Cast iron is defined as an iron all

Cast iron is defined as an iron alloy with more than 2% carbon as the main alloying element. In addition to carbon, cast irons must also contain from 1 to 3% silicon which combined with the carbon give them excellent castability. Cast iron has a much lower melting temperature than steel and is more fluid and less reactive with molding materials. However, they do not have enough ductility to be rolled or forged.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดเหล็กเป็นโลหะผสมมากกว่า 2% เหล็กมีคาร์บอนเป็นองค์ประกอบหลักลเท่านั้น นอกจากคาร์บอน หล่อเตารีดต้องประกอบด้วย 1 กับ 3% ซิลิคอนผสมกับคาร์บอนให้ castability แห่ง เหล็กมีมากล่างละลายไข้มากกว่าเหล็ก และมีของเหลวมากขึ้น และน้อยปฏิกิริยามีวัสดุ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้เกิดความเหนียวโดยพอที่จะสะสม หรือปลอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล็กหล่อถูกกำหนดให้เป็นโลหะผสมเหล็กที่มีคาร์บอนมากขึ้นกว่า 2% เป็นองค์ประกอบผสมหลัก นอกจากคาร์บอนเหล็กหล่อจะต้องมี 1-3% ซิลิกอนซึ่งรวมกับคาร์บอนให้พวกเขา castability ที่ดีเยี่ยม เหล็กหล่อมีอุณหภูมิหลอมละลายต่ำกว่าเหล็กและเป็นของเหลวมากขึ้นและน้อยปฏิกิริยากับวัสดุการปั้น แต่พวกเขาไม่ได้มีความเหนียวพอที่จะรีดหรือปลอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็กหล่อหมายถึงเหล็กโลหะผสมที่มีคาร์บอนมากกว่าร้อยละ 2 เป็นหลัก ผสมองค์ประกอบ นอกเหนือจากคาร์บอนเหล็กหล่อต้องประกอบด้วยจาก 1 ถึง 3 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งรวมกับคาร์บอนซิลิคอนให้ castability ยอดเยี่ยม หล่อเหล็กมีอุณหภูมิที่ต่ำกว่ามากและมากขึ้นกว่าเหล็กละลายของเหลวและน้อยกว่าปฏิกิริยากับวัสดุแม่พิมพ์ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้มีความเหนียวพอที่จะรีดหรือปลอมแปลง