความคล้ายคลึงกับที่ของ polylactic
กรด (รูปที่. 5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างของพอลิเมอร์ที่ทำให้มันย่อยสลาย เป็นย่อยสลายได้ตามธรรมชาติ บางส่วนของพอลิเมอร์โซ่ต้องเป็นหลักคล้ายกับสารเกิดขึ้นตามธรรมชาติ ดังนั้น จุลินทรีย์สามารถใช้เอนไซม์ที่มีอยู่ของพวกเขาที่จะทำลายลูกโซ่โพลีเมอร์ที่ที่เฉพาะเจาะจงสถานที่ และใช้มันเป็นแหล่งของพลังงานตัวอย่าง โดยแบ่งแป้งใช้กลูโคส ซึ่งแบ่งออกเป็นสองโมเลกุลของไพรูวิคกรด ซึ่งสามารถหมักกรดแลคติกหรือ aerobically เข้าไปเพิ่มเติมเปลี่ยนเป็น CO2 เพื่อสร้างพลังงาน ส่วนของโพลิเมอร์ที่มีขนาดเล็กพอ จะถูกโอนเข้าไปในจุลินทรีย์เซลล์ และใช้เป็นแหล่งอาหาร โครงสร้างทางเคมีของกรดไพรูวิก และกรดแลคติกจะคล้ายกับที่ของ polylacticกรด ( ภาพที่ 5 )