Criterion (i):The Hospicio Cabañas

Criterion (i):The Hospicio Cabañas is a unique architectural complex designed to respond to social and economic requirements for housing the sick, the aged, orphans, and the needy with an outstanding solution of great subtlety and humanity. The murals painted in the chapel by José Clemente Orozco are considered great masterpieces of Mexican art.
Criterion (ii): The group of paintings in the chapel of the Hospicio, in particular the allegory El Hombre de Fuego (The Man of Fire) is considered to be one of the masterpieces of 20th century mural painting and had profound cultural influence beyond the American continent.
Criterion (iii): This is a unique building dedicated to public welfare assistance and speaks of the exceptional humanitarian spirit of its promoter and producer Bishop Juan Ruiz de Cabañas.
Criterion (iv): The Hospicio Cabañas is an outstanding work of renowned architect Manuel Tolsá, built predominantly in the Neoclassical style, that provided a completely different architectural solution to the conventional design of its time. The restriction of one level to facilitate movement of patients, large open spaces with natural lighting and ventilation to promote healing, and covered walkways between the different modules of the building, whose scale, covering 2.34 hectares, was at that time and still is today considered monumental.
Integrity
The original plan of architect Manuel Tolsá remains intact as the property includes the entire 2.34 hectare complex of buildings designed to house the Hospicio Cabañas. With the exception of the kitchen garden, which was divided into forty plots and bisected by two roads in the 1850s, there has been almost no later addition. At the time of inscription, a management plan was being prepared that included a buffer zone of 37.26 hectares surrounding the complex.
The property is in an earthquake prone area and as a result, seismic reinforcing has been undertaken to protect the buildings, particularly in the columns and artwork in the chapel.
Authenticity
The authenticity of the complex of the Hospicio Cabañas is high. Although no longer a hospice, its current use as the home of the Cabañas Cultural Institute and the Cultural Heritage of Humanity has required minimal change to the design. Modifications included the removal of walls to create a large conference room or theatre to house 199 people. Since 1996, work has been done to reverse changes to the kitchen wing dating from the early 20th century.
Some recent interventions that involved modern techniques and materials necessary for the preservation of the ensemble were carried out after thorough studies. An example of this work is the reinforcing of the roof construction with the replacement of original wooden beams by metal frameworks. Moreover, the columns supporting the chapel’s dome were also reinforced in recognition of the region’s seismic risks. Stabilisation of the murals was required in response to evidence of the plaster parting from the supporting walls.
Protection and management requirements
The property is currently owned by the State of Jalisco and managed by the Cabañas Cultural Institute. It is protected as an immoveable historic monument under the 1972 Federal Law on Archaeological, Artistic and Historical Monuments and Zones which imposes strict controls on interventions. Technical responsibility for its conservation and restoration is under the Ministry of Culture, Government of Jalisco with technical support from the National Institute of Anthropology and History (INAH) and the National Institute of Fine Arts (INBA), both part of the National Council for Culture and the Arts (CNCA) of the Ministry of Education.
The complex presently houses the Cabañas Cultural Institute, and the Cultural Heritage of Humanity. The current operation of the building requires a management plan methodology, in order to strengthen, support and consolidate the organization’s roles and responsibilities. The Cabañas Cultural Institute ’s role as contemporary museum, with both temporary and permanent exhibitions, as well as the show rooms for the works of Maestro. José Clemente Orozco. Both the murals and the building itself need to maintain the conditions of the museum space, in accordance with technical safety requirements and the conservation of collections, without affecting their heritage status.
An urban development plan (1997-98) provides protection for the inscribed property from the surrounding area. This document defines the buffer zone which includes 18 blocks and part of the Plaza Tapatia covering an area of 37.26 hectares.
Long Description
Hospicio Cabañas is a unique architectural complex, designed to respond to social and economic requirements for housing the sick, aged, young and needy, which provides an outstanding solution of great subtlety and humanity. Orozco's murals in the chapel represent in part the most symbolic and characteristic elements of the indigenous culture of Mexico (gods, sacrifices, temples) and for the rest those of Spanish culture (kings, monks, churches). The central feature represents the submission of humans to machines, culminating in the masterpiece Man of Fire .
A sequence of droughts, floods and severe frosts created much poverty and misery in the town, which was founded in 1542. Around 1791 the Bishop of Guadalajara ordered the building of a hospital for the most destitute people, together with a group of lodgings for the workers and an orphanage. This project was taken up by his successor, Juan Ruiz de Cabañas, when he arrived in Guadalajara in December 1796. He requested the authorization of the Spanish Crown to create a Casa de la Misericordia to house the homeless, old people and orphans of the town.
Royal approval was given on 5 September 1803 to build a Casa de Expósitos (orphanage), which would also accept aged men and women, handicapped people and chronic invalids, along with their families, orphans or children of parents incapable of feeding them, as well as poor pilgrims. In Mexico City Bishop Cabañas had met Manuel Tolsá, an architect and sculptor from Valencia who had made some notable contributions to the architecture of Mexico. Tolsá accepted a commission to design the proposed Hospicio, but entrusted supervision of its execution to his pupil, José Gutierrez, who carried out most of the work between 1805 and 1810 (with the exception of the chapel).
The War of Independence interrupted the work, and the uncompleted buildings were used as a barracks and stables, first by the insurgents and then by the Royalist forces, until Mexico secured its independence from Spain in 1821. The Hospicio was not inaugurated until 1829. It was to become a barracks once again in 1858. When the military departed, the management of the Hospicio passed to the Sisters of Charity, and it was agreed that all the orphans would in future bear the name Cabañas. In 1872 it housed more than 500 people. However, with the expulsion of the sisters in 1872 economic aid was cut off and the number of orphans was halved by 1880. This unhappy situation was rectified by the action of the governor in 1883.
The growth of the Mexican Muralist movement was a demonstration of national cohesion and identity following the 1910-20 revolution. In the 1930s the Government of Jalisco invited José Clemente Orozco to execute a number of works in public buildings in Guadalajara, where he worked between 1936 and 1939. His murals in the chapel of the Hospicio Cabañas, representing the multi-ethnic character of Mexican society and the allegory of the Man of Fire , are among his finest works. In the 1980s the Government of Jalisco located its newly created Cabañas Cultural Institute in the Hospicio, to house schools of art and crafts, exhibition rooms, and areas for theatre, music and dance.
The entire complex is laid out on a rectangular plan: all the buildings, which are, except the chapel and the kitchen, single-storey, are ranged round 23 courtyards. The great majority of these are arcaded on at least two sides. The architectural solution adopted by Tolsá for the Hospicio is unique: its roots are to be found in ensembles such as the Monastery of El Escorial in Spain or the Hôtel des Invalides in Paris.
Source: UNESCO/CLT/WHC
Historical Description
Guadalajara was founded in 1542, on the left bank of a river flowing through a wide valley. Two native settlements nearby were eventually integrated into what became the capital of the Province of Nueva Galicia and the seat of a bishopric.
A sequence of droughts, floods, and severe frosts created much poverty and misery in the town. Around 1791 the Bishop of Guadalajara, Fray Antonio Alcalde, ordered the building of a hospital for the most destitute people, together with a groups of lodgings for the workers and an orphanage. This project was taken up by his successor, Juan Ruiz de Cabaiias, when he arrived in Guadalajara in December 1796. He requested the authorization of the Spanish Crown to create a Casa de la Misericordia to house the homeless, the old people, and the orphans of the town. [Translator's note There is no single English equivalent for this term, since the establishment combined the functions of a workhouse, hospital, orphanage, and almshouse, all of which were separate establishments in Britain.] In his letter to the King he identified the site that had been selected, at a high and healthy location outside the town with an excellent water supply.
Royal approval was given on 5 September 1803 for the building of a Casa de Expositos (orphanage), which would also accept aged men and women, handicapped people, and chronic invalids, along with their families, male and female orphans or children of parents incapable of feeding them (under ten years of age), and poor pilgrims.
In Mexico City on his way to take up his appointment in Guadalajara, Bishop Cabaiias had made the acquaintance of Manuel Tolsa, an architect and sculptor from Valencia who had made some n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์ (i): เดอะ Hospicio Cabañas เป็นเชิงสถาปัตยกรรมเฉพาะที่ออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการทางสังคม และเศรษฐกิจและผู้ป่วย การ aged เด็กกำพร้า และยากจน ด้วยโซลูชั่นโดดเด่นถึงความละเอียดอ่อนมากและมนุษย์ จิตรกรรมที่วาดในโบสถ์ โดย José Orozco คลีเมนเต้ถือเป็นผลงานชิ้นเอกที่ยอดเยี่ยมของเม็กซิกัน art.
เกณฑ์ (ii): กลุ่มภาพวาดในโบสถ์ Hospicio โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุปมานิทัศน์เอล Hombre de Fuego (คนไฟ) ถือเป็นหนึ่งในผลงานชิ้นเอกของศตวรรษที่ 20 จิตรกรรมฝาผนังจิตรกรรม และมีอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่ลึกซึ้งเกินกว่าอเมริกาทวีป
เกณฑ์ที่ (iii): นี้เป็นอาคารเฉพาะเพื่อช่วยเหลือประชาสงเคราะห์ และพูดถึงจิตวิญญาณด้านมนุษยธรรมนี้โปรโมเตอร์และโปรดิวเซอร์บิชอปแห่งควนรูอิซเดอ Cabañas.
เกณฑ์ (iv): เดอะ Hospicio Cabañas เป็นงานโดดเด่นของแหล่งสถาปนิกมานูเอล Tolsá สร้างเป็นแบบฟื้นฟูคลาสสิก ที่ให้โซลูชันสถาปัตยกรรมแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกับการออกแบบทั่วไปของเวลา ข้อจำกัดของระดับหนึ่งเพื่ออำนวยความสะดวกการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย ช่องเปิดขนาดใหญ่กับแสงธรรมชาติและการระบายอากาศเพื่อส่งเสริมการรักษา และครอบคลุมบริเวณทางเดินระหว่างโมดูลต่าง ๆ ของอาคาร ชั่ง เฮคเตอร์ 2.34 ครอบคลุม ในเวลานั้น และยังคง วันนี้ถือเป็นอนุสาวรีย์
สมบูรณ์
แผนเดิมของสถาปนิกมานูเอล Tolsá ยังคงเหมือนเดิมเป็นคอมเพล็กซ์ hectare 2.34 ทั้งอาคารที่ออกแบบมาเพื่อบ้าน Hospicio Cabañas มีคุณสมบัติ ยกเว้นสวนครัว ซึ่งถูกแบ่งออกเป็นสี่สิบผืน และ bisected ตามถนนใน 1850s มีเกือบจะไม่เพิ่มภายหลัง ในขณะจารึก แผนการจัดการถูกที่ กำลังเตรียมรวมพื้นที่กันชนของเฮคเตอร์ 37.26 รอบคอมเพล็กซ์
แห่งในพื้นที่เสี่ยงแผ่นดินไหว และเป็นผล ทำหน้าที่สั่นสะเทือนมีการดำเนินการป้องกันอาคาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคอลัมน์และในโบสถ์
แท้
โรแมนติกซับซ้อน Hospicio Cabañas จะสูง แม้ไม่มี hospice การใช้ปัจจุบันเป็นบ้านของ Cabañas สถาบันทางวัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติได้ต้องเปลี่ยนแปลงการออกแบบน้อยที่สุด แก้ไขรวมเอาผนังเพื่อสร้างห้องประชุมขนาดใหญ่หรือละครบ้าน 199 คน พ.ศ. 2539 ทำงานที่มีการดำเนินการกลับเปลี่ยนแปลงปีกครัวเดทจากศตวรรษที่ 20 ต้น
บางงานวิจัยล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับเทคนิคทันสมัยและวัสดุที่จำเป็นเพื่อการอนุรักษ์ของวงดนตรีได้ดำเนินการหลังจากการศึกษาอย่างละเอียด ตัวอย่างของงานนี้คือ การเสริมการก่อสร้างหลังคา ด้วยการแทนที่ของเดิมไม้คาน ด้วยกรอบโลหะ นอกจากนี้ คอลัมน์ที่สนับสนุนโดมของโบสถ์ก็ยังเสริมรับเสี่ยงธรณีของภูมิภาค Stabilisation จิตรกรรมเป็นสิ่งจำเป็นในการตอบสนองของปูนปลาสเตอร์ที่แยกจากการสนับสนุนกำแพง.
ป้องกันและจัดการความต้องการ
คุณสมบัติปัจจุบันเป็นเจ้าของรัฐ Jalisco และบริหาร โดย สถาบันวัฒนธรรม Cabañas ได้รับการป้องกันเป็นอนุสาวรีย์ทางประวัติศาสตร์ immoveable 1972 รัฐบาลกลางตามกฎหมายว่าด้วยโบราณคดี Artistic และประวัติศาสตร์อนุสาวรีย์ และโซนที่กำหนดมาตรการควบคุมอย่างเข้มงวด ความรับผิดชอบทางเทคนิคสำหรับการอนุรักษ์และฟื้นฟูที่อยู่ภายใต้กระทรวงวัฒนธรรม รัฐ Jalisco กับฝ่ายสนับสนุนด้านเทคนิคจากสถาบันแห่งชาติของมานุษยวิทยา และประวัติศาสตร์ (INAH) และแห่งชาติสถาบันศิลปกรรม (INBA), ทั้งส่วนของสภาแห่งชาติวัฒนธรรมและการศิลปะ (CNCA) ของกระทรวงของศึกษา
ซับซ้อนปัจจุบันบ้าน สถาบันวัฒนธรรม Cabañas และมรดกทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ การดำเนินการปัจจุบันของอาคารต้องการจัดการแผนวิธี เสริม สนับสนุน และรวมบทบาทขององค์กรและความรับผิดชอบ บทบาท Cabañas วัฒนธรรมของ สถาบันเป็นพิพิธภัณฑ์ร่วมสมัย ทั้งนิทรรศการถาวร และชั่วคราว เป็นห้องแสดงการทำงานของ Maestro José คลีเมนเต้ Orozco จิตรกรรมและสร้างเองต้องรักษาสภาพของพื้นที่พิพิธภัณฑ์ ตามความต้องการความปลอดภัยทางด้านเทคนิคและการอนุรักษ์ของคอลเลกชัน สภาพสถานะมรดกของพวกเขา.
แผนการพัฒนา (ปี 1997-98) ให้ความคุ้มครองสำหรับคุณสมบัติจารึกไว้จากบริเวณนั้น เอกสารนี้กำหนดพื้นที่กันชนที่มีบล็อกและเป็นส่วนหนึ่งของ Tapatia พลาซ่าที่ครอบคลุมพื้นที่ของ 37.26 เฮคเตอร์ 18
ละเอียด
Hospicio Cabañas เป็นเฉพาะสถาปัตยกรรมที่ซับซ้อน การออกแบบเพื่อตอบสนองความต้องการทางสังคม และเศรษฐกิจและป่วย อายุ หนุ่มสาว และยาก จน ที่ให้โซลูชั่นโดดเด่นถึงความละเอียดอ่อนมากและมนุษย์ Orozco ของจิตรกรรมในโบสถ์แสดงในส่วนสุดสัญลักษณ์ และลักษณะองค์ประกอบของวัฒนธรรมพื้นเมือง ของเม็กซิโก (เทพเจ้า บูชา วัด) และส่วนเหลือของวัฒนธรรมสเปน (พระมหากษัตริย์ พระสงฆ์ โบสถ์) ห้องแสดงถึงการส่งมนุษย์เครื่องจักร จบในชิ้นเอกคนไฟ
เป็นลำดับของ droughts น้ำท่วมและ frosts รุนแรงสร้างความยากจนและความทุกข์ยากมากในเมือง ซึ่งก่อตั้งขึ้นใน 1542 ประมาณค.ศ. 1791 บาทหลวงกวาดาลาสั่งการสร้างโรงพยาบาลสำหรับคนอนาถาที่สุด พร้อมคณะเดินทางสำหรับผู้ปฏิบัติงานและพินอิน โครงการนี้ถูกนำขึ้น โดยการสืบของเขา ควนรูอิซเดอ Cabañas เมื่อเขามาถึงในกวาดาลาใน 1796 ธันวาคม เขาร้องขอการตรวจสอบราชสเปนสร้าง Misericordia เดอลาคาซ่าที่บ้านคนจรจัด เก่าและเด็กกำพร้าของเมือง
รอยัลอนุมัติให้บน 5 1803 กันยายนสร้าง Expósitos เดอคาซา (พิน), ซึ่งจะยังยอมรับอายุชาย และหญิง คนพิการ และเรื้อรัง invalids กับครอบครัว เด็กกำพร้าหรือเด็กของพ่อแม่หมันอาหารพิลกริมส์พวกเขา เช่นยากจน ใน Cabañas บิชอปแห่งเม็กซิโกซิตี้ได้ตรงตามมานูเอล Tolsá เป็นสถาปนิกและประติมากรจากวาเลนเซียที่มีผลงานโดดเด่นบางกับสถาปัตยกรรมของเม็กซิโก Tolsá ยอมรับในการออกแบบ Hospicio เสนอ แต่มอบหมายกำกับดูแลการดำเนินการที่ให้นักเรียนของเขา José Gutierrez ที่ดำเนินการส่วนใหญ่ของการทำงานระหว่าง 1805 และ 1810 (ยกเว้นโบสถ์) .
สงครามเอกราชขัดจังหวะการทำงาน และอาคารยังไม่เสร็จสิ้นถูกใช้เป็นค่ายทหารและอสังหาริม ครั้งแรก โดยพวกก่อการร้าย แล้ว โดยกอง ทัพ­ยู่ จนกระทั่งเม็กซิโกป้องกันเอกราชจากสเปนประสบการ Hospicio ถูกเปิดเมื่อไม่จน 1829 ก็ไปค่ายทหารอีกครั้งในค.ศ. 1858 เมื่อทหารออกเดิน ทาง การจัดการ Hospicio ที่ส่งผ่านไปยังน้องสาวของกุศล และจะถูกตกลงว่า ทั้งหมดนั้นจะในอนาคต หมีชื่อ Cabañas ในเนียร์ช เรื่องห้องพักกว่า 500 คน อย่างไรก็ตาม ด้วยขับของน้องสาวในเนียร์ช ช่วยเศรษฐกิจได้ตัด และจำนวนของเด็กกำพร้าถูกแบ่งครึ่ง โดย 1880 สถานการณ์นี้ไม่มีความสุขถูกแก้ไข โดยการกระทำของผู้ว่าราชการใน 1883.
เจริญเติบโตของการเคลื่อนไหว Muralist เม็กซิกันได้สาธิตการประทุษร้ายและรหัสประจำตัวดังต่อไปนี้การปฏิวัติ 1910-20 ในช่วงทศวรรษ 1930 รัฐ Jalisco เชิญ José คลีเมนเต้ Orozco ดำเนินการจำนวนงานในอาคารสาธารณะในกวาดาลา ที่เขาทำงานระหว่างค.ศ. 1936 และ 1939 ภาพจิตรกรรมของเขาในโบสถ์ Hospicio Cabañas แสดงอักขระหลายชาติพันธุ์ของสังคมเม็กซิกันและอุปมานิทัศน์ของคนไฟ มีผลงานที่ดีที่สุด ในทศวรรษ 1980 รัฐ Jalisco แห่งสร้างขึ้นใหม่ Cabañas วัฒนธรรม สถาบัน Hospicio โรงเรียนบ้านศิลปะงานฝีมือ ห้องนิทรรศการ และพื้นที่ในโรงละคร ดนตรี และเต้นรำ
ซับซ้อนทั้งหมดจะแสดงบนแผนสี่เหลี่ยม: ทั้งหมดอาคาร ซึ่งมี โบสถ์และห้องครัว ชั้นเดียว มีสนามหญ้า 23 รอบแสก ๆ ส่วนใหญ่ที่ดีเหล่านี้จะ arcaded น้อยสองด้าน โซลูชันสถาปัตยกรรมนำ โดย Tolsá สำหรับ Hospicio ไม่ซ้ำกัน: รากของมันจะพบได้ในวงเช่นอารามของ El Escorial ในสเปนหรือ Invalides เดโฮเทลในปารีส
แหล่งที่มา: ยูเนสโก/CLT/WHC
อธิบายประวัติศาสตร์
กวาดาลาก่อตั้งขึ้นใน 1542 บนฝั่งซ้ายของแม่น้ำไหลผ่านหุบเขากว้าง จ่ายสองภาษาใกล้เคียงกับในที่สุดถูกรวมเป็นอะไรกลายเป็นเมืองหลวงของ Galicia จังหวัดลนูว่าและนั่งของตัวอาณาจักร
ลำดับ droughts น้ำท่วม และ frosts รุนแรงสร้างความยากจนและความทุกข์ยากมากในเมือง ประมาณค.ศ. 1791 โคนของกวาดาลา เฟรย์อันโตนิโอ Alcalde สั่งซื้ออาคารของโรงพยาบาลสำหรับคนอนาถาที่สุด ร่วมกับกลุ่มการเดินทางสำหรับผู้ปฏิบัติงานและพินอิน โครงการนี้ถูกนำขึ้น โดยการสืบของเขา ควนรูอิซเดอ Cabaiias เมื่อเขามาถึงในกวาดาลาใน 1796 ธันวาคม เขาร้องขอการตรวจสอบราชสเปนสร้าง Misericordia เดอลาคาซ่าที่ไปบ้านไร้ที่อยู่ คนเก่า และเด็กกำพร้าของเมือง [หมายเหตุของนักแปลมีเป็นภาษาอังกฤษเดียวกับระยะนี้ ตั้งแต่ก่อตั้งรวมฟังก์ชันของโรงทำงาน โรงพยาบาล มูลนิธิสงเคราะห์เด็ก และอัลม์ส เฮาส์ ซึ่งทั้งหมดถูกซักแยกต่างหากในสหราชอาณาจักร] ในจดหมายของเขาที่ เขาระบุไซต์ที่ได้รับเลือก ในตำแหน่งสูง และมีสุขภาพดีนอกเมืองที่มีการพักน้ำประปา ไว้
รอยัลอนุมัติให้บน 5 1803 กันยายนสำหรับอาคารของ Expositos เดอคาซา (พิน), ซึ่งจะยังยอมรับอายุชาย และหญิง คนพิการ และ invalids เรื้อรัง พร้อมกับครอบครัวของพวกเขา ชาย และหญิงนั้น หรือเด็กของผู้ปกครองหมันให้อาหารพวกเขา (อายุต่ำกว่า 10 ปี), และดีพิลกริมส์
ในเม็กซิโกซิตี้เมื่อเขารับเขานัดหมายในกวาดาลา, บิชอปแห่ง Cabaiias มีความใกล้ชิดของมานูเอล Tolsa เป็นสถาปนิกและประติมากรจากวาเลนเซียที่มี n บาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกณฑ์ ( ผม ) : hospicio el salvador . kgm คือสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ที่ซับซ้อนที่ออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจและสังคม ที่อยู่อาศัย คนป่วย คนชรา เด็ก และผู้ด้อยโอกาส ด้วยโซลูชั่นที่โดดเด่นของความละเอียดอ่อนมาก และมนุษยชาติ ผนังทาสีในโบสถ์ โดยโฮเซ เคลเมนเต้ โอรอซโคถือว่ายอดเยี่ยม ผลงานชิ้นเอกของศิลปะเม็กซิกัน .
2 ( 2 ) :กลุ่มภาพเขียนสีในโบสถ์ของ hospicio , โดยเฉพาะ El Hombre ชาดก de Fuego ( คนยิง ) ถือว่าเป็นหนึ่งในผลงานชิ้นเอกของจิตรกรรมฝาผนังศตวรรษที่ 20 ได้ลึกซึ้งและอิทธิพลทางวัฒนธรรมนอกเหนือทวีปอเมริกา
เกณฑ์ ( 3 ) :นี้เป็นเฉพาะตึกที่อุทิศตนเพื่อช่วยเหลือสงเคราะห์ และพูดของจิตวิญญาณด้านมนุษยธรรมของโปรโมเตอร์ยอดเยี่ยมและผู้ผลิต Juan Ruiz de บิชอป el salvador . kgm .
2 ( 4 ) : hospicio el salvador . kgm คือ ผลงานที่โดดเด่นของสถาปนิกชื่อดัง มานูเอล tols . kgm ที่สร้างขึ้นในสไตล์นีโอคลาสสิคที่โดดเด่น ,ที่ให้คนละสถาปัตยกรรมโซลูชั่นการออกแบบเดิมของเวลาของ การจำกัดระดับหนึ่งเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหวของผู้ป่วย พื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่ มีแสงสว่างและการระบายอากาศธรรมชาติเพื่อส่งเสริมการรักษา และทางเดินระหว่างโมดูลที่แตกต่างกันของอาคารที่มีขนาดครอบคลุม 2.34 , ไร่ ,คือตอนนั้น และยัง วันนี้ถือว่าสมบูรณ์มาก

แผนเดิมของสถาปนิก มานูเอล tols . kgm ยังคงเป็นคุณสมบัติรวมถึงทั้งหมด 2.34 เฮกตาร์ที่ซับซ้อนของการออกแบบอาคาร บ้าน hospicio el salvador . kgm . ด้วยข้อยกเว้นของสวนครัว ซึ่งถูกแบ่งออกเป็นสี่ผืนและจึงโดยสองถนนในคริสต์ทศวรรษ 1830 มีในภายหลัง นอกจากนี้ในเวลาที่จารึก , การวางแผนการจัดการที่ถูกเตรียมไว้รวมบัฟเฟอร์โซนของ 11.81 ไร่รอบซับซ้อน .
คุณสมบัติในพื้นที่เสี่ยงแผ่นดินไหว ส่งผลให้เกิดแผ่นดินไหว ได้ดำเนินการเพื่อปกป้องอาคาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคอลัมน์และงานศิลปะในโบสถ์

ของแท้ของแท้ ที่ซับซ้อนของ hospicio el salvador . kgm คือสูงแม้ไม่มีโปรแกรม ปัจจุบันใช้ของบ้านของเมือง caba เป็นสถาบันทางวัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ มีการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นน้อยที่สุดเพื่อการออกแบบ การรวมเอาผนังเพื่อสร้างขนาดใหญ่ในห้องประชุมหรือโรงละครบ้าน 199 คน ตั้งแต่ปี 1996 , งานที่ได้ทำเพื่อย้อนกลับการเปลี่ยนแปลงครัวปีกเดทจากศตวรรษที่ 20 ก่อน
.ล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงของเทคนิคที่ทันสมัยและวัสดุที่จำเป็นสำหรับการเก็บรักษาของชุดทดลองอย่างต่อการศึกษา ตัวอย่างของงานนี้คือการสร้างของหลังคาด้วยการแทนที่ของคานไม้เดิมด้วยกรอบโลหะ นอกจากนี้คอลัมน์สนับสนุนโบสถ์โดมยังเสริมในการรับรู้ของความเสี่ยงแผ่นดินไหว . เสถียรภาพของภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ถูกต้องในการตอบสนองต่อหลักฐานของปูนแยกจากสนับสนุนการป้องกันและการจัดการความต้องการผนัง

คุณสมบัติเป็นเจ้าของในขณะนี้โดยรัฐจาลิสโก และจัดการ โดยเมือง caba เป็นสถาบันวัฒนธรรมมันได้รับการคุ้มครองเป็น immoveable ประวัติศาสตร์อนุสาวรีย์ภายใต้กฎหมายของรัฐบาลกลางใน 1972 โบราณคดี อนุสาวรีย์ และโซนที่กำหนดมาตรการการควบคุมที่เข้มงวดในศิลปะ และประวัติศาสตร์ รับผิดชอบด้านการอนุรักษ์และฟื้นฟูภายใต้กระทรวงวัฒนธรรมรัฐบาลแห่ง ด้วยการสนับสนุนด้านเทคนิคจากสถาบันมานุษยวิทยาและประวัติศาสตร์ ( inah ) และสถาบันวิจิตรศิลป์ ( inba ) , ส่วนหนึ่งของทั้งสองสภาเพื่อวัฒนธรรมและศิลปะแห่งชาติ ( cnca ) ของกระทรวงศึกษาธิการ
ซับซ้อนปัจจุบันบ้านเมือง caba เป็นสถาบันทางวัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติการดำเนินงานในปัจจุบันของอาคารต้องมีการวางแผนการจัดการวิธีการ ในการที่จะเสริมสร้าง สนับสนุน และรวมบทบาทขององค์กรและความรับผิดชอบ โดย el salvador . kgm สถาบันทางวัฒนธรรมของบทบาทของพิพิธภัณฑ์ร่วมสมัย ที่มีทั้งแบบชั่วคราวและถาวร นิทรรศการ ตลอดจนห้องแสดงสำหรับผลงานของมาสเตอร์ โฮเซ เคลเมนเต้ โอรอซโค .ทั้งผนังและตัวอาคารต้องรักษาสภาพของพิพิธภัณฑ์อวกาศ ที่สอดคล้องกับความต้องการความปลอดภัยทางเทคนิค และการอนุรักษ์ของคอลเลกชัน โดยไม่มีผลต่อสถานะทางวัฒนธรรม การพัฒนาชุมชนเมือง
วางแผน ( 1997-98 ) ให้ความคุ้มครองสำหรับทรัพย์สินที่สลักจากบริเวณรอบๆเอกสารนี้กำหนดบัฟเฟอร์โซนซึ่งรวมถึง 18 บล็อกและส่วนของ Plaza tapatia ครอบคลุมพื้นที่ 11.81 เฮกตาร์ คําอธิบายยาว

hospicio el salvador . kgm คือสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ที่ซับซ้อนที่ออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจและสังคม ที่อยู่อาศัย คนป่วย ผู้สูงอายุ เด็ก และผู้ด้อยโอกาส ซึ่งมีวิธีการที่โดดเด่นของความละเอียดอ่อนมาก และมนุษยชาติจิตรกรรมฝาผนัง โอรอซโคในโบสถ์แทนในส่วนของสัญลักษณ์มากที่สุด และลักษณะองค์ประกอบของวัฒนธรรมพื้นเมืองของเม็กซิโก ( พระ บูชา วัด ) และสำหรับส่วนที่เหลือของวัฒนธรรมสเปน ( พระมหากษัตริย์ , พระสงฆ์ , โบสถ์ ) คุณลักษณะกลางเป็นตัวแทนส่งมนุษย์ไปยังเครื่อง , culminating ในชิ้นเอกมนุษย์ไฟ
ลำดับของความแห้งแล้งน้ำท่วม frosts รุนแรงสร้างความยากจนและความทุกข์ยากในเมืองซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1070 . รอบ 1818 บิชอปแห่งกัวดาลาจาราสั่งอาคารของโรงพยาบาล สำหรับคนที่ยากจนที่สุด ร่วมกับกลุ่มของที่พักสำหรับคนงานและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โครงการนี้ถูกถ่ายขึ้นโดยผู้สืบทอดของเขา , ฮวน Ruiz de el salvador . kgm ตอนที่เขามาถึงใน Guadalajara ในธันวาคม 2339 .เขาร้องขออำนาจของพระมหากษัตริย์ในการสร้าง Casa de la misericordia บ้านคนเร่ร่อน คนชราและเด็กกำพร้าในเมืองหลวงที่ได้รับการอนุมัติ .
5 กันยายน 1803 สร้าง Casa de exp ó sitos ( เด็กกำพร้า ) ซึ่งจะรับผู้สูงอายุชายและหญิง คนพิการ และพิการเรื้อรัง พร้อมกับครอบครัวของพวกเขาเด็กกำพร้าและเด็กของผู้ปกครองไม่สามารถให้อาหารพวกเขาเช่นเดียวกับคนยากจนผู้แสวงบุญ ในเม็กซิโก ซิตี้ บิชอป el salvador . kgm เจอมานูเอล tols . kgm , สถาปนิกและประติมากรจาก บาเลนเซีย ที่ได้ทำเป็นหน้าเป็นตาให้กับสถาปัตยกรรมของเม็กซิโก tols . kgm ยอมรับคณะกรรมการการออกแบบการนำเสนอ hospicio แต่มอบหมายให้กำกับดูแลการปฏิบัติของตนให้ลูกศิษย์ของเขา , โฮเซ กูเตียเรสผู้ที่ดำเนินการมากที่สุดของการทำงานระหว่าง 0 และที่ 1810 ( มีข้อยกเว้นของโบสถ์ ) .
สงครามประกาศอิสรภาพขัดจังหวะการทํางาน และอาคารที่สร้างไม่เสร็จก็ใช้เป็นค่ายทหารและคอกม้าก่อน โดยก่อความไม่สงบแล้ว โดยกลุ่มสนับสนุนกองกำลังรักษาความปลอดภัย จนเม็กซิโกเอกราชจากสเปนในปี 1821 . การ hospicio ไม่เปิดจนกว่า 1829มันเป็นค่ายทหารอีกครั้งใน 1858 . เมื่อทหารออกไป การจัดการของ hospicio ส่งผ่านไปยังน้องสาวของการกุศล และได้ตกลงกันว่าพวกจะหมีในอนาคตชื่อ el salvador . kgm . ใน 1872 มันอยู่มากกว่า 500 คน อย่างไรก็ตาม ด้วยการขับไล่ของน้องสาวใน 1872 ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจถูกตัดขาดและจำนวนเด็กกำพร้าที่ถูกลดลงครึ่งหนึ่งโดย 1880สถานการณ์ไม่ดีนี้ถูกแก้ไขโดยการกระทําของเจ้าเมืองใน 1883
การเจริญเติบโตของเม็กซิกันช่างเขียนภาพฝาผนังการเคลื่อนไหวคือการสาธิตและเอกลักษณ์ความสามัคคีแห่งชาติตาม 1910-20 การปฏิวัติ ในช่วงทศวรรษที่ 1930 รัฐบาลแห่งเชิญโฮเซ เคลเมนเต้ โอรอซโคที่จะดำเนินการจำนวนของงานในอาคารสาธารณะใน Guadalajara , ที่ซึ่งเขาได้ทำงานระหว่าง 1936 และ 1939ของเขาจิตรกรรมฝาผนังในโบสถ์ของ hospicio el salvador . kgm แทนตัวละครหลายเชื้อชาติของสังคมเม็กซิกันและสัญลักษณ์ของมนุษย์ไฟ เป็นหนึ่งในงานที่ดีที่สุดของเขา ในยุครัฐบาลของรัฐฮาลิสโกตั้งอยู่ที่สร้างขึ้นใหม่ของ el salvador . kgm สถาบันวัฒนธรรมใน hospicio , บ้านโรงเรียนศิลปะและงานฝีมือ , ห้องแสดงนิทรรศการ และพื้นที่สำหรับละคร ดนตรี เต้นรำ
แบบซับซ้อนทั้งหมดถูกวางไว้ในแผนสี่เหลี่ยม : อาคารทั้งหมด ซึ่งนอกจากโบสถ์และห้องครัว , ชั้นเดียว , รอบ 23 อยู่ courtyards . ส่วนใหญ่ที่ดีของเหล่านี้ arcaded อย่างน้อยสองด้าน สถาปัตยกรรมโซลูชั่นรับ tols ที่เป็นเอกลักษณ์ : hospicio . kgmรากจะพบได้ในการผสม เช่น อารามเอลเอสโกเรียล ใน สเปน หรือเป็นการ invalides H เป็น des ปารีส
ที่มา : ยูเนสโก / แทรก / ต่อ

อธิบายประวัติศาสตร์ Guadalajara ก่อตั้งขึ้นในปี 1070 บนซ้ายธนาคารของแม่น้ำไหลผ่านหุบเขากว้างสองคนพื้นเมืองการชำระหนี้ใกล้เคียงในที่สุดรวมเข้าว่าเป็นเมืองหลวงของจังหวัดของ Nueva Galicia และที่นั่งของการิน .
ลำดับของภัยแล้ง อุทกภัย และสร้างความทุกข์ยากและความยากจน frosts รุนแรงมากในเมือง รอบ 1818 บิชอปแห่งกัวดาลาจารา เฟรย์น alcalde สั่งอาคารของโรงพยาบาล สำหรับคนที่ยากจนที่สุดร่วมกับกลุ่มของที่พักสำหรับคนงานและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โครงการนี้ถูกถ่ายขึ้นโดยผู้สืบทอดของเขา , ฮวน Ruiz de cabaiias เมื่อเขามาถึงใน Guadalajara ในธันวาคม 2339 . เขาร้องขออำนาจของพระมหากษัตริย์ในการสร้าง Casa de la misericordia บ้านคนเร่ร่อน คนชราและเด็กกำพร้าจากเมือง[ แปลว่า ไม่มีเดียวภาษาอังกฤษเทียบเท่าในระยะนี้ เนื่องจากการรวมการทำงานของโรคหัวใจขาดเลือด โรงพยาบาล สถานสงเคราะห์ และโรงทาน ซึ่งเป็นสถานประกอบการที่แยกต่างหากในอังกฤษ ] ในจดหมายถึงกษัตริย์เขาระบุไซต์ที่ได้รับการคัดสรร ที่สูง และสุขภาพสถานที่ข้างนอก เมืองกับน้ำประปา
ยอดเยี่ยมได้รับการอนุมัติหลวง 5 กันยายน 1803 สำหรับอาคาร Casa de expositos ( เด็กกำพร้า ) ซึ่งจะรับผู้สูงอายุชายและหญิง คนพิการ และพิการเรื้อรัง พร้อมกับครอบครัวของพวกเขาชายและหญิงเด็กหรือเด็กของผู้ปกครองไม่สามารถให้อาหาร ( ภายใต้สิบปีของอายุ ) และคนยากจนผู้แสวงบุญ .
ในเม็กซิโก ซิตี้ เดินทางไปรับตำแหน่ง ใน Guadalajara ,บิชอป cabaiias มีความคุ้นเคยของ มานูเอล tolsa , สถาปนิกและประติมากรจาก บาเลนเซีย ที่ได้ทำ คำว่า