SCRIPT: NARRATOR: Once upon a time

SCRIPT:


NARRATOR: Once upon a time there were a man and a woman who in vain wished for a child. They had a little window at the back of their house from which a splendid garden could be seen. This garden was full of the most beautiful flowers and herbs. This garden was surrounded by a high wall, and no one dared to go into it because it belonged to a wicked witch named Dame Gothel. One day the woman saw a plant called rampion, used to make salads.



WOMAN: My darling, I have a strong desire of a salad made from that plant.



MAN: What did you say?.



WOMAN: I want to eat rampion!.



MAN: The only way to get rampion is from the witche’s garden. And I’m not going there. That’s for sure!.



WOMAN: But darling, if I don’t eat it now, I know I will surely die.



MAN: Very well, my dear, if you want it you will have it.



NARRATOR: So the husband climbed the wall into the garden of the witch and started taking some rampion.



MAN: Rampion, rampion, this is for my darling wife.



NARRATOR: The man took the rampion and his wife made a salad of it and ate it.



WOMAN: It taste so good!. But, I want more.



MAN: I’ll get you some more.



WOMAN: Just be careful. I hope the witch doesn’t see you.



NARRATOR: So her husband went once again to the garden.



MAN: Rampion, rampion, this is for my darling wife.



NARRATOR: When he had the rampion in his hands, he saw the terrible witch standing before him.



MAN: Oh, my dear lord!.



DAME GOTHEL: How do you dare, come into my garden and steal my rampion like a thief!. You will suffer for it!.



MAN: Oh, please forgive me!. My wife saw your rampion from the window, and she wanted it so bad, that she would have died if she didn’t have some to eat.



DAME GOTHEL: If you´re telling me the truth, I will let you take with you as much rampion as you want, only I make one condition. You must give me the child which your wife will bring into the world. It shall be well treated, and I will care for it like a mother.



MAN: No!. I can’t do that!.



DAME GOTHEL: Then your wife and your baby will day tonight!.



MAN: No, please, don’t harm them. I promise I will give you my child.



DAME GOTHEL: Very good then. Get out of here and take as many rampion as you want!.



NARRATOR: When the baby was born, the witch appeared, gave the child the name of Rapunzel, and took it away with her.



DAME GOTHEL: Ha, ha, ha,ha.



NARRATOR: Rapunzel grew into a beautiful child under the sun, she played in the woods and took very good care of her long hair



RAPUNZEL: I like to comb my long beautiful hair.



NARRATOR: When she was twelve years old, the witch shut her into a tower in the middle of a forest. The tower had neither stairs nor door, but near the top was a little window. When the witch wanted to go in, she placed herself beneath it.



DAME GOTHEL: Rapunzel, Rapunzel, let down your hair to me.



RAPUNZEL: Yes, let me unfasten my braided tresses so that you can climb up.



NARRATOR: After a year or two, the king’s son was walking in the forest when he heard a song, which was so charming that he stood still and listened.



RAPUNZEL: Du,du,du,la, la, la.



PRINCE: Oh, what a beautiful song!. Who is singing so lovely?.



NARRATOR: The lovely voice came from Rapunzel´s tower. The king’s son wanted to climb up to her, and looked for the door of the tower, but none was to be found.



PRINCE: Now what shall I do?. There´s no way of climbing up. There are no stairs and no doors.



NARRATOR: He went back home, but the singing had touched his heart, that every day he went out into the forest and listened to it. One day he was standing behind a tree, when he saw the witch coming, and he heard what she said.



DAME GOTHEL: Rapunzel, Rapunzel, let down your hair to me.



NARRATOR: Then Rapunzel let down the braids of her hair, and the witch climbed up to her.



PRINCE: So that’s the way I can climb to the tower!. I will do the same thing.



NARRATOR: Next day, when it began to grow dark, he went to the tower.



PRINCE: Rapunzel, Rapunzel, let down your hair to me.



NARRATOR: Immediately, the hair fell down and the king’s son climbed up. Rapuzel was surprised to see him.



RAPUNZEL: Oh, who are you?.



PRINCE: Darling, my heart is yours. I have never seen anybody as beautiful as you. Will you marry me?. Will you be my wife and live with me in my kingdom?.



RAPUNZEL: Yes, I will. You´re young and handsome.



PRINCE: Then it is settled. We’ll get marry right away. Just let down your hair and let´s go.



RAPUNZEL: I will go away with you, but I do not know how to get down. If I get down my hair, then how will I get down?.



PRINCE: You’re right.



RAPUNZEL: You have to go now. The witch will come soon.



PRINCE: Yes, but don´t worry Rapunzel, I’ll think of something.



NARRATOR: When the king’s son was getting down, the witch was already there, and said.



DAME GOTHEL:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สคริปต์: ผู้บรรยาย: กาลครั้งหนึ่งได้คนและผู้หญิงที่อยากให้เด็กเปล่า ๆ พวกเขามีหน้าต่างเล็ก ๆ ด้านหลังบ้านของพวกเขาซึ่งสามารถมองเห็นสวนสวย สวนนี้คือเต็มไปด้วยดอกไม้สวยที่สุดและสมุนไพร สวนแห่งนี้ถูกล้อมรอบ ด้วยกำแพงสูง และไม่มีใครกล้าเข้าไปในมัน เพราะมันเป็นชื่อดาม Gothel แม่มดชั่วร้าย วันหนึ่งผู้หญิงเห็นพืชเรียกว่า rampion ใช้ทำสลัด ผู้หญิง: รักของฉัน แล้วความปรารถนาของสลัดที่ทำจากพืชที่ ชาย: อะไรนะ ผู้หญิง: อยากกิน rampion คน: อย่างที่ได้รับ rampion จากสวนของ witche ได้ และผมจะไม่มี ที่อยู่สำหรับการตรวจสอบ หญิง: แต่ดาร์ลิง ไม่กินมันตอนนี้ ฉันรู้ว่า ฉันก็จะตาย คน: อย่างดี รักของฉัน ถ้าคุณต้องการคุณจะมี ผู้บรรยาย: เพื่อให้สามีปีนกำแพงเข้าไปในสวนของแม่มด และเริ่มต้นการ rampion บาง คน: Rampion, rampion สำหรับภรรยาของฉันรัก ผู้บรรยาย: คนเอา rampion และภรรยาของเขาทำสลัดของมัน และกินมัน ผู้หญิง: มันลิ้มรสดี แต่ ฉันต้องการมาก คน: ฉันจะได้รับคุณบ้าง ผู้หญิง: เพียงระมัดระวัง ผมหวังว่า แม่มดไม่เห็นคุณ ผู้บรรยาย: ดังนั้นสามีไปอีกสวน คน: Rampion, rampion สำหรับภรรยาของฉันรัก ผู้บรรยาย: เมื่อเขา rampion ที่ในมือของเขา เขาเห็นแม่มดน่ากลัวยืนอยู่ตรงหน้าเขา คน: โอ้ ฉันรักพระเจ้า ดาม GOTHEL: คุณกล้า เข้ามาในสวนของฉัน และของฉัน rampion เช่นขโมยขโมย คุณจะได้รับมัน คน: โอ้ โปรดยกโทษให้ฉัน ภรรยาเห็น rampion ของคุณจากหน้าต่าง และเธออยากให้มันเลว ว่า เธอก็ตายถ้าเธอไม่ได้กินบาง ดาม GOTHEL: ถ้าคุณกำลังเล่าความจริง ฉันจะให้คุณใช้กับคุณ rampion มากเท่าที่คุณต้องการ เพียงหนึ่งเงื่อนไขทำ คุณต้องให้ฉันลูกซึ่งภรรยาของคุณจะนำเข้ามาในโลก มันจะถือว่าดี และผมจะดูแลมันเหมือนแม่มา คน: ไม่ ฉันไม่สามารถทำได้ที่ ดาม GOTHEL: แล้วภรรยาของคุณและลูกน้อยของคุณจะคืนวัน คน: ไม่ กรุณา ไม่เป็นอันตรายต่อพวกเขา ฉันสัญญาว่า ฉันจะให้ลูกของฉัน ดาม GOTHEL: ดีมากแล้ว จากที่นี่ และใช้ rampion มากเท่าที่คุณต้องการ ผู้บรรยาย: เมื่อเด็กเกิด แม่มดปรากฏ ให้เด็กชื่อของราพันเซล และเอามันไปกับเธอ ดาม GOTHEL: Ha, ha, ha, ha ผู้บรรยาย: ราพันเซลเติบโตเป็นเด็กที่สวยงามภายใต้ดวงอาทิตย์ เธอเล่นในป่า และเอาผมของเธอยาวดูแลดีมาก ราพันเซล: ชอบหวีผมที่ยาวสวยงาม ผู้บรรยาย: เมื่อเธออายุสิบสองปี แม่มดปิดเธอเป็นหอคอยกลางป่า ทาวเวอร์มีทั้งบันไดหรือประตู แต่ใกล้ด้านบนเป็นหน้าต่างเล็ก ๆ เมื่อแม่มดอยากไป เธออยู่ตัวเองภายใต้นั้น ดาม GOTHEL: ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผมกับผม ราพันเซล: ใช่ ให้ฉัน unfasten ของฉัน tresses ถักเพื่อให้คุณสามารถปีนขึ้นไป ผู้บรรยาย: หลังสักปีหรือสอง โอรสาธิราชเดินในป่าเมื่อเขาได้ยินเพลง ซึ่งเป็นเสน่ห์ดังนั้นที่เขายืนนิ่ง และฟัง ราพันเซล: Du, du, du, la, la, la เจ้าชาย: โอ้ เพลงเป็นอะไรที่สวยงาม ใครจะร้องเพลงนั้นสวย ผู้บรรยาย: เสียงน่ารักมาจากหอ Rapunzel´s โอรสาธิราชอยากปีนขึ้นเธอ และมองบานประตูของหอ แต่ไม่ได้พบ เจ้าชาย: ตอนนี้ฉันควรจะทำ There´s วิธีการขึ้นมา ไม่มีบันไดและประตูไม่ได้ ผู้บรรยาย: เขากลับมาบ้าน แต่ร้องเพลงได้สัมผัสหัวใจ ทุกวันที่เขาเดินเข้าไปในป่า และฟังมัน วันหนึ่งเขายืนอยู่หลังต้นไม้ เมื่อเขาเห็นแม่มดมา และเขาได้ยินเธอบอกว่า ดาม GOTHEL: ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผมกับผม ผู้บรรยาย: ราพันเซลให้ลง braids ของผมของเธอ แล้วแม่มดปีนขึ้นไปขึ้นอยู่กับเธอ เจ้าชาย: เพื่อให้เป็นวิธีที่ฉันสามารถปีนหอคอย ฉันจะทำสิ่งเดียวกัน ผู้บรรยาย: วันถัดไป เมื่อมันเริ่มที่จะเติบโตเข้ม เขาก็ทำให้การ เจ้าชาย: ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผมกับผม ผู้บรรยาย: ทันที ผมตกลง และโอรสาธิราชปีนขึ้น Rapuzel รู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขา ราพันเซล: โอ้ คุณเป็นใคร เจ้าชาย: ดาร์ลิง หัวใจของฉันเป็นของคุณ ผมไม่เคยเห็นใครสวยงามเป็นคุณ คุณจะแต่งงานกับผมไหม คุณจะเป็นภรรยา และอาศัยอยู่กับฉันในราชอาณาจักรของฉัน ราพันเซล: ใช่ ฉันจะ คุณกำลังหนุ่ม และหล่อ เจ้าชาย: จากนั้นก็ เราจะได้แต่งงานทันที ให้ลงผม และลำไป ราพันเซล: ฉันจะไปกับคุณ แต่ไม่รู้วิธีลง ถ้าลงผม แล้วจะได้ลงหรือไม่ เจ้า: คุณขวา ราพันเซล: คุณต้องไป แม่มดจะมาเร็ว ๆ นี้ เจ้าชาย: ใช่ แต่อย่ากังวลราพันเซล ผมจะคิดว่า บางสิ่งบางอย่าง ผู้บรรยาย: เมื่อลูกชายของกษัตริย์ได้รับลง แม่มดอยู่มี และกล่าวว่า ดาม GOTHEL:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สคริปต์: บรรยาย: กาลครั้งหนึ่งมีชายและหญิงที่อยู่ในไร้สาระอยากให้เด็ก ๆ พวกเขามีหน้าต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ด้านหลังของบ้านของพวกเขาจากการที่สวนที่สวยงามอาจจะเห็น สวนแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไม้ที่สวยที่สุดและสมุนไพร สวนแห่งนี้ถูกล้อมรอบด้วยกำแพงสูงและไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปในมันเพราะมันเป็นของแม่มดชั่วร้ายชื่อ Dame Gothel วันหนึ่งหญิงคนนั้นเห็นเป็นพืชที่เรียกว่า rampion ใช้ในการทำสลัด. WOMAN: ที่รักของฉันฉันมีความปรารถนาดีของสลัดที่ทำจากพืช. ชาย: คุณพูดว่าอะไร ?. WOMAN: ผมต้องการที่จะกิน rampion !. ชาย: วิธีเดียวที่จะได้รับ rampion จากสวน witche ของ และฉันไม่ได้ไปที่นั่น ที่แน่นอน !. WOMAN: แต่รักถ้าฉันไม่กินมันตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันก็จะตาย. ชาย: ดีมากที่รักของฉันถ้าคุณต้องการนั้นคุณจะมีมัน. บรรยาย: ดังนั้นสามีปีนขึ้น . กำแพงเข้าไปในสวนของแม่มดและเริ่มการ rampion บางMAN: rampion, rampion นี้เป็นภรรยาที่รักของฉัน. บรรยาย: คนเอา rampion และภรรยาของเขาทำสลัดของมันและกินมัน. WOMAN: มันลิ้มรสเพื่อให้ ดี!. แต่ฉันต้องการมากขึ้น. ชาย: ฉันจะรับคุณบางมากขึ้น. WOMAN: เพียงแค่ต้องระวัง ฉันหวังว่าแม่มดไม่เห็นคุณ. บรรยาย: ดังนั้นสามีของเธอไปอีกครั้งไปที่สวน. ชาย: Rampion, rampion นี้เป็นภรรยาที่รักของฉัน. บรรยาย: เมื่อเขามี rampion ในมือของเขาเขาเห็นสาหัส แม่มดยืนอยู่ตรงหน้าเขา. MAN: โอ้เจ้านายที่รักของฉัน !. DAME GOTHEL: วิธีทำคุณกล้าเข้ามาในสวนของฉันและขโมย rampion ของฉันเหมือนขโมย !. คุณจะประสบมัน !. MAN: โอ้โปรดยกโทษให้ฉัน !. ภรรยาของฉันเห็น rampion ของคุณจากหน้าต่างและเธอก็อยากให้มันเลวร้ายว่าเธอจะต้องตายถ้าเธอไม่ได้มีบางส่วนที่จะกิน. DAME GOTHEL: ถ้าบอกฉันด้วยคุณความจริงผมจะช่วยให้คุณใช้เวลากับคุณ เป็น rampion เท่าที่คุณต้องการเพียงฉันจะทำให้หนึ่งเงื่อนไข คุณต้องให้ฉันเด็กซึ่งภรรยาของคุณจะนำเข้ามาในโลก มันจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีและผมจะดูแลมันชอบแม่. MAN: ไม่มี !. ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น !. DAME GOTHEL: แล้วภรรยาและลูกน้อยของคุณของคุณจะคืนวัน !. MAN: ไม่โปรดอย่าอันตรายต่อพวกเขา ฉันสัญญาว่าฉันจะให้บุตรหลานของฉัน. DAME GOTHEL: ดีมากแล้ว ออกจากที่นี่และใช้เวลา rampion มากเท่าที่คุณต้องการ !. บรรยาย: เมื่อเด็กเกิดแม่มดปรากฏให้เด็กชื่อของราพันเซลและเอามันออกไปกับเธอ. DAME GOTHEL: ฮ่าฮ่า ฮ่า. บรรยาย: ราพันเซลกลายเป็นเด็กที่สวยงามภายใต้ดวงอาทิตย์เธอเล่นในป่าและดูแลที่ดีมากของผมยาวของเธอRapunzel:. ผมชอบที่จะหวีผมที่สวยงามของฉันยาวบรรยาย: เมื่อเธออายุสิบสองปีแม่มด ปิดตัวเธอเข้าไปในหอในช่วงกลางของป่า หอคอยมีค่ามิได้บันไดประตู แต่อยู่ด้านบนเป็นหน้าต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อแม่มดอยากจะไปในที่เธอวางไว้ตัวเองอยู่ข้างใต้. DAME GOTHEL: ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณให้ฉัน. . Rapunzel: ใช่ให้ฉันปลดปอยผมที่ถักของฉันเพื่อให้คุณสามารถปีนขึ้นไปบรรยาย: หลังจากปี หรือสองโอรสของกษัตริย์กำลังเดินอยู่ในป่าเมื่อเขาได้ยินเสียงเพลงซึ่งก็มีเสน่ห์ที่เขายืนอยู่และยังคงได้ฟัง. Rapunzel: ดู่ดู่ดู่, LA, LA, La. PRINCE: โอ้สิ่งที่เพลงที่สวยงาม ! ใครจะร้องเพลง ?. น่ารักมากบรรยาย: เสียงที่น่ารักมาจากหอคอย Rapunzel's บุตรชายของกษัตริย์ต้องการที่จะปีนขึ้นไปของเธอและมองหาประตูหอ แต่ไม่มีที่จะพบ. PRINCE: ตอนนี้สิ่งที่ฉันจะทำ ?. There's วิธีการปีนขึ้นไม่มี ไม่มีบันไดและประตูไม่สนิท. บรรยาย: เขาก็กลับบ้าน แต่ร้องเพลงได้สัมผัสหัวใจของเขาว่าทุกวันเขาก็ออกไปเข้าไปในป่าและฟังมัน วันหนึ่งเขากำลังยืนอยู่หลังต้นไม้เมื่อเขาเห็นแม่มดมาและเขาได้ยินสิ่งที่เธอกล่าวว่า. DAME GOTHEL: ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณให้ฉัน. บรรยาย: แล้วราพันเซลให้ลง braids ของผมของเธอและ แม่มดปีนขึ้นไปหาเธอ. PRINCE: ดังนั้นนั่นคือวิธีที่ฉันสามารถปีนขึ้นไปบนหอคอย !. ฉันจะทำในสิ่งเดียวกัน. บรรยาย: วันถัดไปเมื่อมันเริ่มที่จะเติบโตมืดเขาไปหอ. PRINCE:. ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณให้ฉันเล่าเรื่อง: ทันทีผมก้มลงและโอรสของกษัตริย์ ปีนขึ้นไป Rapuzel รู้สึกประหลาดใจที่จะเห็นเขา. Rapunzel: โอ้คุณเป็นใคร ?. PRINCE: รักหัวใจของฉันเป็นของคุณ ผมไม่เคยเห็นใครสวยเท่าคุณ คุณจะแต่งงานกับฉัน ?. คุณจะเป็นภรรยาของเราและเราอยู่ด้วยกันในอาณาจักรของเรา ?. Rapunzel: ใช่ฉันจะ . ที่คุณกำลังหนุ่มและหล่อPRINCE: แล้วมันจะตัดสิน เราจะได้รับแต่งงานทันที เพียงแค่ให้ลงผมและของคุณ Let 's ไป. Rapunzel: ฉันจะหายไปกับคุณ แต่ผมไม่ทราบว่าวิธีการที่จะได้รับการลง ถ้าฉันได้รับการลงผมแล้วว่าผมจะได้รับการลง ?. PRINCE: คุณขวา. Rapunzel: คุณต้องไปตอนนี้ แม่มดจะมาเร็ว ๆ นี้. PRINCE: ใช่ แต่อย่ากังวลราพันเซลผมจะคิดว่าสิ่งที่. บรรยาย: เมื่อโอรสของกษัตริย์ได้รับลงแม่มดมีอยู่แล้วและบอกว่า. DAME GOTHEL:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สคริปต์ :ผู้บรรยาย : กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายและหญิงที่เปล่าปรารถนาสำหรับเด็ก พวกเขามี หน้าต่างเล็กๆที่ด้านหลังของบ้าน ซึ่งเป็นสวนที่สวยงามสามารถมองเห็นได้ สวนนี้มีดอกไม้ที่สวยที่สุด และสมุนไพร สวนนี้ถูกล้อมรอบด้วยกำแพงสูง และไม่มีใครกล้าเข้าไป เพราะมันเป็นของแม่มดชั่วร้ายที่ชื่อท้าวกอเธล . วันหนึ่งนางเห็นพืชที่เรียกว่า rampion ใช้ทำสลัดผู้หญิง : ที่รักของฉัน ผมมีความปรารถนาที่แข็งแกร่งของสลัดที่ทำจากพืชนั้นผู้ชาย : คุณพูดเรื่องอะไร ? .ฉันต้องการกิน rampion ! .ผู้ชาย : วิธีเดียวที่จะได้รับ rampion จากของ witche สวน และผมจะไม่ไปที่นั่น ที่แน่นอน ! .ผู้หญิง : แต่ ที่รัก ถ้าชั้นไม่กินมันแล้ว ฉันก็จะตายผู้ชาย : ดีมาก ที่รัก ถ้าคุณต้องการคุณจะได้มันผู้บรรยาย : สามีปีนกำแพงเป็นสวนของแม่มด และเริ่มกิน rampion .ผู้ชาย : rampion rampion , นี้เป็นภรรยาที่รักของฉันผู้บรรยาย : ผู้ชายเอา rampion และภรรยาของเขาทำสลัดและกินมันผู้หญิง : มันอร่อยมาก ! แต่ผมต้องการมากกว่านั้นผมจะให้คุณอีกผู้หญิง : ระวังตัวด้วยนะ หวังว่าแม่มดไม่ได้เจอคุณผู้บรรยาย : สามีของเธอไปอีกครั้งที่สวนผู้ชาย : rampion rampion , นี้เป็นภรรยาที่รักของฉันผู้บรรยาย : เมื่อเขามี rampion ในมือของเขา เขาเห็นแม่มดร้ายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาโอ้ พระเจ้า ที่รักของฉัน .นางกอเธล : อย่างไรคุณกล้าเข้ามาในสวนของฉัน และขโมย rampion ของฉันเหมือนขโมย คุณจะต้องทนทุกข์ทรมาน .โอ้ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย ! ภรรยาของฉันเห็น rampion ของคุณจากหน้าต่าง เธอต้องการมันมาก เธอจะตายถ้าเธอไม่มีจะกินนางกอเธล : ถ้าคุณใหม่อีกครั้งบอกความจริงผม ผมจะช่วยให้คุณใช้เวลากับคุณ เช่น rampion มากเท่าที่คุณต้องการ แต่ให้เงื่อนไข คุณจะต้องให้เด็กที่ภรรยาของคุณจะนำโลก จะถูกดูแลเป็นอย่างดี และผมจะดูแลเหมือนแม่ผู้ชาย : ไม่ ! ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ .นางกอเธล แล้วภรรยาของคุณและลูกน้อยของคุณจะวันที่คืนนี้ ! .ผู้ชาย : ไม่ ได้โปรด อย่าทำร้ายพวกเขา ฉันสัญญาว่าฉันจะให้คุณลูกนางกอเธล : ดีมากแล้ว ออกไปจากที่นี่ และ rampion ใช้เวลามากเท่าที่คุณต้องการ ! .ผู้บรรยาย : เมื่อทารกเกิดมา แม่มดปรากฏให้เด็กชื่อของราพันเซล และเอามันไปกับเธอนางกอเธล : ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าผู้บรรยาย : ราพันเซลเติบโตเป็นเด็กที่สวยงามภายใต้ดวงอาทิตย์ เธอเล่นในป่า และดูแลดีมาก ผมยาวของเธอRapunzel : หนูชอบหวีผมยาวสวยของฉัน( บรรยาย ) เมื่อเธออายุได้สิบสองปี แม่มด ปิดปากเธอเข้าไปในอาคารในกลางของป่า หอมีทั้งบันไดและประตู แต่บริเวณด้านบนเป็นหน้าต่างเล็ก ๆน้อย ๆ เมื่อแม่มดที่อยากไปในตัว เธอวางใต้มันนางกอเธล : Rapunzel ราพันเซล ปล่อยผมลงเลยราพันเซล : ครับ ผมปลดผมถักเปียผมเพื่อให้คุณสามารถปีนขึ้นไปบรรยาย : หลังจากปีหรือสองปี โอรสของกษัตริย์กำลังเดินอยู่ในป่า เมื่อเขาได้ยินเพลงที่น่ารักมากๆ ที่เขายังคงยืนนิ่ง และฟังราพันเซล : ดู ดู ดู ลา ลา ลา ลา ลา .เจ้าชาย : โอ้ เป็นเพลงที่สวยงาม ! ใครร้องเพลงน่ารัก ? .ผู้บรรยาย : เสียงน่ารักออกมาจากหอคอยราพันเซลใหม่ . โอรสของกษัตริย์จะปีนขึ้นมา และมองที่ประตูของหอคอย แต่ไม่มีใครที่จะพบเจ้าชาย : ตอนนี้จะให้ฉันทำอะไร ? มีใหม่ไม่มีทางปีนขึ้นมา ไม่มีบันไดและประตูบรรยาย : เขากลับบ้าน แต่ร้องเพลงได้สัมผัสหัวใจของเขา ทุกๆ วัน เขาเข้าไปในป่า และรับฟังมัน วันนึง เขายืนอยู่หลังต้นไม้ เมื่อเขาเห็นแม่มดมาและเขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดนางกอเธล : Rapunzel ราพันเซล ปล่อยผมลงเลยบรรยาย / / งั้นราพันเซลให้ลง braids ผมของเธอและแม่มดปีนขึ้นของเธอเจ้าชาย : นั่นคือวิธีที่ฉันสามารถปีนหอคอย ! ผมจะทำแบบเดียวกัน( บรรยาย ) ในวันถัดไป เมื่อมันเริ่มมืด เขาไปที่หอเจ้าชาย : Rapunzel ราพันเซลปล่อยผมลงเลยผู้บรรยาย : ทันที ผมล้มลงและโอรสของกษัตริย์ปีนขึ้น rapuzel ประหลาดใจที่เห็นเขาราพันเซล : โอ้ , นายเป็นใคร ? .เจ้าชาย : ที่รัก หัวใจของฉันเป็นของเธอ ผมไม่เคยเห็นใครสวยเท่าเธอ คุณจะแต่งงานกับฉัน ? คุณจะเป็นภรรยาผม และอยู่กับผมในอาณาจักรของฉัน .ราพันเซล : ครับ ผมจะทำ คุณใหม่เป็นหนุ่มหล่อเจ้าชาย : แล้วเรื่องจะยุติ เราจะแต่งงานกันทันที แค่ให้ผมลงให้ใหม่ไปราพันเซล : ผมจะหนีไปกับคุณ แต่ไม่รู้วิธีลง ถ้าผมเอาลงผม แล้วผมจะเอาลง .เจ้าชาย : เธอพูดถูกราพันเซล : คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ แม่มดจะมาเร็วๆนี้เจ้าชาย : ใช่ แต่ไม่ใหม่กังวลราพันเซล ฉันคิดว่าผู้บรรยาย : เมื่อลูกชายของกษัตริย์คือการลง แม่มดก็มี และกล่าวว่าgothe เดม