Chapter 179: Why care at all – be i

Chapter 179: Why care at all – be it winter, summer, spring or fall!

“Help Zhang Ye find a job”.

Some people sincerely wanted to help, while others were just joining in for the fun. Of course, there were also the troublemakers. Everyone showed their way of getting enjoyment.

“I have an export business, requesting for Teacher Zhang Ye to join.”

“I am from a machine fabrication factory, requesting for Teacher Zhang to join.”

“I am from the textile factory’s sewing department, requesting for Teacher Zhang Ye to join.”

“I am from Da Hui Nightclub, offering a high salary for Teacher Zhang Ye to join us!”

Not a single television station wanted Zhang Ye, yet a mix of all sorts of companies offered Zhang Ye an olive branch in response to the call of “Help Zhang Ye find a job”.

“Pfft!”

“You guys stop messing around! Really, stop!”

“Why would Teacher Zhang go to the nightclub for! So he can recite poems to attract customers?”

“Textile factory’s sewing department? Do you all think that Teacher Zhang would have such a technical skill!”

By afternoon, this Weibo had became a farce before discussions gradually ended. Those who had joined in for fun or to mess around might have felt bad about making fun of Zhang Ye. It was related to Father Wei’s incident and Father Wei had only just been cremated, so they said no more after a few comments. Those who really wanted to help Zhang Ye were unable to help much. They had pretty much sent in Zhang Ye’s resume to all the television stations in the country, but only two replied. They had explained that while they acknowledge Zhang Ye’s character, they had to turn him down. The other television stations did not even reply at all.

Even though Zhang Ye was only infamous in Beijing, as the trouble he had caused was only within the territory and many people from other places did not even know about him, they were all still in the television circle. If they did not know about him, did that mean that they didn’t have friends who knew about him? With just a phone call, everything would be known!

……

Inside the office.

Xiao Lu strained her neck as she looked towards Zhang Ye, “Teacher Zhang, what are your future plans? Are you still planning on working in TV? Or are you returning to the radio stations?”

Zhang Ye replied with a question, “Can I return to a radio station?”

Xiao Lu replied, “Unanswerable.”

Zhang Ye asked another question, “Are there any television stations that dare to want me?”

Xiao Lu coughed and said once again, “…Unanswerable.”

Hou Ge and Dafei were also feeling extremely helpless. They knew that this was not an “unanswerable” question. It was just a polite way of saying impossible.

Zhang Ye threw his hands up, “That’s why. It’s not what I have planned for the future, but that I can’t make any plans at all. I may have something in mind, but that something does not have me in mind. I can only take it as it comes. It has been a few months since I graduated. Although it hasn’t been that long, too many things have happened. You all know that.” Seeing Xiao Lu and Dafei nodding and feeling the same, Zhang Ye said, “I’m really tired, so I could do with a short rest.”

Hu Fei looked at him, “Is there anything that I can help you with?”

Zhang Ye said, “Thanks, Brother Hu. It’s fine. I will take it one step at a time.” He knew that he had created too much trouble. Even though Hu Fei’s network was wide, there was nothing that he could do. The level of trouble that Zhang Ye had created was not something that networks could help with!

Hu Fei probably understood. He sighed and did not say another word.

Outside the door, a person from HR arrived. As he came in, he politely greeted Hu Fei, then looked over at Zhang Ye and told him that the paperwork for his departure was done and needed his signature.

Zhang Ye nodded and followed him.

After 20 minutes, Zhang Ye came back. At this moment, he was no longer a part of Beijing Television Station. He packed his stuff into a box with a relaxed mood. Then, he looked up and around the office where he had spent the past month battling for himself. He narrowed his eyes and carried his box and walked out of the office without any worries or regrets.

When he was outside, the corridor was crowded with people! It was packed with dozens of people!

Zhang Ye was shocked for a bit. When he had just come back, he was wondering where Hu Fei, Xiao Lu and the others had gone to since the office was empty. In the end, they were all at the corridor. Everyone stood there, it was not only limited to Hu Fei and his team colleagues. There were also the other program team staff members from the Arts Channel, some of whom he knew and some that he didn’t. All in all, everyone stood on both sides of the corridor.

Zhang Ye laughed, “I’m leaving. Everyone, take care.”

After a few seconds of silence, Hu Fei raised his hands and started clapping!

This was followed by Xiao Lu, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 179: ทำไมดูแลทั้งหมด – ไม่ว่าจะเป็นฤดูหนาว ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ผลิ หรือฤดูใบไม้ร่วง"ช่วยจางเยหางาน"บางคนจริงใจอยากช่วยเหลือ ในขณะที่คนอื่นเพิ่งเข้าในเพื่อความสนุก แน่นอน นอกจากนี้ยังมีผู้ ทุกคนแสดงให้เห็นว่าทางการได้รับความเพลิดเพลิน"ฉันมีธุรกิจการส่งออก ขอครูจางเย่เข้าร่วม""ฉันจากโรงงานผลิตเครื่องจักร ร้องขอครูจางเข้าร่วม""ฉันจากแผนกเย็บผ้าในโรงงานสิ่งทอ ร้องขอครูจางเย่เข้าร่วม""ผมมาจากดาหุยไนท์คลับ เสนอเงินเดือนสูงสำหรับครูจางเย่เข้าร่วมกับเรา"ไม่มีสถานีโทรทัศน์ที่เดียวต้องจางเย่ ยังผสมทุกประเภทของบริษัทเสนอจางเยกิ่งมะกอกตอบสนองการเรียกของ "จางช่วยท่านหางาน""Pfft""พวกคุณหยุด จริง ๆ หยุด""ทำไมจะครูจางไปไนท์คลับสำหรับ ดังนั้น เขาสามารถอ่านบทกวีเพื่อดึงดูดลูกค้า""แผนกเย็บโรงงานสิ่งทอ คุณทั้งหมดคิดว่า ครูจางจะมีทักษะทางเทคนิค"โดยช่วงบ่าย Weibo นี้ได้กลายเป็น เรื่องตลกก่อนสนทนาค่อย ๆ สิ้นสุดลง ผู้ที่ได้เข้าร่วมใน ความสนุก หรือ ไปไหนๆ อาจมีรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับการทำสนุกของจางเย่ มันเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์พ่อ Wei และพ่อเว่ยมีเพียงถูก เผา ดังนั้นพวกเขากล่าวว่า ไม่กี่หลัง ผู้ที่อยากจะช่วยจางเย่ก็ไม่ได้ช่วยมาก สวยมากได้ส่งในประวัติจางเย่ของสถานีโทรทัศน์ในประเทศ แต่เพียงสองตอบ พวกเขาได้อธิบายว่า ในขณะที่พวกเขารับทราบจางเย่ของอักขระ พวกเขามีการเปิดเขาลง สถานีโทรทัศน์อื่น ๆ ไม่ได้แม้แต่ตอบกลับทั้งหมดถึงแม้ว่าจางเย่เท่านั้นน่าอับอายในปักกิ่ง เป็นปัญหาที่เขาได้เกิดได้เฉพาะภายในอาณาเขต และคนจากอื่นไม่ได้รู้เกี่ยวกับเขา พวกเขามีทั้งหมดยังคงอยู่ในวงการโทรทัศน์ หากพวกเขาไม่ทราบเกี่ยวกับเขา ได้นั่นหมายความ ว่า พวกเขาไม่มีเพื่อนที่รู้เกี่ยวกับเขา มีเพียงโทรศัพท์ ทุกอย่างจะเป็นที่รู้จักกัน……สำนักงานXiao Lu เครียดคอของเธอขณะที่เธอมองไปทางจางเย่ "ครูจาง แผนการในอนาคตของคุณคืออะไร คุณยังวางแผนที่ทำงานในทีวี หรือคุณจะกลับไปที่สถานีวิทยุ"จางเย่ตอบคำถาม, "ฉันจะกลับไปยังสถานีวิทยุ"Xiao Lu ตอบ "Unanswerable"จางเย่ถามคำถามอื่น มีสถานีโทรทัศน์ใด ๆ ที่กล้าที่จะต้องฉัน"Lu Xiao ไอ และกล่าวว่า อีกครั้ง ... Unanswerable"Hou Ge และ Dafei กำลังยังรู้สึกหมดหนทางมากขึ้น พวกเขารู้ว่า เรื่องนี้ไม่มีคำถาม "unanswerable" มันเป็นเพียงวิธีสุภาพของบอกว่า เป็นไปไม่ได้จางเย่โยนมือของเขาขึ้น "จึง ก็ไม่อะไรผมได้วางแผนสำหรับอนาคต แต่ที่ผมไม่สามารถวางแผนใด ๆ ที่ทั้งหมด ฉันอาจมีบางสิ่งบางอย่างในใจ แต่ว่าสิ่งที่ไม่มีฉันในใจ ฉันสามารถใช้มันเป็นมันมา มันเป็นกี่เดือนตั้งแต่จบศึกษา แม้ว่ายังไม่ได้รับนาน สิ่งที่มากเกินไปจะเกิดขึ้น คุณทุกคนรู้ว่า" เห็น Xiao Lu และ Dafei nodding และความรู้สึกเดียวกัน จางเย่กล่าวว่า "ฉันเบื่อจริง ๆ ดังนั้นฉันสามารถทำได้ ด้วยการพักผ่อนสั้นๆ"หูเฟยดูเขา "มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยคุณด้วย"จางเย่กล่าวว่า "ขอบคุณ พี่ฮู ไม่เป็นไร ฉันจะใช้มันหนึ่งขั้นในเวลา" เขารู้ว่า เขาได้สร้างปัญหามาก ถึงแม้ว่าเครือข่าย Hu Fei กว้าง มีอะไรที่เขาสามารถทำ ระดับของปัญหาที่จางเยได้สร้างขึ้นไม่เป็นสิ่งที่เครือข่ายสามารถช่วยด้วยหูเฟยคงเข้าใจ เขาถอนหายใจ และไม่พูดคำอื่นนอกประตู คนจากชม.มาถึง เขามาใน เขาสุภาพ Hu Fei ประทับใจ แล้วมองไปที่จางเย่ และบอกเขาว่า เอกสารสำหรับเขาออกเสร็จ และจำเป็นต้องใช้ลายเซ็นของเขาจางเย่เลยต้อง และตามเขาAfter 20 minutes, Zhang Ye came back. At this moment, he was no longer a part of Beijing Television Station. He packed his stuff into a box with a relaxed mood. Then, he looked up and around the office where he had spent the past month battling for himself. He narrowed his eyes and carried his box and walked out of the office without any worries or regrets.When he was outside, the corridor was crowded with people! It was packed with dozens of people!Zhang Ye was shocked for a bit. When he had just come back, he was wondering where Hu Fei, Xiao Lu and the others had gone to since the office was empty. In the end, they were all at the corridor. Everyone stood there, it was not only limited to Hu Fei and his team colleagues. There were also the other program team staff members from the Arts Channel, some of whom he knew and some that he didn’t. All in all, everyone stood on both sides of the corridor.Zhang Ye laughed, “I’m leaving. Everyone, take care.”After a few seconds of silence, Hu Fei raised his hands and started clapping!This was followed by Xiao Lu, the