'I' m sorry,' I said. 'But I would

'I' m sorry,' I said. 'But I would like to see him now. I have no time tomorrow- I have a lot of work to do. But I can give you more than two pence.'
The man looked at me carefully. Then he took the cigarette out of his mouth and smiled with his yellow teeth.
'All right, sir,' he said. 'Give me twelve pence then.' I gave him the money and he opened a door at the back of the shop. We went into a little room. The room was cold and dark, and there was a horrible smell in it.
A creature sat on a chair behind a table. I say a creature, because it was not a man or a woman, like you or me. The creature did not move or look at us. It sat very Quietly on the chair in the cold, dark, dirty room, and looked at the table. The creature had a cloth over its head, because of the cold. On the table in front of it, there was a dead flower.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันขอโทษ' ฉันกล่าวว่า แต่ผมอยากจะเห็นเขาในขณะนี้ ฉันมีเวลา tomorrow- ฉันมีจำนวนมากของการทำงานไม่มีที่จะทำ แต่ฉันจะให้คุณมากกว่าสองเพนนี.
'ผู้ชายคนนั้นมองมาที่ผมอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็เอาบุหรี่ออกมาจากปากของเขาและยิ้มที่มีฟันสีเหลืองของเขา.
'ใช่ครับ "เขากล่าว 'ให้ฉันสิบสองเพนนีแล้ว. ฉันให้เขาเงินและเขาเปิดประตูที่ด้านหลังของร้าน เราเดินเข้าไปในห้องเล็ก ๆ น้อย ๆ ห้องเย็นและมืดและมีกลิ่นน่ากลัวอยู่ในนั้น.
สิ่งมีชีวิตนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่อยู่เบื้องหลังตาราง ผมบอกว่าสิ่งมีชีวิตเพราะมันไม่ได้เป็นชายหรือหญิงเช่นคุณหรือฉัน สิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้ย้ายหรือมองเรา มันนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ บนเก้าอี้ในเย็นมืดห้องที่สกปรกและมองที่โต๊ะ สิ่งมีชีวิตที่มีผ้าเหนือหัวของมันเพราะความหนาวเย็น บนโต๊ะในด้านหน้าของมันที่มีดอกไม้ที่ตายแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ขอโทษนะ ' ' ผมพูด แต่ฉันต้องการที่จะเห็นเขาในตอนนี้ ผมไม่มีเวลาแล้ว พรุ่งนี้ฉันมีงานมากมายที่ต้องทำ แต่ฉันสามารถให้คุณมากกว่าสองเพนนี '
ผู้ชายมองฉันให้ดี แล้วเขาก็หยิบบุหรี่ออกจากปากของเขา และยิ้มด้วยฟันสีเหลือง
ทั้งหมดใช่ไหมครับ ' ' เขากล่าวว่า ให้ฉัน 12 เพนนีแล้ว ผมให้เงินเขา เขาเปิดประตูด้านหลังร้านเราเดินเข้าไปในห้องเล็กๆ ห้องก็มืด และ เย็น และมีกลิ่นเหม็นเน่าใน .
สิ่งมีชีวิตนั่งลงบนเก้าอี้หลังโต๊ะ ผมพูดนี้เพราะมันไม่ได้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เหมือนคุณหรือฉัน สิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้ย้าย หรือมองเรา มันนั่งอยู่เงียบๆ บนเก้าอี้ในห้องเย็น มืด สกปรก และมองไปที่โต๊ะ สิ่งมีชีวิตมีผ้าที่เหนือหัวของมัน เพราะความหนาวบนโต๊ะด้านหน้ามันมีดอกไม้

ตาย