Absorption and bioavailability of c

Absorption and bioavailability of caffeine were generally similar between humans,
dogs, rabbits, rats, and mice (Walton et al. 2001). In animals and man, absorption is
characterized by rapid and complete gastrointestinal absorption (Arnaud 1976;
Pharmacokinetics and Metabolism of Natural Methylxanthines in Animal and Man 35
Arnaud and Welsch 1980a; Yesair et al. 1984). In man, 99% of the administered
dose was absorbed in 45 min (Blanchard and Sawers 1983a), mainly from the small
intestine but also 20% from the stomach (Chvasta and Cooke 1971). The absolute
bioavailability of caffeine (5 mg/kg) in healthy adult male volunteers showed a
rapid oral absorption with the time to reach peak the peak plasma concentration
(Tmax) of 29.8  8.1 min and a peak plasma concentration (Cmax) of 10.0  1.0 mg/
mL. From comparison of the caffeine area under the concentration versus time
curve (AUC) after intravenous and oral doses, a complete absolute bioavailability
of caffeine was demonstrated (Blanchard and Sawers 1983a). Caffeine pharmacokinetics
were independent of the route of administration as shown by superimposable
plasma concentration curves, suggesting that there is no important hepatic
first-pass effect. Caffeine absorption from food and beverages does not seem to be
dependent on age, gender, genetics, and disease or consumption of drugs, alcohol,
and nicotine. Caffeine absorption from cola and chocolate was delayed, with Tmax
of 1.5 2 h instead of 0.5 h for a capsule and the Cmax values were 1.57 for cola, 1.50
for chocolate, and 2.05 mg/mL for the capsule (Mumford et al. 1996). Pharmacokinetics
of caffeine (100 mg) and its dimethylxanthine metabolites studied after
inhalation in heroin users and compared with intravenous and oral administration
in healthy volunteers showed a rapid and effective absorption after inhalation with
an approximate bioavailability of inhaled caffeine of 60% in experienced smokers
(Zandvliet et al. 2005). The efficacy of percutaneous caffeine absorption has been
demonstrated in premature infants treated for neonatal apnea (Morisot et al. 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูดซึมและชีวปริมาณออกฤทธิ์ของคาเฟอีนคล้ายกันโดยทั่วไประหว่างมนุษย์,
สุนัข กระต่าย หนู หนู (วัลตัน et al. 2001) และ ในสัตว์และมนุษย์ ดูดซึมได้
โดยดูดซึมระบบอย่างรวดเร็ว และสมบูรณ์ (Arnaud 1976;
เภสัชจลนศาสตร์และเมแทบอลิซึมของธรรมชาติ Methylxanthines ในสัตว์และมนุษย์ 35
Arnaud และ Welsch 1980a Yesair et al. 1984) ในมนุษย์ 99% ของการปกครอง
ยาถูกดูดซึมใน 45 นาที (Blanchard และ Sawers 1983a), ส่วนใหญ่จากขนาดเล็ก
ลำไส้แต่ยัง 20% จากกระเพาะอาหาร (Chvasta และคุก 1971) สัมบูรณ์
ชีวปริมาณออกฤทธิ์ของคาเฟอีน (5 mg/kg) ในอาสาสมัครชายสุขภาพผู้ใหญ่พบการ
ดูดซึมปากอย่างรวดเร็ว ด้วยเวลาถึงช่วง peak concentration
(Tmax) พลาสม่าสูง 29.8 81 นาทีและสูงสุดพลาสมาเข้มข้น (Cmax) ของ 10.0 1.0 มิลลิกรัม /
mL จากการเปรียบเทียบพื้นที่คาเฟอีนภายใต้ความเข้มข้นกับเวลา
เส้น (AUC) หลังจากฉีด และปากปริมาณ ชีวปริมาณออกฤทธิ์สัมบูรณ์สมบูรณ์แบบ
ของคาเฟอีนถูกแสดง (Blanchard และ Sawers 1983a) เภสัชจลนศาสตร์คาเฟอีน
ได้ขึ้นอยู่กับกระบวนการของการจัดการแสดง โดย superimposable
โค้งความเข้มข้นของพลาสมา แนะนำว่า ไม่มีไม่สำคัญตับ
ผลรอบแรก คาเฟอีนดูดซึมจากอาหารและเครื่องดื่มดูเหมือน จะ
ขึ้นอยู่กับอายุ เพศ พันธุ ศาสตร์ และโรค หรือการใช้ยาเสพติด แอลกอฮอล์,
และนิโคติน ดูดซึมคาเฟอีนจากโคล่าและช็อกโกแลตล่าช้า กับ Tmax
2 h แทน h 0.5 แคปซูลและ Cmax 1.5 ค่าได้ 157 สำหรับโคล่า 1.50
ช็อคโกแลต และ 2.05 mg/mL สำหรับแคปซูล (Mumford et al. 1996) เภสัชจลนศาสตร์
คาเฟอีน (100 มิลลิกรัม) และ metabolites dimethylxanthine การศึกษาหลังจาก
ดมในผู้ใช้เฮโรอีน และเปรียบเทียบกับการบริหารทางหลอดเลือดดำ และปาก
ในอาสาสมัครสุขภาพดีพบว่าการดูดซึมอย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพหลังจากดมด้วย
ชีวปริมาณออกฤทธิ์โดยประมาณของคาเฟอีน 60% ในผู้สูบบุหรี่มีประสบการณ์ดม
(Zandvliet et al. 2005) ประสิทธิภาพของการดูดซึมคาเฟอีน percutaneous ได้
แสดงในทารกก่อนกำหนดที่รับการรักษาทารกแรกเกิด apnea (Morisot et al. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูดซึมและการดูดซึมของคาเฟอีนมีความคล้ายคลึงกันโดยทั่วไประหว่างมนุษย์
สุนัขกระต่ายหนูและหนู (วอลตันและอัล. 2001) ในสัตว์และมนุษย์ถูกดูดซึม
ที่โดดเด่นด้วยการดูดซึมในทางเดินอาหารอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์ (Arnaud 1976;
เภสัชและการเผาผลาญอาหารของธรรมชาติ methylxanthines ในสัตว์และมนุษย์ 35
Arnaud และ Welsch 1980A. Yesair et al, 1984) ในมนุษย์ 99% ของยา
ยาถูกดูดซึมใน 45 นาที (บลอนชาและ Sawers 1983a) ส่วนใหญ่มาจากขนาดเล็ก
ลำไส้ แต่ยัง 20% จากกระเพาะอาหาร (Chvasta และ Cooke 1971) แน่นอน
ดูดซึมของคาเฟอีน (5 mg / kg) ในผู้ใหญ่อาสาสมัครชายที่มีสุขภาพดีแสดงให้เห็นว่า
การดูดซึมในช่องปากอย่างรวดเร็วด้วยเวลาที่จะไปถึงยอดพลาสม่าเข้มข้นสูงสุด
(Tmax) 29.8? 8.1 นาทีและความเข้มข้นของพลาสม่าสูงสุด (Cmax) 10.0? 1.0 mg /
มิลลิลิตร จากการเปรียบเทียบพื้นที่ของคาเฟอีนภายใต้ความเข้มข้นเมื่อเทียบกับเวลาที่
เส้นโค้ง (AUC) หลังจากยาทางหลอดเลือดดำและช่องปากดูดซึมแน่นอนสมบูรณ์
ของคาเฟอีนได้แสดงให้เห็น (บลอนชาและ Sawers 1983a) ยาคาเฟอีน
เป็นอิสระของเส้นทางของการบริหารที่แสดงโดย superimposable
เส้นโค้งความเข้มข้นของพลาสม่าบอกว่าไม่มีความสำคัญตับ
ผลครั้งแรกผ่าน การดูดซึมคาเฟอีนจากอาหารและเครื่องดื่มที่ไม่ได้ดูเหมือนจะ
ขึ้นอยู่กับอายุเพศพันธุกรรมและโรคหรือการบริโภคของยาเสพติดแอลกอฮอล์
และนิโคติน การดูดซึมคาเฟอีนจากโคล่าและช็อคโกแลตถูกเลื่อนออกไปด้วย Tmax
1.5 ชั่วโมง 2 แทน 0.5 ชั่วโมงแคปซูลและค่า Cmax เป็น 1.57 เพื่อโคล่า, 1.50
กับช็อคโกแลตและ 2.05 mg / ml แคปซูล (Mumford และคณะ. 1996) . เภสัช
ของคาเฟอีน (100 มิลลิกรัม) และสาร dimethylxanthine ของการศึกษาหลังจาก
การหายใจในผู้ใช้ยาเสพติดและเมื่อเทียบกับการบริหารทางหลอดเลือดดำและช่องปาก
ในอาสาสมัครสุขภาพดีแสดงให้เห็นว่าการดูดซึมอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพหลังจากการหายใจด้วยการ
ดูดซึมของคาเฟอีนประมาณสูดดม 60% ในผู้สูบบุหรี่ที่มีประสบการณ์
(Zandvliet และคณะ. 2005) ประสิทธิภาพของการดูดซึมคาเฟอีนลวดที่ได้รับ
แสดงให้เห็นในทารกเกิดก่อนกำหนดได้รับการรักษาเพื่อหยุดหายใจขณะเด็กแรกเกิด (Morisot และคณะ. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดูดซึมและการดูดซึมของคาเฟอีนโดยทั่วไปคล้ายคลึงกันระหว่างมนุษย์ ,
สุนัข กระต่าย หนู และ หนู ( วอลตัน et al . 2001 ) ในสัตว์และมนุษย์ , การดูดซึมคือ
ลักษณะอย่างรวดเร็วและสมบูรณ์ทางเดินอาหาร การดูดซึม ( อาร์โนด์ 1976 ;
เภสัชจลนศาสตร์และการเผาผลาญธรรมชาติเมทิลแซนทีนในสัตว์และมนุษย์และ 35
อาร์โนด์เวลช์ 1980a ; yesair et al . 1984 ) ในผู้ชาย99% ของผู้
ยาถูกดูดซึมใน 45 นาที ( ชาร์ด และ sawers 1983a ) ส่วนใหญ่มาจากลำไส้เล็ก
แต่ยัง 20% จากกระเพาะอาหาร ( และ chvasta คุก 2514 ) การดูดซึมแน่นอน
ของคาเฟอีน ( 5 มก. / กก. ) ในอาสาสมัครสุขภาพผู้ใหญ่มีการดูดซึมอย่างรวดเร็วในช่องปาก
กับเวลาที่จะเข้าถึงจุดสูงสุดของความเข้มข้นสูงสุดในพลาสมา
( Tmax ) 29.8  81 นาทีและความเข้มข้นสูงสุดในพลาสมา ( เวลา ) 1.0 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ 
จากเปรียบเทียบพื้นที่ภายใต้เส้นโค้งของคาเฟอีนกับเวลา
( ยา ) หลังจากฉีดในช่องปากที่สมบูรณ์และปริมาณชีวปริมาณออกฤทธิ์สัมบูรณ์
ของคาเฟอีน ( Blanchard ) และ sawers 1983a ) คาเฟอีนเภสัชจลนศาสตร์
เป็นอิสระของเส้นทางของการบริหารที่แสดงโดย superimposable
ความเข้มข้นของพลาสมาโค้ง , ชี้ให้เห็นว่าไม่มีที่สำคัญตับ
แรกผ่านผล คาเฟอีนดูดซึมจากอาหารและเครื่องดื่มไม่ได้ดูเหมือนจะมี
ขึ้นอยู่กับ อายุ เพศ พันธุกรรม และ โรค หรือการใช้ยาเสพติด แอลกอฮอล์
และนิโคติน การดูดซึมคาเฟอีนโคล่าช็อคโกแลตและล่าช้า กับ Tmax
1.5 2 H แทน 0.5 ชั่วโมงสำหรับแคปซูลและเวลามีค่าเป็น 157 สำหรับโคล่า 1.50
ช็อกโกแลต และ 2.05 มิลลิกรัม / มิลลิลิตรสำหรับแคปซูล ( Mumford et al . 1996 ) เภสัชจลนศาสตร์
ของคาเฟอีน ( 100 มก. ) และ dimethylxanthine สารการศึกษาหลังจาก
การสูดดมในผู้ใช้เฮโรอีน และเมื่อเทียบกับการรับประทานยา
ในอาสาสมัครที่มีสุขภาพดีและพบได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพในการดูดซึมหลังจากการสูดดมด้วย
มีการประมาณสูดดมคาเฟอีน 60 % ที่มีผู้สูบบุหรี่
( Zandvliet et al . 2005 ) ประสิทธิภาพของการดูดซับคาเฟอีนได้รับ
) ในทารกคลอดก่อนกำหนดการรักษาทารกแรกเกิด Apnea ( morisot et al . 1990 )