decrease the relapse rate to less t

decrease the relapse rate to less than one-half of the placebo
rate. Also, the more recent meta-analysis that
included only new antidepressants confirmed this finding
[30-32], and one of these was cited by Ioannidis [18].
Most of these studies were 6 month to 2 years. An
NIMH study found a good preventative effect in the first
3 years (65% placebo relapsing and 14% on drug relapsing)
[22]. It is true that most of these studies were 2
years or less, but a 4-5 year extension of this study, in
which the patients who had not relapsed on drug at the
end of 3 years were then randomized, found that 67% on
placebo relapsed and 10% on drug relapsed in the next
two years [22,23,33]. A meta-analysis of trials of 6, 12, 18,
24, 36 months found the reduction of relapse rate to be
essentially the same for all durations, and the 36 month
duration group had a relapse rate of 72% on placebo versus
30% on antidepressants [34]. There is no indication
that the relapse rate from antidepressant therapy
increases with the duration of treatment. In other words,
antidepressants provide effective prophylaxis against
relapses. Since the drug either prevents or delays relapse,
patients will spend less of their lifetime in a depressive
episode. Long-term morbidity and disability can be
diminished by treatment. Thus there are two components
to treatment. Patients may recover sooner with treatment
and also have fewer (over 50% less) recurrences than
without treatment. We provide an example to illustrate
the cumulative effect of shortening episodes and prevention
of future episodes: An untreated, unipolar, nonpsychotic,
severely depressed patient may have 10 episodes
during a lifetime, each lasting 2 years and could
spend a total of 20 years in depressed state (10 episodes
each 2 years). With drug treatment, the same patient
could have only 5 episodes (the preventative effect), each

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดอัตราการกำเริบของโรคน้อยกว่ากึ่งหนึ่งของยาหลอกอัตรา
นอกจากนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ meta-analysis
ที่รวมซึมเศร้าใหม่เท่านั้นได้รับการยืนยันการค้นพบนี้
[30-32] และหนึ่งในจำนวนนี้ได้รับการอ้างถึงโดย Ioannidis [18].
ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้เป็น 6 เดือนถึง 2 ปี
ศึกษา NIMH พบผลการป้องกันที่ดีในครั้งแรก
3 ปี (65% อาการกำเริบได้รับยาหลอกและ 14% ในอาการกำเริบยาเสพติด)
[22] มันเป็นความจริงว่าส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ 2
ปีหรือน้อยกว่า แต่เป็นส่วนขยายของปีที่ 4-5
ของการศึกษานี้ในผู้ป่วยที่ไม่ได้มีอาการกำเริบในยาเสพติดที่ในตอนท้ายของ 3 ปีที่แล้วได้รับการสุ่มพบว่า 67% ใน ได้รับยาหลอกมีอาการกำเริบและ 10% สำหรับยาเสพติดที่มีอาการกำเริบในอีกสองปี[22,23,33] meta-analysis ของการทดลอง 6, 12, 18, ​​24, 36 เดือนพบว่าการลดลงของอัตราการกำเริบของโรคที่จะเป็นหลักเดียวกันสำหรับระยะเวลาทั้งหมดและเดือน36 กลุ่มระยะเวลาที่มีอัตราการกำเริบของโรค 72% เมื่อได้รับยาหลอกเมื่อเทียบกับ30% ซึมเศร้า [34] มีข้อบ่งชี้ไม่ว่าอัตราการกำเริบของโรคจากการรักษายากล่อมประสาทที่เพิ่มขึ้นกับระยะเวลาของการรักษา ในคำอื่น ๆซึมเศร้าให้การป้องกันที่มีประสิทธิภาพต่ออาการกำเริบ เนื่องจากยาเสพติดทั้งป้องกันการกำเริบของโรคหรือความล่าช้าของผู้ป่วยจะใช้จ่ายน้อยลงของชีวิตของพวกเขาในซึมเศร้าตอน การเจ็บป่วยระยะยาวและความพิการสามารถลดลงโดยการรักษา จึงมีสองส่วนการรักษา ผู้ป่วยอาจฟื้นตัวเร็วกับการรักษาและยังมีน้อย (กว่า 50% น้อยกว่า) ซ้ำกว่าโดยไม่ต้องรักษา เราให้เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการลดตอนและการป้องกันของโรคในอนาคต: การได้รับการรักษา unipolar, nonpsychotic, ผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรงอาจจะมี 10 ตอนในช่วงชีวิตของแต่ละคนเป็นเวลานาน2 ปีและสามารถใช้เวลาทั้งหมด20 ปีที่ผ่านมาอยู่ในภาวะซึมเศร้า ของรัฐ (10 ตอนแต่ละ2 ปี) ยาเสพติดกับการรักษาผู้ป่วยเดียวกันอาจจะมีเพียง 5 ตอน (ผลป้องกัน) แต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลดอัตราการกำเริบของโรคน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของอัตราค่า
. นอกจากนี้ ล่าสุดการวิเคราะห์อภิมานที่
รวม antidepressants ใหม่เท่านั้น ยืนยัน พบ 30-32
[ ] , และเป็นหนึ่งในเหล่านี้ถูกอ้างโดย ioannidis [ 18 ] .
ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้อายุ 6 เดือนถึง 2 ปี การศึกษา
NiMH พบผลป้องกันที่ดีในตอนแรก
3 ปี ( 65% ) และ 14 % ในผู้ป่วย แผนก Safety )
[ 22 ]มันเป็นความจริงที่ว่าส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้เป็น 2
ปีหรือน้อยกว่า แต่ 4-5 ปีส่งเสริมการศึกษาในผู้ป่วยที่ไม่ได้
ที่กลับมาในยา
จบ 3 ปีเป็นแบบสุ่มพบว่า 67 %
) อาการกำเริบและ 10% ในยาอาการกำเริบในถัดไป
สองปี [ 22,23,33 ] การวิเคราะห์การทดลองที่ 6 , 12 , 18 ,
24 , 36 เดือนพบการลดลงของอัตราการกำเริบของโรคที่จะ
เป็นหลักเดียวกันทั้งหมด ระยะเวลาและระยะเวลา 36 เดือน
กลุ่มมีอัตราการกำเริบของโรค 72 % เมื่อเทียบกับยาหลอก (
30% บน antidepressants [ 34 ] ไม่มีการบ่งชี้ว่า อัตราการกำเริบของโรคจาก

ยังเพิ่มการรักษาด้วยระยะเวลาของการรักษา ในคำอื่น ๆที่มีประสิทธิภาพการป้องกันโรคต่อ

ให้ย้อนกลับ . เนื่องจากยาทั้งป้องกัน หรือกำเริบ
ความล่าช้าผู้ป่วยจะใช้จ่ายน้อยของชีวิตของพวกเขาในตอนหลัง

การเจ็บป่วยระยะยาวและพิการสามารถ
ลดลงโดยการรักษา จึงมีสององค์ประกอบ
เพื่อการรักษา ผู้ป่วยอาจหายได้เร็วด้วยการรักษา
และยังมีน้อย ( กว่า 50% น้อยกว่า ) เกิดขึ้นกว่า
โดยไม่ได้รักษา เราให้ตัวอย่างเพื่อแสดงให้เห็นถึงผลสะสมของเนยขาว

ตอน และการป้องกันตอนต่อไป : untreated unipolar ที่ไม่ถึงขั้นโรคจิต
อย่างรุนแรงซึมเศร้า , ผู้ป่วยอาจมี 10 ตอน
ช่วงชีวิตแต่ละยาวนาน 2 ปีและอาจ
ใช้เวลาทั้งหมด 20 ปี กดดันรัฐ ( ตอน 10
แต่ละปี 2 ) การรักษาผู้ป่วยด้วยยา ,
เดียวกันอาจมีเพียง 5 ตอน ( ป้องกันผล ) แต่ละ